De kleine lettertjes van het Evangelie

[Mannetje]

Volgens mij was het ds. Uitslag in een boek over Romeinen, die deze houding al beschreef als
"Christus heeft voor ons voldaan,
Laat ons naar de kermis gaan."

En ik herken hem al vanuit de tijd dat ik lid was van de studentenvereniging, na de gezamenlijke paasavond met meerdere verenigingen. Paasboodschap overdacht en dan de vraag: "wie gaat er nu mee naar het café?"

[GerefGemeente-lid]

GG-Lid: Kun jij vanuit de Bijbel aantonen dat het antwoord op de vraag: 'Hoe kom ik met God verzoend' niet gevolgd wordt door: Geloof in de Heere Jezus?

Een mens krijgt niet met Jezus van doen, maar met God. Daar gaan Zondag 2 t/m 6 heel duidelijk over. De verwijsteksten liggen zijn er genoeg. Zondag 7 volgt niet na Zondag 1. We kunnen allerlei Bijbelteksten uit hun verband rukken en zomaar als citaat hier neerschrijven, maar laten we alsjeblieft de gewone weg niet uit het oog verliezen. Genesis 3, Johannes 3 en Romeinen 3 zijn daarbij belangrijke hoofdstukken.

En op die uiteenzetting van die Bondsdag ga ik niet in. Ik meen, vanuit jouw geografische omgeving, dat er maar twee GG-predikanten overblijven die hiervoor in aanmerking komen als spreker. En aangezien ik beiden ken als getrouwe predikers, vind ik het zeer betreurenswaardig dat je zoveel emmers zout op zulke minuscule slakken wil strooien.

Misschien moet je de berichten van @Evangelist nog maar eens lezen en dan vooral dat citaat van ds. Agteresch. Ik geloof dat hij helemaal gelijk heeft. Het is wel opmerkelijk dat er zo weinig mensen dat citaat volmondig willen ondersteunen.

[Piet Puk]

Ik heb vandaag even nageluisterd, wat gisteren werd gezegd(en wat hier zeker betrekking op heeft): 'Ze zeggen tegenwoordig: je moet geloven, het is waar, het is onze plicht. Je moet het aannemen, het is waar, het is onze plicht. Je moet het toe-eigenen. Maar dan zeggen onze Gereformeerde vaderen en dat is Bijbels: Wij kunnen geen ding aannemen, tenzij het ons van God gegeven is. Wij kunnen niets toe-eigenen, tenzij God het door de Heilige Geest in ons werkt'.

[Zeeuw]

Ik heb vandaag even nageluisterd, wat gisteren werd gezegd(en wat hier zeker betrekking op heeft): 'Ze zeggen tegenwoordig: je moet geloven, het is waar, het is onze plicht. Je moet het aannemen, het is waar, het is onze plicht. Je moet het toe-eigenen. Maar dan zeggen onze Gereformeerde vaderen en dat is Bijbels: Wij kunnen geen ding aannemen, tenzij het ons van God gegeven is. Wij kunnen niets toe-eigenen, tenzij God het door de Heilige Geest in ons werkt'.

Is het eerste niet Bijbels dan?

[Piet Puk]

Ik heb vandaag even nageluisterd, wat gisteren werd gezegd(en wat hier zeker betrekking op heeft): 'Ze zeggen tegenwoordig: je moet geloven, het is waar, het is onze plicht. Je moet het aannemen, het is waar, het is onze plicht. Je moet het toe-eigenen. Maar dan zeggen onze Gereformeerde vaderen en dat is Bijbels: Wij kunnen geen ding aannemen, tenzij het ons van God gegeven is. Wij kunnen niets toe-eigenen, tenzij God het door de Heilige Geest in ons werkt'.

Is het eerste niet Bijbels dan?

Uiteraard, ik zeg ook dat het waar is. Maar dat bij het aannemen en toe-eigenen dan het gedeelte van na de komma ontbreekt

[Cyrillus]

Juist.
Vooral onder jongeren in bepaalde kringen zie ik dat toch wel opkomen.

Ja, dat herken ik wel. De vraag is hoe wij daarmee om moeten gaan natuurlijk. Want laten we wel beseffen: is 'ons' worstelen vaak ten diepste niet een teken van ongeloof? En hun geloof mag misschien gemakkelijk zijn of lijken, maar waarom zou dit geen oprecht geloof zijn? Als wij onze situatie vergelijken met de eerste christelijke gemeenten, dan waren er toen veel christenen, en ook veel, zelfs erge openbare zonden. maar er was geloof. Misschien zijn er nu minder openbare zonden, maar is er ook veel minder geloof. Wat is erger?

