StAndrews schreef:Julian Brasser schreef:Tot zover zijn we het met elkaar eens. U kunt de wedergeboorte mooi beschrijven.
Maar wat gebeurt er ná die wedergeboorte? Waartoe dient die wedergeboorte? De wedergeboorte dient daartoe, dat je tot het einde toe vasthoudt het in je gemoed, dus met verstand en emotie, Jezus volgen. En dat verslapt als je de wedergeboorte opnieuw wilt inleven, want dan laat je het Jezus volgen los, totdat je weer voldoende je zondestaat hebt ingeleefd enz.
Terwijl Jezus zegt dat je juist in Hem moet blijven:
Johannes 15
3 Gijlieden zijt nu rein om het woord, dat Ik tot u gesproken heb.
4 Blijft in Mij, en Ik in u. Gelijkerwijs de rank geen vrucht kan dragen van zichzelve, zo zij niet in den wijnstok blijft; alzo ook gij niet, zo gij in Mij niet blijft.
God beproeft je niet opdat je vervolgens aan je zondestaat denkt. God beproeft je om te kijken of je tot het einde toe vasthoudt het in je gemoed, dus met verstand en emotie, Jezus volgen:
Hebreeën 12
4 Gij hebt nog tot den bloede toe niet tegengestaan, strijdende tegen de zonde;
5 En gij hebt vergeten de vermaning, die tot u als tot zonen spreekt: Mijn zoon, acht niet klein de kastijding des Heeren, en bezwijkt niet, als gij van Hem bestraft wordt;
6 Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt een iegelijken zoon, dien Hij aanneemt.
7 Indien gij de kastijding verdraagt, zo gedraagt Zich God jegens u als zonen; (want wat zoon is er, dien de vader niet kastijdt?)
8 Maar indien gij zonder kastijding zijt, welke allen deelachtig zijn geworden, zo zijt gij dan bastaarden, en niet zonen.
1. Het was niet mijn bedoeling om de wedergeboorte te beschrijven. Datgene wat ik beschreef was het doorgaande werk van de Heilige Geest in het leven van de strijdende Kerk. Daarin is een werk van voortgaande overtuiging door de Heilige Geest. De gelovige leert zichzelf steeds meer kennen, niet als een bekeerde, maar als een arme zondaar die om een kruimeltje genade verlegen zit. En zo leert Hij Christus steeds dieper kennen als een volkomen Zaligmaker. Het eerste gebed van de ware Christen is ook zijn laatste gebed:
O God, wees mij zondaar genadig.
2. Wat betreft het tweede deel van je post, daar begrijp ik de strekking niet van. Zou je dat wat kunnen toelichten?
Al die gevoelens over bijv. 'arme zondaar', 'om een kruimeltje genade verlegen zitten' en de bede van de tollenaar zijn alléén op hun plek als ze voortkomen uit dat je met je gemoed, dus met verstand en emotie, Jezus volgt (in het OT: behagen in Gods wet hebben), óf als je nog niet weet wat het is om Jezus te volgen.
Hebreeën 12:1-3 vertelt ons dat je 'lijdzaam' (in het Grieks ook: volharding, vasthouden) moet vasthouden aan dat je in je gemoed, dus met verstand en emotie, Jezus volgt.
Dat is dus niet: weer van dat Jezus volgen afstappen, totdat je bij vernieuwing genoeg zondekennis hebt.
Hebreeën 12
1 Daarom dan ook, alzo wij zo groot een wolk der getuigen rondom ons hebben liggende, laat ons afleggen allen last, en de zonde, die ons lichtelijk omringt, en laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan, die ons voorgesteld is;
2 Ziende op den oversten Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke, voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht, en is gezeten aan de rechterhand des troons van God.
3 Want aanmerkt Dezen, Die zodanig een tegenspreken van de zondaren tegen Zich heeft verdragen, opdat gij niet verflauwt en bezwijkt in uw zielen.
Hebreeën 12:4 geeft hét bezwaar tegen het zijn in de volgende cyclus:
- wedergeboorte
- daarna in je gemoed, dus met verstand en emotie, Jezus volgen
- daarna komt de zonde
- daarna geef je toe aan de zonde, door die zonde te behandelen als een middel tot inleving van de dood- en doemstaat en door de houding aan te nemen dat je niet uit de werken, maar uit genade zalig wordt. Je stapt hier dus even af van het in je gemoed, dus met verstand en emotie, Jezus volgen.
- het wedergeboorte-gevoel enz.
Zoals gezegd, hét bezwaar tegen deze cyclus is Hebreeën 12:4: Gij hebt nog tot den bloede toe niet tegengestaan,
strijdende tegen de zonde.
Wat houdt dat strijden in? Dit: het vasthouden van het in je gemoed, dus met verstand en emotie, uitsluitend Jezus volgen, en als zodanig 'nee zeggen' tegen de zonde. Dat levert strijd op.
Voor degenen die niet in zo'n cyclus zitten, maar na de wedergeboorte uitsluitend Jezus zijn gaan blijven volgen, staat er tot vertroosting:
Hebreeën 12
5 En gij hebt vergeten de vermaning, die tot u als tot zonen spreekt: Mijn zoon, acht niet klein de kastijding des Heeren, en bezwijkt niet, als gij van Hem bestraft wordt;
6 Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt een iegelijken zoon, dien Hij aanneemt.
7 Indien gij de kastijding verdraagt, zo gedraagt Zich God jegens u als zonen; (want wat zoon is er, dien de vader niet kastijdt?)
8 Maar indien gij zonder kastijding zijt, welke allen deelachtig zijn geworden, zo zijt gij dan bastaarden, en niet zonen.
9 Voorts, wij hebben de vaders onzes vleses wel tot kastijders gehad, en wij ontzagen hen; zullen wij dan niet veel meer den Vader der geesten onderworpen zijn, en leven?
10 Want genen hebben ons wel voor een korten tijd, naar dat het hun goed dacht, gekastijd; maar Deze kastijdt ons tot ons nut, opdat wij Zijner heiligheid zouden deelachtig worden.
11 En alle kastijding als die tegenwoordig is, schijnt geen zaak van vreugde, maar van droefheid te zijn; doch daarna geeft zij van zich een vreedzame vrucht der gerechtigheid dengenen, die door dezelve geoefend zijn.
12 Daarom richt weder op de trage handen, en de slappe knieën;
13 En maakt rechte paden voor uw voeten, opdat hetgeen kreupel is, niet verdraaid worde, maar dat het veelmeer genezen worde.
