Taal.
Wat is taal?
Taal is een gave.
Kort: Het meest mooie,
maar ook de grootste gruwel...
Jakobus spreekt over de tong.
Over de taal die de mens bezigt.
Luisteren we even naar Jakobus?
Alzo is ook de tong een klein lid,
en roemt nochtans grote dingen.
Ziet, een klein vuur,
hoe grote hoop hout het aansteekt.
De tong is ook een vuur,
een wereld der ongerechtigheid;
alzo is de tong onder onze leden gesteld,
welke het gehele lichaam besmet,
en ontsteekt het rad van onze geboorte,
en wordt ontstoken van de hel.
Want alle natuur,
beide van de wilde dieren en van de vogelen,
beide van kruipende en van zeedieren,
wordt getemd en is getemd geweest van de menselijke natuur.
Maar de tong kan geen mens temmen;
zij is een onbedwingelijk kwaad, vol van dodelijk venijn.
Door haar loven wij God en de Vader,
en door haar vervloeken wij de mensen,
die naar de gelijkenis van God gemaakt zijn.
Uit dezelfde mond komt voort zegening en vervloeking.
Dit moet, mijn broeders, alzo niet geschieden.
Tot hier wat Jakobus zegt.
Je draagt een gedachte over aan een ander,
of dat wordt dan getracht om te doen.
Er zijn mensen die een ander niet verstaan
Soms omdat een ander een andere taal spreekt
Maar soms ook omdat we elkaar niet kunnen begrijpen
En soms, dat kan ook, omdat we elkaar niet willen begrijpen.
Omdat het mijn taal niet is, of omdat ik die taal, dat wat ermee gezegd wordt niet wil horen.
Maar naast deze negatieve zaken zijn er in taal zo veel mooie, wonderlijke, heerlijke zaken te beluisteren
of te lezen.
Taal.
Tegenstellingen in taal.
Met taal kunnen we ook vloeken, kwetsen, kleineren…
Maar tevens, wat een tegenstelling, troosten, bidden, liefkozen, zingen...
en meer.
Taal kan ook veranderen. Een levende taal is voortdurend aan verandering onderhavig.
Dat kan ook op een bewust, willende, dringende, manier.
Er is liefelijke taal, er is in taal ergernis op te merken, er is liefde in te horen.
Er is ook een zwijgen.
Ook zwijgen is een taal. Ook ogen speken een taal. Gebaren niet minder.
Zwijgen kan zonder woorden, een taal zijn die veel kan zeggen.
Een geleidelijke taalverandering is de gewone gang bij een levende taal, dat is een evolutie.
Een bewust veranderen van de gewone standaardtaal is een ingrijpen in het natuurlijke. Dat kunnen we typeren als een revolutie.
Onder de linkt zien we hier een verschrikkelijk, en ik hoop dat we er van schrikken, voorbeeld van.
https://www.rd.nl/artikel/1022627-een-n ... dt-normaal