Simon0612 schreef:Hahaha, maar ik vind dat niet een eerlijke beoordeling. Te veel externe factoren… als je zo zou daten vroeger zou je niet aan de vrouw komen
Mijn eerste date was op een frisse zonnige lentedag. Tja, dan zit je er inderdaad heel anders in.
Simon0612 schreef:Hahaha, maar ik vind dat niet een eerlijke beoordeling. Te veel externe factoren… als je zo zou daten vroeger zou je niet aan de vrouw komen
Mijn eerste date was op een frisse zonnige lentedag. Tja, dan zit je er inderdaad heel anders in.
Bij mij was het nogal ijzig werd dan ook niet veel
Simon0612 schreef:Met alle respect maar hoe kan je dit allemaal analyseren en observeren terwijl je deze gemeente vroeger 1x bezocht hebt? Of heb je je oordeel getrokken op kledingstyle en andere uiterlijkheden? Ik vind het een beetje een kortzichtige post.
Er zijn allerlei zaken die een rol spelen bij het meemaken van een kerkdienst en of je je dan op je gemak voelt. Alleen al een simpel gegeven van een erg warme zomerdag waarop de dienst zich ellenlang voortrekt zonder einde, terwijl het zweet duimen dik op je rug staat en zich een enorme dorst ontwikkelt, leidt tot een enorm gevoel van onbehagen en een enorme opluchting als je thuis een eerste slok verfrissend water neemt. En van de preek heb je door deze omstandigheden alleen flarden opgevangen, die je nou net niet aanstonden en het gebed was wegens het lokale dialect nauwelijks te volgen.
Dat is geen reden om te veroordelen natuurlijk, zeg ik er maar bij. Maar je kunt dan prima een goed onderbouwt gevoel weergeven.
Hahaha, maar ik vind dat niet een eerlijke beoordeling. Te veel externe factoren… als je zo zou daten vroeger zou je niet aan de vrouw komen
Ooit was ik in een GG waar de ouderling die moest voorlezen tijdens de begin-Psalm achter het voorleesgestoelte met de poot van zijn bril in zijn oor ging.
Het was de aanleiding waarom de rest van de dienst en de sfeer na afloop op het kerkplein me geen goed deed.
Eerste date had Bertiel nog bril, tweede data na oog laseren ging stukken beter.
Binnen 10 maanden getrouwd
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Ararat schreef:... dit is ook een smeuïg date-verhaal?
Nee. Ik wilde alleen @Simon0612 er fijntjes op wijzen dat ik begrip kan opbrengen voor de opmerking van @Piet Puk en dat alles dankzij een met brillenpoot in zijn oor peuterende ouderling.
Simon0612 schreef:Hahaha, maar ik vind dat niet een eerlijke beoordeling. Te veel externe factoren… als je zo zou daten vroeger zou je niet aan de vrouw komen
Mijn eerste date was op een frisse zonnige lentedag. Tja, dan zit je er inderdaad heel anders in.
Mijn was ook ijskoud. Gelukkig was het binnen warmer
Ik vond de afspraakjes heerlijk. De kriebels wilde maar niet weggaan
Kom haastig tot Christus. Hij heeft zielen gereinigd die even vuil waren als die van u. – Thomas Boston
mail: broederhh@gmail.com
Maanenschijn schreef:Tja, ik weet niet meer wat voor weer het was. Ik kwam mijn vrouw tegen op station Geldermalsen. Voor mijn gevoel waaide het daar altijd.
Dat waaien is nooit meer weg gegaan in ons huwelijk: soms is het zachtjes ruisen, soms een stevige storm .
Haha, lijkt op ons huwelijk. Daar is het ook nooit windstil.
In de jaren '80 van de vorige eeuw was er een predikante (familie van een goede vriendin van ons) die graag een relatie wilde. Ze plaatste een contactadvertentie (internet bestond immers nog niet) en merkte bij enkele eerste kennismakingen dat het noemen van haar functie leidde tot aftocht van kandidaten. Bij een volgende kandidaat besloot ze daarom die informatie even voor zich te houden. Na een eerste gesprek volgde een tweede en een derde date. Toen besloot ze dat het tijd werd dat ze dat stukje informatie over zichzelf ook deelde met de kandidaat. Enigszins hakkelend vertelde ze dus dat ze nog iets moest zeggen over zichzelf. Waarna bleek dat de kandidaat in kwestie ook nog iets moest delen: hij bekleedde hetzelfde ambt. Desondanks is er een huwelijk gevolgd.
’Wie uitziet en hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput’.
Ik heb mijn vrouw ontmoet op de fiets.
Zij reed de heuvel net op en ik reed er af.
Tussen ons is het goed gekomen maar de fietsen konden naar de oudijzerboer.
''Niemand is armer dan hij die in tijden van nood zijn geloof verliest.''