De kleine lettertjes van het Evangelie

[Thea]

Er zijn in de geschiedenis heel veel mensen geweest, die het beste met anderen voor hadden, maar er helaas toch een ketterse zienswijze op na hielden. Met alle beste bedoelingen wezen ze de mensen de weg naar de ondergang. Hoe erg is dat! Ik vond het eerste argument van ds Clements in de Saambinder (1e artikel) heel scherp. Hij zei, dat van de Brink stelt dat de mens een vrije wil heeft. Ds Clements toonde aan, dat de mens inderdaad een vrije wil heeft, maar alleen tot het kwade. Als je dat laatste weglaat, verkondig je een misleidende dwaling. (ik heb het artikel nu niet bij de hand, maar dit is wat ik er me van herinner).

[Johannes 3:16]

Er zijn in de geschiedenis heel veel mensen geweest, die het beste met anderen voor hadden, maar er helaas toch een ketterse zienswijze op na hielden. Met alle beste bedoelingen wezen ze de mensen de weg naar de ondergang. Hoe erg is dat! Ik vond het eerste argument van ds Clements in de Saambinder (1e artikel) heel scherp. Hij zei, dat van de Brink stelt dat de mens een vrije wil heeft. Ds Clements toonde aan, dat de mens inderdaad een vrije wil heeft, maar alleen tot het kwade. Als je dat laatste weglaat, verkondig je een misleidende dwaling. (ik heb het artikel nu niet bij de hand, maar dit is wat ik er me van herinner).

Dr. Van den Brink stelt dit helemaal niet.

"Onze wil is niet vrij; we zijn gebonden aan het kwaad. Onze wil moet door God vrijgemaakt worden, willen we weer het goede doen. Pas door wedergeboorte is onze wil weer vrij; want niemand gelooft onwillig in Jezus."
(https://www.geloofstoerusting.nl/videos ... vrije-wil/)

Dus waar ds. Clements dit vandaan haalt? Of wilde hij makkelijk punten scoren?

[Cyrillus]

Er zijn in de geschiedenis heel veel mensen geweest, die het beste met anderen voor hadden, maar er helaas toch een ketterse zienswijze op na hielden. Met alle beste bedoelingen wezen ze de mensen de weg naar de ondergang. Hoe erg is dat! Ik vond het eerste argument van ds Clements in de Saambinder (1e artikel) heel scherp. Hij zei, dat van de Brink stelt dat de mens een vrije wil heeft. Ds Clements toonde aan, dat de mens inderdaad een vrije wil heeft, maar alleen tot het kwade. Als je dat laatste weglaat, verkondig je een misleidende dwaling. (ik heb het artikel nu niet bij de hand, maar dit is wat ik er me van herinner).

Dr. Van den Brink heeft een reactie gegeven op Ds. Clements. Jammer dat Ds. Clements het gesprek niet wil (of kan?) aangaan.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29 ... aambinder/

[Arja]

Ds Clements toonde aan, dat de mens inderdaad een vrije wil heeft, maar alleen tot het kwade.

Er zijn oudvaders die onderscheid maken tussen de wil en het verstand. Sommigen geloven dat de wil volledig ondergeschikt is aan de zonde, terwijl het verstand nog steeds in staat is om waarheid te begrijpen. Is het niet zo dat Calvijn geloofde dat de wil van de mens door de val verdorven en geneigd was tot het kwaad, maar nog steeds in staat was om keuzes te maken? Maar die keuzes zijn beperkt en worden beïnvloed door de zonde. De wil van de mens is niet langer vrij in de zin van autonomie, maar gebonden aan de zonde en de genade van God.

[Evangelist]

Dit is echt een misleidende vergelijking. Het punt dat ds. Kieviet maakt, gaat niet in de eerste plaats over wat er wel staat, maar over het noodzakelijke element dat er niet staat. En dat betreft het werk van de Heilige Geest en de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte. Dan kom je er als auteur niet mee weg door te zeggen: Daar gaat mijn boek niet over. Juist het verzwijgen van deze kernzaken geeft aan hoe gevaarlijk het is om die andere vormen van 'geloven' tussen haakjes te plaatsen. Er is namelijk ook 'geloof' dat heel erg lijkt op het ware geloof, maar waar juist het werk van de Heilige Geest ontbreekt. Waar de ultieme stap uiteindelijk een menselijke stap is.

Van den Brink signaleert dat er prediking is in onze gezindte die het komen tot Christus in de weg staat. Die weg moet vrij gemaakt worden. Dat is het onderwerp van zijn boek. En inderdaad, er zijn ook predikers die bij wijze van spreken de snelweg preken, zonder dat het over zonde en bekering gaat. Er zijn ook predikers die allerlei andere dwalingen naar voren brengen. Nou en? Hij pakt een probleem bij de horens, signaleert dat en geeft de oplossing aan. Waarom moet hij alles aan de orde stellen? Heb dan ook het lef om te zeggen dat de DL eenzijdig zijn. De DL behandelen alleen maar de dwalingen van de remonstranten, terwijl allerlei andere gevaren onbesproken blijven. Schandalig niet?

In de eerste plaats behoeft die signalering echt nuance; de wijze waarop Van den Brink conclusies trekt, is hoekig en ongenuanceerd. De woorden die hij daarbij meent te moeten gebruiken, zijn onnodig beschadigend en slaan ook elk vervolggesprek dood. Het kostte het RD niet voor niets veel moeite om een GG-predikant zover te krijgen om in gesprek te gaan.
In de tweede plaats is het uiteraard legitiem om een boek te schrijven over het komen tot Christus. Maar dan moet je dat aspect van de geloofsleer wel volledig behandelen, en dat doet Van den Brink niet, zoals ds. Kieviet terecht constateert. Als je bij de Bijbelse oproep tot geloof in Christus niet spreekt over de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte, als het noodzakelijke werk van de Heilige Geest eigenlijk op de achtergrond staat, als de weerstand in ons eigen hart niet ontmaskerd wordt, dan kan een eenzijdige focus op het komen tot Christus leiden tot emotioneel geloven terwijl het hart nog onverbroken is. Bekering van het gevoel, en niet van het hart.
In de derde plaats geeft je typering van de Dordtse Leerregels mij zeer te denken. De aanleiding tot het schrijven van de DL is inderdaad de twist met de Remonstranten, maar de DL eenzijdig noemen geeft voor mij aan dat je de Dordtse Leerregels niet echt kent.

