De kleine lettertjes van het Evangelie

[Cyrillus]

@huisman, je bent al weer vroeg actief Dan had ik wel een reactie verwacht op mijn reactie "door Cyrillus » Gisteren, 18:12". Dit gaat over punt 4 en 5 van de recensie.

[Cyrillus]

tot het uitdoven van de Geest in plaats van de werking van de Geest.

Waarom leidt dat tot het uitdoven van de werking van Gods Heilige Geest? Kun je dat uitleggen?

Heb jij in je leven de weg wel eens aan iemand de weg gevraagd? Stel dat die persoon jou 7 wegen gaat uitleggen, 1 daarvan is de goede, 6 verkeerde. Kun je je voorstellen dat de uitleg over die ene nodige weg uit het zicht raakt?

[GerefGemeente-lid]

tot het uitdoven van de Geest in plaats van de werking van de Geest.

Waarom leidt dat tot het uitdoven van de werking van Gods Heilige Geest? Kun je dat uitleggen?

Heb jij in je leven de weg wel eens aan iemand de weg gevraagd? Stel dat die persoon jou 7 wegen gaat uitleggen, 1 daarvan is de goede, 6 verkeerde. Kun je je voorstellen dat de uitleg over die ene nodige weg uit het zicht raakt?

Ik wil eerlijk behandeld worden. Dus als die persoon zou zeggen dat de ene weg langs het ravijn maar 3 uur is, maar wel ontzettend gevaarlijk, en de andere weg duurt 5 uur en is heel veilig, dan vind ik dat wel handig om te weten.

Kun je een inhoudelijk antwoord geven op mijn eerste vraag? Gods Geest is vrij en blaast waarheen Hij het wil, dus ik ben benieuwd hoe jij zo zeker weet dat het benoemen van valse soorten geloof zou leiden tot het uitdoven van de Heilige Geest. De predikant heeft wel een taak om zijn hoorders te wijzen op allerlei vermeende soorten geloof die geen waar zaligmakend geloof zijn. Als hij dat niet doet en zijn hoorders veronderstellen dat ze met een tijdgeloof of wondergeloof ook bekeerden zijn, bedriegen ze zichzelf en worden ze niet gewaarschuwd.

[huisman]

Ben jij blind? De Heere Jezus waarschuwt in zeer veel gelijkenissen en gesprekken voor het niet ware geloof. Wijze en dwaze maagden, wijze en dwaze bouwer, vierderlei uitwerking van het zaad, de jongste en de oudste zoon, de rijke jongeling enz, enz.

Als je het werk van de Heilige Geest buiten beschouwing laat wordt geloof een werk van de mens en niet meer een gave van God.
Dat geloof een gave van God is troost een ieder die heeft geleerd dat God liefde is en dat uit de mens geen enkele vrucht komt.

Jezus zet waar en vals geloof tegenover elkaar. Alleen de gelijkenis van het zaad beschrijft meer. Het onderscheid in allerlei soorten geloof komt dus zelden voor. Als wij menen in elke preek alle soorten geloof te moeten bespreken, leidt dit tot geloofsbeschouwing in plaats van geloof, tot geloofschematisering in plaats van geloofsinhoud, tot kleine lettertjes in plaats van Hooofdletters, tot het uitdoven van de Geest in plaats van de werking van de Geest.

Als de Heere Jezus talloze malen spreekt over een vals geloof dan zal daarover zwijgen echt niet mogen. Dan ook nog het feit dat de Heere Jezus laat zien dat het ware en het valse geloof erg op elkaar kan lijken (o.a, dwaze en wijze maagden, dwaze en wijze bouwer)
Het valse geloof kan Bijbels gezien onderscheiden worden in wonder, tijd en historisch geloof. Ook dat zie je in heel de Schrift. Dat moet dus ook een plaats krijgen in de prediking. Niet beschrijvend maar ontdekkend en gericht om zulke valse belijders te ontdekken en te richten op het ware geloof.
Dan moet ook gesproken worden wat het ware geloof uitwerkt in de zondaar. Volg dan maar eenvoudig de Heidelberger, ellende, verlossing en dankbaarheid (Psalm130 )

[Cyrillus]

tot het uitdoven van de Geest in plaats van de werking van de Geest.

