In ons Psalmboek is een hoofdstukje opgenomen met als titel "Christelijke gebeden". Bij het doorlezen van deze gebeden viel het mij op dat de Vadernaam zo vaak gebruikt wordt, ik was daar echt verbaasd maar ook verheugd over.
Uit mijn Bijbel (GBS) heb ik de aanhef overgeschreven van de gebeden . Vinden jullie deze aanhef in deze oude gebeden net zo verrassend als ik.

1.O eeuwige God en allergenadigste Vader
3. Hemelse Vader, eeuwige en barmhartige God
5. O hemelse Vader
6. O genadige, barmhartig God en Vader
7. eindigt met het “Onze Vader”
8. Heere God. Hemelse Vader
9. Eeuwige, barmhartig God en Vader
10. O barmhartig Vader
12 Hemelse Vader
13 Heere God, hemelse Vader
14 Barmhartig God en Vader

Huisman, misschien helpt het de discussie als je kan vertellen waarom je er verbaasd en ook verheugd over was?

Het nieuwe Liedboek "Zingen en bidden in huis en kerk" krijgt ook gebedsteksten.
http://www.liedboek.nl/nl/opzet/
Een en ander in navolging van bijvoorbeeld het Duitse Evangelisches Gesangbuch
http://de.wikipedia.org/wiki/Evangelisches_Gesangbuch

Om heel eerlijk te zijn heb ik ze nog nooit doorgelezen. Ik was het al jaren van plan. Ooit lagen er 2 boekjes bij een dementerende bewoner van mij op het nachtskastje. 1 over deze gebeden en 1 over de ziekentroost. Ik dacht: als ik een keer nachtdienst heb, ga ik ze lezen. Alleen de bewoonster is overleden en de familie nam de boekjes mee. Toch van de week maar eens doorlezen. Geldt ook voor de liturgie!

die gebeden zijn zo mooi!

Nochtans schreef:Huisman, misschien helpt het de discussie als je kan vertellen waarom je er verbaasd en ook verheugd over was?

Omdat het gebruik van de Vadernaam zeker in openbare gebeden niet gebruikelijk meer is. In de rechterkant van onze gezindte is de schroom om de Vadernaam te gebruiken m.i. te groot geworden. Dus terug naar de bronnen en dat zijn o.a. deze gebeden.

MarthaMartha schreef:die gebeden zijn zo mooi!

En de ziekentroost ook, die wijzen steeds zonder enig voorbehoud op Christus (Misschien iets voor een ander topic)

Jammer, dat er niet meer mensen op dit topic reageren, er zijn in het verleden diverse topics geweest over het gebruik van de "Vadernaam". Dan vind ik het verrassend hoe die Naam gebruikt wordt in de Christelijke gebeden achter in ons Psalmboek.

huisman schreef:Jammer, dat er niet meer mensen op dit topic reageren, er zijn in het verleden diverse topics geweest over het gebruik van de "Vadernaam". Dan vind ik het verrassend hoe die Naam gebruikt wordt in de Christelijke gebeden achter in ons Psalmboek.

Ten tijde van de Reformatie onderscheidde men (in navolging van Calvijn) een 3-voudig Vaderschap Gods:
1. God is Vader krachtens de Schepping
2. God is Vader krachtens het verbond
3. God is Vader krachtens de uitverkiezing/het geloof ten eeuwige leven

In de formulieren wordt God als Vader krachtens het Verbond aangesproken. De Reformatoren (en ook grotendeels de Nadere Reformatoren) rekenen alle gedoopte kinderen tot dat Verbond (zonder dat men daarmee zei dat bekering niet nodig was)*. Vanwege deze verbondsvisie kon men God als Vader aanspreken, en kon men ook rijk van de beloften Gods en van Christus spreken. Lees de gebeden maar, hoe Christo-centrisch deze zijn en hoe vaak de beloften aangehaald worden. Er valt van deze formuliergebeden veel te leren.

----------
* Eén van de bewijzen voor deze stelling vindt men in de Dordtse Leerregels, hoofdstuk 1, artikel 17, waar gesteld wordt dat kinderen van gelovige (d.i. kerkgaande) ouders in het genadeverbond zijn: "Nademaal wij van den wille Gods uit Zijn Woord moeten oordelen, hetwelk getuigt dat de kinderen der gelovigen heilig zijn, niet van nature, maar uit kracht van het genadeverbond, in hetwelk zij met hun ouders begrepen zijn (...)"

memento schreef:

huisman schreef:Jammer, dat er niet meer mensen op dit topic reageren, er zijn in het verleden diverse topics geweest over het gebruik van de "Vadernaam". Dan vind ik het verrassend hoe die Naam gebruikt wordt in de Christelijke gebeden achter in ons Psalmboek.

