De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23900
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door refo »

Luther schreef: Want?
Geld op. (Net terug van vakantie :sweat )
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17513
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door huisman »

refo schreef:Neem bijvoorbeeld de bevestiging van ambtsdragers. Niemand weet iets van zijn hart. Daarom de laatste check in de vorm van een eed: gevoelt u in uw hart dat u van deze gemeente en door God geroepen bent. Dat de gemeente dat deed is klontjes, want anders zou de goede man daar niet staan. Dat God het eveneens deed is alleen de man zelf bekend. Daarom is ook de gedachtengang fnuikend voor de gemeenten dat diezelfde mannen vaak menen of aangepraat is dat hun verkiezing gelijk staat aan verkiezing door God.
Deze mannen zijn verkozen in een ledenvergadering na een gebed of de HEERE mannen wil aanwijzen. Vind ik van een heel andere orde dan dat iemand een groepje mensen om zich heen vergaderd en gaat preken.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23900
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door refo »

huisman schreef:
refo schreef:Neem bijvoorbeeld de bevestiging van ambtsdragers. Niemand weet iets van zijn hart. Daarom de laatste check in de vorm van een eed: gevoelt u in uw hart dat u van deze gemeente en door God geroepen bent. Dat de gemeente dat deed is klontjes, want anders zou de goede man daar niet staan. Dat God het eveneens deed is alleen de man zelf bekend. Daarom is ook de gedachtengang fnuikend voor de gemeenten dat diezelfde mannen vaak menen of aangepraat is dat hun verkiezing gelijk staat aan verkiezing door God.
Deze mannen zijn verkozen in een ledenvergadering na een gebed of de HEERE mannen wil aanwijzen. Vind ik van een heel andere orde dan dat iemand een groepje mensen om zich heen vergaderd en gaat preken.
je vroeg om een bewijs of iemand zijn eigen roeping kon weten. De opstellers van genoemd formulier gaan daar gewoon van uit. Ik dus ook.
Overigens mag in feite iedereen 'oefenen', dat lijkt op preken. Maar dienst des Woords wordt het pas bij een kerkordelijk geordend prediker en onder bijeenroeping door de raad der kerk. Al het andere is kerkje spelen. Er kunnen goede dingen gezegd worden, zelfs beter dan in ordelijke kerken. Maar dienst des Woords: nee.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Mara
Berichten: 23142
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door Mara »

ds du Marchie v V, van chr ger naar oud ger ?
Ik herinner me hem van Urk, als er dopen was, moesten de moeders met hun kindjes op de arm naar de kerk, er mocht geen kinderwagen bij de kerk komen (wielen)
Ik begreep en( nog steeds niet trouwens), waarom dat was. Nu toch niet meer hoop ik ?
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
learsi
Berichten: 390
Lid geworden op: 21 apr 2009, 10:27

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door learsi »

Heb uit wat ik er van gelezen heb over Spurgeon, altijd begrepen, dat die "gewoon" na zijn bekering is gaan preken. Dat kan natuurlijk gelegen hebben aan de stroming waar binnen hij tot geloof gekomen is.Wellicht niet zo ordelijk als de reformatorische setting(vergeef me het woord). Kan niet zeggen dat zijn prediking "geen dienst des Woords was". Het schijnt zeer velen tot zegen(eeuwige) geweest te zijn. Hangt het dan wellicht niet af van het ordelijke?
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17513
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door huisman »

Lees maar eens wat Archibald Alexander over de roeping tot het predikambt schrijft.
Voor Alexander leed het geen twijfel dat jongemannen alleen in Gods gunst predikant kunnen zijn als er niet alleen een uiterlijke roeping door de kerk is, maar ook een innerlijke roeping en bekwaammaking door de Heilige Geest. Daarbij behoort de innerlijke roeping aan de uiterlijke roeping vooraf te gaan. Een van de kenmerken van de innerlijke roeping is dat men een onweerstaanbare drang voelt om het Evangelie te prediken en dat tot eer van God, tot bekering van zondaren en tot stichting van Gods kinderen. De kerk kan tenslotte de innerlijke roeping niet beoordelen. Dat betekent echter niet dat zij iedereen die in staat is een academische opleiding te volgen tot het ambt moet toelaten. Toetsing is nodig.
Voor het hele artikel van Dr P de Vries
http://kerkplein.refdag.nl/kerkplein/ke ... r_1_494458
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Wilhelm
Berichten: 3240
Lid geworden op: 13 okt 2007, 19:26

