Ik vind dat we zo dicht mogelijk bij de schrift moeten blijven. Dat betekend dat ik een voorstander ben om zuigelingen door onderdompeling te dopen (grondwoord baptisimo, wat onderdompelen betekend), en alleen in noodgevallen daarvan af te wijken (maar altijd zo beperkt mogelijk). Helaas wordt dat onderdompelen van zuigelingen niet gedaan in onze gezindte (andere discussie). En dat alleen in noodgevallen zo beperkt mogelijk afwijken, geld ook voor hoe we het avondmaal vieren.Erik1960 schreef:ik snap dat niet, wanneer ik vanuit ‘eenheid en verbondenheid’ kijk. Is dat voor die ene dan niet van belang? Of moeten we die eenheid dan toch uit iets anders verwachten?J.C. Philpot schreef:Dat snap ik ook. Maar dan wordt er voor iemand een uitzondering gemaakt, in plaats van dat voor iedereen een aanpassing wordt gedaan in hoe de kerk dit al 2000 jaar doet.
Het argument van verbondenheid is de afgelopen dagen door anderen genoemd. Ik persoonlijk vind het belangrijkste argument dat de praktijk van meerdere personen die uit 1 beker drinken (ik ga niet zo ver dat de gehele gemeente uit 1 beker moet drinken, bij de instelling waren er slechts 12 discipelen) het dichtste blijft bij de instellingswoorden van de Heere Jezus ("drink allen daaruit"). Maar omdat de kern van het Heilig Avondmaal intact blijft als een medische patient een apart bekertje krijgt, heb ik er geen problemen mee om in dit noodgeval een zo beperkt mogelijke aanpassing te maken. Maar dat is wat anders om voor de hele gemeente zonder enige beperking, dit aan te passen, aangezien we zo dicht mogelijk bij de instelling(swoorden) willen blijven. De sacramenten zijn Heilige instellingen door God gegeven, en mogen we niet zomaar naar onze smaak en tijdgeest aanpassen.