Waarom leidt dat tot het uitdoven van de werking van Gods Heilige Geest? Kun je dat uitleggen?

Heb jij in je leven de weg wel eens aan iemand de weg gevraagd? Stel dat die persoon jou 7 wegen gaat uitleggen, 1 daarvan is de goede, 6 verkeerde. Kun je je voorstellen dat de uitleg over die ene nodige weg uit het zicht raakt?

Ik wil eerlijk behandeld worden. Dus als die persoon zou zeggen dat de ene weg langs het ravijn maar 3 uur is, maar wel ontzettend gevaarlijk, en de andere weg duurt 5 uur en is heel veilig, dan vind ik dat wel handig om te weten.

Kun je een inhoudelijk antwoord geven op mijn eerste vraag? Gods Geest is vrij en blaast waarheen Hij het wil, dus ik ben benieuwd hoe jij zo zeker weet dat het benoemen van valse soorten geloof zou leiden tot het uitdoven van de Heilige Geest. De predikant heeft wel een taak om zijn hoorders te wijzen op allerlei vermeende soorten geloof die geen waar zaligmakend geloof zijn. Als hij dat niet doet en zijn hoorders veronderstellen dat ze met een tijdgeloof of wondergeloof ook bekeerden zijn, bedriegen ze zichzelf en worden ze niet gewaarschuwd.

1) Als we het over Jezus hebben, dan is er maar één Weg. Dus ik zie het probleem niet.
2) Als het benoemen van allerlei soorten geloof ons zicht op de ene levensreddende Weg verduistert, dan is er sprake van het uitdoven van de Heilige Geest, immers dan wordt Zijn werk belemmerd. En dat gebeurt als al die soorten geloof gaan werken als kleine lettertjes. Natuurlijk zijn waarschuwingen op zijn plaats, de gelijkenis over het zaad staat niet voor niets in de Bijbel. Maar als de nadruk valt op waarschuwen voor het verkeerde dan kan de angst om het goede aan te nemen ook aangewakkerd worden. Vergelijk de overbezorgde ouder die zijn/haar kind overal voor wil beschermen. Het werkt dan negatief in plaats van positief. De angst gaat regeren in plaats van de dankbaarheid.

[Cyrillus]

Ben jij blind? De Heere Jezus waarschuwt in zeer veel gelijkenissen en gesprekken voor het niet ware geloof. Wijze en dwaze maagden, wijze en dwaze bouwer, vierderlei uitwerking van het zaad, de jongste en de oudste zoon, de rijke jongeling enz, enz.

Als je het werk van de Heilige Geest buiten beschouwing laat wordt geloof een werk van de mens en niet meer een gave van God.
Dat geloof een gave van God is troost een ieder die heeft geleerd dat God liefde is en dat uit de mens geen enkele vrucht komt.

Jezus zet waar en vals geloof tegenover elkaar. Alleen de gelijkenis van het zaad beschrijft meer. Het onderscheid in allerlei soorten geloof komt dus zelden voor. Als wij menen in elke preek alle soorten geloof te moeten bespreken, leidt dit tot geloofsbeschouwing in plaats van geloof, tot geloofschematisering in plaats van geloofsinhoud, tot kleine lettertjes in plaats van Hooofdletters, tot het uitdoven van de Geest in plaats van de werking van de Geest.