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door Wilhelm »

DWW schreef:
Wilhelm schreef:Waarom beste DWW, geeft je geen reactie op de opmerking van Auto over de toon van jouw discussies met je geestelijke vader ? En dan van mijn kant de vraag : vind je dat in de lijn van de kerkorde om zelf te gaan preken zonder de kerkelijke weg hiervoor te bewandelen ?
Ten eerste is GPPB niet mijn geestelijk vader. Ik heb GPPB geantwoord op dezelfde wijze als hoe hij gewend is anderen te schrijven. IJzer scherpt men tenslotte met ijzer. Jij kent hem niet, ik dacht dat ik hem kende, totdat ik hem wat beter leerde kennen. Maar het heeft God niet in de weg gestaan. Bileam wilde Israel vloeken, maar God gebruikte zijn tong om Israel te zegenen. Zo heeft God het enkele geschrijf van GPPB voor mij willen zegenen, waardoor ik licht over (drie jaar daarvoor) ontvangen genade begon te verkrijgen. Tesamen met ds. J.J. Roodsant en ds. K. Veldman, is hij het middel geweest, waardoor ik uit de leerdwalingen verlost ben geworden waar jij helaas nog tot je nek in zit. Dit schrijf ik niet uit wangunst, maar God mocht je ogen nog eens willen openen, en je oren willen doorboren. Het kan zo ver gaan, en het kan er allemaal zo op lijken, -niet ongevraagd namen gebruiken-. Lees hier eens wat Jan Geense wel niet allemaal geproefd en gesmaakt had, alvorens hij door de weg van Gods heilige recht werd ingelijfd in Christus Jezus. Het feit dat jij niet weet wat het recht Gods is, wil niet zeggen dat het niet bestaat, -niet ongevraagd namen gebruiken-. Lees hier, door Jan Geense zelf geschreven:

http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... geense.pdf
Goed DWW. Ik begrijp dat je de PB die je me stuurde ook op het forum geplaatst hebt.
Ik had je terug gePB’t dat ik er nog uitgebreider op terug zou komen, maar nadat je het hier met naam en toenaam geplaatst had, heb ik me afgevraagd wat verstandig is.
Maar goed, toch een korte reactie.

Dat je zo open durft te zijn, is heel wat. Voor mezelf beperk ik de openheid tot de PB’s en eventuele mails, maar dat is ieders persoonlijke keuze.
Ik meende dat je me eens verteld hebt dat GPPB ook een middel is geweest om je ogen te openen voor een gemeende dwaalleer. En opzich bevestig je dat hier ook wel. Dus mijn opmerking was niet zo vreemd. (overigens jammer dat je hier niet vermeld dat het juist een (door sommige als links bestempelde) GG predikant is geweest die ook een middel mocht zijn om je ogen te openen)
Ook als je inhoudelijk de site’s vergelijkt dan zijn er heel veel overeenkomsten. De stijl is idd op punten wat verschillend, hoewel ook op de DWW site, mensen persoonlijk worden aangevallen op een manier waarin geen spoor van liefde te vinden is.

Ook in deze post , een zinsnede als : “waardoor ik uit de leerdwalingen verlost ben geworden waar jij helaas nog tot je nek in zit” komt op zn minst wat uit de hoogte over, maar anderzijds toon je je hier wel eerlijk. Ik denk wel dat je vergeten bent dat ik in verschillende topics gezegd hebt, een heel stuk met je mee te kunnen als het gaat om je kritiek op de gesystematiseerde heilsordelijke weg die binnen een groot deel van reformatorisch Nederland als vaststaand systeem geleerd wordt.

Alleen zijn we met deze inleidende opmerkingen wat off topic geraakt, want daar ging het in de discussie niet om. En dat je als uitgangspunt ene Jan Geense aandraagt als ijkpunt voor Gods werk in het leven van een zondaar, daar kan ik eerlijk gezegd niet zoveel mee. Ook Jan Geense heeft van genade moeten leven en is daarin niets meer dan andere van Gods kinderen. Laten we maar uitkijken met deze reformatorische vorm van heiligenverering.
Tot slot in deze eerste reactie : Wat ik van Gods recht weet of geleerd heb is voor mij niet iets om hier openbaar te bespreken. Wel wil ik je wijzen op het volmaakte offer wat gebracht is op Golgotha. Daar is volkomen aan Gods recht genoeg gedaan. En daar is ook voor al de Zijnen betaald die gelukkig niet een gedeelte over hoeven te doen of mee behoeven te brengen. Kijk uit dat je met de grote nadruk op het beleven van Gods recht, niet vervalt in een nieuw Arminiaans werkverbond, waar de mens iets mee moet brengen tot zijn eigen zaligheid.