Kortom: je samenvatting klopt gewoon niet, dat Van den Brink een probleem signaleert en een oplossing geeft.
Zeg ik daarmee dat er geen eenzijdige prediking is? Geenszins. Maar waar Van den Brink o.a. de GerGem van beschuldigd, is onjuist. Dat heeft ds. W. Visscher wat mij betreft helder uitgelegd in het RD. Vergelijk het boek van Van den Brink met de boeken van ds. C. Harinck en je ziet precies het verschil waar ik op doel.

1) Van den Brink constateert dat er mensen zijn die door valse prediking van het geloof worden afgehouden. Daar moet je zelfs hard over zijn: het gaat om het zielenheil van de mensen. Zat Paulus soms op de thee bij de dwaalleraren?
2) Het boek gaat niet over het komen tot Christus. Het boek gaat over het aanbod van genade van Christus, want daar ligt een groot probleem. Het gaat dus om wat er van de kansel gepreekt wordt. En die grens mag Van den Brink trekken. Dit zou het probleem juist gemakkelijker bespreekbaar moeten maken. Juist het feit dat veel mensen er van alles bij halen geeft aan dat het werkelijke probleem niet op tafel mag komen.
3) Je hebt mij opmerking over de DL niet helemaal begrepen. Het gaat mij erom dat bij het bestrijden van dwaalleringen er altijd grenzen worden getrokken. Ook de DL doet dat door de remonstranten te bestrijden en niet allerlei andere zaken. De DL is erg grondig geweest, dat onderschrijf ik uiteraard.

Ad 1) Door het te herhalen wordt het niet noodzakelijkerwijs méér waar. Nee, Paulus ging niet op de thee bij dwaalleraren. Maar dat zit precies mijn grote kritiekpunt op Van den Brink, namelijk dat hij deze of soortgelijke grote woorden gebruikt over medebroeders in de bediening, terwijl daar geen grond voor is. Is er niets mis? Nee, dat zeg ik niet. En er is ook zeker ruimte voor correctie van eenzijdigheden. Maar het oordeel "valse prediking" gaat heel erg ver, wat mij betreft zelfs laakbaar ver als het gaat om de prediking binnen de (O)GG(iN). Ik ken binnen deze verbanden geen enkele predikant die mensen willen afhouden van het waar zaligmakend geloof. Als je echt op deze toon meent te willen en te moeten spreken, dan loop je het gevaar, eenzelfde soort beoordeling te krijgen. Moet ik een prediking waarin wél de oproep tot geloof klinkt, maar waar nauwelijks aandacht wordt besteed aan het werk van de Heilige Geest en het recht van God dan ook als 'valse prediking' betitelen, waarbij het zielenheil van mensen op het spel staat? Kortom: je kunt wel net doen alsof je een Reformatie à la Luther op gang wil brengen, maar op dat niveau liggen de zaken gewoonweg niet.
Ad 2) Het aanbod van genade, het geloven in Hem, het komen tot Hem is onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Maar als je eenzijdigheid constateert in het aanbod van genade, of de begrenzing daarvan, moet je niet vervolgens een andere eenzijdigheid introduceren als 'oplossing'. Het verlangen om het terug te brengen naar een deel van de prediking, zodat het daardoor bespreekbaar zou zijn, verraadt juist dat ds. Kieviet in zijn bespreking terecht de vinger op de zere plek legt. De werkelijkheid is nu eenmaal veel gecompliceerder en genuanceerder dan je voor waar wilt hebben. Concreet: je kunt niet Bijbels evenwichtig over het aanbod van genade spreken en de nodiging om tot Christus te komen, als je niet ook spreekt over de noodzaak van wedergeboorte en het werk van de Heilige Geest. Dat is echt onmogelijk. Net zoals je niet Bijbels evenwichtig over heiligmaking kunt spreken, als je over de rechtvaardigmaking zwijgt. Juist onze jongeren moeten daarom toegerust worden in het evenwicht van de Schrift.
Ad 3)Uiteraard begrijp ik wat je bedoelt; ik wilde nu juist aangeven dat je vergelijking met de DL totaal niet opgaat. In de begrenzing blijven de DL evenwichtig. Dat doet bijvoorbeeld ook iemand als ds. C. Harinck, bij het benoemen van eenzijdigheden in de prediking. Helaas doet Van den Brink dat niet. Als je iets stelt of opschrijft, moet je je ook rekenschap geven van de uitwerking die het geschrevene kan hebben. Als Van den Brink tot een volwassen gesprek wilde komen met predikanten uit de breedte van (O)GG(iN) is dat nu juist verderweg dan ooit.

Tot slot: Van den Brink ziet een groot manco in het ontbreken van het aanbod van genade; hij schrijft een boek over de DL. In dat boek is de lezing over de kleine lettertjes helemaal opgenomen; dat betekent dat hij er nog niets van teruggenomen heeft. Dus ook niet de valse beschuldiging dat voor de verworpenen de genade alleen gepredikt wordt om het oordeel des te zwaarder te maken. Deze beschuldiging is zó zwaar en onwaar dat ik innerlijk behoorlijk mijn best moet doen om Van den Brink serieus te nemen, waar hij wel ware dingen zegt. Onlangs heeft ds. H.J. Agteresch (GG Werkendam) daarover in een preek hele behartenswaardige dingen gezegd:

"Gemeente, over de leer gegrond op Gods Woord... Dan zie je dat het ook waar is dat je aan één kant van het bootje gaat hangen, of aan de andere kant. En bij beide kanten is het gevaarlijk, want het bootje kan kapseizen. Dan zijn er mensen die in de prediking maar ook in hun denken heel sterk het werk van de Heilige Geest benadrukken; het eenzijdige werk van God. (En gemeente: er niks vanaf!) Maar ze zijn bang voor de verantwoordelijkheid; bang zijn voor het Evangelie. Dan kan je dus vóór de oude waarheid zijn, terwijl je er niet uit leeft. Dan kapseis je en dan kom je eeuwig om! Dat is één kant. Er is ook een andere kant: precies andersom! Er zijn mensen die dragen uit, ook in de prediking van het Woord va God, die leggen héél sterk de nadruk op de verantwoordelijkheid van de mens. Eigenlijk, als je zo naar ze luistert, leggen ze zelfs een vermogen in de mens. En voortdurend ook de oproep: Je moet geloven! Je moet aannemen! Maar het werk van de Heilige Geest, zo eenzijdig, dat functioneert niet in de prediking.
En gemeente, u bent niet van mij gewend dat ik namen noem, maar ik wil ze vanavond wel noemen. Ik wil u en jullie allen waarschuwen ook voor de toenemende mogelijkheden voor de site www.geloofstoerusting.nl. Daar word je vaak bedrogen. Dan denk ik aan uitspraken en preken van ds. G.A. van den Brink. Hij maakt een karikatuur van de gereformeerde leer, zoals wij daaronder mogen zitten. Wat hij zegt, is laster! En daarom jonge mensen: Geloof het niet! Het is niet waar! Als hij bijvoorbeeld zegt - als ik bijvoorbeeld deze tekst aanhaal in uw midden: 'Zo zijn wij dan gezanten van Christuswege alsof God door ons bade, wij bidden u van Christuswege: laat u met God verzoenen!' - dat ik dat zou zeggen om de schuld te vermeerderen. O gemeente, dat is mijn hartelijke uitzien, maar daar gebruik ik andere woorden voor. Maar als ik deze tekst in uw midden aanhaal, dan heb ik maar één doel voor ogen: het hartelijke uitzien dat u zich als een arme verloren zondaar met God laat verzoenen en niet anders! En als dat omgedraaid in de wereld gebracht wordt, is dat leugen en laster en dat moeten we nooit geloven! En daarom: Waakt!"

