Kijkdaar...

[hervormde]

Afgewezen bedoel je dit:

- er is geen rust te vinden. onrustig is het hart. waar is de rust?

Hier in het Woord:
komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijt want Ik zal u rust geven. Hier is rust te vinden bij de Rustaanbrenger Jezus Christus.

- duizend doden, duizend zorgen kwellen mijn angstvallig hart.

Luister naar het Woord:

werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u.

- mijn ziel is als de dichter van Psalm 42. Hijgend naar het levend water:

Zie hier het vertroostend Woord:

O alle gij dorstigen! komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja komt, koopt zonder geld, en zonder prijs, wijn en melk!

[Afgewezen]

Misschien kunnen we terugkeren naar het begin van de discussie. Want ik ben niet voor niets naar die lezing gaan luisteren. Ik was behoorlijk sceptisch, zoals ik al eerder zei. M.n. door de (vermeende) verbinding tussen Arjan Baan en ds. Simons. Ook hoor ik wel van mensen die hem vaak beluisteren: Zouden er ook nog anderen dingen in de Bijbel staan dat de rechtvaardiging van de goddeloze. Verder heb ik steeds meer moeite gekregen met (wat Afgewezen ook opmerkt) zijn drijverige manier van preken en spreken. Dat gaat inderdaad op den duur tegenstaan.

Dat neemt echter niet weg, dat een losse lezing, zoals voor JijDaar best een goede lezing kan zijn. En dan neem ik maar over wat eilander daarover schreef:

over het missen van de noodzakelijkheid van de wedergeboorte: klopt. Ds. Simons zegt zelf ook dat het een andere boodschap is dan dat hij anders bracht. Ik meen dat hij daarmee bedoelt: meer onderwijzend voor hen die al op de weg gebracht zijn, dan nodigend voor hen die nog buiten zijn. (Als ik het niet goed zeg, mogen degenen die de lezing ook hebben beluisterd, mij corrigeren, graag zelfs). Maar door deze insteek klopt jouw kritiek over het missen van de noodzakelijkheid van wedergeboren zijn, wel. Maar ik meen dat juist daarom de lezing niet onbijbels is.
En nogmaals @Willem: ik denk dat je ook in het andere punt gelijk hebt: één van de gevaren van nu is het ten onrechte rusten op de beloften. Natuurlijk kan niet alles in één lezing behandeld worden. Maar ik meen dat ds. Simons ook hierop heeft gewezen! Nl. door juist te waarschuwen om te rusten op het eigen gevoel etc.

Waar ik wat geprikkeld op Afgewezen heb gereageerd neem ik dat terug als het gaat om persoonlijke opmerkingen. Inhoudelijk snap ik haar kritiek gewoonweg niet. En dan bedoel ik dat m.n. vanuit het perspectief dat memento schetste: Moet elke preek evenwichtig zijn? Nee, want niet elke Bijbeltekst is evenwichtig.
Als voorbeeld: Ik heb eens een preek beluisterd over Romeinen 3: 11: "Er is niemand die verstandig is, er is niemand die God zoekt." Nou, dat was geen evenwichtige preek! Werkelijk van alle kanten, met veel herhalingen werd stapje voor stapje erin gehamerd dat er werkelijk niemand is! Zelfs zo dat ik op een gegeven moment dacht: Is er ook nog redding mogelijk?
En laat dat nu net de bedeoling van de prediker zijn geweest!
Hij eindigde met de boodschap: (het was 2e Kerstdag) Romeinen 3 staat tussen Romeinen 2 en 4, de rechtvaardiging van God en de rechtvaardiging van de goddeloze. En dan is de boodschap van Kerst zo allesoverwinnend: Afgedaald naar deze God verlatende wereld: Christus! Hij zoekt mensen die niet verstandig zijn, en God niet zoeken!

Kortom: Een preek hoeft wat mij betreft niet veel gedachtelijnen te kennen. Een preek moet een tekst helemaal laten uitspreken in zijn context zo laten spreken dat het Woord aan het woord komt. Het Woord gaat dan vanzelf separeren.