DWW schreef: Je durft anoniem in allerlei topics een hoop dingen te schrijven en/of te zeggen, ik vraag me zo af of je dit onder je eigen naamsvermelding ook allemaal zou durven roepen. Het doet me denken aan die stoere opgeschoten ventjes die op straat in groepsverband van alles durven uit te kramen, maar hoe anders is het met hen wanneer je ze alleen tegen komt. In antwoord op je gestelde vraag wil ik je zeggen dat ik mezelf niet heb aangeboden, maar in de middelijke weg gevraagd ben om enkele malen een stichtelijk woord te komen spreken. Dit was, omdat de ouderling van die gemeente een openhart-operatie moest ondergaan, en de andere ouderling geen vrijmoedigheid had om voor te gaan. Als ik niet was gekomen, hadden die mensen eenvoudig weg voor enkele weken op zondag niet samen kunnen komen. Om mezelf op fouten en krommigheden na te luisteren heb ik deze oefeningen opgenomen. Toen enkelen van m'n kennissen me verzochten deze oefeningen ook te mogen horen, heb ik besloten om ze gewoon op m'n website te plaatsen. Daarnaast heb ik er een kanttekening bij geplaatst. Maar tot overdaad wilde jij anoniem op RF nog enkele dingen meer weten. Jongen, toch..... Wat ben je toch gespitst op iemand z'n ondergang. Vraag of God je van deze huichelarij zou willen bekeren, -niet ongevraagd namen gebruiken-.

http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... ningen.pdf
Misschien heb je hier wel gedeeltelijk gelijk. Ik schrijf hier weleens dingen die ik onder eigen naamsvermelding niet zo in het openbaar zou roepen. Daar moet ik van leren, en het past me om daarmee op de juiste wijze mee om te gaan. Maar jij weet ook dat ik deze zaken in persoonlijke gesprekken, met wie dan ook, wel benoem.
En hoe je weg ook is geweest, kerkordelijk is het niet. En dat roept nu grote vragen op. Bij velen, want hoe kan nu een ongestudeerde lekenprediker, die hoegenaamd alle predikers en kerkverbanden op een liefdeloze manier wegzet als dwaalgeesten, met vrijmoedigheid voorgaan voor een clubje mensen. Als het recht ligt, en we in ootmoedigheid mogen buigen dan zullen we ons m.i. stellen in de middelijke weg waardoor de Heere wil dat Zijn kerk gedient wordt. Als we dan denken ons nergens meer bij te kunnen voegen wil ik je toch in liefde wijzen op Simeon en Anna en ook op Jezus Zelf, die in een donkere tijd de onderlinge bijeenkomsten bleven bezoeken en in de tempel kwamen die geregeerd werd door de dwalende godsdienst van die dagen.
Het gaat mij niet om iemands ondergang, echt niet. Maar ik weet dat er ook verschillenden zijn die door jou en GPPB’s onkerkordelijke en vaak liefdeloze optreden in verwarring geraken, en daarom wil ik dit aan de orde stellen.

DWW schreef: Hoe en wat mijn weg verder zal zijn, weet ik niet. Ik heb in gebrek geschreven wat de Heere mij heeft laten zien, en heeft willen leren. Maar een ding is zeker waar, ik kon niet meer verder in de bloemen. De Heere is mijn Getuige. Ook ik zou het liefst mezelf in de middelijke weg ergens gaan aanmelden, maar zou werkelijk niet weten waar, beste -niet ongevraagd namen gebruiken-. Het valt niet mee om anderen in een gespreid bedje te zien liggen, en zelf verder alles alleen te moeten uitzoeken. Toch ben ik er niet jaloers op, ik zou niet willen ruilen.