Als de Heere Jezus talloze malen spreekt over een vals geloof dan zal daarover zwijgen echt niet mogen. Dan ook nog het feit dat de Heere Jezus laat zien dat het ware en het valse geloof erg op elkaar kan lijken (o.a, dwaze en wijze maagden, dwaze en wijze bouwer)
Het valse geloof kan Bijbels gezien onderscheiden worden in wonder, tijd en historisch geloof. Ook dat zie je in heel de Schrift. Dat moet dus ook een plaats krijgen in de prediking. Niet beschrijvend maar ontdekkend en gericht om zulke valse belijders te ontdekken en te richten op het ware geloof.
Dan moet ook gesproken worden wat het ware geloof uitwerkt in de zondaar. Volg dan maar eenvoudig de Heidelberger, ellende, verlossing en dankbaarheid (Psalm130 )

Zie je wat je doet? Je schematiseert de prediking, want stel je voor dat...Is dat je geloofsvertrouwen? Het kweekt angst bij de toehoorder in plaats van vertrouwen in God. Verder verwijs ik naar het 2e deel van mijn reactie op gergemlid hiervoor.

[CvdW]

Nog niet zo lang geleden een preek gehoord over het zaad.
Tot in de kleinste details werden de soorten geloven besproken. En slechts enkele minuten waar het over het echte geloof ging.
Over het algemeen weten ze heel goed te vertellen wat het niet is, maar wat het wel is komt slecht uit de verf.

[DDD]

Het spijt mij oprecht, maar dat is toch geen teken van een echt geloof.

[huisman]

Als de Heere Jezus talloze malen spreekt over een vals geloof dan zal daarover zwijgen echt niet mogen. Dan ook nog het feit dat de Heere Jezus laat zien dat het ware en het valse geloof erg op elkaar kan lijken (o.a, dwaze en wijze maagden, dwaze en wijze bouwer)
Het valse geloof kan Bijbels gezien onderscheiden worden in wonder, tijd en historisch geloof. Ook dat zie je in heel de Schrift. Dat moet dus ook een plaats krijgen in de prediking. Niet beschrijvend maar ontdekkend en gericht om zulke valse belijders te ontdekken en te richten op het ware geloof.
Dan moet ook gesproken worden wat het ware geloof uitwerkt in de zondaar. Volg dan maar eenvoudig de Heidelberger, ellende, verlossing en dankbaarheid (Psalm130 )

Zie je wat je doet? Je schematiseert de prediking, want stel je voor dat...Is dat je geloofsvertrouwen? Het kweekt angst bij de toehoorder in plaats van vertrouwen in God. Verder verwijs ik naar het 2e deel van mijn reactie op gergemlid hiervoor.

Je berijdt een stokpaardje. Wat ik zeg is Schriftuurlijk preken. Totaal niet schematisch maar in de lijn met de prediking in het O.T. en het N.T. Ellende, verlossing en dankbaarheid is geen dogmatisch schema maar een voluit Schriftuurlijke volgorde van Gods werk in een zondaar. Preken begint waar God begint en dat zegt dat wij van nature vijand van God zijn. Volkomen ongeschikt en onwillig om te geloven. Dood in de misdaden en de zonde. Wat een onvoorstelbaar wonder dat dan het Evangelie mag klinken tot zulke mensen met een onvoorwaardelijk welmenend aanbod van genade. Met de bevrijdende boodschap dat het geloof Gods gave is. Dat de Heilige Geest zonder ons in ons werkt. Lees DL 3/4 art 12-15. Ik heb het idee dat je de zaken die daarin staan volkomen laat liggen.

[Evangelist]

tot het uitdoven van de Geest in plaats van de werking van de Geest.

Waarom leidt dat tot het uitdoven van de werking van Gods Heilige Geest? Kun je dat uitleggen?

Heb jij in je leven de weg wel eens aan iemand de weg gevraagd? Stel dat die persoon jou 7 wegen gaat uitleggen, 1 daarvan is de goede, 6 verkeerde. Kun je je voorstellen dat de uitleg over die ene nodige weg uit het zicht raakt?

