Wat is hypercalvinisme?

[huisman]

@Cyrillus. De Bijbelverklaarders die ik noemde kijken naar de hele gelijkenis. Ze kijken wat gebeurd er op die akker? Daar wordt gezaaid door de Zoon des mensen (zie de kanttekening voor het juiste begrip) daarna komt de vijand en die zaait niet ergens anders maar tussen het goede zaad.
De prediking wordt in het N.T. gezien als het onmisbare zaaiwerk. Dus gaat het hier over kerk wereldwijd en overal waar Gods Woord gebracht wordt komt de vijand om het te verstoren. Daarom zien mensen als Luther, Calvijn, Ryle en Henry de akker als de wereld waar het Woord wordt verkondigd. De wereldwijde kerk dus en in een zendingssituatie wordt er na verloop van tijd een kerk geplant.

Dr vd Brink doet aan klankexegese. Hier is de wereld blijkbaar alles buiten de kerk en in Johannes 3:16 betrekt hij de wereld uitsluitend op de uitverkorenen. Ik kan hem in beide uitleg van het woord wereld niet volgen.

Verder schrik ik dat jij en dr vd Brink de gehele gemeente voor ware gelovigen wil houden. Dan hoeft de boodschap van Paulus, laat u met God verzoenen niet meer te klinken. Dan hoeft zelfs het welmenend aanbod van genade er niet meer te zijn. Alle hoorders hebben immers de genade al.

[Cyrillus]

OK, hij verkondigt een Evangelie dat je niet mag aannemen, waardoor het geen Evangelie is.

Dat het citaat van ds. I. Kievit wel calvinistisch is en verder wat mij betreft goed te herleiden uit de dogmatiek van Johannes Calvijn, Institutie 3.1.1. Ik citeer wat van de vertaling van Gerrit Veldman

Nu moeten we bekijken hoe wij de goede dingen krijgen die de Vader aan zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft – dingen die Christus niet gekregen heeft om zelf te gebruiken, maar om de mensen rijk te maken die arm zijn en het nodig hebben. Om te beginnen moeten we weten dat we helemaal niets hebben aan wat Christus geleden en gedaan heeft om het menselijk geslacht te redden, zolang Christus buiten ons blijft en wij van Hem gescheiden zijn. Om ons te laten delen in wat Hij van de Vader gekregen heeft, moet Hij dus van ons worden en in ons komen wonen. (...)

Het klopt dat wij dit krijgen door geloof. Maar we zien dat niet iedereen zonder onderscheid de gemeenschap met Christus omhelst die het evangelie ons aanbiedt. Daarom is het logisch om verder te kijken en onderzoek te doen naar het verborgen werk van de Geest. Want door de Geest komt het dat wij kunnen genieten van Christus en al zijn goede gaven.

Ik snap dus niet waarom ds. Kievit gezien moet worden als iemand die het Evangelie niet verkondigd. Calvijn spreekt tenslotte ook over twee elementen, namelijk Evangelie en Heilige Geest.

Van Calvijn mag je het Evangelie aannemen, van Kieviet niet.
https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... a28b3c6a1a
Bij Joh. 7 : 38 schrijft Calvijn in verband met het komen tot Christus:
„komen is niet anders dan geloven, behoudens nochtans, dat ge het woord geloven recht uitlegt, gelijkerwijs te voren gezegd is, dat wij in Christus geloven, wanneer we Hem aannemen gelijk Hij ons in het Evangelie Zichzelf voor ogen stelt, nl. vervuld zijnde met kracht, wijsheid, rechtvaardigheid, zuiverheid, leven en alle gaven des Geestes".

[Valcke]

https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... a28b3c6a1a
Bij Joh. 7 : 38 schrijft Calvijn in verband met het komen tot Christus:
„komen is niet anders dan geloven, behoudens nochtans, dat ge het woord geloven recht uitlegt, gelijkerwijs te voren gezegd is, dat wij in Christus geloven, wanneer we Hem aannemen gelijk Hij ons in het Evangelie Zichzelf voor ogen stelt, nl. vervuld zijnde met kracht, wijsheid, rechtvaardigheid, zuiverheid, leven en alle gaven des Geestes".

