Ik ben het eens met Mona Keijzer, wat mij betreft schaffen we die pas overmorgen weer af. Toch is het onverstandig en niet juist wat zij doet. Kamerleden horen vrij en zonder dwang te kunnen spreken, echter Keijzer is een staatssecretaris. Zij ondersteund het kabinetsbeleid, en het kabinet hoort met één mond te spreken, zeker over zulke gevoelige onderwerpen. Ik vind trouwens ook dat Grapperhaus had moeten aftreden. En wat betreft je punten:Valcke schreef:Er zitten meerdere kanten aan de zaak.
Jij schetst slechts één kant.
De andere kant laat je volledig onbelicht, namelijk dat
(a) het kabinet demissionair is en dus feitelijk helemaal geen nieuw beleid mag voeren, laat staan de invoering van een omstreden coronapas;
(b) dit beleid discriminerend is;
(c) dit beleid reden is voor de grootst mogelijke verdeeldheid onder het volk. Want het wordt na dit weekend en met het ontslag van de staatssecretaris echt niet rustig;
(d) het ongehoord is dat een minister op staande voet ontslagen wordt; na veel zwaardere incidenten gebeurde dit niet;
(e) en wat is uiteindeiijk erger: een staatssecretaris die eerlijk zegt dat ze moeite heeft met het beleid of een minister-president die loog over Omtzigt?
De huidige penibele situatie van 's lands regering vraagt om moedige mensen die ook durven zeggen waar het op staat. In die zin neem ik het volledig op voor Mona Keijzer.
A: Het is een misvatting dat een demissionair kabinet geen grote besluiten mag nemen, dat is nergens op gebaseerd. Daarnaast is de kamer wel degelijk missionair en zij steunt in meerderheid dit beleid.
B: Vind jij en vind ik, vraag me af of een rechter dat ook vind. Daarnaast zijn er wel meer beleidsterreinen waarop discriminerend beleid wordt gevoerd, en nogmaals, een meerderheid van de kamer steunt dit beleid. Dus dan mag het.
C: Het was rustiger gebleven als de staatssecretaris haar mond had gehouden. Daarnaast, als ze aan zou blijven staat er elke week na nieuwe coronamaatregelen de pers bij haar op de stoep om te horen wat ze ervan vind. Dat is een onwerkbare situatie.
D: Het kabinet gaat over zijn eigen personeelsbeleid en is bevoegd om dat te doen. Dus dat zegt niet veel.
E: Tja, dat is een mening. Ik kan Rutte niet meer vertrouwen maar in het kabinet kunnen ze Keijzer ook niet meer vertrouwen.
Ik ben het eens met Keijzer maar vind het ook volkomen logisch dat ze hiervoor haar biezen moet pakken. Dit is gewoon zeer onverstandig.