Jezus zei eens tot een overspelige vrouw:Panny schreef:Ik dacht al dat je er zo over denkt.-DIA- schreef: Ds. van Belzen wordt binnen de Gereformeerde Gemeenten steeds meer een vreemdeling. Dat lijkt me duidelijk.
Wellicht is hij soms iets te duidelijk? En ja, dat kan wel eens wat hard aankomen, of niet dan? Maar... wat is het doel der prediking? Immers dat mensen een mochten wakker schrikken. Het mag toch niet zomaar een praatje worden waar de mens zich wel bij bevindt. Ook dat is een soort bevinding, maar geen goede, want die spruit uit de verdorven mens voort.
Ik vind de prediking van genoemde predikant juist niet hard.
Het is vooral een beschouwelijke en beschrijvende uiteenzetting van de ervaringen van Gods Volk. En dat zijn vooral veel ervaringen en gronden buiten Christus (je moet eerst ver gevorderd zijn op de weg van bekering voordat je Christus leert kennen. Christus is niet meer de enige volkomen Zaligmaker en de enige Weg tot God. Christus lijkt meer een soort eindstation aan het einde van een lange weg die de meeste kinderen van God niet eens bereikt.).
De oordelen van de Wet hebben geen grote plaats in de preek, en de nodigingen van het Evangelie al helemaal niet.
Je kunt er rustig bij zitten en het er helemaal mee eens zijn: Ja, dit is nog de oude waarheid. Dit hoor je niet veel meer tegenwoordig.
Verder mist de preek eigenlijk een echte boodschap. De onbekeerden worden niet veroordeelt omdat ze Christus verwerpen, ze worden ook niet genodigd om tot Christus te vluchten als enige Weg tot behoud.
Vrouw, waar zijn uw beschuldigers?
Ze waren er niet meer. Hoe kon dat?
Van de oudste aan (ontdekking) waren ze er wel van overtuigd
dat niemand van hen zonder zonde was.
De Heere Jezus veroordeelde deze overspelige vrouw ook niet.
Keurde Hij daarmee haar zonde goed?
Nee. Maar wel leerde Hij dat wij allen van dezelfde lap zijn gescheurd.
En als door de prediking al je vermeende grondjes onder je voeten worden weggenomen.
Het ligt eraan hoe je dat beluisterd.
Het legt wel een grote verantwoordelijkheid op de mens.
Van nature verschrikken we niet, evenals die koning die de rol van Jeremia versneed
en in het vuur wierp.
Zo kan een gemeente wennen aan de woorden, en niet beseffen welke waarheid
er gepreek wordt.
Er zijn er die kwaad worden: Je neemt mij toch niks af.
Ja, dat zei ook eens een vrouw,
in een van de gemeenten waar ds. Blok een beroep van had aangenomen.
Hij doorzag die vrouw en zei:
Ik kan je ook niets afnemen want je hebt niets.
Wie in zo'n geval boos wordt, openbaart dat hij of zij zichzelf heeft opgebouwd
en van zichzelf gelooft dat het goed ligt.
Een ander kan verslagen worden:
Mannen broeders, wat moeten wij doen om zalig te worden?
Tweeërlei reactie en tweeërlei uitwerking.
Als een mens wordt geraakt, dan wordt die niet boos, maar verslagen van hart.
En dat laatste is nodig. Onze mond moet wel eens gaan zwijgen.
De boodschap van vrije genade is hard voor een onbekeerd mens,
een steen des aanstoots.
En van nature willen we niet ontdekt worden.
En ook hieraan moeten ook ontdekt worden. Niet alleen aan onze onmacht,
maar dat deze voortspruit uit onze onwil en vijandschap.
Ik geloof dat ik al weer teveel heb gezegd vandaag.
Ik denk dat het beter is nu te zwijgen.
In de veelheid van de woorden ontbreekt de overtreding niet.