[MGG]

Er zijn in de geschiedenis heel veel mensen geweest, die het beste met anderen voor hadden, maar er helaas toch een ketterse zienswijze op na hielden. Met alle beste bedoelingen wezen ze de mensen de weg naar de ondergang. Hoe erg is dat! Ik vond het eerste argument van ds Clements in de Saambinder (1e artikel) heel scherp. Hij zei, dat van de Brink stelt dat de mens een vrije wil heeft. Ds Clements toonde aan, dat de mens inderdaad een vrije wil heeft, maar alleen tot het kwade. Als je dat laatste weglaat, verkondig je een misleidende dwaling. (ik heb het artikel nu niet bij de hand, maar dit is wat ik er me van herinner).

Dr. Van den Brink heeft een reactie gegeven op Ds. Clements. Jammer dat Ds. Clements het gesprek niet wil (of kan?) aangaan.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29 ... aambinder/

Dit betreft een andere reacties. Het artikel dat @Thea bedoelt, staat in de Saambinder van 6 april. In de Saambinder van 13 april staat deel twee en de komende 3 weken volgen deel 3-5.
Ik vermoed dat dr. Vd Brink wel gaat reageren.

[MGG]

Van den Brink signaleert dat er prediking is in onze gezindte die het komen tot Christus in de weg staat. Die weg moet vrij gemaakt worden. Dat is het onderwerp van zijn boek. En inderdaad, er zijn ook predikers die bij wijze van spreken de snelweg preken, zonder dat het over zonde en bekering gaat. Er zijn ook predikers die allerlei andere dwalingen naar voren brengen. Nou en? Hij pakt een probleem bij de horens, signaleert dat en geeft de oplossing aan. Waarom moet hij alles aan de orde stellen? Heb dan ook het lef om te zeggen dat de DL eenzijdig zijn. De DL behandelen alleen maar de dwalingen van de remonstranten, terwijl allerlei andere gevaren onbesproken blijven. Schandalig niet?

In de eerste plaats behoeft die signalering echt nuance; de wijze waarop Van den Brink conclusies trekt, is hoekig en ongenuanceerd. De woorden die hij daarbij meent te moeten gebruiken, zijn onnodig beschadigend en slaan ook elk vervolggesprek dood. Het kostte het RD niet voor niets veel moeite om een GG-predikant zover te krijgen om in gesprek te gaan.
In de tweede plaats is het uiteraard legitiem om een boek te schrijven over het komen tot Christus. Maar dan moet je dat aspect van de geloofsleer wel volledig behandelen, en dat doet Van den Brink niet, zoals ds. Kieviet terecht constateert. Als je bij de Bijbelse oproep tot geloof in Christus niet spreekt over de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte, als het noodzakelijke werk van de Heilige Geest eigenlijk op de achtergrond staat, als de weerstand in ons eigen hart niet ontmaskerd wordt, dan kan een eenzijdige focus op het komen tot Christus leiden tot emotioneel geloven terwijl het hart nog onverbroken is. Bekering van het gevoel, en niet van het hart.
In de derde plaats geeft je typering van de Dordtse Leerregels mij zeer te denken. De aanleiding tot het schrijven van de DL is inderdaad de twist met de Remonstranten, maar de DL eenzijdig noemen geeft voor mij aan dat je de Dordtse Leerregels niet echt kent.

Kortom: je samenvatting klopt gewoon niet, dat Van den Brink een probleem signaleert en een oplossing geeft.
Zeg ik daarmee dat er geen eenzijdige prediking is? Geenszins. Maar waar Van den Brink o.a. de GerGem van beschuldigd, is onjuist. Dat heeft ds. W. Visscher wat mij betreft helder uitgelegd in het RD. Vergelijk het boek van Van den Brink met de boeken van ds. C. Harinck en je ziet precies het verschil waar ik op doel.

1) Van den Brink constateert dat er mensen zijn die door valse prediking van het geloof worden afgehouden. Daar moet je zelfs hard over zijn: het gaat om het zielenheil van de mensen. Zat Paulus soms op de thee bij de dwaalleraren?
2) Het boek gaat niet over het komen tot Christus. Het boek gaat over het aanbod van genade van Christus, want daar ligt een groot probleem. Het gaat dus om wat er van de kansel gepreekt wordt. En die grens mag Van den Brink trekken. Dit zou het probleem juist gemakkelijker bespreekbaar moeten maken. Juist het feit dat veel mensen er van alles bij halen geeft aan dat het werkelijke probleem niet op tafel mag komen.
3) Je hebt mij opmerking over de DL niet helemaal begrepen. Het gaat mij erom dat bij het bestrijden van dwaalleringen er altijd grenzen worden getrokken. Ook de DL doet dat door de remonstranten te bestrijden en niet allerlei andere zaken. De DL is erg grondig geweest, dat onderschrijf ik uiteraard.