Dit is echt een misleidende vergelijking. Het punt dat ds. Kieviet maakt, gaat niet in de eerste plaats over wat er wel staat, maar over het noodzakelijke element dat er niet staat. En dat betreft het werk van de Heilige Geest en de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte. Dan kom je er als auteur niet mee weg door te zeggen: Daar gaat mijn boek niet over. Juist het verzwijgen van deze kernzaken geeft aan hoe gevaarlijk het is om die andere vormen van 'geloven' tussen haakjes te plaatsen. Er is namelijk ook 'geloof' dat heel erg lijkt op het ware geloof, maar waar juist het werk van de Heilige Geest ontbreekt. Waar de ultieme stap uiteindelijk een menselijke stap is.

[Cyrillus]

Als de Heere Jezus talloze malen spreekt over een vals geloof dan zal daarover zwijgen echt niet mogen. Dan ook nog het feit dat de Heere Jezus laat zien dat het ware en het valse geloof erg op elkaar kan lijken (o.a, dwaze en wijze maagden, dwaze en wijze bouwer)
Het valse geloof kan Bijbels gezien onderscheiden worden in wonder, tijd en historisch geloof. Ook dat zie je in heel de Schrift. Dat moet dus ook een plaats krijgen in de prediking. Niet beschrijvend maar ontdekkend en gericht om zulke valse belijders te ontdekken en te richten op het ware geloof.
Dan moet ook gesproken worden wat het ware geloof uitwerkt in de zondaar. Volg dan maar eenvoudig de Heidelberger, ellende, verlossing en dankbaarheid (Psalm130 )

Zie je wat je doet? Je schematiseert de prediking, want stel je voor dat...Is dat je geloofsvertrouwen? Het kweekt angst bij de toehoorder in plaats van vertrouwen in God. Verder verwijs ik naar het 2e deel van mijn reactie op gergemlid hiervoor.

Je berijdt een stokpaardje. Wat ik zeg is Schriftuurlijk preken. Totaal niet schematisch maar in de lijn met de prediking in het O.T. en het N.T. Ellende, verlossing en dankbaarheid is geen dogmatisch schema maar een voluit Schriftuurlijke volgorde van Gods werk in een zondaar. Preken begint waar God begint en dat zegt dat wij van nature vijand van God zijn. Volkomen ongeschikt en onwillig om te geloven. Dood in de misdaden en de zonde. Wat een onvoorstelbaar wonder dat dan het Evangelie mag klinken tot zulke mensen met een onvoorwaardelijk welmenend aanbod van genade. Met de bevrijdende boodschap dat het geloof Gods gave is. Dat de Heilige Geest zonder ons in ons werkt. Lees DL 3/4 art 12-15. Ik heb het idee dat je de zaken die daarin staan volkomen laat liggen.

huisman, een preek kan theologisch helemaal schriftuurlijk zijn en toch het Evangelie niet brengen. Als je dat begrijpt dan kunnen we verder praten, anders heeft een verder gesprek geen zin.

[huisman]

Als de Heere Jezus talloze malen spreekt over een vals geloof dan zal daarover zwijgen echt niet mogen. Dan ook nog het feit dat de Heere Jezus laat zien dat het ware en het valse geloof erg op elkaar kan lijken (o.a, dwaze en wijze maagden, dwaze en wijze bouwer)
Het valse geloof kan Bijbels gezien onderscheiden worden in wonder, tijd en historisch geloof. Ook dat zie je in heel de Schrift. Dat moet dus ook een plaats krijgen in de prediking. Niet beschrijvend maar ontdekkend en gericht om zulke valse belijders te ontdekken en te richten op het ware geloof.
Dan moet ook gesproken worden wat het ware geloof uitwerkt in de zondaar. Volg dan maar eenvoudig de Heidelberger, ellende, verlossing en dankbaarheid (Psalm130 )

Zie je wat je doet? Je schematiseert de prediking, want stel je voor dat...Is dat je geloofsvertrouwen? Het kweekt angst bij de toehoorder in plaats van vertrouwen in God. Verder verwijs ik naar het 2e deel van mijn reactie op gergemlid hiervoor.

