Gereformeerde Gemeenten

[Ditbenik]

Lichtkring van het verbond heb ik nog nooit gehoord. Heb jij daar voorbeelden van?

Ik heb het iig in preken van ds. L.A. den Butter wel gehoord.

Net als de term 'erf van het verbond' klinkt het voor mij als een derde weg. Je kunt in het verbond zijn of er buiten maar je kunt ook nog op het erf van het verbond of in de lichtkring van het verbond zijn. Zoiets als je kunt tot Gods volk behoren of tot de wereld maar je kunt ook nog reformatorisch zijn. Ik ben blij met de Heidelberger Catechismus die in vraag en antwoord 74 helder aangeven dat zowel volwassenen als kinderen in het verbond van God en in Zijn gemeente begrepen zijn. Zo mag de gemeente ook aangesproken worden, zonder dat dit betekent dat iedereen dan behouden is. Daarom moet 'hun door Christus' bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, die het geloof werkt, toegezegd worden'.

[Ad Anker]

Natuurlijk wordt er een erf om een boerderij bedoeld, je bent heel dichtbij de boerderij, maar er niet in.
Dit wordt op catechisatie en prediking ook zo uitgelegd.
Dat weet DDD heel goed.

En een heel vreemde vergelijking is het niet.
Je kunt het zelfs passend maken bij de lijn van Calvijn, Tweeërlei kinderen van het verbond.

Overigens, binnen de CGK (rechterzijde) spreekt men over de 'lichtkring' van het verbond.
Ten diepste is dat precies hetzelfde als het erf.

Ook daar het BJS het over in het artikel afgelopen zaterdag: de gemeente is de gemeente van Christus, gedoopt en in het verbond en zo moet de gemeente ook aangesproken worden, volgens de mening van 'de meesten'. Er moest niet gesproken worden van tweeërlei kinderen van het verbond. Dus de weerstand tegen het 'erf' is geen nieuwe weerstand.

Dit slaat toch ook nergens op? Ik heb nooit ergens bezwaar gemaakt tegen het spreken over twee soorten kinderen van het verbond. Wat heeft dit nu met mijn bezwaar tegen het boerderij-erf-verhaal te maken? Niets.

Ik heb ook even gedigibront. Ik zie bijv. in de HHK uitgave Zicht op de kerk dit citaat van ds. Diepenbroek:

Het verbondsvolk Israël bestaat, evenals dat deel van de kerk dat uit de volken is, uit tweeërlei kinderen van het verbond. Er zijn verbondskinderen die wel in het verbond zijn, maar niet van het verbond. Het komt er echter wel op aan dat we hier op een goede manier mee omgaan. We kunnen zowel over het verbond als over de doop zeggen: we mogen het verbond niet overwaarderen en niet onderwaarderen en we mogen onze doop niet overschatten en niet onderschatten. Het gevaar is dan wel aanwezig dat er een grijs midden ontstaat waarbij het verbond vlees noch vis is. Het midden tussen het overwaarderen en het onderwaarderen van het verbond is echter geen futloos midden, maar een spanningsvol midden. Het is het spanningsvolle midden waar Zijn macht en onze onmacht, Zijn gewilligheid en onze onwilligheid, en Zijn trouw en onze ontrouw gevoeld wordt. Deze spanning moet ons niet verlammen maar uitdrijven naar de God van het verbond: voor onszelf, voor ons nageslacht en voor Israël.

Wel in het verbond, niet van het verbond. Dat is volgens mij in aansluiting op de 'erfmetafoor'. Of begrijp ik jou of mezelf verkeerd?

[huisman]

Natuurlijk wordt er een erf om een boerderij bedoeld, je bent heel dichtbij de boerderij, maar er niet in.
Dit wordt op catechisatie en prediking ook zo uitgelegd.
Dat weet DDD heel goed.

En een heel vreemde vergelijking is het niet.
Je kunt het zelfs passend maken bij de lijn van Calvijn, Tweeërlei kinderen van het verbond.

Overigens, binnen de CGK (rechterzijde) spreekt men over de 'lichtkring' van het verbond.
Ten diepste is dat precies hetzelfde als het erf.

