De kleine lettertjes van het Evangelie

[huisman]

Wat Van den Brink volgens mij bedoelt is dat wat het belangrijkste is, het meeste nadruk moet hebben. In een brandend huis is het belangrijk dat eerst de persoon gered wordt. Daarna kun je de oorzaken van de brand uitgebreid toelichten en onderzoeken. Dus eerste orde en tweede orde.

Jouw metafoor zegt toch niets over de ernst van de zonde. Een brandend huis met een onschuldig slachtoffer die gered moet worden. Zo is het niet in het geestelijke. Hij verzoent vijanden met Zichzelf. Mensen die helemaal niet gered willen worden. Die steeds weer hun eigen levenshuis aan de vlammen overgeven. Onwilligen.
….en dan zegt de prediker tegen zo één. Je moet geloven dan komt alles goed tegen iemand die denkt en vindt dat alles goed is. Dat is een krachteloze prediking.

[DDD]

Ik had overigens nog een prettige mailwisseling met ds. Van den Brink. Mijn conclusie wat betreft zijn standpunt gaf ik als volgt weer:

"Het gaat nu over twee zaken: 1. De verkondiging van het Evangelie en of dit welgemeend is. 2. Wat het geloof is dat dit Evangelie aanneemt.

Wat het eerste betreft, hebt u volkomen gelijk als u zegt dat het Evangelie een welgemeende boodschap is en dat het Evangelie niet ten doel heeft om de mens zijn onschuld te benemen. Wat het tweede betreft, meen ik dat u dwaalt, omdat u een geloof voorstaat dat, zoals u dat noemt, niet met bijzondere ervaringen gepaard behoeft te gaan."

En ik begrijp dat je die bijzondere ervaring dan relateert aan de eerdere omschrijving vanuit de DL? Want de omschrijving 'bijzondere ervaring' gaat mijns inziens wel ver. Ik hoor ook geregeld van de preekstoel dat wij geen bijzondere ervaringen moeten verwachten. Het is maar net wat je bijzonder noemt, denk ik.

[Ditbenik]

Wat Van den Brink volgens mij bedoelt is dat wat het belangrijkste is, het meeste nadruk moet hebben. In een brandend huis is het belangrijk dat eerst de persoon gered wordt. Daarna kun je de oorzaken van de brand uitgebreid toelichten en onderzoeken. Dus eerste orde en tweede orde.

Jouw metafoor zegt toch niets over de ernst van de zonde. Een brandend huis met een onschuldig slachtoffer die gered moet worden. Zo is het niet in het geestelijke. Hij verzoent vijanden met Zichzelf. Mensen die helemaal niet gered willen worden. Die steeds weer hun eigen levenshuis aan de vlammen overgeven. Onwilligen.
….en dan zegt de prediker tegen zo één. Je moet geloven dan komt alles goed tegen iemand die denkt en vindt dat alles goed is. Dat is een krachteloze prediking.

Prima om met iemand of over standpunten in discussie te gaan maar het is echt niet nodig om dan eerst een karikatuur te schetsen. Ik heb tientallen preken van ds Van den Brink gehoord maar nooit wat jij nu beweert.

[Posthoorn]

En ik begrijp dat je die bijzondere ervaring dan relateert aan de eerdere omschrijving vanuit de DL? Want de omschrijving 'bijzondere ervaring' gaat mijns inziens wel ver. Ik hoor ook geregeld van de preekstoel dat wij geen bijzondere ervaringen moeten verwachten. Het is maar net wat je bijzonder noemt, denk ik.

In mijn laatste e-mail schreef ik:

In de DL wordt hier niet zo expliciet op ingegaan. Wel wordt in DL III/IV, 11 wordt gezegd dat God door de Heilige Geest ons verstand krachtig verlicht. Belangrijker is natuurlijk wat de Bijbel zelf hiervan zegt. Ik zou dan graag op een paar Bijbelteksten willen wijzen:

Joh. 6: 40, 45 En dit is de wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk, die den Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. Een ieder dan, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, die komt tot Mij.
Jes. 52:6 Daarom zal Mijn volk, daarom zal het Mijn Naam in dien dag kennen, dat Ik het Zelf ben, Die spreekt: Zie, hier ben Ik.

