Profetische visioenen van Gods kinderen

[Ditbenik]

Het voorkomt veel onrust en verwarring zie ik als een eufemisme voor: God moet ons vooral niet onrustig maken. Profetie en visioenen staan genoemd in het licht van het werk van de Heilige Geest. We weten wat het gevolg is van de uitstorting op de pinksterdag: grote verslagenheid van het hart, bekering en berouw, en het hartelijk geloof in de Zaligmaker Jezus Christus.
In die lijn leg ik de profetieën uit. Ik zie niet in, waarom dat onbijbels is.

Inderdaad zitten we op dit moment met de lastige vraag of dit visioen wel of niet heeft plaatsgevonden. Suzanne noemt 1855, andere internetbronnen noemen 1889. Dat zet deze discussie in een vreemd licht, maar dan kan je altijd nog geldende uitspraken doen over profetiën op zichzelf. Zo is mijn bijdrage ook bedoeld.

Het derde is, dan jij een interpretatie hebt van hoe jij denkt dat de geschiedenis van opwekking zich zal ontwikkelen. Anderen, bijvoorbeeld Jonathan Edwards, hebben daar andere ideeën bij. Dan kan je niet op individuele basis gaan besluiten dat deze profetie onbijbels is. Ik krijg dan het gevoel dat we in een circelredenering terecht komen.

Wat een trieste manier van met mensen omgaan. Niet ingaan op wat ik schreef maar zonder enige grond stellen dat ik niet wil dat God ons onrustig maakt.

[Herman]

Wat een trieste manier van met mensen omgaan. Niet ingaan op wat ik schreef maar enige grond stellen dat ik niet wil dat God ons onrustig maakt.

Dat stel ik helemaal niet. Als ik dat wil stellen had ik geformuleerd: Ik vind dat jouw visie enz enz. Nu ga ik in op een argument. Dat hoef je niet persoonlijk te nemen.

[Ditbenik]

Er komen de laatste jaren heel wat profetieën langs en veel mensen die daar achteraan hollen noemen je een schaap als je er niet in meegaat en roepen dat je wakker moet worden, enz. Dan geeft het rust om het Woord van God als richtsnoer te hebben in alle dingen. En ja, dat is genoeg. De profetie waar het hier over ging is net zo'n voorbeeld. De vraag was 'wat moeten we daarmee'. Mijn antwoord was en is 'niets'. Vervolgens stelt Herman dat we deze profetie van Hudson zeker niet terzijde moeten stellen maar dat het van belang is dat die bekwaam wordt uitgelegd. Dat gaat hij dan ook doen. Daarna komt hij tot de ontdekking dat deze profetie een verzinsel is. Nu gaan Posthoorn en Philpot uiteenzetten dat we de profetieën vooral serieus moeten nemen en voor Posthoorn is zelfs het Woord niet genoeg.
Ik geloof zeker dat er in het NT profetieën staan en dat er in die tijd geprofeteerd werd. Woorden van God die geadresseerd worden door gegeven. Ik geloof ook zeker dat de Heere beloften geeft aan sommigen van Zijn kinderen maar tegelijk geldt dat we daar niets mee moeten omdat we aan het Woord genoeg hebben. Als zo'n profetie of belofte van de Heere is, zien we het vanzelf. Als het niet zo is, merken we het ook zo zelf. Dat voorkomt veel onrust en verwarring.

Doel je nu vooral op degenen die de coronapas en dergelijke met de eindtijd in verband brachten? Daar is enige terughoudendheid inderdaad gepast. Maar recent was ik nog op Neeltje Jans en dan komt de geschiedenis van Leendert Potappel ook altijd weer naar boven. Dat vind ik nu een goed voorbeeld van een kind des Heeren die een korte vooruitblik kreeg in de nabije toekomst. Dat zou ik zeker niet willen veroordelen of terzijde willen schuiven alsof het niks betekend.

Dat is o.a. wat ik bedoel ja. Wat Leendert Potappel betreft: dat soort zaken veroordeel ik niet en schuif ik niet terzijde alsof het niks betekend. Ik geef alleen dat we met al dit soort profetieën niets hoeven als we gegrond zijn in en vasthouden aan het profetisch Woord wat zeer vast is.