[Zeeuw]

Ik heb vandaag even nageluisterd, wat gisteren werd gezegd(en wat hier zeker betrekking op heeft): 'Ze zeggen tegenwoordig: je moet geloven, het is waar, het is onze plicht. Je moet het aannemen, het is waar, het is onze plicht. Je moet het toe-eigenen. Maar dan zeggen onze Gereformeerde vaderen en dat is Bijbels: Wij kunnen geen ding aannemen, tenzij het ons van God gegeven is. Wij kunnen niets toe-eigenen, tenzij God het door de Heilige Geest in ons werkt'.

Is het eerste niet Bijbels dan?

Uiteraard, ik zeg ook dat het waar is. Maar dat bij het aannemen en toe-eigenen dan het gedeelte van na de komma ontbreekt

Ja, dat is weer zo makkelijk he 'ze zeggen'. En dan wordt er instemmend geknikt 'oi oi, wat zijn 'ze toch verkeerd'. Welke boodschap was er voor de aanwezigen?

[Cyrillus]

Juist.
Vooral onder jongeren in bepaalde kringen zie ik dat toch wel opkomen.

Ja, dat herken ik wel. De vraag is hoe wij daarmee om moeten gaan natuurlijk. Want laten we wel beseffen: is 'ons' worstelen vaak ten diepste niet een teken van ongeloof? En hun geloof mag misschien gemakkelijk zijn of lijken, maar waarom zou dit geen oprecht geloof zijn? Als wij onze situatie vergelijken met de eerste christelijke gemeenten, dan waren er toen veel christenen, en ook veel, zelfs erge openbare zonden. maar er was geloof. Misschien zijn er nu minder openbare zonden, maar is er ook veel minder geloof (toevoeging: binnen de kerk dus). Wat is erger?

[Cyrillus]

Ik heb vandaag even nageluisterd, wat gisteren werd gezegd(en wat hier zeker betrekking op heeft): 'Ze zeggen tegenwoordig: je moet geloven, het is waar, het is onze plicht. Je moet het aannemen, het is waar, het is onze plicht. Je moet het toe-eigenen. Maar dan zeggen onze Gereformeerde vaderen en dat is Bijbels: Wij kunnen geen ding aannemen, tenzij het ons van God gegeven is. Wij kunnen niets toe-eigenen, tenzij God het door de Heilige Geest in ons werkt'.

Is het eerste niet Bijbels dan?

Uiteraard, ik zeg ook dat het waar is. Maar dat bij het aannemen en toe-eigenen dan het gedeelte van na de komma ontbreekt

Als je de gelijkenis van de verloren zoon leest staat er dat de vader zijn zoon opwachtte. Maar voor de vader zijn zoon in zijn armen sloot, moest de zoon wel even een formulier ondertekenen waarop beschreven stond dat hij het wel heel erg verprutst had. Pas toen wilde de vader hem in zijn armen sluiten, toch?

[Maanenschijn]

GG-Lid: Kun jij vanuit de Bijbel aantonen dat het antwoord op de vraag: 'Hoe kom ik met God verzoend' niet gevolgd wordt door: Geloof in de Heere Jezus?

Een mens krijgt niet met Jezus van doen, maar met God. Daar gaan Zondag 2 t/m 6 heel duidelijk over. De verwijsteksten liggen zijn er genoeg. Zondag 7 volgt niet na Zondag 1. We kunnen allerlei Bijbelteksten uit hun verband rukken en zomaar als citaat hier neerschrijven, maar laten we alsjeblieft de gewone weg niet uit het oog verliezen. Genesis 3, Johannes 3 en Romeinen 3 zijn daarbij belangrijke hoofdstukken.

En op die uiteenzetting van die Bondsdag ga ik niet in. Ik meen, vanuit jouw geografisch omgeving, dat er maar twee GG-predikanten overblijven die hiervoor in aanmerking komen als spreker. En aangezien ik beiden ken als getrouwe predikers, vind ik het zeer betreurenswaardig dat je zoveel emmers zout op zulke minuscule slakken wil strooien.

Misschien moet je de berichten van @Evangelist nog maar eens lezen en dan vooral dat citaat van ds. Agteresch. Ik geloof dat hij helemaal gelijk heeft. Het is wel opmerkelijk dat er zo weinig mensen dat citaat volmondig willen ondersteunen.

Maar, ik zal het wel niet goed snappen dan, Zondag 2 t/m 6 geven toch juist weer wat de vraag “Hoe kom ik met God verzoend” inhoud? Dan mag het antwoord toch in Zondag 7 gelezen worden: Geloven in de verdiensten van Christus.