Ik heb in mijn eigen leven een tijd gekend dat ik niet wist wat geloven was. “Doe nu die stap tot Jezus”, hoorde ik zingen. Maar hoe doe je die stap? Dat was mijn grote vraag. Die vraag werd opgelost toen het de Heere behaagde Zijn Zoon in mij te openbaren, en mijn ogen geopend werden voor de boodschap van het Evangelie. Ik weet dus uit ‘ervaring’ hoe noodzakelijk het is dat de Geest Zelf onze ogen opent en ons verstand verlicht!

[huisman]

Wat Van den Brink volgens mij bedoelt is dat wat het belangrijkste is, het meeste nadruk moet hebben. In een brandend huis is het belangrijk dat eerst de persoon gered wordt. Daarna kun je de oorzaken van de brand uitgebreid toelichten en onderzoeken. Dus eerste orde en tweede orde.

Jouw metafoor zegt toch niets over de ernst van de zonde. Een brandend huis met een onschuldig slachtoffer die gered moet worden. Zo is het niet in het geestelijke. Hij verzoent vijanden met Zichzelf. Mensen die helemaal niet gered willen worden. Die steeds weer hun eigen levenshuis aan de vlammen overgeven. Onwilligen.
….en dan zegt de prediker tegen zo één. Je moet geloven dan komt alles goed tegen iemand die denkt en vindt dat alles goed is. Dat is een krachteloze prediking.

Prima om met iemand of over standpunten in discussie te gaan maar het is echt niet nodig om dan eerst een karikatuur te schetsen. Ik heb tientallen preken van ds Van den Brink gehoord maar nooit wat jij nu beweert.

Ik spreek met Cyrillus over zijn standpunten. Als Cyrillus dezelfde is als dr van den Brink heb je een punt maar daar ga ik niet vanuit.

[KDD]

Koning David was beter bediend door Cuschi dan door Ahimaaz. Ahimaaz bracht maar een halve boodschap.

[Cyrillus]

Wat Van den Brink volgens mij bedoelt is dat wat het belangrijkste is, het meeste nadruk moet hebben. In een brandend huis is het belangrijk dat eerst de persoon gered wordt. Daarna kun je de oorzaken van de brand uitgebreid toelichten en onderzoeken. Dus eerste orde en tweede orde.

Jouw metafoor zegt toch niets over de ernst van de zonde. Een brandend huis met een onschuldig slachtoffer die gered moet worden. Zo is het niet in het geestelijke. Hij verzoent vijanden met Zichzelf. Mensen die helemaal niet gered willen worden. Die steeds weer hun eigen levenshuis aan de vlammen overgeven. Onwilligen.
….en dan zegt de prediker tegen zo één. Je moet geloven dan komt alles goed tegen iemand die denkt en vindt dat alles goed is. Dat is een krachteloze prediking.

Mijn metafoor is bedoeld om aan te geven wat het meest urgent is, niet meer en niet minder. Dat jij er nu allerlei dingen in gaat leggen is aan jou. Iemand die werkelijk uit het brandende huis gesprongen is, is voor altijd verlost. Dat wil niet zeggen dat er niet nog een keer een binnenbrandje kan uitbreken, wij zondigen allen. Maar de kern is de oproep om te springen. Als iemand niet in de gaten heeft dat het huis in brand staat, zal hij niet springen. Dus iemand moet zondebesef hebben. Dit is, besef dat hij doemwaardig is. De mate van zondebesef is niet van belang.

[huisman]

Wat Van den Brink volgens mij bedoelt is dat wat het belangrijkste is, het meeste nadruk moet hebben. In een brandend huis is het belangrijk dat eerst de persoon gered wordt. Daarna kun je de oorzaken van de brand uitgebreid toelichten en onderzoeken. Dus eerste orde en tweede orde.

