Gereformeerde Gemeenten

[Zeeuw]

Kom, kom, die mensen hebben ook gewoon een voornaam om hen van anderen te onderscheiden.

Dat klopt, maar ze hebben ook een ambt. En om die reden is het binnen de gereformeerde gezindte gebruikelijk om hen vanwege de eerbied voor hun ambt(van God gegeven) ze niet bij de voornaam te noemen. Laten we de seculiere media niet gelijk worden.

En wat is dan leidend? De gewoonte binnen de gereformeerde gezindte, de gewoonte binnen de Nederlandse cultuur of kun je gewoon de gewoonte van de Schrift aanhouden? Zelf sta ik er op met mijn voornaam te worden aangesproken. Die naam hebben mijn ouders mij gegeven, die naam is door veel mensen in mijn voorgeslacht gedragen en die naam heeft een prachtige betekenis. Ik weet dat het voor een aantal mensen lastig is, maar dat is een kwestie van even wennen. Een ambtsdrager is niet meer dan een gemeentelid. Hij is ook niet beter dan een gemeentelid. Hij is zelf ook gewoon gemeentelid. Met een andere taak maar hij maakt deel uit van hetzelfde lichaam waarvan Christus het Hoofd is.

Denkt een ambtsdrager er ook zo over? Ik word ook graag aangesproken met meneer en vervolgens correcte tussenvoegsel met achternaam. Een dominee enz. hoeft niet mijn voornaam te zeggen. Als het een vriend of familie is dan gelden er andere regels.

Waarom word je graag zo aangesproken? Ik begrijp dat als het bv om jongeren gaat. Maar je eigen dominee zou dan niet de voornaam gebruiken?

[CvdW]

Om enige afstand te creëren.
Een notaris, advocaat spreek je ook niet bij de voornaam aan.

[refo]

Om enige afstand te creëren.
Een notaris, advocaat spreek je ook niet bij de voornaam aan.

Wel degelijk.
Pas nog 1 notaris en 2 advocaten geraadpleegd, maar alle wilden ze met hun voornaam worden aangesproken.

[Maanenschijn]

Ik denk dat alles in deze te maken heeft met respect.

Als onze predikant de voorbeden afleest doet hij dat vaak met voornamen er bij. Gewoon, omdat de gemeente zo de mensen kent. Maar als de mensen niet met de voornamen bekend of veel aangesproken worden is het mijnheer of mevrouw. Gewoon een beetje nuchter mee omgaan.

Een predikant spreek ik aan met dominee, maar als ik er mee op op school gezeten zou hebben (bij wijze van spreken), gewoon bij de voornaam. Ook kerkenraadsleden die je in het dagelijks verkeer bij de voornaam aanspreekt ga je ook niet anders aanspreken.

Respect zit niet in de voor of achternaam. Het kan wel zitten in u of jij, al heeft ons dialect alleen ‘gij’ .

Notarissen en advocaten spreek ik vaak met de voornaam. Maar dat heeft vaak te maken dat ik die vaak zie of al langer ken.

De Russisch-talige wereld gebruikt het patroniem, is dat de overtreffende trap van gepaste afstand en eerbied?

[Ditbenik]

Kom, kom, die mensen hebben ook gewoon een voornaam om hen van anderen te onderscheiden.

Dat klopt, maar ze hebben ook een ambt. En om die reden is het binnen de gereformeerde gezindte gebruikelijk om hen vanwege de eerbied voor hun ambt(van God gegeven) ze niet bij de voornaam te noemen. Laten we de seculiere media niet gelijk worden.

En wat is dan leidend? De gewoonte binnen de gereformeerde gezindte, de gewoonte binnen de Nederlandse cultuur of kun je gewoon de gewoonte van de Schrift aanhouden? Zelf sta ik er op met mijn voornaam te worden aangesproken. Die naam hebben mijn ouders mij gegeven, die naam is door veel mensen in mijn voorgeslacht gedragen en die naam heeft een prachtige betekenis. Ik weet dat het voor een aantal mensen lastig is, maar dat is een kwestie van even wennen. Een ambtsdrager is niet meer dan een gemeentelid. Hij is ook niet beter dan een gemeentelid. Hij is zelf ook gewoon gemeentelid. Met een andere taak maar hij maakt deel uit van hetzelfde lichaam waarvan Christus het Hoofd is.