Ad 1) Door het te herhalen wordt het niet noodzakelijkerwijs méér waar. Nee, Paulus ging niet op de thee bij dwaalleraren. Maar dat zit precies mijn grote kritiekpunt op Van den Brink, namelijk dat hij deze of soortgelijke grote woorden gebruikt over medebroeders in de bediening, terwijl daar geen grond voor is. Is er niets mis? Nee, dat zeg ik niet. En er is ook zeker ruimte voor correctie van eenzijdigheden. Maar het oordeel "valse prediking" gaat heel erg ver, wat mij betreft zelfs laakbaar ver als het gaat om de prediking binnen de (O)GG(iN). Ik ken binnen deze verbanden geen enkele predikant die mensen willen afhouden van het waar zaligmakend geloof. Als je echt op deze toon meent te willen en te moeten spreken, dan loop je het gevaar, eenzelfde soort beoordeling te krijgen. Moet ik een prediking waarin wél de oproep tot geloof klinkt, maar waar nauwelijks aandacht wordt besteed aan het werk van de Heilige Geest en het recht van God dan ook als 'valse prediking' betitelen, waarbij het zielenheil van mensen op het spel staat? Kortom: je kunt wel net doen alsof je een Reformatie à la Luther op gang wil brengen, maar op dat niveau liggen de zaken gewoonweg niet.
Ad 2) Het aanbod van genade, het geloven in Hem, het komen tot Hem is onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Maar als je eenzijdigheid constateert in het aanbod van genade, of de begrenzing daarvan, moet je niet vervolgens een andere eenzijdigheid introduceren als 'oplossing'. Het verlangen om het terug te brengen naar een deel van de prediking, zodat het daardoor bespreekbaar zou zijn, verraadt juist dat ds. Kieviet in zijn bespreking terecht de vinger op de zere plek legt. De werkelijkheid is nu eenmaal veel gecompliceerder en genuanceerder dan je voor waar wilt hebben. Concreet: je kunt niet Bijbels evenwichtig over het aanbod van genade spreken en de nodiging om tot Christus te komen, als je niet ook spreekt over de noodzaak van wedergeboorte en het werk van de Heilige Geest. Dat is echt onmogelijk. Net zoals je niet Bijbels evenwichtig over heiligmaking kunt spreken, als je over de rechtvaardigmaking zwijgt. Juist onze jongeren moeten daarom toegerust worden in het evenwicht van de Schrift.
Ad 3)Uiteraard begrijp ik wat je bedoelt; ik wilde nu juist aangeven dat je vergelijking met de DL totaal niet opgaat. In de begrenzing blijven de DL evenwichtig. Dat doet bijvoorbeeld ook iemand als ds. C. Harinck, bij het benoemen van eenzijdigheden in de prediking. Helaas doet Van den Brink dat niet. Als je iets stelt of opschrijft, moet je je ook rekenschap geven van de uitwerking die het geschrevene kan hebben. Als Van den Brink tot een volwassen gesprek wilde komen met predikanten uit de breedte van (O)GG(iN) is dat nu juist verderweg dan ooit.

Tot slot: Van den Brink ziet een groot manco in het ontbreken van het aanbod van genade; hij schrijft een boek over de DL. In dat boek is de lezing over de kleine lettertjes helemaal opgenomen; dat betekent dat hij er nog niets van teruggenomen heeft. Dus ook niet de valse beschuldiging dat voor de verworpenen de genade alleen gepredikt wordt om het oordeel des te zwaarder te maken. Deze beschuldiging is zó zwaar en onwaar dat ik innerlijk behoorlijk mijn best moet doen om Van den Brink serieus te nemen, waar hij wel ware dingen zegt. Onlangs heeft ds. H.J. Agteresch (GG Werkendam) daarover in een preek hele behartenswaardige dingen gezegd:

"Gemeente, over de leer gegrond op Gods Woord... Dan zie je dat het ook waar is dat je aan één kant van het bootje gaat hangen, of aan de andere kant. En bij beide kanten is het gevaarlijk, want het bootje kan kapseizen. Dan zijn er mensen die in de prediking maar ook in hun denken heel sterk het werk van de Heilige Geest benadrukken; het eenzijdige werk van God. (En gemeente: er niks vanaf!) Maar ze zijn bang voor de verantwoordelijkheid; bang zijn voor het Evangelie. Dan kan je dus vóór de oude waarheid zijn, terwijl je er niet uit leeft. Dan kapseis je en dan kom je eeuwig om! Dat is één kant. Er is ook een andere kant: precies andersom! Er zijn mensen die dragen uit, ook in de prediking van het Woord va God, die leggen héél sterk de nadruk op de verantwoordelijkheid van de mens. Eigenlijk, als je zo naar ze luistert, leggen ze zelfs een vermogen in de mens. En voortdurend ook de oproep: Je moet geloven! Je moet aannemen! Maar het werk van de Heilige Geest, zo eenzijdig, dat functioneert niet in de prediking.
En gemeente, u bent niet van mij gewend dat ik namen noem, maar ik wil ze vanavond wel noemen. Ik wil u en jullie allen waarschuwen ook voor de toenemende mogelijkheden voor de site www.geloofstoerusting.nl. Daar word je vaak bedrogen. Dan denk ik aan uitspraken en preken van ds. G.A. van den Brink. Hij maakt een karikatuur van de gereformeerde leer, zoals wij daaronder mogen zitten. Wat hij zegt, is laster! En daarom jonge mensen: Geloof het niet! Het is niet waar! Als hij bijvoorbeeld zegt - als ik bijvoorbeeld deze tekst aanhaal in uw midden: 'Zo zijn wij dan gezanten van Christuswege alsof God door ons bade, wij bidden u van Christuswege: laat u met God verzoenen!' - dat ik dat zou zeggen om de schuld te vermeerderen. O gemeente, dat is mijn hartelijke uitzien, maar daar gebruik ik andere woorden voor. Maar als ik deze tekst in uw midden aanhaal, dan heb ik maar één doel voor ogen: het hartelijke uitzien dat u zich als een arme verloren zondaar met God laat verzoenen en niet anders! En als dat omgedraaid in de wereld gebracht wordt, is dat leugen en laster en dat moeten we nooit geloven! En daarom: Waakt!"

Mooie bijdrage.

Daarbij komt nog dat Paulus brieven geïnspireerd zijn door de Heilige Geest. Als God zegt dat iets dwaalleraren zijn, dan is het zo. Als dominees dit over elkaar zeggen, dan moeten we nog maar bezien of het waar is.

[GerefGemeente-lid]