[Ditbenik]

Wat een trieste manier van met mensen omgaan. Niet ingaan op wat ik schreef maar enige grond stellen dat ik niet wil dat God ons onrustig maakt.

Dat stel ik helemaal niet. Als ik dat wil stellen had ik geformuleerd: Ik vind dat jouw visie enz enz. Nu ga ik in op een argument. Dat hoef je niet persoonlijk te nemen.

Dat stel je wel. Je schrijft letterlijk: "Het voorkomt veel onrust en verwarring zie ik als een eufemisme voor: God moet ons vooral niet onrustig maken."

[Herman]

Dat stel je wel. Je schrijft letterlijk: "Het voorkomt veel onrust en verwarring zie ik als een eufemisme voor: God moet ons vooral niet onrustig maken."

Onrust is een element dat gewoon in de cultuur opgesloten zit en onderdeel uitmaakt van een leven zonder God. Dat kan in mijn opinie dus niet als een argument op zichzelf gelden om profetie af te wijzen. Zeker niet als het binnen een christelijke gemeente plaatsvind of door een christelijke voorganger wordt uitgesproken die van onverdachte signatuur is.
Nogmaals, dat is dus geen persoonlijk bedoeld argument.

[Posthoorn]

... en voor Posthoorn is zelfs het Woord niet genoeg.

Zo kun je iemands woorden wel verdraaien, ja.

[Tiberius]

Wat voor aandacht moeten we (profetische) visioenen van Gods kinderen geven?

Hierboven is al het een en ander hierover geschreven.
Persoonlijk denk ik dat onder de vlag van profetie een hoop leugens en bangmakerij de wereld is ingekomen.

Ik denk bijvoorbeeld aan een profetie in mijn jeugd door een kind van God die bij hoog en laag volhield dat er alleen maar vrouwelijke vorsten in Nederland zouden zijn. Tegen de tijd dat Willem-Alexander aan de beurt zou zijn, zou de wereld vergaan.
Zelf was ze te oud om dat nog met enige waarschijnlijkheid mee te maken, maar jongeren (van destijds) zoals ik werden er wel bang mee gemaakt.
Dus ik zou pleiten voor nuchterheid.

Omdat ik al zoveel flauwekul doorgeprikt heb zien worden, houd ik me maar vast aan een uitspraak van wijlen ds. Veenendaal: 'als het niet op de Bijbel gegrond is, laat het dan maar voor de mollen en vledermuizen'. Weg ermee dus.
En als het wel op de Bijbel gegrond is, zien we het t.z.t. vanzelf wel.

Dus in dat opzicht ben ik het met Ditbenik eens.

Het voorbeeld van Agabus is overigens niet juist; evenmin als de waarschuwing van Paulus om de profetieën niet te verachten, want dat gaat over Bijbelse profetieën; die moet je inderdaad niet minachten.

[KDD]

Als de Heere iets bekend maakt aan iemand dan houden ze het meestal voor zichzelf. Ze delen het misschien met een nauwe vriend maar ze gaan er niet mee de straat op.

[Herman]

Het voorbeeld van Agabus is overigens niet juist; evenmin als de waarschuwing van Paulus om de profetieën niet te verachten, want dat gaat over Bijbelse profetieën; die moet je inderdaad niet minachten.

Het eerste voorbeeld is een bijbels voorbeeld van profetie en vervulling. Dat geeft dus een geldigheid aan bijvoorbeeld een eerdere profetie als Joel 2.
Het tweede is een beperking tot de geschreven profetieën. Die beperking geldt alleen als je een eerdere inperking leerstellig overeenkomt. Doorgaans wordt het argument ingezet dat Gods Woord afgerond is. Het bijzondere werk van de Heilige Geest wordt dan overbodig verklaard. Maar de kanttekeningen geven wel ruimte aan de mogelijkheid om aan extraordinaire profetieën te denken. Dus toen waren ze er ook al niet helemaal uit. daarom treed ik dit positief tegemoet. Zeker omdat het hier gaat om een positieve profetie die gaat over opwekkingen. Volgens mij geeft de Schrift daar zelf grond voor om bijzondere verwachtingen te hebben van een krachtig werk van de Heilige Geest.

