caprice schreef:freek schreef:caprice schreef:limosa schreef:
ah, zo, je moet gewoon geloven, en verder niet zeuren, zoiets?
En dan zo jezelf bedriegend de eeuwigheid in, ja.
Toch zit er een kern van waarheid in de opmerking van refo.
'Niet smeken of je ontdekt mag worden aan je gebrek aan olie'. Hier ben ik het eigenlijk wel mee eens. De taak van een prediker is om het Woord te verkondigen. Éen van de kernpunten uit dit Woord is dat we zonder olie zitten. Het is de taak van de prediker om dit te brengen, met kracht! Dit overwegend zou het wel raar zijn om dan nog te vragen- vaak tijdens de preek! - 'smeek om ontdekt te worden aan uw gemis. Beter zou het zijn om de hoorders hun gebrek aan de kaak te stellen, op te roepen om dit Woord niet naast zich neer te leggen maar olie te kopen. Mensen die dit Woord wel naast zich neer leggen hoef je ook niet meer op te roepen om te smeken om ontdekking. Als ze al geen boodschap hebben aan de ernst van het Woord, zullen ze zeker ook niet om ontdekking vragen.
Beetje omslachtig uitgelegd
: . Ik hoop dat de bedoeling iig duidelijk is.
Juist de onbekeerden moesten de binnenkamer eens ingaan om te smeken om ontdekking over hun onbekeerde staat, opdat hun ziele-ogen nog eens geopend mochten worden. Het is zo nodig om ontdekt, ontledigd, ontgrond en ontbloot te worden, want anders zal er nooit plaats zijn voor een Middelaar. De mens met zijn eigen kennen en kunnen moet er aan. Gans ontbloot, en in mijzelven dood!
Zoals je het nu neerlegt lijk je te zeggen dat je alleen maar je zak open hoeft te houden, en dat de prediker hem vol kan preken. Maar en mens moet ontledigd worden. Zalig, zalig niets te wezen, in het eigen oog voor God!
Ik vind dit een verkeerde volgorde.
Ik vind de term "aanspreken van onbekeerden" feitelijk niet kloppen. Ik denk niet dat een predikant bekeerden en onbekeerden moet aanspreken.
M.i. word dat veelal met goede bedoelingen verkeerd gedaan.
Plat gezegd: Je spreekt
mensen aan. Die mensen stel je de voor vraag wat ze kennen. Op basis daarvan geeft de dominee de uitslag: bekeerd of onbekeerd.
Als je het zo doet als jij schetst dan praat de dominee tegen niemand. Want een onbekeerde zal geen aangestalten maken in de binnenkamer te gaan! Hij voelt zich nl. niet aangesproken, want hij is rijk en verrijkt.
Hij zal dus eerst moeten vragen: Voelt u uw zonde als last? Bent u daarover verslagen? Voelt u schuld en heeft u een schuldverzoener nodig? enz....... Zo nee, dan bent u onbekeerd. Dan reist u op de hel aan.
Andersom geld dat voor bekeerden. Die spreek je niet aan. Eerst geeft de dominee de kenmerken. Daarna zegt hij, Weest welgemoed.
M.i. nooit beginnen met: Onbekeerden luister eens!
Ds. Smijtegelt was hier een kei in (al gebruikte hij ook wel de termen bekeerd en onbekeerd als aanspraak!
In dat opzicht voel ik wel sympathie voor een zuivere kenmerken toepassing. De dominee onderzoekt dan bij de hoorder. En de hoorder krijgt dan een duidelijk boodschap mee. Misschien brengt die boodschap hem misschien in de binnenkamer.