Ad 1) Door het te herhalen wordt het niet noodzakelijkerwijs méér waar. Nee, Paulus ging niet op de thee bij dwaalleraren. Maar dat zit precies mijn grote kritiekpunt op Van den Brink, namelijk dat hij deze of soortgelijke grote woorden gebruikt over medebroeders in de bediening, terwijl daar geen grond voor is. Is er niets mis? Nee, dat zeg ik niet. En er is ook zeker ruimte voor correctie van eenzijdigheden. Maar het oordeel "valse prediking" gaat heel erg ver, wat mij betreft zelfs laakbaar ver als het gaat om de prediking binnen de (O)GG(iN). Ik ken binnen deze verbanden geen enkele predikant die mensen willen afhouden van het waar zaligmakend geloof. Als je echt op deze toon meent te willen en te moeten spreken, dan loop je het gevaar, eenzelfde soort beoordeling te krijgen. Moet ik een prediking waarin wél de oproep tot geloof klinkt, maar waar nauwelijks aandacht wordt besteed aan het werk van de Heilige Geest en het recht van God dan ook als 'valse prediking' betitelen, waarbij het zielenheil van mensen op het spel staat? Kortom: je kunt wel net doen alsof je een Reformatie à la Luther op gang wil brengen, maar op dat niveau liggen de zaken gewoonweg niet.
Ad 2) Het aanbod van genade, het geloven in Hem, het komen tot Hem is onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Maar als je eenzijdigheid constateert in het aanbod van genade, of de begrenzing daarvan, moet je niet vervolgens een andere eenzijdigheid introduceren als 'oplossing'. Het verlangen om het terug te brengen naar een deel van de prediking, zodat het daardoor bespreekbaar zou zijn, verraadt juist dat ds. Kieviet in zijn bespreking terecht de vinger op de zere plek legt. De werkelijkheid is nu eenmaal veel gecompliceerder en genuanceerder dan je voor waar wilt hebben. Concreet: je kunt niet Bijbels evenwichtig over het aanbod van genade spreken en de nodiging om tot Christus te komen, als je niet ook spreekt over de noodzaak van wedergeboorte en het werk van de Heilige Geest. Dat is echt onmogelijk. Net zoals je niet Bijbels evenwichtig over heiligmaking kunt spreken, als je over de rechtvaardigmaking zwijgt. Juist onze jongeren moeten daarom toegerust worden in het evenwicht van de Schrift.
Ad 3)Uiteraard begrijp ik wat je bedoelt; ik wilde nu juist aangeven dat je vergelijking met de DL totaal niet opgaat. In de begrenzing blijven de DL evenwichtig. Dat doet bijvoorbeeld ook iemand als ds. C. Harinck, bij het benoemen van eenzijdigheden in de prediking. Helaas doet Van den Brink dat niet. Als je iets stelt of opschrijft, moet je je ook rekenschap geven van de uitwerking die het geschrevene kan hebben. Als Van den Brink tot een volwassen gesprek wilde komen met predikanten uit de breedte van (O)GG(iN) is dat nu juist verderweg dan ooit.

Tot slot: Van den Brink ziet een groot manco in het ontbreken van het aanbod van genade; hij schrijft een boek over de DL. In dat boek is de lezing over de kleine lettertjes helemaal opgenomen; dat betekent dat hij er nog niets van teruggenomen heeft. Dus ook niet de valse beschuldiging dat voor de verworpenen de genade alleen gepredikt wordt om het oordeel des te zwaarder te maken. Deze beschuldiging is zó zwaar en onwaar dat ik innerlijk behoorlijk mijn best moet doen om Van den Brink serieus te nemen, waar hij wel ware dingen zegt. Onlangs heeft ds. H.J. Agteresch (GG Werkendam) daarover in een preek hele behartenswaardige dingen gezegd:

"Gemeente, over de leer gegrond op Gods Woord... Dan zie je dat het ook waar is dat je aan één kant van het bootje gaat hangen, of aan de andere kant. En bij beide kanten is het gevaarlijk, want het bootje kan kapseizen. Dan zijn er mensen die in de prediking maar ook in hun denken heel sterk het werk van de Heilige Geest benadrukken; het eenzijdige werk van God. (En gemeente: er niks vanaf!) Maar ze zijn bang voor de verantwoordelijkheid; bang zijn voor het Evangelie. Dan kan je dus vóór de oude waarheid zijn, terwijl je er niet uit leeft. Dan kapseis je en dan kom je eeuwig om! Dat is één kant. Er is ook een andere kant: precies andersom! Er zijn mensen die dragen uit, ook in de prediking van het Woord va God, die leggen héél sterk de nadruk op de verantwoordelijkheid van de mens. Eigenlijk, als je zo naar ze luistert, leggen ze zelfs een vermogen in de mens. En voortdurend ook de oproep: Je moet geloven! Je moet aannemen! Maar het werk van de Heilige Geest, zo eenzijdig, dat functioneert niet in de prediking.
En gemeente, u bent niet van mij gewend dat ik namen noem, maar ik wil ze vanavond wel noemen. Ik wil u en jullie allen waarschuwen ook voor de toenemende mogelijkheden voor de site www.geloofstoerusting.nl. Daar word je vaak bedrogen. Dan denk ik aan uitspraken en preken van ds. G.A. van den Brink. Hij maakt een karikatuur van de gereformeerde leer, zoals wij daaronder mogen zitten. Wat hij zegt, is laster! En daarom jonge mensen: Geloof het niet! Het is niet waar! Als hij bijvoorbeeld zegt - als ik bijvoorbeeld deze tekst aanhaal in uw midden: 'Zo zijn wij dan gezanten van Christuswege alsof God door ons bade, wij bidden u van Christuswege: laat u met God verzoenen!' - dat ik dat zou zeggen om de schuld te vermeerderen. O gemeente, dat is mijn hartelijke uitzien, maar daar gebruik ik andere woorden voor. Maar als ik deze tekst in uw midden aanhaal, dan heb ik maar één doel voor ogen: het hartelijke uitzien dat u zich als een arme verloren zondaar met God laat verzoenen en niet anders! En als dat omgedraaid in de wereld gebracht wordt, is dat leugen en laster en dat moeten we nooit geloven! En daarom: Waakt!"

Mijn oprechte dank voor deze bijdrage. Dit geluid zou vele malen vaker moeten klinken op dit forum.

[Moeder en oma]

Gelukkig mogen wij de zuivere prediking nog horen in Barneveld….

[Cyrillus]

Van den Brink signaleert dat er prediking is in onze gezindte die het komen tot Christus in de weg staat. Die weg moet vrij gemaakt worden. Dat is het onderwerp van zijn boek. En inderdaad, er zijn ook predikers die bij wijze van spreken de snelweg preken, zonder dat het over zonde en bekering gaat. Er zijn ook predikers die allerlei andere dwalingen naar voren brengen. Nou en? Hij pakt een probleem bij de horens, signaleert dat en geeft de oplossing aan. Waarom moet hij alles aan de orde stellen? Heb dan ook het lef om te zeggen dat de DL eenzijdig zijn. De DL behandelen alleen maar de dwalingen van de remonstranten, terwijl allerlei andere gevaren onbesproken blijven. Schandalig niet?