Ten tijde van de Reformatie onderscheidde men (in navolging van Calvijn) een 3-voudig Vaderschap Gods:
1. God is Vader krachtens de Schepping
2. God is Vader krachtens het verbond
3. God is Vader krachtens de uitverkiezing/het geloof ten eeuwige leven

In de formulieren wordt God als Vader krachtens het Verbond aangesproken. De Reformatoren (en ook grotendeels de Nadere Reformatoren) rekenen alle gedoopte kinderen tot dat Verbond (zonder dat men daarmee zei dat bekering niet nodig was)*. Vanwege deze verbondsvisie kon men God als Vader aanspreken, en kon men ook rijk van de beloften Gods en van Christus spreken. Lees de gebeden maar, hoe Christo-centrisch deze zijn en hoe vaak de beloften aangehaald worden. Er valt van deze formuliergebeden veel te leren.

----------
* Eén van de bewijzen voor deze stelling vindt men in de Dordtse Leerregels, hoofdstuk 1, artikel 17, waar gesteld wordt dat kinderen van gelovige (d.i. kerkgaande) ouders in het genadeverbond zijn: "Nademaal wij van den wille Gods uit Zijn Woord moeten oordelen, hetwelk getuigt dat de kinderen der gelovigen heilig zijn, niet van nature, maar uit kracht van het genadeverbond, in hetwelk zij met hun ouders begrepen zijn (...)"

Maar ze zijn in een vergeethoekje geraakt net als de zeer pastorale ziekentroost.
(lees maar veel achter in ons Psalmboek, het leken wel drieverbondentheologen )

huisman schreef:

memento schreef:

huisman schreef:Jammer, dat er niet meer mensen op dit topic reageren, er zijn in het verleden diverse topics geweest over het gebruik van de "Vadernaam". Dan vind ik het verrassend hoe die Naam gebruikt wordt in de Christelijke gebeden achter in ons Psalmboek.

Ten tijde van de Reformatie onderscheidde men (in navolging van Calvijn) een 3-voudig Vaderschap Gods:
1. God is Vader krachtens de Schepping
2. God is Vader krachtens het verbond
3. God is Vader krachtens de uitverkiezing/het geloof ten eeuwige leven

In de formulieren wordt God als Vader krachtens het Verbond aangesproken. De Reformatoren (en ook grotendeels de Nadere Reformatoren) rekenen alle gedoopte kinderen tot dat Verbond (zonder dat men daarmee zei dat bekering niet nodig was)*. Vanwege deze verbondsvisie kon men God als Vader aanspreken, en kon men ook rijk van de beloften Gods en van Christus spreken. Lees de gebeden maar, hoe Christo-centrisch deze zijn en hoe vaak de beloften aangehaald worden. Er valt van deze formuliergebeden veel te leren.

----------
* Eén van de bewijzen voor deze stelling vindt men in de Dordtse Leerregels, hoofdstuk 1, artikel 17, waar gesteld wordt dat kinderen van gelovige (d.i. kerkgaande) ouders in het genadeverbond zijn: "Nademaal wij van den wille Gods uit Zijn Woord moeten oordelen, hetwelk getuigt dat de kinderen der gelovigen heilig zijn, niet van nature, maar uit kracht van het genadeverbond, in hetwelk zij met hun ouders begrepen zijn (...)"

Maar ze zijn in een vergeethoekje geraakt net als de zeer pastorale ziekentroost.
(lees maar veel achter in ons Psalmboek, het leken wel drieverbondentheologen )

Ik zou zeggen: Het laat zien hoe je de 2-verbondenleer op een juiste, pastorale wijze gebruiken kan, mag en moet. Maar hoe dan ook, het is jammer dat ze zo vergeten zijn. Er valt veel, heel veel van te leren. Zowel voor 2- als voor 3-verbonders.

MarthaMartha schreef:die gebeden zijn zo mooi!

Naar aanleiding van 'De kloof zonder brug' las ik het Avondgebed. Prachtig. En goed om zelf te bidden.