De kleine lettertjes van het Evangelie

[Cyrillus]

Dat (4) het boek op de auteur steriel en rationeel overkomt, is een mooie bevinding, maar zegt net zoveel over de recensent als over de auteur. Verder is de opmerking dat in de preken ook de andere kant aan de orde moet komen wel terecht, maar ook niet erg ter zake, omdat het boek daar niet over gaat. Blijkens de titel gaat de auteur ervan uit dat dat al wel bekend is.

"Het boek gaat daar niet over", vind ik toch wat mager.
Dat kun je misschien zeggen bij een wetenschappelijke studie naar één aspect uit de geloofsleer, maar dr. Van den Brinks schrijven is wel degelijk bedoeld als een richtingwijzer rond de vraag wat geloof is en hoe daaraan te komen. Door het antwoord op die vraag volledig te thematiseren rond aanbod van genade en geloven als een plicht, maak je wel een keuze.
En dat daar meer achter zit dan alleen een keuze voor het onderwerp van een boek, blijkt ook uit het interview met dr. Van den Brink en ds. Visscher. Daarin staat een passage waar ds. Visscher zegt "Als jij voor een groep van driehonderd jongelui staat, moet je ze óók vertellen dat er behalve oprecht geloof ook historisch geloof, tijdgeloof en wondergeloof bestaan.” Daarop is de reactie van dr. Van den Brink: "Waarom moet ik dat doen?"
Het is een bewuste keuze voor het benadrukken van één zijde van de medaille. Dat is reactionair bedoeld op wat dr. Van den Brink als misstanden ervaart, dat begrijp ik. Maar ik denk dat het terecht is dat ds. Kieviet hier de vinger bij legt.
Juist rond dit soort thema's is het een heilige kunst om in het midden te blijven wandelen, hoeveel misstanden je ook ter rechter- en linkerzijde meent waar te nemen. Terecht noemt ds. Kieviet "nog een ander front dan wat dr. Van den Brink tot het een en het al maakt".

Ds. Kieviet zegt in zijn recensie: "Zo niet, dan ontstaat er een ander, zo mogelijk nog dodelijker gevaar. Dat van het vermeende geloof. En was het juist dat niet wat de prediking van de grote Profeet en Leraar zo nadrukkelijk bepaalde? Lees bijvoorbeeld Johannes 2:23-25.". Maar waar is dat bepalende dan? Juist omdat Jezus vele tekenen en wonderen deed was zeker het gevaar van een wondergeloof aanwezig. Maar juist dat noemt Jezus niet in zijn preken in Joh.2. Terwijl juist Jezus de harten kende en hiervoor dus kon waarschuwen, staat er alleen een algemene opmerking dat Jezus Zichzelf niet toebetrouwde. En er zijn voor de rest slechts enkele gelijkenissen waarin we gewaarschuwd worden dat er andere soorten geloof zijn. Het gaat juist veel vaker over wel of niet geloven, niet over allerlei soorten geloof. En waarom noemt Ds. Kieviet dit 'vermeende geloof-front' eigenlijk? Als ik in onze kerken rondkijk, dan lijkt dit helemaal geen front te zijn. Zijn er in onze kerken dan zoveel Avondmaalsgangers?

[Cyrillus]

Ik blijf het bijzonder vinden om eenzijdigheid met eenzijdigheid te bestrijden. Het stuk van ds. Kieviet is gelukkig evenwichtig en duidelijk.

Laten we zeggen dat jij graag alle fronten bestrijd, zelfs die waar geen vijand is. Heel evenwichtig.

[huisman]

Dat (4) het boek op de auteur steriel en rationeel overkomt, is een mooie bevinding, maar zegt net zoveel over de recensent als over de auteur. Verder is de opmerking dat in de preken ook de andere kant aan de orde moet komen wel terecht, maar ook niet erg ter zake, omdat het boek daar niet over gaat. Blijkens de titel gaat de auteur ervan uit dat dat al wel bekend is.