Van harte eens over wat in de link te vinden is over de verhouding van wedergeboorte en geloof en wat Calvijn daarover schrijft.
Maar in dit stukje vind je niet terug dat de aanbieding de mens de macht geeft om te geloven. Dat is iets wat Calvijn overal duidelijk weerspreekt.

[Valcke]

Catechismus van Genève:

Vr. 111 Het zal gepast zijn een definitie van het ware geloof te ontlenen aan datgene, waaruit wij de grondslag nemen, waarop het geloof moet steunen.
Antw : Zó is het. Wij mogen het dan zó bepalen, dat wij zeggen dat het een zekere en vaststaande kennis is van de Vaderlijke goedwilligheid van God jegens ons, gelijk Hij door het Evangelie betuigt dat Hij ons door de weldaad van Christus tot een Vader en Beschermer zijn zal.

Vr. 112 Nemen wij dat van onszelf aan, of ontvangen wij het van God?
Antw : De Schrift leert, dat het een bijzondere gave van God is, en de ervaring bevestigt dat.

Vr. 113 Welke ervaring noemt ge mij?
Antw : Wel, ons verstand is te grof om de geestelijke wijsheid van God te kunnen vatten, die ons door het geloof onthuld wordt; en onze harten zijn te zeer geneigd, hetzij tot wantrouwen, hetzij tot een verkeerd vertrouwen op onszelf en de schepselen, dan dat zij eigener beweging in God zouden rusten. Voorwaar, de Heilige Geest maakt ons door Zijn verlichting vatbaar om die dingen te begrijpen, die onze bevatting anders ver te boven zouden gaan; en Hij vormt ons tot een vaste overtuiging, door de beloften van het heil in onze harten te verzegelen.

[Cyrillus]

@Cyrillus. De Bijbelverklaarders die ik noemde kijken naar de hele gelijkenis. Ze kijken wat gebeurd er op die akker? Daar wordt gezaaid door de Zoon des mensen (zie de kanttekening voor het juiste begrip) daarna komt de vijand en die zaait niet ergens anders maar tussen het goede zaad.
De prediking wordt in het N.T. gezien als het onmisbare zaaiwerk. Dus gaat het hier over kerk wereldwijd en overal waar Gods Woord gebracht wordt komt de vijand om het te verstoren. Daarom zien mensen als Luther, Calvijn, Ryle en Henry de akker als de wereld waar het Woord wordt verkondigd. De wereldwijde kerk dus en in een zendingssituatie wordt er na verloop van tijd een kerk geplant.

Dr vd Brink doet aan klankexegese. Hier is de wereld blijkbaar alles buiten de kerk en in Johannes 3:16 betrekt hij de wereld uitsluitend op de uitverkorenen. Ik kan hem in beide uitleg van het woord wereld niet volgen.

Verder schrik ik dat jij en dr vd Brink de gehele gemeente voor ware gelovigen wil houden. Dan hoeft de boodschap van Paulus, laat u met God verzoenen niet meer te klinken. Dan hoeft zelfs het welmenend aanbod van genade er niet meer te zijn. Alle hoorders hebben immers de genade al.

1) Lieve help, gaan we woordspelletjes doen? Het Woord wordt gebracht niet alleen in de kerk, maar ook buiten de kerk en dat allebei wereldwijd.
2) De wereld is ook alles buiten de kerk. Is dat niet Bijbels? Joh. 3: 16 kan ik ook niet volgen, ik hoop dat hij dat nog een keer toe wil lichten.
3) Ik zeg dit in navolging van Paulus. Dus vraag het hem maar.

[Rido91]

Verder schrik ik dat jij en dr vd Brink de gehele gemeente voor ware gelovigen wil houden. Dan hoeft de boodschap van Paulus, laat u met God verzoenen niet meer te klinken. Dan hoeft zelfs het welmenend aanbod van genade er niet meer te zijn. Alle hoorders hebben immers de genade al.