Ook daar het BJS het over in het artikel afgelopen zaterdag: de gemeente is de gemeente van Christus, gedoopt en in het verbond en zo moet de gemeente ook aangesproken worden, volgens de mening van 'de meesten'. Er moest niet gesproken worden van tweeërlei kinderen van het verbond. Dus de weerstand tegen het 'erf' is geen nieuwe weerstand.

Dit slaat toch ook nergens op? Ik heb nooit ergens bezwaar gemaakt tegen het spreken over twee soorten kinderen van het verbond. Wat heeft dit nu met mijn bezwaar tegen het boerderij-erf-verhaal te maken? Niets.

Ik heb ook even gedigibront. Ik zie bijv. in de HHK uitgave Zicht op de kerk dit citaat van ds. Diepenbroek:

Het verbondsvolk Israël bestaat, evenals dat deel van de kerk dat uit de volken is, uit tweeërlei kinderen van het verbond. Er zijn verbondskinderen die wel in het verbond zijn, maar niet van het verbond. Het komt er echter wel op aan dat we hier op een goede manier mee omgaan. We kunnen zowel over het verbond als over de doop zeggen: we mogen het verbond niet overwaarderen en niet onderwaarderen en we mogen onze doop niet overschatten en niet onderschatten. Het gevaar is dan wel aanwezig dat er een grijs midden ontstaat waarbij het verbond vlees noch vis is. Het midden tussen het overwaarderen en het onderwaarderen van het verbond is echter geen futloos midden, maar een spanningsvol midden. Het is het spanningsvolle midden waar Zijn macht en onze onmacht, Zijn gewilligheid en onze onwilligheid, en Zijn trouw en onze ontrouw gevoeld wordt. Deze spanning moet ons niet verlammen maar uitdrijven naar de God van het verbond: voor onszelf, voor ons nageslacht en voor Israël.

Wel in het verbond, niet van het verbond. Dat is volgens mij in aansluiting op de 'erfmetafoor'. Of begrijp ik jou of mezelf verkeerd?

Voor de spanning lees 1 Korinthe 10 Zie de weldaden die het verbondsvolk Israël ontving tijdens de woestijnreis. Helaas tot hun veroordeling maar ze ontvingen de weldaden wel.
Tegenwoordig kan het beeld zijn. Drink niet uit de Steenrots want dat is voor de uitverkorenen.(vers 4) Eet niet van geestelijk spijs want je bent maar op het erf.
Dan hou je de verbondsbeloften weg van de verbondskinderen. Dat is kwalijk. Net zo kwalijk als dat je alle verbondskinderen voor wedergeboren zou houden. Daar waarschuwt 1 Korinthe 10 ook duidelijk voor.

[Thea]

Mooi citaat van ds Diepenbroek. Ik denk dat de metafoor 'erf' te groot wordt gemaakt. Er wordt 'm.i. gewoon mee gezegd, dat je wel bij het verbond hoort (het erf hoort ook bij de boerderij), maar dat je niet wezenlijk in het verbond bent, want dat ben je alleen door geloof en bekering.

[Ditbenik]

Mooi citaat van ds Diepenbroek. Ik denk dat de metafoor 'erf' te groot wordt gemaakt. Er wordt 'm.i. gewoon mee gezegd, dat je wel bij het verbond hoort (het erf hoort ook bij de boerderij), maar dat je niet wezenlijk in het verbond bent, want dat ben je alleen door geloof en bekering.

Dit dan in tegenstelling tot de HC waar de kinderen in het verbond van God begrepen zijn.

[huisman]

Mooi citaat van ds Diepenbroek. Ik denk dat de metafoor 'erf' te groot wordt gemaakt. Er wordt 'm.i. gewoon mee gezegd, dat je wel bij het verbond hoort (het erf hoort ook bij de boerderij), maar dat je niet wezenlijk in het verbond bent, want dat ben je alleen door geloof en bekering.

En die dopelingen die op dat erf lopen, zijn hun persoonlijk door Christus bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, Die het geloof werkt toegezegd? M.a.w hebben zij recht van toegang tot de beloften van het verbond?