En zeker, dat is een geschonken geloof, door de Heilige Geest gewerkt! Niemand kan dat uit zichzelf. Maar lees graag zondag 7 heel goed: het is 1) een weten en daarna 2) vertrouwen. Daar passen geen voorwaarden of kleine lettertjes bij.

Ik denk zomaar, de predikanten die voorgaan in jouw gemeente ietsje kennende, dat de bijbelgetrouwe prediking die je hoort er voor zorgt dat je niet herkent wat anderen wel signaleren. Helaas is dat echt in andere gevallen wel zo. En dat is niet aan een kerkverband/genootschap voorbehouden.

[GerefGemeente-lid]

Ik heb vandaag even nageluisterd, wat gisteren werd gezegd(en wat hier zeker betrekking op heeft): 'Ze zeggen tegenwoordig: je moet geloven, het is waar, het is onze plicht. Je moet het aannemen, het is waar, het is onze plicht. Je moet het toe-eigenen. Maar dan zeggen onze Gereformeerde vaderen en dat is Bijbels: Wij kunnen geen ding aannemen, tenzij het ons van God gegeven is. Wij kunnen niets toe-eigenen, tenzij God het door de Heilige Geest in ons werkt'.

Is het eerste niet Bijbels dan?

Uiteraard, ik zeg ook dat het waar is. Maar dat bij het aannemen en toe-eigenen dan het gedeelte van na de komma ontbreekt

Als je de gelijkenis van de verloren zoon leest staat er dat de vader zijn zoon opwachtte. Maar voor de vader zijn zoon in zijn armen sloot, moest de zoon wel even een formulier ondertekenen waarop beschreven stond dat hij het wel heel erg verprutst had. Pas toen wilde de vader hem in zijn armen sluiten, toch?

Nee hoor. Dat 'formulier' had hij al veel eerder 'ondertekend', namelijk toen hij bij de zwijnen zat en het draf wenste te eten:
Lukas 15: 16-24:
En hij begeerde zijn buik te vullen met den draf, dien de zwijnen aten; en niemand gaf hem dien. En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger! Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u; en ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen. En opstaande ging hij naar zijn vader. En als hij nog ver van hem was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en toelopende viel hem om zijn hals en kuste hem. En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.

[Cyrillus]

Is het eerste niet Bijbels dan?

Uiteraard, ik zeg ook dat het waar is. Maar dat bij het aannemen en toe-eigenen dan het gedeelte van na de komma ontbreekt

Als je de gelijkenis van de verloren zoon leest staat er dat de vader zijn zoon opwachtte. Maar voor de vader zijn zoon in zijn armen sloot, moest de zoon wel even een formulier ondertekenen waarop beschreven stond dat hij het wel heel erg verprutst had. Pas toen wilde de vader hem in zijn armen sluiten, toch?

Nee hoor. Dat 'formulier' had hij al veel eerder 'ondertekend', namelijk toen hij bij de zwijnen zat en het draf wenste te eten:
Lukas 15: 16-24:
En hij begeerde zijn buik te vullen met den draf, dien de zwijnen aten; en niemand gaf hem dien. En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger! Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u; en ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen. En opstaande ging hij naar zijn vader. En als hij nog ver van hem was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en toelopende viel hem om zijn hals en kuste hem. En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.

Precies, daarom past het om de gereformeerde vaderen eens thuis te laten en blij te zijn voor een zondaar die zich bekeert.

[huisman]

Is het eerste niet Bijbels dan?

Uiteraard, ik zeg ook dat het waar is. Maar dat bij het aannemen en toe-eigenen dan het gedeelte van na de komma ontbreekt

Als je de gelijkenis van de verloren zoon leest staat er dat de vader zijn zoon opwachtte. Maar voor de vader zijn zoon in zijn armen sloot, moest de zoon wel even een formulier ondertekenen waarop beschreven stond dat hij het wel heel erg verprutst had. Pas toen wilde de vader hem in zijn armen sluiten, toch?

Nee hoor. Dat 'formulier' had hij al veel eerder 'ondertekend', namelijk toen hij bij de zwijnen zat en het draf wenste te eten:
Lukas 15: 16-24:
En hij begeerde zijn buik te vullen met den draf, dien de zwijnen aten; en niemand gaf hem dien. En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger! Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u; en ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen. En opstaande ging hij naar zijn vader. En als hij nog ver van hem was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en toelopende viel hem om zijn hals en kuste hem. En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.