In de eerste plaats behoeft die signalering echt nuance; de wijze waarop Van den Brink conclusies trekt, is hoekig en ongenuanceerd. De woorden die hij daarbij meent te moeten gebruiken, zijn onnodig beschadigend en slaan ook elk vervolggesprek dood. Het kostte het RD niet voor niets veel moeite om een GG-predikant zover te krijgen om in gesprek te gaan.
In de tweede plaats is het uiteraard legitiem om een boek te schrijven over het komen tot Christus. Maar dan moet je dat aspect van de geloofsleer wel volledig behandelen, en dat doet Van den Brink niet, zoals ds. Kieviet terecht constateert. Als je bij de Bijbelse oproep tot geloof in Christus niet spreekt over de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte, als het noodzakelijke werk van de Heilige Geest eigenlijk op de achtergrond staat, als de weerstand in ons eigen hart niet ontmaskerd wordt, dan kan een eenzijdige focus op het komen tot Christus leiden tot emotioneel geloven terwijl het hart nog onverbroken is. Bekering van het gevoel, en niet van het hart.
In de derde plaats geeft je typering van de Dordtse Leerregels mij zeer te denken. De aanleiding tot het schrijven van de DL is inderdaad de twist met de Remonstranten, maar de DL eenzijdig noemen geeft voor mij aan dat je de Dordtse Leerregels niet echt kent.

Kortom: je samenvatting klopt gewoon niet, dat Van den Brink een probleem signaleert en een oplossing geeft.
Zeg ik daarmee dat er geen eenzijdige prediking is? Geenszins. Maar waar Van den Brink o.a. de GerGem van beschuldigd, is onjuist. Dat heeft ds. W. Visscher wat mij betreft helder uitgelegd in het RD. Vergelijk het boek van Van den Brink met de boeken van ds. C. Harinck en je ziet precies het verschil waar ik op doel.

1) Van den Brink constateert dat er mensen zijn die door valse prediking van het geloof worden afgehouden. Daar moet je zelfs hard over zijn: het gaat om het zielenheil van de mensen. Zat Paulus soms op de thee bij de dwaalleraren?
2) Het boek gaat niet over het komen tot Christus. Het boek gaat over het aanbod van genade van Christus, want daar ligt een groot probleem. Het gaat dus om wat er van de kansel gepreekt wordt. En die grens mag Van den Brink trekken. Dit zou het probleem juist gemakkelijker bespreekbaar moeten maken. Juist het feit dat veel mensen er van alles bij halen geeft aan dat het werkelijke probleem niet op tafel mag komen.
3) Je hebt mij opmerking over de DL niet helemaal begrepen. Het gaat mij erom dat bij het bestrijden van dwaalleringen er altijd grenzen worden getrokken. Ook de DL doet dat door de remonstranten te bestrijden en niet allerlei andere zaken. De DL is erg grondig geweest, dat onderschrijf ik uiteraard.

Ad 1) Door het te herhalen wordt het niet noodzakelijkerwijs méér waar. Nee, Paulus ging niet op de thee bij dwaalleraren. Maar dat zit precies mijn grote kritiekpunt op Van den Brink, namelijk dat hij deze of soortgelijke grote woorden gebruikt over medebroeders in de bediening, terwijl daar geen grond voor is. Is er niets mis? Nee, dat zeg ik niet. En er is ook zeker ruimte voor correctie van eenzijdigheden. Maar het oordeel "valse prediking" gaat heel erg ver, wat mij betreft zelfs laakbaar ver als het gaat om de prediking binnen de (O)GG(iN). Ik ken binnen deze verbanden geen enkele predikant die mensen willen afhouden van het waar zaligmakend geloof. Als je echt op deze toon meent te willen en te moeten spreken, dan loop je het gevaar, eenzelfde soort beoordeling te krijgen. Moet ik een prediking waarin wél de oproep tot geloof klinkt, maar waar nauwelijks aandacht wordt besteed aan het werk van de Heilige Geest en het recht van God dan ook als 'valse prediking' betitelen, waarbij het zielenheil van mensen op het spel staat? Kortom: je kunt wel net doen alsof je een Reformatie à la Luther op gang wil brengen, maar op dat niveau liggen de zaken gewoonweg niet.
Ad 2) Het aanbod van genade, het geloven in Hem, het komen tot Hem is onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Maar als je eenzijdigheid constateert in het aanbod van genade, of de begrenzing daarvan, moet je niet vervolgens een andere eenzijdigheid introduceren als 'oplossing'. Het verlangen om het terug te brengen naar een deel van de prediking, zodat het daardoor bespreekbaar zou zijn, verraadt juist dat ds. Kieviet in zijn bespreking terecht de vinger op de zere plek legt. De werkelijkheid is nu eenmaal veel gecompliceerder en genuanceerder dan je voor waar wilt hebben. Concreet: je kunt niet Bijbels evenwichtig over het aanbod van genade spreken en de nodiging om tot Christus te komen, als je niet ook spreekt over de noodzaak van wedergeboorte en het werk van de Heilige Geest. Dat is echt onmogelijk. Net zoals je niet Bijbels evenwichtig over heiligmaking kunt spreken, als je over de rechtvaardigmaking zwijgt. Juist onze jongeren moeten daarom toegerust worden in het evenwicht van de Schrift.
Ad 3)Uiteraard begrijp ik wat je bedoelt; ik wilde nu juist aangeven dat je vergelijking met de DL totaal niet opgaat. In de begrenzing blijven de DL evenwichtig. Dat doet bijvoorbeeld ook iemand als ds. C. Harinck, bij het benoemen van eenzijdigheden in de prediking. Helaas doet Van den Brink dat niet. Als je iets stelt of opschrijft, moet je je ook rekenschap geven van de uitwerking die het geschrevene kan hebben. Als Van den Brink tot een volwassen gesprek wilde komen met predikanten uit de breedte van (O)GG(iN) is dat nu juist verderweg dan ooit.

Tot slot: Van den Brink ziet een groot manco in het ontbreken van het aanbod van genade; hij schrijft een boek over de DL. In dat boek is de lezing over de kleine lettertjes helemaal opgenomen; dat betekent dat hij er nog niets van teruggenomen heeft. Dus ook niet de valse beschuldiging dat voor de verworpenen de genade alleen gepredikt wordt om het oordeel des te zwaarder te maken. Deze beschuldiging is zó zwaar en onwaar dat ik innerlijk behoorlijk mijn best moet doen om Van den Brink serieus te nemen, waar hij wel ware dingen zegt. Onlangs heeft ds. H.J. Agteresch (GG Werkendam) daarover in een preek hele behartenswaardige dingen gezegd:

