Ja dat zal, ik hoop inderdaad ook dat het later met elkaar gezellig wordt maar ik heb het afgeleerd om met één familie gezamenlijk iets af te spreken. Tis nml nooit goed. We komen bij elkaar op bezoek, maar eten doen we thuis. Scheelt zoveel gedoe, ik kan heel lang zwijgen maar toen ik het aankaartte hadden we wel meteen knallende ruzie. Gelukkig van korte duur, maar besloten dat dit voor ons zo niet werkt.merel schreef:Waarschijnlijk omdat moeders graag een paar keer per jaar hun kroost bij elkaar hebben.Eloesje schreef:Ik vraag me even af waarom jullie gezamenlijk willen eten als dat iedere keer zo gaatZita schreef:De kinderen van mijn broer zijn voedseltechnisch wat eenkennig opgevoed, wat tot gevolg heeft dat mijn schoonzus alle onderdelen van de maaltijd naar de kinders (5-16 jaar) blijft roepen dat ze echt maar één hapje hoeven te proeven, het echt uit mogen spugen als ze het niet lusten, het echt niet heel raar smaakt maar wel anders dan thuis, dat ze het heel misschien wel lusten en anders maar even goed moeten ruiken en het anders mogen wegdoen hoor, en één hapje is echt genoeg enz enz enz. Dat hapje is in de praktijk een klein likje, met daarna een pruilend/betraand gezicht wegens de viesheid van het eten. Dat bederft het kook- en eetplezier enigszins. Nu heb ik zojuist via-via doorgekregen dat beide soorten soep die op het programma staan al ongeproefd en ongezien zijn afgekeurd, wegens 'eng', 'vies' en 'lust geen soep behalve tomatensoep uit blik van Unox' en dat laatste vertik ik te serveren. Stokbrood schijnt wel acceptabel te zijn, dus dan doen ze het daar maar mee. Het belooft een sfeervolle maaltijd te worden, dat voel ik nu al aankomen. Je leert er op zich wel goed van tot tien tellen.
In de zomer buiten een bbq prima, maar met de kerst lekker thuis.
Bij de andere kant neemt iedereen iets mee, werkt altijd goed, dit jaar wegens ziekte komt ieder gezin apart, maar in goede harmonie.