Deze taal begrijpt @Cyrillus niet. Ik zag het vanmiddag in zijn gesprek met @Bezorgd. Zonder een verbroken hart en een verslagen geest gaan wij niet naar Christus…..of als rijke jongelingen en die vinden niets in Hem.

[GerefGemeente-lid]

Uiteraard, ik zeg ook dat het waar is. Maar dat bij het aannemen en toe-eigenen dan het gedeelte van na de komma ontbreekt

Als je de gelijkenis van de verloren zoon leest staat er dat de vader zijn zoon opwachtte. Maar voor de vader zijn zoon in zijn armen sloot, moest de zoon wel even een formulier ondertekenen waarop beschreven stond dat hij het wel heel erg verprutst had. Pas toen wilde de vader hem in zijn armen sluiten, toch?

Nee hoor. Dat 'formulier' had hij al veel eerder 'ondertekend', namelijk toen hij bij de zwijnen zat en het draf wenste te eten:
Lukas 15: 16-24:
En hij begeerde zijn buik te vullen met den draf, dien de zwijnen aten; en niemand gaf hem dien. En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger! Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u; en ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen. En opstaande ging hij naar zijn vader. En als hij nog ver van hem was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en toelopende viel hem om zijn hals en kuste hem. En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.

Precies, daarom past het om de gereformeerde vaderen eens thuis te laten en blij te zijn voor een zondaar die zich bekeert.

Het formulier wordt dus wel óndertekend. De verloren zoon ging niet zomaar terug naar zijn vader. Hij ging juist terug als een onwaardige, vol schuldbesef en met de gestalte dat het rechtvaardig was geweest als de vader hem als een huurling had aangenomen.

Wij hebben ook God verlaten in het paradijs. En wij kunnen ook alleen naar Hem terug als dat is in een weg van erkenning van zonde en schuld en in de gestalte dat wij het niet meer waardig zijn dat Hij onder ons dak zou inkomen.

Dat zijn geen voorwaarden, geen kleine lettertjes, maar een Bijbelse uitleg van dit kleine gedeelte van deze relatief lange gelijkenis!

[GerefGemeente-lid]

GG-Lid: Kun jij vanuit de Bijbel aantonen dat het antwoord op de vraag: 'Hoe kom ik met God verzoend' niet gevolgd wordt door: Geloof in de Heere Jezus?

Een mens krijgt niet met Jezus van doen, maar met God. Daar gaan Zondag 2 t/m 6 heel duidelijk over. De verwijsteksten liggen zijn er genoeg. Zondag 7 volgt niet na Zondag 1. We kunnen allerlei Bijbelteksten uit hun verband rukken en zomaar als citaat hier neerschrijven, maar laten we alsjeblieft de gewone weg niet uit het oog verliezen. Genesis 3, Johannes 3 en Romeinen 3 zijn daarbij belangrijke hoofdstukken.

En op die uiteenzetting van die Bondsdag ga ik niet in. Ik meen, vanuit jouw geografisch omgeving, dat er maar twee GG-predikanten overblijven die hiervoor in aanmerking komen als spreker. En aangezien ik beiden ken als getrouwe predikers, vind ik het zeer betreurenswaardig dat je zoveel emmers zout op zulke minuscule slakken wil strooien.

Misschien moet je de berichten van @Evangelist nog maar eens lezen en dan vooral dat citaat van ds. Agteresch. Ik geloof dat hij helemaal gelijk heeft. Het is wel opmerkelijk dat er zo weinig mensen dat citaat volmondig willen ondersteunen.

Maar, ik zal het wel niet goed snappen dan, Zondag 2 t/m 6 geven toch juist weer wat de vraag “Hoe kom ik met God verzoend” inhoud? Dan mag het antwoord toch in Zondag 7 gelezen worden: Geloven in de verdiensten van Christus.

En zeker, dat is een geschonken geloof, door de Heilige Geest gewerkt! Niemand kan dat uit zichzelf. Maar lees graag zondag 7 heel goed: het is 1) een weten en daarna 2) vertrouwen. Daar passen geen voorwaarden of kleine lettertjes bij.

Ik denk zomaar, de predikanten die voorgaan in jouw gemeente ietsje kennende, dat de bijbelgetrouwe prediking die je hoort er voor zorgt dat je niet herkent wat anderen wel signaleren. Helaas is dat echt in andere gevallen wel zo. En dat is niet aan een kerkverband/genootschap voorbehouden.

Er zijn wel eenzijdigheden mijns inziens, maar geen kleine lettertjes of voorwaarden. Dat is gewoon een karikatuur die er gemaakt is van wat eenzijdigheden ter rechterzijde.

Lees de reactie van @Evangelist nog maar eens.