Jouw metafoor zegt toch niets over de ernst van de zonde. Een brandend huis met een onschuldig slachtoffer die gered moet worden. Zo is het niet in het geestelijke. Hij verzoent vijanden met Zichzelf. Mensen die helemaal niet gered willen worden. Die steeds weer hun eigen levenshuis aan de vlammen overgeven. Onwilligen.
….en dan zegt de prediker tegen zo één. Je moet geloven dan komt alles goed tegen iemand die denkt en vindt dat alles goed is. Dat is een krachteloze prediking.

Mijn metafoor is bedoeld om aan te geven wat het meest urgent is, niet meer en niet minder. Dat jij er nu allerlei dingen in gaat leggen is aan jou. Iemand die werkelijk uit het brandende huis gesprongen is, is voor altijd verlost. Dat wil niet zeggen dat er niet nog een keer een binnenbrandje kan uitbreken, wij zondigen allen. Maar de kern is de oproep om te springen. Als iemand niet in de gaten heeft dat het huis in brand staat, zal hij niet springen. Dus iemand moet zondebesef hebben. Dit is, besef dat hij doemwaardig is. De mate van zondebesef is niet van belang.

Denk dat deze metafoor ons verschil duidelijk maakt. Jij zegt iemand die uit het brandend huis springt is verlost. Ik zeg dat het Evangelie het wonder is dat Iemand dat brandend huis binnengaat en de bewusteloze(dode) zondaar naar buiten draagt. Tijdens dat redden wordt Hij zelf door de vlammen (van Gods toorn) verteerd.

Tijdens het redden gebeuren er meer zaken. De dode zondaar komt tot leven. Schrikt van zijn hopeloze toestand en vertrouwd zich volledig toe in de armen van zijn Redder.

[refomart]

Ik had overigens nog een prettige mailwisseling met ds. Van den Brink. Mijn conclusie wat betreft zijn standpunt gaf ik als volgt weer:

"Het gaat nu over twee zaken: 1. De verkondiging van het Evangelie en of dit welgemeend is. 2. Wat het geloof is dat dit Evangelie aanneemt.

Wat het eerste betreft, hebt u volkomen gelijk als u zegt dat het Evangelie een welgemeende boodschap is en dat het Evangelie niet ten doel heeft om de mens zijn onschuld te benemen. "

Ds. van den Brink laat ik even liggen. In deze reactie gaat het me meer om het deel dat ik 'vet' heb laten weergeven. Eerlijk gezegd heb ik wat moeite met de hier uitgesproken stelling. Dat mede in het licht van vraag en antwoord 84 van de HC. Mogelijk dat je deze stelling van jou wat nader kunt toelichten.

[Herman]

Ik zeg dat het Evangelie het wonder is dat Iemand dat brandend huis binnengaat en de bewusteloze(dode) zondaar naar buiten draagt. Tijdens dat redden wordt Hij zelf door de vlammen (van Gods toorn) verteerd.

Tijdens het redden gebeuren er meer zaken. De dode zondaar komt tot leven. Schrikt van zijn hopeloze toestand en vertrouwd zich volledig toe in de armen van zijn Redder.

Volgens mij sluit de beeldspraak niet meer aan bij de onder vuur liggende leerstellingen. Welk gewicht (om terug te gaan naar Schrift en belijdenis) geef je dan aan het middel geloof?

[Cyrillus]

Wat Van den Brink volgens mij bedoelt is dat wat het belangrijkste is, het meeste nadruk moet hebben. In een brandend huis is het belangrijk dat eerst de persoon gered wordt. Daarna kun je de oorzaken van de brand uitgebreid toelichten en onderzoeken. Dus eerste orde en tweede orde.

Jouw metafoor zegt toch niets over de ernst van de zonde. Een brandend huis met een onschuldig slachtoffer die gered moet worden. Zo is het niet in het geestelijke. Hij verzoent vijanden met Zichzelf. Mensen die helemaal niet gered willen worden. Die steeds weer hun eigen levenshuis aan de vlammen overgeven. Onwilligen.
….en dan zegt de prediker tegen zo één. Je moet geloven dan komt alles goed tegen iemand die denkt en vindt dat alles goed is. Dat is een krachteloze prediking.