Denkt een ambtsdrager er ook zo over? Ik word ook graag aangesproken met meneer en vervolgens correcte tussenvoegsel met achternaam. Een dominee enz. hoeft niet mijn voornaam te zeggen. Als het een vriend of familie is dan gelden er andere regels.

Ja, anders zou ik het niet schrijven.

[Ditbenik]

Kom, kom, die mensen hebben ook gewoon een voornaam om hen van anderen te onderscheiden.

Dat klopt, maar ze hebben ook een ambt. En om die reden is het binnen de gereformeerde gezindte gebruikelijk om hen vanwege de eerbied voor hun ambt(van God gegeven) ze niet bij de voornaam te noemen. Laten we de seculiere media niet gelijk worden.

Het is niet Bijbels, evenmin volgens de 3 formulieren van enigheid, en ook niet in de lijn van Reformatie en Nadere Reformatie; om maar even de kaders van dit forum te noemen.
Het is een Nederlands cultuurfenomeen, dat zo'n 100/150 jaar geleden begonnen is en nu snel aan het wegebben is. Binnen 10 jaar is de hele discussie denk ik ook volkomen achterhaald.
Ga wat mij betreft gerust je gang, maar leg een ander geen extra wetten op.

Het gevaar is juist, waar de Bijbel al voor waarschuwt, dat je hen dan juist op een voetstuk zet, wat niet bij een dienaar (!) past.
Ik ben het dus met Ditbenik eens. Al moet ik wel zeggen, dat je in Brabant (en waarschijnlijk ook Limburg) daarmee ook niet hoeft aan te komen ('noem mij maar meneer P. Puk in plaats van Piet'); dus dat vereenvoudigt het innemen van een standpunt aanzienlijk.

In Brabant of Limburg zal dat best wat makkelijker kunnen zijn dan elders. Geen idee. Maar in de gemeente waar ik ben opgegroeid (en dat is niet in Brabant of Limburg) had iedereen een voornaam, ook al was die persoon ouderling. Die werd ook gewoon met het Bijbels 'gij' uit de SV aangesproken. Evenals mijn ouders en grootouders trouwens. In de gemeente waar ik nu al vele jaren lid ben (aan de andere kant in Gelderland) hebben de ambtsdragers ook allemaal een voornaam en wordt iedereen bij de voornaam aangesproken. En van gebrek aan respect is geen enkele sprake.

[TSD]

De wijze waarop je bepaald respect toont / afstand creëert verschilt natuurlijk heel erg en is nogal (sub)cultuur en tijdgebonden. Ik denk dat binnen de reformatorische zuil daar nu eenmaal verschillen van inzicht in zijn. Ik zie het probleem niet zo als dominee X graag met zijn voornaam gewoon wil aangesproken worden en tegelijkertijd dit bij dominee Y niet gebeurd. Je kan toch beide respecteren?

Als iemand niet gewend om met de voornaam aangesproken te worden en dat ook ziet als gebruikelijk, dan zie ik niet in waarom je dat dan wel zou doen (en andersom ook trouwens).

[Ditbenik]

De wijze waarop je bepaald respect toont / afstand creëert verschilt natuurlijk heel erg en is nogal (sub)cultuur en tijdgebonden. Ik denk dat binnen de reformatorische zuil daar nu eenmaal verschillen van inzicht in zijn. Ik zie het probleem niet zo als dominee X graag met zijn voornaam gewoon wil aangesproken worden en tegelijkertijd dit bij dominee Y niet gebeurd. Je kan toch beide respecteren?