[DDD]

Mooi citaat van ds Diepenbroek. Ik denk dat de metafoor 'erf' te groot wordt gemaakt. Er wordt 'm.i. gewoon mee gezegd, dat je wel bij het verbond hoort (het erf hoort ook bij de boerderij), maar dat je niet wezenlijk in het verbond bent, want dat ben je alleen door geloof en bekering.

Zelfs met het boerderij-voorbeeld kun je de goede kant op. Dat ben ik met je eens. Het gaat er maar om wat je er mee wilt zeggen.

[Ad Anker]

Voor de spanning lees 1 Korinthe 10 Zie de weldaden die het verbondsvolk Israël ontving tijdens de woestijnreis. Helaas tot hun veroordeling maar ze ontvingen de weldaden wel.
Tegenwoordig kan het beeld zijn. Drink niet uit de Steenrots want dat is voor de uitverkorenen.(vers 4) Eet niet van geestelijk spijs want je bent maar op het erf.
Dan hou je de verbondsbeloften weg van de verbondskinderen. Dat is kwalijk. Net zo kwalijk als dat je alle verbondskinderen voor wedergeboren zou houden. Daar waarschuwt 1 Korinthe 10 ook duidelijk voor.

Ehh, ik snap dat je CGK hart sneller gaat kloppen in je in het 'Gereformeerde Gemeenten' topic graag de drieverbondendwaling wil verdedigen, maar ik reageerde alleen op de opmerking van DDD dat er geen verband bestond tussen de erf-van-het-verbondgedachte en de visie die 'tweeërlei kinderen des verbonds' verdedigt.

Bezorgd legde die link namelijk en ik begrijp dat wel.

[Posthoorn]

En die dopelingen die op dat erf lopen, zijn hun persoonlijk door Christus bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, Die het geloof werkt toegezegd? M.a.w hebben zij recht van toegang tot de beloften van het verbond?

Dat geldt voor een ieder die het evangelie hoort, beste huisman. Daar hoef je (gelukkig) niet gedoopt voor te zijn.

Er is inderdaad een uitwendige heiliging, vergelijkbaar met de 'erve des verbonds', zie 1 Kor. 7:14. Zelfs de ongelovige man of vrouw is daar geheiligd door de gelovige partner. En zó zijn ook de kinderen geheiligd. Maar dit gaat over een uitwendige heiliging. Deel aan het heil heb je pas door wedergeboorte. Wat huisman ongetwijfeld met mij eens zal zijn.

[GerefGemeente-lid]

Mooi citaat van ds Diepenbroek. Ik denk dat de metafoor 'erf' te groot wordt gemaakt. Er wordt 'm.i. gewoon mee gezegd, dat je wel bij het verbond hoort (het erf hoort ook bij de boerderij), maar dat je niet wezenlijk in het verbond bent, want dat ben je alleen door geloof en bekering.

Zelfs met het boerderij-voorbeeld kun je de goede kant op. Dat ben ik met je eens. Het gaat er maar om wat je er mee wilt zeggen.

Kijk; wat fijn die nuancering, @DDD!

[Bezorgd]

Heb even gedigibront (mooi werkwoord) in CGK lectuur en vind inderdaad het volgende: Lichtkring van het verbond, lichtkring van Gods Woord, lichtkring van de genade. Allemaal om uit te drukken dat Gods beloften je zijn toegezegd. Daar zit voor mij het scharnierpunt. Als je de doop gaat scheiden van de beloften van Gods verbond hou je een lege huls over.

Dat gebeurd met de “erf” metafoor helaas veelvuldig. Moet wel zeggen dat in veel GG doopdiensten tegenwoordig veel ruimer over Gods beloften wordt grsproken.

Toch denk ik dat je het verschil groter maakt dan het is.
Binnen de erfderverbonds-predikers wordt regelmatig gezegd "Hun zijn de woorden Gods toebetrouwd" (Rom 3) als het gaat over de Doop die in de plaats van de besnijdenis gekomen is.