"Gemeente, over de leer gegrond op Gods Woord... Dan zie je dat het ook waar is dat je aan één kant van het bootje gaat hangen, of aan de andere kant. En bij beide kanten is het gevaarlijk, want het bootje kan kapseizen. Dan zijn er mensen die in de prediking maar ook in hun denken heel sterk het werk van de Heilige Geest benadrukken; het eenzijdige werk van God. (En gemeente: er niks vanaf!) Maar ze zijn bang voor de verantwoordelijkheid; bang zijn voor het Evangelie. Dan kan je dus vóór de oude waarheid zijn, terwijl je er niet uit leeft. Dan kapseis je en dan kom je eeuwig om! Dat is één kant. Er is ook een andere kant: precies andersom! Er zijn mensen die dragen uit, ook in de prediking van het Woord va God, die leggen héél sterk de nadruk op de verantwoordelijkheid van de mens. Eigenlijk, als je zo naar ze luistert, leggen ze zelfs een vermogen in de mens. En voortdurend ook de oproep: Je moet geloven! Je moet aannemen! Maar het werk van de Heilige Geest, zo eenzijdig, dat functioneert niet in de prediking.
En gemeente, u bent niet van mij gewend dat ik namen noem, maar ik wil ze vanavond wel noemen. Ik wil u en jullie allen waarschuwen ook voor de toenemende mogelijkheden voor de site www.geloofstoerusting.nl. Daar word je vaak bedrogen. Dan denk ik aan uitspraken en preken van ds. G.A. van den Brink. Hij maakt een karikatuur van de gereformeerde leer, zoals wij daaronder mogen zitten. Wat hij zegt, is laster! En daarom jonge mensen: Geloof het niet! Het is niet waar! Als hij bijvoorbeeld zegt - als ik bijvoorbeeld deze tekst aanhaal in uw midden: 'Zo zijn wij dan gezanten van Christuswege alsof God door ons bade, wij bidden u van Christuswege: laat u met God verzoenen!' - dat ik dat zou zeggen om de schuld te vermeerderen. O gemeente, dat is mijn hartelijke uitzien, maar daar gebruik ik andere woorden voor. Maar als ik deze tekst in uw midden aanhaal, dan heb ik maar één doel voor ogen: het hartelijke uitzien dat u zich als een arme verloren zondaar met God laat verzoenen en niet anders! En als dat omgedraaid in de wereld gebracht wordt, is dat leugen en laster en dat moeten we nooit geloven! En daarom: Waakt!"

1) Allereerst: ik heb dr. Van den Brink nergens de algehele prediking in de (O)GG(iN) horen veroordelen. Volgens mij heeft hij gezegd: kleine lettertjes komen daar voor. En er zijn mensen die lijden onder de deze prediking. Dus lijden onder de Blijde Boodschap! Niet tot zekerheid kunnen komen o.a. door een dergelijke prediking. Dan moet benoemd kunnen worden dat deze prediking verkeerd is. Dat dit een vals evangelie is. Niet zomaar een eenzijdigheid die wat correctie behoeft. De meeste dwaalleraren zeggen ook waarheden, dat is het punt niet. De angel zit helaas in de halve waarheden en leugens. Je lijkt te suggereren dat Van den Brink een prediking zou voorstaan waarin wel opgeroepen wordt tot geloof maar de zonde niet duidelijk wordt benoemd en dus Gods recht feitelijk wordt verzwegen. Maar dat kom ik bij Van den Brink nergens tegen.
2) Van den Brink signaleert kleine lettertjes en daar moet een streep door, dat is inhoud van de oplossing. Het Evangelie moet klinken, de Blijde boodschap! Nogmaals: het aanbod van genade verduisteren met kleine letters is niet maar een eenzijdigheid. Het is het verdraaien van het evangelie! Daar ligt het probleem. Er wordt dus ook geen andere eenzijdigheid geïntroduceerd als oplossing, hoe kom je erbij? Wat bedoel je er precies mee dat volgens Van den Brink de noodzaak van wedergeboorte en het werk van de Heilige Geest niet aan de orde zou hoeven komen? Als dit zo is, dan in de context van de kleine lettertjes. Wij kunnen vroom zeggen: wij moeten wedergeboren worden (in de lijdende vorm dus). Wij kunnen dan dus achterover leunen want God moet het doen. Hetzelfde geldt voor de Heilige Geest. Als Hij niet werkt, ach, dan kunnen wij niet bekeerd worden. Met andere woorden: de oproep tot bekering die in de hele Bijbel naar ons toekomt wordt dan verdraaid naar een oproep tot bekeerd worden. Het is allebei waar en toch wordt de Bijbel verdraaid. Dan nog een opmerking over Bijbels evenwichtig prediken. Waar staat in de Bijbel dat er evenwichtig gepreekt moet worden? Mensen oproepen tot bekering is niet een theologisch verantwoorde verhandeling houden over goddelijke waarheden. Het is het zoeken naar het behoud van mensen. En afhankelijk van de toehoorders kan dat zomaar eenzijdig zijn. Jona zou bij ons dus niet op de kansel komen, denk ik. Maar Nineve zal blij geweest zijn met hem. Zegt dat ons niets?
3) De vergelijking met de DL laat ik verder rusten. Ik vind de begrenzing van Van den Brink acceptabel en jij niet. De vraag of je je rekenschap moet geven van de uitwerking is wel een goede vraag. Het probleem is dat dit geen liggingsverschil is. Het gaat om hemel of hel. Dus de waarheid moet gezegd worden. En wat als je als predikant ziet dat een groot gedeelte van de vaak zelfs belijdende leden niet naar het Avondmaal gaat? Een wijs predikant die het welzijn van zijn gemeente op het oog heeft, zou meer dan open staan voor een gesprek met collega’s die de oorzaken aan kunnen wijzen. Ik vind het dan ook juist zeer onvolwassen van predikanten dat de meesten het gesprek niet aandurven. Vooral omdat er wel aantoonbaar verkeerde interpretaties van de boodschap van Van den Brink naar voren worden gebracht.
4) Wat betreft de woorden van Ds Agteresch: fijn dat hij toch reclame maakt voor www.geloofstoerusting.nl.

[Bezorgd]

De discussie nav de lezing van ds vd Brink volg ik vooral vanaf de zijlijn.
Ik begrijp en herken de zorg van vd Brink, vind zijn woorden wel te fel en te groot, de tegenreacties kan ik bij tijden ook weer begrip voor opbrengen.
Al met al ben ik er nog niet helemaal over uit.

Wat me wel opvalt: De rol van GeloofsToerusting.
Geloofstoerusting legt een grote vinger op deze discussie.
Ook op de socials, heel veel aandacht voor vragen, vandaag nog: In een Insta verhaal of real, vragen waar ds vd Brink moet reageren nav de recensie.
Hij krijgt ook een heel groot podium.
Ik merk dat me dat irriteert.