Ik snap op dit punt wel jouw moeite, die heb ik zelf ook gehad als je dit (in mijn geval van vroeger uit opgroeiende in een kerk waar vooral het woord 'zondekennis' centraal stond) niet gewend bent. Ik heb dit later een keer zo horen uitleggen vanuit Openbaring 2 waarin staat dat 'Hij in het midden der 7 gouden kandelaren (de 7 gemeenten) wandelt ' In die brieven aan die gemeenten zie je ook niet dat het alles goud was wat daar blonk in die gemeente, ook daar liep een tweedeling. Toch worden de gemeenten wel als 7 gouden kandelaren bestempeld, zonder dat er hier ook bij wordt gezegd dat het wel goud is met een plekje of een vlekje of uitgedoofde lampjes, etc. Zo is het ook op het punt dat de gemeente als de gemeente van Christus wordt aangesproken (ook door deze predikant in de genoemde preek, die ik op het moment van uitspreken al heb mogen beluisteren) Daarnaast werd het door jouw genoemd citaat over de engelen gedaan in het licht van een bemoediging aan de gelovigen als ik het mij zo even kan herinneren. Dus de niet-gelovigen hebben überhaupt al niks aan die hele bemoedigingen zolang ze niet in Christus zijn

[Cyrillus]

https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... a28b3c6a1a
Bij Joh. 7 : 38 schrijft Calvijn in verband met het komen tot Christus:
„komen is niet anders dan geloven, behoudens nochtans, dat ge het woord geloven recht uitlegt, gelijkerwijs te voren gezegd is, dat wij in Christus geloven, wanneer we Hem aannemen gelijk Hij ons in het Evangelie Zichzelf voor ogen stelt, nl. vervuld zijnde met kracht, wijsheid, rechtvaardigheid, zuiverheid, leven en alle gaven des Geestes".

Van harte eens over wat in de link te vinden is over de verhouding van wedergeboorte en geloof en wat Calvijn daarover schrijft.
Maar in dit stukje vind je niet terug dat de aanbieding de mens de macht geeft om te geloven. Dat is iets wat Calvijn overal duidelijk weerspreekt.

Ik begrijp niet wat je wilt zeggen. Calvijn zegt dat we Hem aannemen. Dat doen wij dus. Wordt dat geloof geschonken, natuurlijk! Nemen wij Hem dan aan? Ja!

[Cyrillus]

Catechismus van Genève:

Vr. 111 Het zal gepast zijn een definitie van het ware geloof te ontlenen aan datgene, waaruit wij de grondslag nemen, waarop het geloof moet steunen.
Antw : Zó is het. Wij mogen het dan zó bepalen, dat wij zeggen dat het een zekere en vaststaande kennis is van de Vaderlijke goedwilligheid van God jegens ons, gelijk Hij door het Evangelie betuigt dat Hij ons door de weldaad van Christus tot een Vader en Beschermer zijn zal.

Vr. 112 Nemen wij dat van onszelf aan, of ontvangen wij het van God?
Antw : De Schrift leert, dat het een bijzondere gave van God is, en de ervaring bevestigt dat.

Vr. 113 Welke ervaring noemt ge mij?
Antw : Wel, ons verstand is te grof om de geestelijke wijsheid van God te kunnen vatten, die ons door het geloof onthuld wordt; en onze harten zijn te zeer geneigd, hetzij tot wantrouwen, hetzij tot een verkeerd vertrouwen op onszelf en de schepselen, dan dat zij eigener beweging in God zouden rusten. Voorwaar, de Heilige Geest maakt ons door Zijn verlichting vatbaar om die dingen te begrijpen, die onze bevatting anders ver te boven zouden gaan; en Hij vormt ons tot een vaste overtuiging, door de beloften van het heil in onze harten te verzegelen.

Ja, niemand ontkent dat. Eigenlijk is dit het zoveelste ja, maar...Mag een mens Christus aannemen? Ja, dat mag, punt. Dat is wat gevraagd wordt en wat de mens moet doen. En inderdaad zeg, hij kan dat niet uit zichzelf, het moet hem geschonken worden. zo, nu klopt het theologisch weer.

[Geytenbeekje]

Verder schrik ik dat jij en dr vd Brink de gehele gemeente voor ware gelovigen wil houden. Dan hoeft de boodschap van Paulus, laat u met God verzoenen niet meer te klinken. Dan hoeft zelfs het welmenend aanbod van genade er niet meer te zijn. Alle hoorders hebben immers de genade al.