Vriendelijke groet,
D.J. Kleen
Leg je weg voor de Heere neer. Maar weet ook dat de Heere een jaloers God is en niet laat spotten met Zijn kerk en Zijn volk. Denk aan die oogappel , en wees voorzichtig met uitspraken over Gods kinderen, en voeg je tot de kerk, en weet dat de Heere op een ordelijke wijze Zijn dienstknechten verkiest, roept en uitzend

Vriendelijke groet,
Wilhelm.
Gebruikersavatar
DWW
Berichten: 645
Lid geworden op: 11 jun 2009, 19:57
Locatie: Katwijk
Contacteer:

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door DWW »

@ Wilhelm,

Dank voor je reactie. Je moet proberen de leer die een bepaalde dominee preekt, los proberen te zien van zijn genade/kindschap, c.q. van zijn aandeel in Christus. Het is werkelijk niet gering welk een afgoderij er op dint punt in de kerken bedreven wordt. Er zijn heden ten dage schier weinigen meer onder Gods verloste volk die vanuit de rechtvaardigingsleer van de apostel Paulus spreken. De meesten (s)preken de bevinding der heiligen vanuit het vroegere gezelschapsleven. Dat is best kostelijk om te horen, maar het is helaas gebleken dat dit tot ontzaggelijke ontsporingen leidt aangaande de verkondiging van de zuivere leer. In dit eenvoudige spreken wordt zo vaak wet en evangelie vermengd. Dat zal wellicht niet bewust gebeuren, maar het gebeurt, en het heeft tot een niet geringe ontsporing geleidt in de leer. Vele van die kromme uitspraken zijn tot bepaalde dogma's verheven geworden, waaruit spreekt en men reeneert. Kijk, zie daar de droesem! Paulus schrijft tot de verloste christenen te Rome het volgende in Rom. 8 vers 15 : "Want gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen."

Dit wil niet zeggen dat er twee Heilige Geesten zijn, maar wel tweeerlei werking door de Heilige Geest. De Geest der dienstbaarheid tot vreze neemt het uit de Wet en verkondigt Gods Woord tot verdoemenis en doding middels de veroordelende geestelijke kracht die er van Gods Wet uitgaat. En de Geest der aannemning tot kinderen, is de verworven Geest van Christus, Gal. 4:4-7, Rom. 8:9, Joh. 16:13-15, die het uit Hem neemt, door de geestelijke heilzame kracht van de beloftenissen van het Evangelie, en het Zijn verkoren volk in de hel van hun bestaan(=dodelijkst tijdsgewricht) verkondigt tot heil, blijdschap, vrede en zaligheid.

Deze twee worden telkens door velen met elkaar vermengd. Degenen die de Tweede werking mag kennen, heeft de inhoud van Jes. 57:10-15 doorleefd, en kent daarmee ook de Eerste werking die er altijd aan vooraf gaat. Velen kennen de Eerste werking, maar kennen de Tweede niet. Dat zijn stervenden, maar nog niet geheel gestorven zielen, Rom. 6:7. De werking van Geest der dienstbaarheid tot vreze schenkt het geloof in Gods heilige wet, c.q. in het oordeel Gods over de bedreven zonden. Dit werkt een wettich berouw uit in de ziel. Dit geloof is echter niet het geloof in het Evangelie, wat sommigen helaas onterecht denken. Kijk Wilhelm, deze dingen werden destijds door mannen als Boston, Van der Groe, Kohlbrugge, en Huntington verkondigd, maar dat zijn we nu bijna geheel kwijt geraakt. Toen de Heere mij deze gruwelijke vermengingen liet zien, heb ik Gods oordeel over NL zien hangen, aangaande de dwalingen waarmee God ons land geslagen heeft. God heeft Zijn eigen Zoon niet kunnen sparen, en heeft de gerechtigheid in Zijn leven en in Zijn sterven volledig opgeeist. Zijn Zoon heeft voor Zijn volk onder de vloek van Zijn heilige Wet Zijn leven in gehoorzaamheid afgelegd. Kijk dit is de verwerving. Maar wanneer God deze verworven zaak nu gaat toepassen in/aan het verdorven hart van een verkoren zondaar, dan eist God ook door Zijn heilige wet (=afspiegeling van zijn heilige recht) de gerechtigheid, c.q. de betaling en de volkomen gehoorzaamheid jegens die wet op. Hier eist God Zijn Beeld op in het hart van die zondaar, door de verdoemende en dodende kracht van Zijn heilige Wet. Hier wordt de zondaar terug geleidt in het Paradijs waar God hem in kennis, gerechtigheid en heiligheid geschapen had. Daar wordt de zondaar zijn onheiligheid, zijn onkunde, en zijn ongerechtigheid voor God gewaar middels een onhoudbare nood in zijn ziel. Hier vergaat de zondaar van zonden, en komt hij geestelijk om in zijn ongerechtigheden voor God die de Geest de diensbaarheid hem voorspiegelt door de veroordelende kracht van Gods heilige wet.

