DDD schreef:We zijn het overigens eens dat een genuanceerd gesprek niet mogelijk is als mensen de ander dwingen om inzake allerlei uitvoerige stellingen met ja of nee te antwoorden. Dat is geen normale manier van naar elkaar luisteren. Het zorgt voor valse tegenstellingen in zaken en tussen personen.
Het lijkt heel beschaafd. Het gesprek moet genuanceerd zijn. Je moet een ander niet dwingen. Je moet normaal naar elkaar luisteren. Want anders is de aanwezige tegenstelling vals. Is dat nu echt zo?
Uiteraard behoren mensen beschaafd met elkaar om te gaan. Het mens-zijn brengt wel met zich mee dat de mens een overtuiging heeft. Dat zijn voor de mens fundamentele zaken, die de grond vormen waaruit de mens actief is. Op dat niveau is het onmogelijk om daarvan niet een absoluut ja of nee te hebben, ook bij de ander. Om het niet abstract te houden, enkele voorbeelden van tegenstellingen die beslist niet vals zijn, maar wel fundamenteel.
Brengt Dr. van den Brink een heilsleer of een dwaalleer?
Is binnen de Kerk een vrouw in het ambt toe te staan of niet?
Je kunt heel genuanceerd eeuwen met elkaar over deze vragen praten. Maar levert dat zekerheid op? Je kunt eeuwen lang elkaar in de haren vliegen, maar wat levert dat op?
Dergelijke fundamentele vragen behoeven een eenduidig en expliciet antwoord: heil of dwaling; ja of nee. Blijft een eenduidig en expliciet antwoord uit, dan wordt de zekerheid van het geloof aangetast en gaat uiteindelijk verloren. Ook het gewone leven wordt aangetast, omdat die mens ongestadig is (Jac. 1: 8).
De vraag blijft of iemand de voorkeur geeft aan dubbelhartigheid of aan het besluit dat het meningsverschil onoverbrugbaar blijkt en daarom de wegen scheiden.