Nu terug naar de lezing van ds. Simons (en volgens mij is alles wat erover gezegd kan worden er nu wel over gezegd): Hij wilde één punt maken. Deze keer geen lezing over de rechtvaardiging van de goddeloze, maar juist over mensen die zo vaak vastlopen met hun gevoel. En hij wilde één aspect van de Bijbelse boodschap zeer duidelijk maken: Het gevoel doet niet mee in het zaligworden. En Gods Woord laat geen ruimte voor de gedachte dat een gelovige altijd maar een goed gevoel heeft, zich altijd zo fijn voelt, en altijd maar Halleluhja roept. (Een gedachte die toch steeds breder lijkt leven in een deel van de geref. gezindte.) Nee, het gaat niet om een gevoelschristendom, maar om het geloof, het eenvoudige, naakte geloof, dat zich richt op Gods Woord, op Gods beloften en wat, gewerkt door Gods Geest, leert zeggen: "Heere, ik zie er niets van, ik voel er nog veel minder van, maar U bent betrouwbaar. U hebt het toch gesproken? Ik betrouw op U, wat kan een nietig mens mij doen! Ik weet, mijn Verlosser leeft."
En een uur later kan de hele boel alweer op z'n kop liggen, omdat er zoveel onvrede in mezelf is over mezelf, over de omstandigheden. En waar zit dan de kneep? In dat stille betrouwen op de Naam des Heeren, dat Jezus Christus gisteren en heden Dezelfde blijft, tot in der eeuwigheid.

Wij belijden toch dat het beluisteren van de prediking ons altijd koud en leeg zal laten als de Heilige Geest er niet in mee komt? Maar als Hij komt, dan kunnen woorden van een predikant zo gaan meeresoneren in onze ziel, dat we God Zelf horen spreken. Dat we mee mogen zingen met David: "Dit weet ik vast, God zal mij nooit begeven. Dat maakt mijn ziel vervaard."

Luther, een evenwichtige reactie. Ik begrijp dat de toespraak van ds. Simons jou juist getroffen heeft en dat je daarom kritiek erop slecht kunt verdragen.
Mijn eerste reactie op zijn toespraak, toen ik nog zat te luisteren, was: hij zegt steeds hetzelfde. En mijn slotconclusie was: hij zegt heel weinig.
Want als je over zo'n onderwerp spreekt, in feite over de verlating van de gelovige, en je doet op deze manier, dan wekt dat misverstand. Want geloven en je fijn voelen zijn twee uitdrukkingen die niet bij elkaar passen. Het zijn uitdrukkingen, ieder uit een verschillende wereld. Als je die zo naast elkaar zet, krijg je profanatie. En verwordt het geloof tot iets oppervlakkigs (ik zeg niet dat dit bij ds. Simons zo is, maar in deze toespraak kwam dat wel min of meer zo over). Spreek je dan ook nog over 'je vastklampen aan de beloften', dan is het 'remonstrantse' beeld compleet.
Ik denk, tot slot, dat ds. Simons niet zo veel voorbereid had aan deze toespraak, en daarom ook niet zo heel erg veel te zeggen had.

[Afgewezen]

Afgewezen bedoel je dit:

- er is geen rust te vinden. onrustig is het hart. waar is de rust?

Nee, ik bedoel dat wij het doorbrekende werk van de Heilige Geest niet kunnen dwingen. Uiteindelijk is er een punt waar wij halt moeten houden, waar we inderdaad niet 'kunnen'. Het zal ons van boven geopenbaard moeten worden. Ds. Simons zegt dat ook wel, maar laat er anderzijds in de praktijk weinig ruimte voor. En dan bestaat het gevaar dat je mensen een geloof gaat opdringen dat er (nog) niet is.

[Luther]

Luther, een evenwichtige reactie. Ik begrijp dat de toespraak van ds. Simons jou juist getroffen heeft en dat je daarom kritiek erop slecht kunt verdragen.

Er waren in ieder geval elementen in deze lezing waar ik ook mee te worstelen heb en waarvan het goed is, als iemand daarop weer eens een goede correctie toepast.
Verder heb je inmiddels wel gemerkt dat ik echt louter en alleen deze lezing heb geluisterd en beoordeeld, zonder vermeende onderliggende concepten in mijn hoofd. En dat raad ik iedereen aan dië naar welke preek dan ook luistert: Wat heeft de Heere vandaag nu met dit woord tot mij te zeggen?

Want als je over zo'n onderwerp spreekt, in feite over de verlating van de gelovige, en je doet op deze manier, dan wekt dat misverstand. Want geloven en je fijn voelen zijn twee uitdrukkingen die niet bij elkaar passen. Het zijn uitdrukkingen, ieder uit een verschillende wereld. Als je die zo naast elkaar zet, krijg je profanatie. En verwordt het geloof tot iets oppervlakkigs (ik zeg niet dat dit bij ds. Simons zo is, maar in deze toespraak kwam dat wel min of meer zo over).