Je berijdt een stokpaardje. Wat ik zeg is Schriftuurlijk preken. Totaal niet schematisch maar in de lijn met de prediking in het O.T. en het N.T. Ellende, verlossing en dankbaarheid is geen dogmatisch schema maar een voluit Schriftuurlijke volgorde van Gods werk in een zondaar. Preken begint waar God begint en dat zegt dat wij van nature vijand van God zijn. Volkomen ongeschikt en onwillig om te geloven. Dood in de misdaden en de zonde. Wat een onvoorstelbaar wonder dat dan het Evangelie mag klinken tot zulke mensen met een onvoorwaardelijk welmenend aanbod van genade. Met de bevrijdende boodschap dat het geloof Gods gave is. Dat de Heilige Geest zonder ons in ons werkt. Lees DL 3/4 art 12-15. Ik heb het idee dat je de zaken die daarin staan volkomen laat liggen.

huisman, een preek kan theologisch helemaal schriftuurlijk zijn en toch het Evangelie niet brengen. Als je dat begrijpt dan kunnen we verder praten, anders heeft een verder gesprek geen zin.

Ja zo kan ik het ook. Je zegt eigenlijk: Als je het met mij eens bent kunnen we verder praten. Dat gaat niet werken want ik ben niet vaak op het RF zo oneens geweest met een forummer dan met jou.
Jij lijkt maar een heel dun Bijbeltje te hebben en vindt zeer veel zaken waar de Schrift over spreekt onnodige ballast. Het is in wezen het klassieke ketterse refrein: Niet de leer maar de Heer.

M.a.w. het is inderdaad beter om ons gesprek voorlopig te beëindigen. We agree to disagree.

[Cyrillus]

tot het uitdoven van de Geest in plaats van de werking van de Geest.

Waarom leidt dat tot het uitdoven van de werking van Gods Heilige Geest? Kun je dat uitleggen?

Heb jij in je leven de weg wel eens aan iemand de weg gevraagd? Stel dat die persoon jou 7 wegen gaat uitleggen, 1 daarvan is de goede, 6 verkeerde. Kun je je voorstellen dat de uitleg over die ene nodige weg uit het zicht raakt?

Dit is echt een misleidende vergelijking. Het punt dat ds. Kieviet maakt, gaat niet in de eerste plaats over wat er wel staat, maar over het noodzakelijke element dat er niet staat. En dat betreft het werk van de Heilige Geest en de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte. Dan kom je er als auteur niet mee weg door te zeggen: Daar gaat mijn boek niet over. Juist het verzwijgen van deze kernzaken geeft aan hoe gevaarlijk het is om die andere vormen van 'geloven' tussen haakjes te plaatsen. Er is namelijk ook 'geloof' dat heel erg lijkt op het ware geloof, maar waar juist het werk van de Heilige Geest ontbreekt. Waar de ultieme stap uiteindelijk een menselijke stap is.

Van den Brink signaleert dat er prediking is in onze gezindte die het komen tot Christus in de weg staat. Die weg moet vrij gemaakt worden. Dat is het onderwerp van zijn boek. En inderdaad, er zijn ook predikers die bij wijze van spreken de snelweg preken, zonder dat het over zonde en bekering gaat. Er zijn ook predikers die allerlei andere dwalingen naar voren brengen. Nou en? Hij pakt een probleem bij de horens, signaleert dat en geeft de oplossing aan. Waarom moet hij alles aan de orde stellen? Heb dan ook het lef om te zeggen dat de DL eenzijdig zijn. De DL behandelen alleen maar de dwalingen van de remonstranten, terwijl allerlei andere gevaren onbesproken blijven. Schandalig niet?