"Het boek gaat daar niet over", vind ik toch wat mager.
Dat kun je misschien zeggen bij een wetenschappelijke studie naar één aspect uit de geloofsleer, maar dr. Van den Brinks schrijven is wel degelijk bedoeld als een richtingwijzer rond de vraag wat geloof is en hoe daaraan te komen. Door het antwoord op die vraag volledig te thematiseren rond aanbod van genade en geloven als een plicht, maak je wel een keuze.
En dat daar meer achter zit dan alleen een keuze voor het onderwerp van een boek, blijkt ook uit het interview met dr. Van den Brink en ds. Visscher. Daarin staat een passage waar ds. Visscher zegt "Als jij voor een groep van driehonderd jongelui staat, moet je ze óók vertellen dat er behalve oprecht geloof ook historisch geloof, tijdgeloof en wondergeloof bestaan.” Daarop is de reactie van dr. Van den Brink: "Waarom moet ik dat doen?"
Het is een bewuste keuze voor het benadrukken van één zijde van de medaille. Dat is reactionair bedoeld op wat dr. Van den Brink als misstanden ervaart, dat begrijp ik. Maar ik denk dat het terecht is dat ds. Kieviet hier de vinger bij legt.
Juist rond dit soort thema's is het een heilige kunst om in het midden te blijven wandelen, hoeveel misstanden je ook ter rechter- en linkerzijde meent waar te nemen. Terecht noemt ds. Kieviet "nog een ander front dan wat dr. Van den Brink tot het een en het al maakt".

Ds. Kieviet zegt in zijn recensie: "Zo niet, dan ontstaat er een ander, zo mogelijk nog dodelijker gevaar. Dat van het vermeende geloof. En was het juist dat niet wat de prediking van de grote Profeet en Leraar zo nadrukkelijk bepaalde? Lees bijvoorbeeld Johannes 2:23-25.". Maar waar is dat bepalende dan? Juist omdat Jezus vele tekenen en wonderen deed was zeker het gevaar van een wondergeloof aanwezig. Maar juist dat noemt Jezus niet in zijn preken in Joh.2. Terwijl juist Jezus de harten kende en hiervoor dus kon waarschuwen, staat er alleen een algemene opmerking dat Jezus Zichzelf niet toebetrouwde. En er zijn voor de rest slechts enkele gelijkenissen waarin we gewaarschuwd worden dat er andere soorten geloof zijn. Het gaat juist veel vaker over wel of niet geloven, niet over allerlei soorten geloof. En waarom noemt Ds. Kieviet dit 'vermeende geloof-front' eigenlijk? Als ik in onze kerken rondkijk, dan lijkt dit helemaal geen front te zijn. Zijn er in onze kerken dan zoveel Avondmaalsgangers?

Ben jij blind? De Heere Jezus waarschuwt in zeer veel gelijkenissen en gesprekken voor het niet ware geloof. Wijze en dwaze maagden, wijze en dwaze bouwer, vierderlei uitwerking van het zaad, de jongste en de oudste zoon, de rijke jongeling enz, enz.

Als je het werk van de Heilige Geest buiten beschouwing laat wordt geloof een werk van de mens en niet meer een gave van God.
Dat geloof een gave van God is troost een ieder die heeft geleerd dat God liefde is en dat uit de mens geen enkele vrucht komt.

[GerefGemeente-lid]

"Het boek gaat daar niet over", vind ik toch wat mager.

Dat is wat dr vd Brink letterlijk in zijn boek schrijft.

Dat betekent natuurlijk niet dat het ook waar hoeft te zijn.

Leg eens uit

Je citeert één zin uit de reactie van @Jongere. Misschien moet je de rest ook lezen. Hij legt het haarfijn uit. Je reacties zijn niet erg inhoudelijk, mijns inziens.

En misschien kun jij me dan uitleggen waarom dr. Van den Brink het daar niet over heeft?

[Bertiel]

Omdat hij dat letterlijk in z’n boek schrijft

[GerefGemeente-lid]

Omdat hij dat letterlijk in z’n boek schrijft

Ja, dat had je al gezegd. Dat vind ik dus een zwak argument. Kun je er nog één noemen? En heb je de reactie van @Jongere daadwerkelijk gelezen?

En waar gaat het boek volgens jou dan wel over?

[JanRap]

Dat is wat dr vd Brink letterlijk in zijn boek schrijft.

Dat betekent natuurlijk niet dat het ook waar hoeft te zijn.