Hier gaan onze wegen uit elkaar. Ik snap namelijk niet wat daar profaan aan is? Ik heb pas nog een meisje gesproken, 14 jaar, en wat ben ik jaloers op haar hoe eenvoudig de Heere, net als bij Lydia, haar hart heeft geopend voor wie ze in zichzelf is en blijft, maar ook Wie de Heere Jezus Christus voor haar wil zijn. En dat eenvoudige betrouwen op Hem alleen.
Maar toen ik ze pas weer sprak, kwam ze juist met dit aspect: "Ik voel me helemaal niet blij, meneer. En die vrede is weg, ik voel er niets meer van."
Dat lijke me eerlijke vragen en qua taalgebruik niet profaan.

[-DIA-]

Wat ik me intussen wel een beetje afvraag: is het serieus overpeinzen en denken over zaken aangaande de waarheid en/of leugen tegenwoordig slechts vrijetijdsbesteding?
Zo te zien aan de rubriek waarin het staat wel...

[Luther]

Wat ik me intussen wel een beetje afvraag: is het serieus overpeinzen en denken over zaken aangaande de waarheid en/of leugen tegenwoordig slechts vrijetijdsbesteding?
Zo te zien aan de rubriek waarin het staat wel...

Nee hoor, inmiddels gaat deze discussie ook verder in een stuk of drie andere topics.

[Ander]

Wat ik me intussen wel een beetje afvraag: is het serieus overpeinzen en denken over zaken aangaande de waarheid en/of leugen tegenwoordig slechts vrijetijdsbesteding?
Zo te zien aan de rubriek waarin het staat wel...

Zo'n avond bezoeken wel. De meeste bazen zullen er geen vrij voor geven. gelukkig maar.

[-DIA-]

Wat ik me intussen wel een beetje afvraag: is het serieus overpeinzen en denken over zaken aangaande de waarheid en/of leugen tegenwoordig slechts vrijetijdsbesteding?
Zo te zien aan de rubriek waarin het staat wel...

Nee hoor, inmiddels gaat deze discussie ook verder in een stuk of drie andere topics.

Dan heb je er zeker wel een dagtaak aan om alles te volgen?

[Luther]

Wat ik me intussen wel een beetje afvraag: is het serieus overpeinzen en denken over zaken aangaande de waarheid en/of leugen tegenwoordig slechts vrijetijdsbesteding?
Zo te zien aan de rubriek waarin het staat wel...

Nee hoor, inmiddels gaat deze discussie ook verder in een stuk of drie andere topics.

Dan heb je er zeker wel een dagtaak aan om alles te volgen?

Zeker, maar ik zit dan ook thuis en niet op m'n werk.

[-DIA-]

Wat ik me intussen wel een beetje afvraag: is het serieus overpeinzen en denken over zaken aangaande de waarheid en/of leugen tegenwoordig slechts vrijetijdsbesteding?
Zo te zien aan de rubriek waarin het staat wel...

Nee hoor, inmiddels gaat deze discussie ook verder in een stuk of drie andere topics.

Dan heb je er zeker wel een dagtaak aan om alles te volgen?

Zeker, maar ik zit dan ook thuis en niet op m'n werk.

Ik momenteel ook... waarde collega... euh, thuiszitter...

[Mara]

Luther, een evenwichtige reactie. Ik begrijp dat de toespraak van ds. Simons jou juist getroffen heeft en dat je daarom kritiek erop slecht kunt verdragen.

Er waren in ieder geval elementen in deze lezing waar ik ook mee te worstelen heb en waarvan het goed is, als iemand daarop weer eens een goede correctie toepast.
Verder heb je inmiddels wel gemerkt dat ik echt louter en alleen deze lezing heb geluisterd en beoordeeld, zonder vermeende onderliggende concepten in mijn hoofd. En dat raad ik iedereen aan dië naar welke preek dan ook luistert: Wat heeft de Heere vandaag nu met dit woord tot mij te zeggen?

Want als je over zo'n onderwerp spreekt, in feite over de verlating van de gelovige, en je doet op deze manier, dan wekt dat misverstand. Want geloven en je fijn voelen zijn twee uitdrukkingen die niet bij elkaar passen. Het zijn uitdrukkingen, ieder uit een verschillende wereld. Als je die zo naast elkaar zet, krijg je profanatie. En verwordt het geloof tot iets oppervlakkigs (ik zeg niet dat dit bij ds. Simons zo is, maar in deze toespraak kwam dat wel min of meer zo over).