Mijn metafoor is bedoeld om aan te geven wat het meest urgent is, niet meer en niet minder. Dat jij er nu allerlei dingen in gaat leggen is aan jou. Iemand die werkelijk uit het brandende huis gesprongen is, is voor altijd verlost. Dat wil niet zeggen dat er niet nog een keer een binnenbrandje kan uitbreken, wij zondigen allen. Maar de kern is de oproep om te springen. Als iemand niet in de gaten heeft dat het huis in brand staat, zal hij niet springen. Dus iemand moet zondebesef hebben. Dit is, besef dat hij doemwaardig is. De mate van zondebesef is niet van belang.

Denk dat deze metafoor ons verschil duidelijk maakt. Jij zegt iemand die uit het brandend huis springt is verlost. Ik zeg dat het Evangelie het wonder is dat Iemand dat brandend huis binnengaat en de bewusteloze(dode) zondaar naar buiten draagt. Tijdens dat redden wordt Hij zelf door de vlammen (van Gods toorn) verteerd.

Tijdens het redden gebeuren er meer zaken. De dode zondaar komt tot leven. Schrikt van zijn hopeloze toestand en vertrouwd zich volledig toe in de armen van zijn Redder.

Mijn metafoor was bedoeld om de urgentie aan te geven. Als we het metafoor uitbreiden zoals Van den Brink deze ook al eerder heeft gebruikt, dan is er natuurlijk een Redder. Maar iemand moet wel springen = zich bekeren. Wij zijn dus niet passief tijdens onze redding. Ben je dat met mij eens?

[DDD]

En ik begrijp dat je die bijzondere ervaring dan relateert aan de eerdere omschrijving vanuit de DL? Want de omschrijving 'bijzondere ervaring' gaat mijns inziens wel ver. Ik hoor ook geregeld van de preekstoel dat wij geen bijzondere ervaringen moeten verwachten. Het is maar net wat je bijzonder noemt, denk ik.

In mijn laatste e-mail schreef ik:

In de DL wordt hier niet zo expliciet op ingegaan. Wel wordt in DL III/IV, 11 wordt gezegd dat God door de Heilige Geest ons verstand krachtig verlicht. Belangrijker is natuurlijk wat de Bijbel zelf hiervan zegt. Ik zou dan graag op een paar Bijbelteksten willen wijzen:

Joh. 6: 40, 45 En dit is de wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk, die den Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. Een ieder dan, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, die komt tot Mij.
Jes. 52:6 Daarom zal Mijn volk, daarom zal het Mijn Naam in dien dag kennen, dat Ik het Zelf ben, Die spreekt: Zie, hier ben Ik.

Ik heb in mijn eigen leven een tijd gekend dat ik niet wist wat geloven was. “Doe nu die stap tot Jezus”, hoorde ik zingen. Maar hoe doe je die stap? Dat was mijn grote vraag. Die vraag werd opgelost toen het de Heere behaagde Zijn Zoon in mij te openbaren, en mijn ogen geopend werden voor de boodschap van het Evangelie. Ik weet dus uit ‘ervaring’ hoe noodzakelijk het is dat de Geest Zelf onze ogen opent en ons verstand verlicht!

Dit is denk ik precies het probleem wat hij beschrijft. Die blokkade is niet objectief, maar komt (mede) voort uit de manier waarop je geestelijk gevormd bent.

[Terri]

Het moment dat je (opnieuw) gaat geloven is niet definieerbaar. Het gaat of het gaat (helemaal) niet, is mijn ervaring. Maar ik haast me erbij te zeggen dat het per karakter kan verschillen hoe dit wordt beleefd.
De onmogelijkheid om te geloven ( aan de kant van de mens) komt wel in de Bijbel voor. Ik denk aan Thomas, de hoofdman. Maar het is geen excuus, maar zonde! Geen slachtoffer van je ongeloof, maar dader!
De Heere Jezus berispt regelmatig het ongeloof van personen.
Ook hier geldt: ga je er mee naar de Heere, of kruip je er achter weg.

