DDD schreef:GerefGemeente-lid schreef:DDD schreef:TSD schreef:
Ds. van den Brink geeft zelf in de lezing aan, dat hij juist wel achter de verkiezing staat en achter de noodzakelijkheid van wedergeboorte, ellendekennis, het werk van de Heilige Geest.
Maar, hij stelt dat in onze gezindte deze zaken worden misbruikt in de prediking om ons wantrouwig te maken tegenover God. Letterlijk: “een mooie boodschap, bedoelt om jou in de hel te krijgen”.
Ik denk werkelijk dat er niet 1 predikant is die zo preekt. Opnieuw die karikatuur, hij lijkt de kenmerken-prediking te bestrijden (denk ik), maar trekt die zo in het extreme dat niemand meer zich daarin herkent. Wat bereik je daar dan mee?
In heel onze gezindte hoor ik in elk geval dat God doet wat Hij beloofd. (Wij doen alleen niet wat Hij vraagt). Als er al wantrouwen wordt gecreëerd, dan is dat naar onszelf.
Ik heb
dit toch wel eens zo van ds. Verschuure gehoord hoor. Met als stichtelijke toevoeging dat Gods eer ook gediend is met het verdoemen van onbekeerden. Wellicht niet bedoeld om wantrouwig te maken naar God, maar naar jezelf. Maar het effect is precies hetzelfde, en dat is waar deze dominee mijns inziens terecht bezwaar tegen maakt.
En waar wijst het woordje 'dit' op in deze post?
Er is -ik heb geciteerd- één punt wat de voorgaande schrijver betwist en wat hij nog nooit heeft gehoord. Dus dat kun je gewoon zelf nalezen. Het is volkomen duidelijk wat ik bedoel.

Je citeert een hele reactie, terwijl je maar 1 alinea bedoelde. Niet echt handig.
Maar goed, verder klopt het niet wat je zegt. De ernst van het leven is zeer actueel. In Kootwijkerboek verongelukte vrijdag een meisje van 11 en op Texel verdronk dezelfde dag een man van 26 uit Wekerom. Als deze ernstvolle roepstemmen in het leven dan in de prediking daarover doorklinkt en ons wordt de vraag gesteld waar wij zouden zijn als voor ons de eeuwigheid was aangebroken, dan is dat geen bangmakerij of een boodschap om ons in de hel te krijgen, maar de welmenende en indringende roepstem des Allerhoogsten die bij monde van Zijn knechten nog tot ons komt. Als we ons niet bekeren, is dat onze eigen schuld. Maar dan komt God ook aan Zijn eer, ondanks onze eeuwige ondergang. Dat is een schrikkelijke werkelijkheid, maar het is wel waar.
En als het goed is drijft die boodschap ook uit naar het verlangen om deel te krijgen en deel te hebben aan de zalige gemeenschap met het bloed van Christus. Maar het gaat door een weg van strijd. Gods volk heeft een stervend leven, omdat ze eenmaal levend zouden kunnen sterven. Dat is geen aangename boodschap, maar het is wel waar. En dat mis ik ontzettend in bepaalde prediking ter linkerzijde, en soms ook in de eigen gemeente.
Ik open maar geen nieuw draadje. Misschien kan een eventuele discussie afgesplitst worden. Maar ik weet niet goed hoe ik dat nieuwe draadje dan moet beginnen.