Hier gaan onze wegen uit elkaar. Ik snap namelijk niet wat daar profaan aan is? Ik heb pas nog een meisje gesproken, 14 jaar, en wat ben ik jaloers op haar hoe eenvoudig de Heere, net als bij Lydia, haar hart heeft geopend voor wie ze in zichzelf is en blijft, maar ook Wie de Heere Jezus Christus voor haar wil zijn. En dat eenvoudige betrouwen op Hem alleen.
Maar toen ik ze pas weer sprak, kwam ze juist met dit aspect: "Ik voel me helemaal niet blij, meneer. En die vrede is weg, ik voel er niets meer van."
Dat lijke me eerlijke vragen en qua taalgebruik niet profaan.

De vrede is weg, zei ze. Waar lag dat aan ?
De meeste mensen vinden een onrustig hart maar getuigen van een zwak geloof.
Je moet geloven.
Maar als ik dan vraag: hoe dan ? Ach, gewoon.

[huisman]

Afgewezen bedoel je dit:

- er is geen rust te vinden. onrustig is het hart. waar is de rust?

Nee, ik bedoel dat wij het doorbrekende werk van de Heilige Geest niet kunnen dwingen. Uiteindelijk is er een punt waar wij halt moeten houden, waar we inderdaad niet 'kunnen'. Het zal ons van boven geopenbaard moeten worden. Ds. Simons zegt dat ook wel, maar laat er anderzijds in de praktijk weinig ruimte voor. En dan bestaat het gevaar dat je mensen een geloof gaat opdringen dat er (nog) niet is.

Ik begrijp jou en ik begrijp Ds. Simons want het verwijt wat je aan hem maakt kun je dan ook aan Paulus maken. Paulus is zo bewogen met zijn verloren medemens dat hij het geloof wel wil opdringen. Want eeuwig verderf was voor Paulus geen theorie maar werkelijkheid " Wij dan, wetende den schrik des Heeren , bewegen de mensen tot het geloof, en zijn Gode openbaar geworden; doch ik hoop ook in uw gewetens geopenbaard te zijn. "

2 Kor 5: 19 en 20

19 Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd.
20 Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade ; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.

Ik mocht hopen dat alle predikanten zo bewogen zijn met de hoorders onder hun prediking (De korinthiërs waren goed af met Paulus als prediker!! )

[Afgewezen]

Ik begrijp jou en ik begrijp Ds. Simons want het verwijt wat je aan hem maakt kun je dan ook aan Paulus maken. Paulus is zo bewogen met zijn verloren medemens dat hij het geloof wel wil opdringen. Want eeuwig verderf was voor Paulus geen theorie maar werkelijkheid " Wij dan, wetende den schrik des Heeren , bewegen de mensen tot het geloof, en zijn Gode openbaar geworden; doch ik hoop ook in uw gewetens geopenbaard te zijn. "

2 Kor 5: 19 en 20

19 Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd.
20 Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade ; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.

Ik mocht hopen dat alle predikanten zo bewogen zijn met de hoorders onder hun prediking (De korinthiërs waren goed af met Paulus als prediker!! )

Dat is dus niet wat ik bedoel.

[Erasmiaan]

2 Kor 5: 19 en 20

19 Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd.
20 Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade ; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.

Er staat niet: verzoen u zelf met God, maar: laat u met God verzoenen.

[huisman]

Ik begrijp jou en ik begrijp Ds. Simons want het verwijt wat je aan hem maakt kun je dan ook aan Paulus maken. Paulus is zo bewogen met zijn verloren medemens dat hij het geloof wel wil opdringen. Want eeuwig verderf was voor Paulus geen theorie maar werkelijkheid " Wij dan, wetende den schrik des Heeren , bewegen de mensen tot het geloof, en zijn Gode openbaar geworden; doch ik hoop ook in uw gewetens geopenbaard te zijn. "

2 Kor 5: 19 en 20

19 Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd.
20 Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade ; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.

Ik mocht hopen dat alle predikanten zo bewogen zijn met de hoorders onder hun prediking (De korinthiërs waren goed af met Paulus als prediker!! )

Dat is dus niet wat ik bedoel.

Maar wel wat je zegt

Maar ik denk dat zijn probleem is, dat hij te 'snel' wil. Je kunt de Heilige Geest niet dwingen. Er zit iets 'drijverigs' in zijn toespraak. Maar remonstrants zou ik het niet willen noemen.

Dat drijverigs (mooi woord trouwens) zit ook in Paulus woorden en ook onderstaand verwijt van jouw kun je op Paulus woorden toepassen.

En dan bestaat het gevaar dat je mensen een geloof gaat opdringen dat er (nog) niet is.