Fjodor schreef:Hoewel ik het er niet mee eens ben zijn daar wel sterkere argumenten voor. Er wordt in het OT bijna niet over het leven in het hiernamaals gesproken.
Hier ben ik me ook zeker van bewust. Zoals ik in mijn post ook aangeef, moet je ten minste zeggen dat er in het NT het meeste licht op valt.
Zelf vind ik het wel aansprekend hoe prof. van de Beek deze ontwikkeling in de Bijbel beschrijft, als een steeds sterker bewustzijn. In het begin valt het licht met name op Gods verlossend handelen met Zijn volk
in de tijd. Naarmate de openbaring vordert van het OT wordt dat geschiedenis (bijv. psalm 81, 106, etc.). De zonde blijkt hardnekkig en het volk komt steeds verder van God af te leven.
Onder de rechtvaardigen wordt daarmee de vraag naar Gods verlossing en Zijn 'recht-doen' steeds nijpender. Je ziet dat in het OT ook steeds meer aan de oppervlakte komen door de tijd heen. En in de latere profetieën, waar ook het oordeel het meest wordt gevoeld in de ballingschap, opent zich het perspectief volledig op het recht doen van God
buiten deze tijd: zoals Daniël het noemt in de opstanding van de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen.
Ik zou me er nog wat meer in moeten verdiepen, heb nog wel wat vragen. Bovendien is deze insteek wel heel erg 'in de straat' van Van de Beek (de opstanding staat helemaal in het teken van God die recht doet); maar ik vond zijn beschrijving van deze ontwikkeling in het zicht op de opstanding toch wel overtuigend. Aan het begin van
Hier beneden is het niet geeft hij die.
Overigens is het bestaan van de ziel niet hetzelfde als de opstanding; maar ik reageer even op je opmerking over het hiernamaals. Daar houdt het (beiden) wel verband mee.