[Evangelist]

Dit is echt een misleidende vergelijking. Het punt dat ds. Kieviet maakt, gaat niet in de eerste plaats over wat er wel staat, maar over het noodzakelijke element dat er niet staat. En dat betreft het werk van de Heilige Geest en de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte. Dan kom je er als auteur niet mee weg door te zeggen: Daar gaat mijn boek niet over. Juist het verzwijgen van deze kernzaken geeft aan hoe gevaarlijk het is om die andere vormen van 'geloven' tussen haakjes te plaatsen. Er is namelijk ook 'geloof' dat heel erg lijkt op het ware geloof, maar waar juist het werk van de Heilige Geest ontbreekt. Waar de ultieme stap uiteindelijk een menselijke stap is.

Van den Brink signaleert dat er prediking is in onze gezindte die het komen tot Christus in de weg staat. Die weg moet vrij gemaakt worden. Dat is het onderwerp van zijn boek. En inderdaad, er zijn ook predikers die bij wijze van spreken de snelweg preken, zonder dat het over zonde en bekering gaat. Er zijn ook predikers die allerlei andere dwalingen naar voren brengen. Nou en? Hij pakt een probleem bij de horens, signaleert dat en geeft de oplossing aan. Waarom moet hij alles aan de orde stellen? Heb dan ook het lef om te zeggen dat de DL eenzijdig zijn. De DL behandelen alleen maar de dwalingen van de remonstranten, terwijl allerlei andere gevaren onbesproken blijven. Schandalig niet?

In de eerste plaats behoeft die signalering echt nuance; de wijze waarop Van den Brink conclusies trekt, is hoekig en ongenuanceerd. De woorden die hij daarbij meent te moeten gebruiken, zijn onnodig beschadigend en slaan ook elk vervolggesprek dood. Het kostte het RD niet voor niets veel moeite om een GG-predikant zover te krijgen om in gesprek te gaan.
In de tweede plaats is het uiteraard legitiem om een boek te schrijven over het komen tot Christus. Maar dan moet je dat aspect van de geloofsleer wel volledig behandelen, en dat doet Van den Brink niet, zoals ds. Kieviet terecht constateert. Als je bij de Bijbelse oproep tot geloof in Christus niet spreekt over de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte, als het noodzakelijke werk van de Heilige Geest eigenlijk op de achtergrond staat, als de weerstand in ons eigen hart niet ontmaskerd wordt, dan kan een eenzijdige focus op het komen tot Christus leiden tot emotioneel geloven terwijl het hart nog onverbroken is. Bekering van het gevoel, en niet van het hart.
In de derde plaats geeft je typering van de Dordtse Leerregels mij zeer te denken. De aanleiding tot het schrijven van de DL is inderdaad de twist met de Remonstranten, maar de DL eenzijdig noemen geeft voor mij aan dat je de Dordtse Leerregels niet echt kent.

Kortom: je samenvatting klopt gewoon niet, dat Van den Brink een probleem signaleert en een oplossing geeft.
Zeg ik daarmee dat er geen eenzijdige prediking is? Geenszins. Maar waar Van den Brink o.a. de GerGem van beschuldigd, is onjuist. Dat heeft ds. W. Visscher wat mij betreft helder uitgelegd in het RD. Vergelijk het boek van Van den Brink met de boeken van ds. C. Harinck en je ziet precies het verschil waar ik op doel.

[Cyrillus]

Dit is echt een misleidende vergelijking. Het punt dat ds. Kieviet maakt, gaat niet in de eerste plaats over wat er wel staat, maar over het noodzakelijke element dat er niet staat. En dat betreft het werk van de Heilige Geest en de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte. Dan kom je er als auteur niet mee weg door te zeggen: Daar gaat mijn boek niet over. Juist het verzwijgen van deze kernzaken geeft aan hoe gevaarlijk het is om die andere vormen van 'geloven' tussen haakjes te plaatsen. Er is namelijk ook 'geloof' dat heel erg lijkt op het ware geloof, maar waar juist het werk van de Heilige Geest ontbreekt. Waar de ultieme stap uiteindelijk een menselijke stap is.