Dat lijkt me niet heel veel te verschillen met het toezeggen van Gods beloften.

Want ook bij het gebruikt van "Lichtkring der verbond" wordt er een verschil gemaakt met het zaligmakend in het verbond zijn.

Neemt niet weg dat ik ook veel uitwassen ken wat betreft het onderschatten van de Heilige Doop. Maar de vraag is of het woordgebruik de oorzaak daarvan is.

[huisman]

En die dopelingen die op dat erf lopen, zijn hun persoonlijk door Christus bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, Die het geloof werkt toegezegd? M.a.w hebben zij recht van toegang tot de beloften van het verbond?

Dat geldt voor een ieder die het evangelie hoort, beste huisman. Daar hoef je (gelukkig) niet gedoopt voor te zijn.

Er is inderdaad een uitwendige heiliging, vergelijkbaar met de 'erve des verbonds', zie 1 Kor. 7:14. Zelfs de ongelovige man of vrouw is daar geheiligd door de gelovige partner. En zó zijn ook de kinderen geheiligd. Maar dit gaat over een uitwendige heiliging. Deel aan het heil heb je pas door wedergeboorte. Wat huisman ongetwijfeld met mij eens zal zijn.

Over de betekenis van de doop worden wij het niet eens. @Ad Anker maakt mij opmerkzaam dat ik in een Gereformeerde Gemeente topic post. Daar schrok ik van want daar hoor ik met de verbonds ontzenuwende drieverbondenleer niet thuis. Ik vlucht dus snel hier weg naar veiliger oorden. Hier is het voor CGK ketters niet veilig

[Thea]

Wat mij betreft is het veel terminologie: in - en uitwendig verbond, tweeërlei kinderen van het verbond. Volgens mij bedoelen we hetzelfde, maar wordt het anders verwoord. Bv het voorbeeld van @huisman: Drink je uit de Seenrots Christus? Het appel komt als het goed is tot alle hoorders ( gedoopten), maar je kunt dat alleen maar door wedergeboorte. Dus ik denk dat niet de uitverkiezing centraal staat in bv gg, maar de wedergeboorte. En idd dan wordt het gedoopt zijn vaak niet op de voorgrond gesteld, want iedereen moet wedergeboren worden. Dus ik begrijp ook wel wat @ Posthoorn zegt.

[Geytenbeekje]

Wat mij betreft is het veel terminologie: in - en uitwendig verbond, tweeërlei kinderen van het verbond. Volgens mij bedoelen we hetzelfde, maar wordt het anders verwoord. Bv het voorbeeld van @huisman: Drink je uit de Seenrots Christus? Het appel komt als het goed is tot alle hoorders ( gedoopten), maar je kunt dat alleen maar door wedergeboorte. Dus ik denk dat niet de uitverkiezing centraal staat in bv gg, maar de wedergeboorte. En idd dan wordt het gedoopt zijn vaak niet op de voorgrond gesteld, want iedereen moet wedergeboren worden. Dus ik begrijp ook wel wat @ Posthoorn zegt.

Wat wel zo is, is dat er predikanten zijn die de klem erop zetten dat iemand wel gedoopt en in het verbond zit maar nog niet wedergeboren is.
Bij een ander ligt de klem in de prediking niet zo en wordt er voornamelijk over beloften gesproken.
En weer bij een ander ertussen in, door te wijzen op de belofte die God bij de doop aan je gedaan heeft maar ook op te wijzen, om met de vraag bezig zijn: Wat en hoe je nu voor de Heere staat.

[Thea]

Ik lees nu een boek van Teelinck: het geestelijk sieraad van Christus bruiloftskinderen. Hij benadrukt daarin ook erg de eis van het verbond, zoals dat ook aan kinderen bij de doop wordt gegeven. Omdat ze gedoopt zijn (in het verbond opgenomen) zIjn ze verplicht om godzalig te wandelen. Dan denk ik: we hebben de dingen ( gg) wel omgedraaid. Eerst bekering, dan verbond. Terwijl Teelinck zegt: omdat je in het verbond bent, ben je verplicht je als bekeerd te gedragen.