Geloofstoerusting was een mooi initiatief. Goede content. Inhoudsvolle sprekers. Zoek naar verbinding binnen onze geref gezindte over kerkmuren heen.
Maar ik zie ontwikkelingen die vragen bij me oproepen. Je ziet ze steeds meer samen gaan met JijDaar. ( Terwijl bv Marcel Vroegop aantal jaren geleden nog onderbouwde kritiek had op JijDaar.
Maar vooral, in deze discussie over de kleine lettertjes nemen ze een bijna activistische houding aan.
Herkennen jullie dat?

[KDD]

Ik las dit vandaag en dacht aan deze topic.

Een andere lezer reageerde op ons artikel in het nummer van 21 Juli j.1. Daarin schreven we, dat voor een onbekeerde in Gods Woord beloften zijn met een voorwaarde. Wij noemden toen plaatsen, waar die beloften te vinden zijn. Ieder kan zich daarvan overtuigen. Daar is een welmenend aanbod van genade. Calvijn schrijft, dat de Heere Jezus als Verlosser aan alle Israëlieten zonder onderscheid was beloofd. Maar hoe gaat dat nu verder? Is het de mens, die deze aanbieding uit eigen kracht hoort en er gebruik van maakt? Neen. De aanbieding doet niets af aan het zaligmakend werk des Geestes en aan zijn noodzakelijkheid. Maar die nu die aanbieding hoort en tevens hoort, dat hij niets vermag, wat moet hij doen? Lodensteyn zegt ergens: „Wachten op en uitzien naar de Heere". Hij moet zijn knieën buigen en zeggen: „Heere, ik hoor, dat u mij de zaligheid aanbiedt en dat ik haar niet aan kan nemen, zonder uwen Geest. Wilt u mij helpen."

[Cyrillus]

Ik las dit vandaag en dacht aan deze topic.

Een andere lezer reageerde op ons artikel in het nummer van 21 Juli j.1. Daarin schreven we, dat voor een onbekeerde in Gods Woord beloften zijn met een voorwaarde. Wij noemden toen plaatsen, waar die beloften te vinden zijn. Ieder kan zich daarvan overtuigen. Daar is een welmenend aanbod van genade. Calvijn schrijft, dat de Heere Jezus als Verlosser aan alle Israëlieten zonder onderscheid was beloofd. Maar hoe gaat dat nu verder? Is het de mens, die deze aanbieding uit eigen kracht hoort en er gebruik van maakt? Neen. De aanbieding doet niets af aan het zaligmakend werk des Geestes en aan zijn noodzakelijkheid. Maar die nu die aanbieding hoort en tevens hoort, dat hij niets vermag, wat moet hij doen? Lodensteyn zegt ergens: „Wachten op en uitzien naar de Heere". Hij moet zijn knieën buigen en zeggen: „Heere, ik hoor, dat u mij de zaligheid aanbiedt en dat ik haar niet aan kan nemen, zonder uwen Geest. Wilt u mij helpen."

Ik denk dan aan Handelingen 2: "En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal. En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht! Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen."
Wij hoeven niet te wachten en uit te zien: Hij is er al in Zijn aanbod. Wij moeten in geloof aannemen, dat is de oproep. En ja, dat aannemen wordt bewerkstelligd door de Heilige Geest.

[KDD]

Ik las dit vandaag en dacht aan deze topic.

Een andere lezer reageerde op ons artikel in het nummer van 21 Juli j.1. Daarin schreven we, dat voor een onbekeerde in Gods Woord beloften zijn met een voorwaarde. Wij noemden toen plaatsen, waar die beloften te vinden zijn. Ieder kan zich daarvan overtuigen. Daar is een welmenend aanbod van genade. Calvijn schrijft, dat de Heere Jezus als Verlosser aan alle Israëlieten zonder onderscheid was beloofd. Maar hoe gaat dat nu verder? Is het de mens, die deze aanbieding uit eigen kracht hoort en er gebruik van maakt? Neen. De aanbieding doet niets af aan het zaligmakend werk des Geestes en aan zijn noodzakelijkheid. Maar die nu die aanbieding hoort en tevens hoort, dat hij niets vermag, wat moet hij doen? Lodensteyn zegt ergens: „Wachten op en uitzien naar de Heere". Hij moet zijn knieën buigen en zeggen: „Heere, ik hoor, dat u mij de zaligheid aanbiedt en dat ik haar niet aan kan nemen, zonder uwen Geest. Wilt u mij helpen."

Ik denk dan aan Handelingen 2: "En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal. En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht! Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen."
Wij hoeven niet te wachten en uit te zien: Hij is er al in Zijn aanbod. Wij moeten in geloof aannemen, dat is de oproep. En ja, dat aannemen wordt bewerkstelligd door de Heilige Geest.

Ik heb veel meer aan wat Ds. Lodensteyn zegt dan wat jij zegt. We worden niet geholpen met een verstandskeuze, ook al zeggen we daarna dat het dan een zogenaamde bewerkstelligde keus is.

[Cyrillus]

Ik las dit vandaag en dacht aan deze topic.

Een andere lezer reageerde op ons artikel in het nummer van 21 Juli j.1. Daarin schreven we, dat voor een onbekeerde in Gods Woord beloften zijn met een voorwaarde. Wij noemden toen plaatsen, waar die beloften te vinden zijn. Ieder kan zich daarvan overtuigen. Daar is een welmenend aanbod van genade. Calvijn schrijft, dat de Heere Jezus als Verlosser aan alle Israëlieten zonder onderscheid was beloofd. Maar hoe gaat dat nu verder? Is het de mens, die deze aanbieding uit eigen kracht hoort en er gebruik van maakt? Neen. De aanbieding doet niets af aan het zaligmakend werk des Geestes en aan zijn noodzakelijkheid. Maar die nu die aanbieding hoort en tevens hoort, dat hij niets vermag, wat moet hij doen? Lodensteyn zegt ergens: „Wachten op en uitzien naar de Heere". Hij moet zijn knieën buigen en zeggen: „Heere, ik hoor, dat u mij de zaligheid aanbiedt en dat ik haar niet aan kan nemen, zonder uwen Geest. Wilt u mij helpen."

Ik denk dan aan Handelingen 2: "En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal. En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht! Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen."
Wij hoeven niet te wachten en uit te zien: Hij is er al in Zijn aanbod. Wij moeten in geloof aannemen, dat is de oproep. En ja, dat aannemen wordt bewerkstelligd door de Heilige Geest.

Ik heb veel meer aan wat Ds. Lodensteyn zegt dan wat jij zegt. We worden niet geholpen met een verstandskeuze, ook al zeggen we daarna dat het dan een zogenaamde bewerkstelligde keus is.

Ik zeg??? Ik zeg de Bijbel na. Waar staat in Handelingen 2 het woord 'wachten'? Hebben de joden een verstandskeuze gemaakt, vind je? Waar wacht je dan precies op?