Ik snap op dit punt wel jouw moeite, die heb ik zelf ook gehad als je dit (in mijn geval van vroeger uit opgroeiende in een kerk waar vooral het woord 'zondekennis' centraal stond) niet gewend bent. Ik heb dit later een keer zo horen uitleggen vanuit Openbaring 2 waarin staat dat 'Hij in het midden der 7 gouden kandelaren (de 7 gemeenten) wandelt ' In die brieven aan die gemeenten zie je ook niet dat het alles goud was wat daar blonk in die gemeente, ook daar liep een tweedeling. Toch worden de gemeenten wel als 7 gouden kandelaren bestempeld, zonder dat er hier ook bij wordt gezegd dat het wel goud is met een plekje of een vlekje of uitgedoofde lampjes, etc. Zo is het ook op het punt dat de gemeente als de gemeente van Christus wordt aangesproken (ook door deze predikant in de genoemde preek, die ik op het moment van uitspreken al heb mogen beluisteren) Daarnaast werd het door jouw genoemd citaat over de engelen gedaan in het licht van een bemoediging aan de gelovigen als ik het mij zo even kan herinneren. Dus de niet-gelovigen hebben überhaupt al niks aan die hele bemoedigingen zolang ze niet in Christus zijn

Als het altijd in de wij-vorm is verzwakt de oproep tot bekering en wordt het ook verwarrend.

[Rido91]

Verder schrik ik dat jij en dr vd Brink de gehele gemeente voor ware gelovigen wil houden. Dan hoeft de boodschap van Paulus, laat u met God verzoenen niet meer te klinken. Dan hoeft zelfs het welmenend aanbod van genade er niet meer te zijn. Alle hoorders hebben immers de genade al.

Ik snap op dit punt wel jouw moeite, die heb ik zelf ook gehad als je dit (in mijn geval van vroeger uit opgroeiende in een kerk waar vooral het woord 'zondekennis' centraal stond) niet gewend bent. Ik heb dit later een keer zo horen uitleggen vanuit Openbaring 2 waarin staat dat 'Hij in het midden der 7 gouden kandelaren (de 7 gemeenten) wandelt ' In die brieven aan die gemeenten zie je ook niet dat het alles goud was wat daar blonk in die gemeente, ook daar liep een tweedeling. Toch worden de gemeenten wel als 7 gouden kandelaren bestempeld, zonder dat er hier ook bij wordt gezegd dat het wel goud is met een plekje of een vlekje of uitgedoofde lampjes, etc. Zo is het ook op het punt dat de gemeente als de gemeente van Christus wordt aangesproken (ook door deze predikant in de genoemde preek, die ik op het moment van uitspreken al heb mogen beluisteren) Daarnaast werd het door jouw genoemd citaat over de engelen gedaan in het licht van een bemoediging aan de gelovigen als ik het mij zo even kan herinneren. Dus de niet-gelovigen hebben überhaupt al niks aan die hele bemoedigingen zolang ze niet in Christus zijn

Als het altijd in de wij-vorm is verzwakt de oproep tot bekering en wordt het ook verwarrend.

Met het eerste ben ik het met je eens en op het tweede punt: het kan vooral verwarrend worden als de ene predikant het wel doet en de andere niet

[Valcke]

Catechismus van Genève:

Vr. 111 Het zal gepast zijn een definitie van het ware geloof te ontlenen aan datgene, waaruit wij de grondslag nemen, waarop het geloof moet steunen.
Antw : Zó is het. Wij mogen het dan zó bepalen, dat wij zeggen dat het een zekere en vaststaande kennis is van de Vaderlijke goedwilligheid van God jegens ons, gelijk Hij door het Evangelie betuigt dat Hij ons door de weldaad van Christus tot een Vader en Beschermer zijn zal.

Vr. 112 Nemen wij dat van onszelf aan, of ontvangen wij het van God?
Antw : De Schrift leert, dat het een bijzondere gave van God is, en de ervaring bevestigt dat.