[JCM]

Wat Van den Brink volgens mij bedoelt is dat wat het belangrijkste is, het meeste nadruk moet hebben. In een brandend huis is het belangrijk dat eerst de persoon gered wordt. Daarna kun je de oorzaken van de brand uitgebreid toelichten en onderzoeken. Dus eerste orde en tweede orde.

Jouw metafoor zegt toch niets over de ernst van de zonde. Een brandend huis met een onschuldig slachtoffer die gered moet worden. Zo is het niet in het geestelijke. Hij verzoent vijanden met Zichzelf. Mensen die helemaal niet gered willen worden. Die steeds weer hun eigen levenshuis aan de vlammen overgeven. Onwilligen.
….en dan zegt de prediker tegen zo één. Je moet geloven dan komt alles goed tegen iemand die denkt en vindt dat alles goed is. Dat is een krachteloze prediking.

Mijn metafoor is bedoeld om aan te geven wat het meest urgent is, niet meer en niet minder. Dat jij er nu allerlei dingen in gaat leggen is aan jou. Iemand die werkelijk uit het brandende huis gesprongen is, is voor altijd verlost. Dat wil niet zeggen dat er niet nog een keer een binnenbrandje kan uitbreken, wij zondigen allen. Maar de kern is de oproep om te springen. Als iemand niet in de gaten heeft dat het huis in brand staat, zal hij niet springen. Dus iemand moet zondebesef hebben. Dit is, besef dat hij doemwaardig is. De mate van zondebesef is niet van belang.

Om in de metafoor te blijven: Metafoor zou wat completer zijn als er van uitgaat dat je huis door eigen schuld (bijv. spelen met vuur) in brand staat.

De mate van zondebesef is daarbij wel van belang, mijns inziens.
- Je kunt bijvoorbeeld denken de brand nog zelf te kunnen blussen. En voortaan beter op te letten met brandbare spullen. Of betere brandblussers kopen.
- Of je kan kiezen om toch in je huis te blijven. Omdat je springen gevaarlijker vindt dan te blijven of omdat je nog veel waardevolle spullen of mensen binnen hebt.

Mate van zondebesef (bekennen van de ernst van de situatie; WET) moet dusdanig zijn, dat je Degene die jou vanaf buitenaf roept om eruit te komen, gelooft (EVANGELIE).

[Posthoorn]

Ik had overigens nog een prettige mailwisseling met ds. Van den Brink. Mijn conclusie wat betreft zijn standpunt gaf ik als volgt weer:

"Het gaat nu over twee zaken: 1. De verkondiging van het Evangelie en of dit welgemeend is. 2. Wat het geloof is dat dit Evangelie aanneemt.

Wat het eerste betreft, hebt u volkomen gelijk als u zegt dat het Evangelie een welgemeende boodschap is en dat het Evangelie niet ten doel heeft om de mens zijn onschuld te benemen. "

Ds. van den Brink laat ik even liggen. In deze reactie gaat het me meer om het deel dat ik 'vet' heb laten weergeven. Eerlijk gezegd heb ik wat moeite met de hier uitgesproken stelling. Dat mede in het licht van vraag en antwoord 84 van de HC. Mogelijk dat je deze stelling van jou wat nader kunt toelichten.

Het Evangelie wordt verkondigd, met de bedoeling dat de mensen zich bekeren en geloven. Niet met de bedoeling de mensen, omdat zij zich niet kunnen bekeren en geloven, door dit Evangelie nog schuldiger te stellen. Dit laatste betreft de 'kleine lettertjes' waar ds. Van den Brink het over heeft.
Dat het laatste uiteindelijk wel gebeurt, is iets anders. Ook dat de mens die het Evangelie verwerpt, inderdaad daardoor extra schuldig wordt. Maar dat is niet Gods bedoeling met het Evangelie geweest.