Leg eens uit

Je citeert één zin uit de reactie van @Jongere. Misschien moet je de rest ook lezen. Hij legt het haarfijn uit. Je reacties zijn niet erg inhoudelijk, mijns inziens.

En misschien kun jij me dan uitleggen waarom dr. Van den Brink het daar wel over heeft?

Ik heb aan alle inzenders een vraag in het algemeen. Geen strikvraag. Maar het is een vraag die voortdurend bij me opspeelt:
Zou deze gehele discussie, dus vanaf de eerste lezing van dr. v.d. Brink tot en met de laatste recensies van zijn boek, ons iets hebben opgeleverd waar we winst mee kunnnen doen? Voor mezelf zou ik neigen naar de gedachte dat dr. v.d. Brink de Dordtse Leerregels in het juiste licht heeft geplaatst, en ontdaan van latere beperkingen en toevoegingen. Maar er is ook veel verdrietigs. De manier waarop sommige predikanten zijn weggezet is beneden alle peil en al helemaal beneden academisch peil. Dat schaadt de kerk. Ondanks het feit dat dr. v.d. Brink veelal juist analyseert. Maar hij maakt predikanten verdacht en dat is zeer verdrietig.
en het verhindert een constructief gesprek.

[Bertiel]

Nogmaals ik geef enkel de intentie van de schrijver met zijn boek neer.
Dat kan dus nooit een zwak argument zijn en kadert precies in wat wel en wat niet behandeld moet worden.
De vragen mbt diverse soorten van geloof zijn ook niet bijbels.
Er zijn maar twee soorten geloof: geloof en ongeloof. En dat komt uitstekend aan bod bij dr vd Brink als de schrift hem dit aanreikt. Inclusief de kennis van en aan de vruchten

[DDD]

De verdachtmakingen kwamen als eerste van de kant van de predikanten waar dr. Van den Brink het over heeft.

[Bertiel]

Vd Brink heeft nooit geen namen genoemd. Enkel kerkverbanden waaronder het zijne.

[MGG]

Vd Brink heeft nooit geen namen genoemd. Enkel kerkverbanden waaronder het zijne.

Dus hij noemt altijd namen

[DDD]

Maar toch heeft hij het wel over mensen.

[Bertiel]

Vd Brink heeft nooit geen namen genoemd. Enkel kerkverbanden waaronder het zijne.

Dus hij noemt altijd namen

Hij noemt geen namen in zijn lezing

[Bertiel]

Maar toch heeft hij het wel over mensen.

Dat klopt en gezien de felheid van de reacties op hem heeft hij de gevoelige snaar geraakt

[GerefGemeente-lid]

Nogmaals ik geef enkel de intentie van de schrijver met zijn boek neer.
Dat kan dus nooit een zwak argument zijn en kadert precies in wat wel en wat niet behandeld moet worden.
De vragen mbt diverse soorten van geloof zijn ook niet bijbels.
Er zijn maar twee soorten geloof: geloof en ongeloof. En dat komt uitstekend aan bod bij dr vd Brink als de schrift hem dit aankijkt. Inclusief de kennis van en aan de vruchten

Dus er bestaat geen tijdgeloof, geen wondergeloof, geen schijngeloof, geen verstandsgeloof, enzovoorts?
Kun jij mij dan uitleggen hoe ik de gelijkenis van het zaad moet lezen? Welke boodschap zit daar dan achter?

En kun je nog eens een reactie geven op de gehele post van @Jongere en niet op één los zinnetje? Want je gaat volledig voorbij aan al mijn vragen. Dat is lastig als je inhoudelijk wilt discussiëren.

Ik zal de vragen nogmaals stellen:
1. Kun je er (behalve het argument dat het in zijn boek staat) nog één ander argument noemen? (Ter aanvulling: als het volgens jou (en @DDD) daar dan niet over zou gaan, waarom worden er dan toch zo ontzettend veel predikanten op een niet-christelijke manier weggezet? Lees ook de opmerking van ds. Kieviet hierover!)
2. Heb je de reactie van @Jongere daadwerkelijk gelezen?
3. En waar gaat het boek volgens jou dan wel over? Kun je enkele voorbeelden noemen?