Vr. 113 Welke ervaring noemt ge mij?
Antw : Wel, ons verstand is te grof om de geestelijke wijsheid van God te kunnen vatten, die ons door het geloof onthuld wordt; en onze harten zijn te zeer geneigd, hetzij tot wantrouwen, hetzij tot een verkeerd vertrouwen op onszelf en de schepselen, dan dat zij eigener beweging in God zouden rusten. Voorwaar, de Heilige Geest maakt ons door Zijn verlichting vatbaar om die dingen te begrijpen, die onze bevatting anders ver te boven zouden gaan; en Hij vormt ons tot een vaste overtuiging, door de beloften van het heil in onze harten te verzegelen.

Ja, niemand ontkent dat (1). Eigenlijk is dit het zoveelste ja, maar...Mag een mens Christus aannemen (2)? Ja, dat mag, punt. Dat is wat gevraagd wordt en wat de mens moet doen (3). En inderdaad zeg, hij kan dat niet uit zichzelf, het moet hem geschonken worden. zo, nu klopt het theologisch weer.

Ik heb even nummers geplaatst bij jouw zinnen hierboven.

(1) Ik krijg bij jou wel degelijk steeds het gevoel dat wat hier staat bij jou in theorie en praktijk niet functioneert. Je stemt het nu toe, kennelijk omdat dit Calvijn is; is het van een ander, dan val je het aan. Leg bv. eens uit wat het verschil is met het citaat van ds. I. Kievit, want daarin staat exact hetzelfde als wat Calvijn hier zegt.

(2) Waar slaat dat op? Reageer eens fair (= eerlijk) naar een ander.

(3) Zeker mee eens.

[Valcke]

Ik begrijp niet wat je wilt zeggen. Calvijn zegt dat we Hem aannemen. Dat doen wij dus. Wordt dat geloof geschonken, natuurlijk! Nemen wij Hem dan aan? Ja!

Aanbieding is een volmacht om te geloven, het is niet de macht om te geloven. Die twee zaken onderscheidt jij in je postings bij voortduring niet en daar gaat het dus fout.

Dat het geloof een aannemen van Christus en het Evangelie is, is helemaal niet in het geding - althans niet in het gesprek met mij.

[Cyrillus]

Catechismus van Genève:

Vr. 111 Het zal gepast zijn een definitie van het ware geloof te ontlenen aan datgene, waaruit wij de grondslag nemen, waarop het geloof moet steunen.
Antw : Zó is het. Wij mogen het dan zó bepalen, dat wij zeggen dat het een zekere en vaststaande kennis is van de Vaderlijke goedwilligheid van God jegens ons, gelijk Hij door het Evangelie betuigt dat Hij ons door de weldaad van Christus tot een Vader en Beschermer zijn zal.

Vr. 112 Nemen wij dat van onszelf aan, of ontvangen wij het van God?
Antw : De Schrift leert, dat het een bijzondere gave van God is, en de ervaring bevestigt dat.

Vr. 113 Welke ervaring noemt ge mij?
Antw : Wel, ons verstand is te grof om de geestelijke wijsheid van God te kunnen vatten, die ons door het geloof onthuld wordt; en onze harten zijn te zeer geneigd, hetzij tot wantrouwen, hetzij tot een verkeerd vertrouwen op onszelf en de schepselen, dan dat zij eigener beweging in God zouden rusten. Voorwaar, de Heilige Geest maakt ons door Zijn verlichting vatbaar om die dingen te begrijpen, die onze bevatting anders ver te boven zouden gaan; en Hij vormt ons tot een vaste overtuiging, door de beloften van het heil in onze harten te verzegelen.

Ja, niemand ontkent dat (1). Eigenlijk is dit het zoveelste ja, maar...Mag een mens Christus aannemen (2)? Ja, dat mag, punt. Dat is wat gevraagd wordt en wat de mens moet doen (3). En inderdaad zeg, hij kan dat niet uit zichzelf, het moet hem geschonken worden. zo, nu klopt het theologisch weer.

Ik heb even nummers geplaatst bij jouw zinnen hierboven.

(1) Ik krijg bij jou wel degelijk steeds het gevoel dat wat hier staat bij jou in theorie en praktijk niet functioneert. Je stemt het nu toe, kennelijk omdat dit Calvijn is; is het van een ander, dan val je het aan. Leg bv. eens uit wat het verschil is met het citaat van ds. I. Kievit, want daarin staat exact hetzelfde als wat Calvijn hier zegt.