Verder heb ik erop gewezen dat een profetie een bepaalde betekenis heeft op het moment dat deze wordt uitgesproken. Die moet je dus behandelen in lijn met 1 Korinthe 14. Ik bestrijd dat ieder willekeurige na bijbelse profetie universeel gemaakt kan worden.

[Tiberius]

Als je profetie ziet als 'uitleg van de Schriften' (en dat heeft inderdaad sterke Bijbelse papieren), dan is er sprake van een andere discussie dan waar dit topic mee start, namelijk: hoe waarderen we een voorspelling.

Met het eerste ben ik het uiteraard helemaal eens (dat we de uitleg van de Schriften niet moeten verachten).
Maar van allerlei voorspellingen, waarzeggerij, enz. moeten we ons verre houden; zo leert ons het eerste gebod, gebaseerd op veel voorschriften in met name de boeken van Mozes en de profeten.

[Posthoorn]

Profetie is geen waarzeggerij. Mozes zegt zelf: Och, of al het volk des Heeren profeten waren! Profetie als 'uitleg van de Schriften' heeft volgens mij niet zulke sterke Bijbelse papieren. De priesters (en de levieten?) waren ervoor om de Wet uit te leggen. De profeten hadden m.i. echt een andere taak.
In het NT zien we het soort profetisme dat jij afkeurt, wel degelijk!

[Tiberius]

Maar dat is binnen de Bijbel.

[Tiberius]

En wat betreft dat profetie als uitleg van de Schrift niet zulke Bijbels papieren heeft, is onjuist.
Eerder stond hier een citaat van Calvijn, die dat ook aangeeft (kan ik zo gauw niet meer terug vinden).

Als je de profeten leest, grote en kleine, is het overgrote deel uitleg van de Schrift, met hier en daar een voorzegging.
En dat is zeker niet te vergelijken met de verhaaltjes van hierboven en die verder in de omloop zijn.

[Herman]

Ik ben het er mee eens dat profetie vooral uitleg én toepassing is van de Schriften. Maar die toepassing behelst ook de aanzegging dat Nederland zal vergaan in de oordelen, als zij zich niet bekeerd. Daarmee doe ik al deels een conditionele uitspraak over de toekomst, waarbij er een oorzakelijk verband met de huidige misstanden ligt.

Het is de vraag of dergelijke zaken versterkt kunnen worden door dromen en visoenen. Ik denk van wel. In de boeken van Murdoch Campbell heb ik daar ook treffende voorbeelden van gelezen.

Ik ben het ermee eens dat niet alles wat zich als een profetie aandient, ook een profetie is. Maar dat moet je dan zorgvuldig onderzoeken. Die zorgvuldigheid mis ik, als we op voorhand profetie als voorspelling afdoen als verhaaltjes en stemmingmakerij. Inderdaad, er zijn heel veel verhalen in omloop die niet deugen, maar dan nog moet je zorgvuldig zijn.

We hebben hier met een voorspelling over een opwekking te maken. In het licht van de theologie van zowel opwekkingen (historisch gezien), als van de toekomst van de kerk, als van de leer van de uitstorting van de Heilige Geest, zie ik geen enkele basis om deze voorspelling op grond van algemene afwijzing te ontkrachten.

[Maanenschijn]

Ik ben aan het lezen in de profeten, ben inmiddels aangekomen bij Hosea. Ik probeer mij wel eens te verplaatsen in het volk van destijds. Het volk hoorde Gods gezonden knechten, maar ook valse profeten. Hoe is het mogelijk voor een volk daar onderscheid in te ontwaren? Hoe zou ik zijn als inwoner destijds?

Hoe is in deze tijd mogelijk onderscheid te maken tussen schijn en waarheid? Mijn eerste gedachte is om het te toetsen aan de Bijbel, maar dat valt niet mee met profetieën over feitelijke gebeurtenissen. DIA geeft wel eens aan dat sommige predikanten wat hebben verteld over naderende oordelen als de oorlog etc. Achteraf is het te ‘controleren’ , maar hoe moeten we daar mee omgaan als ze nu worden uitgesproken? Ik vind het lastig.