Als iemand niet gewend om met de voornaam aangesproken te worden en dat ook ziet als gebruikelijk, dan zie ik niet in waarom je dat dan wel zou doen (en andersom ook trouwens).

Waar het mij om gaat is dat sommigen doen alsof het een principekwestie is en je geen respect kunnen tonen als iemand met de voornaam wordt aangesproken. Als respect moet blijken uit de titel 'heer', en dat is de betekenis van 'dominee', dan begrijp ik dat dus niet. De Heere Jezus vraagt 'wat noemt u Mij heer' en hier schrijven sommigen alsof zijn knechten wel als 'heer' moeten worden aangesproken. Dan kan een stukje nuchterheid echt geen kwaad.

[TSD]

De wijze waarop je bepaald respect toont / afstand creëert verschilt natuurlijk heel erg en is nogal (sub)cultuur en tijdgebonden. Ik denk dat binnen de reformatorische zuil daar nu eenmaal verschillen van inzicht in zijn. Ik zie het probleem niet zo als dominee X graag met zijn voornaam gewoon wil aangesproken worden en tegelijkertijd dit bij dominee Y niet gebeurd. Je kan toch beide respecteren?

Als iemand niet gewend om met de voornaam aangesproken te worden en dat ook ziet als gebruikelijk, dan zie ik niet in waarom je dat dan wel zou doen (en andersom ook trouwens).

Waar het mij om gaat is dat sommigen doen alsof het een principekwestie is en je geen respect kunnen tonen als iemand met de voornaam wordt aangesproken. Als respect moet blijken uit de titel 'heer', en dat is de betekenis van 'dominee', dan begrijp ik dat dus niet. De Heere Jezus vraagt 'wat noemt u Mij heer' en hier schrijven sommigen alsof zijn knechten wel als 'heer' moeten worden aangesproken. Dan kan een stukje nuchterheid echt geen kwaad.

Daar ben ik het wel mee eens, met die nuance dat het in bepaalde kringen echt heel ongebruikelijk is om een dominee met de voornaam aan te spreken en dan is het misschien geen principekwestie maar wel een fatsoenskwestie om dat dan niet te doen.

[Erskinees]

Om enige afstand te creëren.
Een notaris, advocaat spreek je ook niet bij de voornaam aan.

Inmiddels maakt een overgrote meerderheid van notarissen en advocaten gelukkig gebruik van de voornaam.

[DDD]

Om enige afstand te creëren.
Een notaris, advocaat spreek je ook niet bij de voornaam aan.

Dat kan heel goed ook wel hoor, zeker als je ze persoonlijk spreekt.

[Thea]

Even een anekdote: mijn broer ( toen 16) zag onze dominee op een verjaardag. Hij zei: "Dag meneer X". De dominee zei: "Wat zeg je ???". Broer zei: "Sorry, dominee ". Dominee zei: "Weet je wat dominee betekent?". Broer:"Nee". Dominee: "Meneer".

[Piet Puk]

Om enige afstand te creëren.
Een notaris, advocaat spreek je ook niet bij de voornaam aan.

Inmiddels maakt een overgrote meerderheid van notarissen en advocaten gelukkig gebruik van de voornaam.

Maar we gaan een notaris en advocaat toch niet vergelijken bij een predikant?

[Zeeuw]

Om enige afstand te creëren.
Een notaris, advocaat spreek je ook niet bij de voornaam aan.

Jij bent toch geen notaris of advocaat? Waarom zou je afstand tot anderen willen creëren?

[Zeeuw]

Om enige afstand te creëren.
Een notaris, advocaat spreek je ook niet bij de voornaam aan.

Inmiddels maakt een overgrote meerderheid van notarissen en advocaten gelukkig gebruik van de voornaam.

Maar we gaan een notaris en advocaat toch niet vergelijken bij een predikant?

Op z'n Nederland is het 'met een predikant' . Natuurlijk zijn dat beroepsgroepen die van oudsher werden vergeleken. De dominee, de notaris, de bovenmeester, de burgemeester.