Van den Brink signaleert dat er prediking is in onze gezindte die het komen tot Christus in de weg staat. Die weg moet vrij gemaakt worden. Dat is het onderwerp van zijn boek. En inderdaad, er zijn ook predikers die bij wijze van spreken de snelweg preken, zonder dat het over zonde en bekering gaat. Er zijn ook predikers die allerlei andere dwalingen naar voren brengen. Nou en? Hij pakt een probleem bij de horens, signaleert dat en geeft de oplossing aan. Waarom moet hij alles aan de orde stellen? Heb dan ook het lef om te zeggen dat de DL eenzijdig zijn. De DL behandelen alleen maar de dwalingen van de remonstranten, terwijl allerlei andere gevaren onbesproken blijven. Schandalig niet?

In de eerste plaats behoeft die signalering echt nuance; de wijze waarop Van den Brink conclusies trekt, is hoekig en ongenuanceerd. De woorden die hij daarbij meent te moeten gebruiken, zijn onnodig beschadigend en slaan ook elk vervolggesprek dood. Het kostte het RD niet voor niets veel moeite om een GG-predikant zover te krijgen om in gesprek te gaan.
In de tweede plaats is het uiteraard legitiem om een boek te schrijven over het komen tot Christus. Maar dan moet je dat aspect van de geloofsleer wel volledig behandelen, en dat doet Van den Brink niet, zoals ds. Kieviet terecht constateert. Als je bij de Bijbelse oproep tot geloof in Christus niet spreekt over de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte, als het noodzakelijke werk van de Heilige Geest eigenlijk op de achtergrond staat, als de weerstand in ons eigen hart niet ontmaskerd wordt, dan kan een eenzijdige focus op het komen tot Christus leiden tot emotioneel geloven terwijl het hart nog onverbroken is. Bekering van het gevoel, en niet van het hart.
In de derde plaats geeft je typering van de Dordtse Leerregels mij zeer te denken. De aanleiding tot het schrijven van de DL is inderdaad de twist met de Remonstranten, maar de DL eenzijdig noemen geeft voor mij aan dat je de Dordtse Leerregels niet echt kent.

Kortom: je samenvatting klopt gewoon niet, dat Van den Brink een probleem signaleert en een oplossing geeft.
Zeg ik daarmee dat er geen eenzijdige prediking is? Geenszins. Maar waar Van den Brink o.a. de GerGem van beschuldigd, is onjuist. Dat heeft ds. W. Visscher wat mij betreft helder uitgelegd in het RD. Vergelijk het boek van Van den Brink met de boeken van ds. C. Harinck en je ziet precies het verschil waar ik op doel.

1) Van den Brink constateert dat er mensen zijn die door valse prediking van het geloof worden afgehouden. Daar moet je zelfs hard over zijn: het gaat om het zielenheil van de mensen. Zat Paulus soms op de thee bij de dwaalleraren?
2) Het boek gaat niet over het komen tot Christus. Het boek gaat over het aanbod van genade van Christus, want daar ligt een groot probleem. Het gaat dus om wat er van de kansel gepreekt wordt. En die grens mag Van den Brink trekken. Dit zou het probleem juist gemakkelijker bespreekbaar moeten maken. Juist het feit dat veel mensen er van alles bij halen geeft aan dat het werkelijke probleem niet op tafel mag komen.
3) Je hebt mij opmerking over de DL niet helemaal begrepen. Het gaat mij erom dat bij het bestrijden van dwaalleringen er altijd grenzen worden getrokken. Ook de DL doet dat door de remonstranten te bestrijden en niet allerlei andere zaken. De DL is erg grondig geweest, dat onderschrijf ik uiteraard.