(2) Waar slaat dat op? Reageer eens fair (= eerlijk) naar een ander.

(3) Zeker mee eens.

1) Laten we het verschil maar samenvatten met: Kieviet maakt aannemen van Christus verdacht en dat doet Calvijn niet.
2) Hoezo is dat niet fair? Je wil Kieviet theologisch verdedigen, maar hij brengt in het bewuste stukje het Evangelie niet, hij maakt het komen tot Christus verdacht.
3) Fijn

[Valcke]

Catechismus van Genève:

Vr. 111 Het zal gepast zijn een definitie van het ware geloof te ontlenen aan datgene, waaruit wij de grondslag nemen, waarop het geloof moet steunen.
Antw : Zó is het. Wij mogen het dan zó bepalen, dat wij zeggen dat het een zekere en vaststaande kennis is van de Vaderlijke goedwilligheid van God jegens ons, gelijk Hij door het Evangelie betuigt dat Hij ons door de weldaad van Christus tot een Vader en Beschermer zijn zal.

Vr. 112 Nemen wij dat van onszelf aan, of ontvangen wij het van God?
Antw : De Schrift leert, dat het een bijzondere gave van God is, en de ervaring bevestigt dat.

Vr. 113 Welke ervaring noemt ge mij?
Antw : Wel, ons verstand is te grof om de geestelijke wijsheid van God te kunnen vatten, die ons door het geloof onthuld wordt; en onze harten zijn te zeer geneigd, hetzij tot wantrouwen, hetzij tot een verkeerd vertrouwen op onszelf en de schepselen, dan dat zij eigener beweging in God zouden rusten. Voorwaar, de Heilige Geest maakt ons door Zijn verlichting vatbaar om die dingen te begrijpen, die onze bevatting anders ver te boven zouden gaan; en Hij vormt ons tot een vaste overtuiging, door de beloften van het heil in onze harten te verzegelen.

Ja, niemand ontkent dat (1). Eigenlijk is dit het zoveelste ja, maar...Mag een mens Christus aannemen (2)? Ja, dat mag, punt. Dat is wat gevraagd wordt en wat de mens moet doen (3). En inderdaad zeg, hij kan dat niet uit zichzelf, het moet hem geschonken worden. zo, nu klopt het theologisch weer.

Ik heb even nummers geplaatst bij jouw zinnen hierboven.

(1) Ik krijg bij jou wel degelijk steeds het gevoel dat wat hier staat bij jou in theorie en praktijk niet functioneert. Je stemt het nu toe, kennelijk omdat dit Calvijn is; is het van een ander, dan val je het aan. Leg bv. eens uit wat het verschil is met het citaat van ds. I. Kievit, want daarin staat exact hetzelfde als wat Calvijn hier zegt.

(2) Waar slaat dat op? Reageer eens fair (= eerlijk) naar een ander.

(3) Zeker mee eens.

Laten we het verschil maar samenvatten met: Kieviet maakt aannemen van Christus verdacht en dat doet Calvijn niet.

Dat is dan een heel subjectieve interpretatie van de desbetreffende alinea. Probleem is dat jij steeds aan inlegkunde doet, zoals ik nu al zovele malen ondervonden heb in je reacties. Je zou echter zakelijk moeten reageren op wat er wel staat en niet iets erin leggen dat er beslist niet staat.

Verder ga je niet in op wat heel essentieel is, namelijk dat het aanbod een volmacht is om te geloven, maar dat voor de macht om te geloven iets anders nodig is. Daarmee verkrijgt een mens geen enkele uitvlucht, want het aanbod is welmenend. Maar de macht om te geloven moet nadrukkelijk van het aanbod onderscheiden worden. Voor jou lijkt het niet meer dan iets dat erbij hoort om "het theologisch kloppend te maken", en dat is het dan...

Anders gezegd: In je postings merk ik eigenlijk nooit dat wat in de vragen 112 en 113 door Calvijn verwoord wordt, voor jou iets wezenlijks is, iets existentieels, zonder welke er geen geloof of aannemen is.

[Herman]

Kieviet

Moet zijn ds. I. Kievit ter onderscheidt van allerlei anderen met die naam.