Kijk Wilhelm, en hier gaat een zondaar verloren voor God, als in een punt des tijds, en is hij rijp voor de genade Gods in Christus Jezus. Hier heeft de wet hem gedood, en valt hij uit zijn diensthuis van zonden in de armen van de Heere Jezus. Hier heeft God Zijn recht behouden, daar zijn Zijn deugden van rechtvaardigheid, toorn, gramschap en heiligheid NIET geschonden en NIET verbogen, noch onteert noch ontheiligt. God heeft daar Zijn eer en Zijn Goddelijk recht behouden, en de zondaar heeft achter de dood het leven en de zegen in Jezus Christus gevonden. Daar is de zondaar niet meer onder de wet, maar onder de genade, Rom. 6:14. Zijn vlees wat nooit bekeerd wordt blijft wel onder die wet, maar voor zijn geredde ziel heeft de wet geheel afgedaan. Waarom zijn die overtuigingen voor het verloren gaan voor God dan nog niet levendmakend van kracht....?? Omdat de wet niet uit het zaligmakende geloof is, Gal. 3:12, Gal. 3:21. De zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. En waar geen zonden meer zijn, aldaar is er ook geen veroordeling meer, ook geen dood en geen hel meer, en is de zondaar verlost uit de klauwen des satans, en de ketenen der zonden waarmee satan die zondaar geestelijk gevangen hield, lees en herlees Rom. 6:2-8. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?

Want de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods. Want hetgeen der wet onmogelijk was, dewijl zij door het vlees krachteloos was, heeft God, Zijn Zoon zendende in gelijkheid des zondigen vleses, en dat voor de zonde, de zonde veroordeeld in het vlees. Opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest, Rom. 8:2-4.


Wilhelm, ik wenste wel dat je dit eens mocht zien, dan zou je wellicht ook meer en een dieper begrip hebben waarom ik mijn site als een soort klokkenluiderswebsite begonnen ben.

Vriendelijke groet,
DWW
Want, de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zaligen, dat verloren was.
http://www.dewoesteweg.nl
Gebruikersavatar
jvdg
Berichten: 12063
Lid geworden op: 12 okt 2006, 14:07

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door jvdg »

DWW schreef:Wilhelm, ik wenste wel dat je dit eens mocht zien, dan zou je wellicht ook meer en een dieper begrip hebben waarom ik mijn site als een soort klokkenluiderswebsite begonnen ben.

Vriendelijke groet,
DWW
Arme DWW,

De ware klokkenluider was Jezus, en Hij werd door de meeste joden niet gehoord of geloofd, laat staan dat ze Hem aannamen als de Christus of de Messias.
Integendeel, Hij werd gehaat.
Ondanks al Zijn wonderlijke genezingen en Zijn rijke prediking werd Hij veracht en tenslotte veroordeeld tot de smadelijke kruisdood toe.

Lees het maar in de profetieën van Jesaja etc.
Hij was veracht......

Hij die gekomen was om Zijn uitverkorenen te redden van de eeuwige ondergang waar wij mensen voor gekozen hebben.

Dat rijke, ja zeer rijke evangelie heeft Hij toevertrouwd aan hen die in de waarachtige Genade op Zijn goedheid hebben leren geloven.
Dat zijn de predikers van het ware geloof, die Hij heeft verordineerd.

En ik hoop van harte dat jij, DWW, alzo Zijn Genade mag verwoorden.
Gebruikersavatar
Gijs83
Berichten: 7035
Lid geworden op: 04 feb 2008, 17:12
Locatie: vlakbij een kerk

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door Gijs83 »

Mara schreef:ds du Marchie v V, van chr ger naar oud ger ?
Ik herinner me hem van Urk, als er dopen was, moesten de moeders met hun kindjes op de arm naar de kerk, er mocht geen kinderwagen bij de kerk komen (wielen)
Ik begreep en( nog steeds niet trouwens), waarom dat was. Nu toch niet meer hoop ik ?
Waarom doet/deed men eigenlijk zoiets?
hervormde
Berichten: 522
Lid geworden op: 25 jan 2008, 21:49

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door hervormde »

Kijk Wilhelm, en hier gaat een zondaar verloren voor God, als in een punt des tijds, en is hij rijp voor de genade Gods in Christus Jezus. Hier heeft de wet hem gedood, en valt hij uit zijn diensthuis van zonden in de armen van de Heere Jezus. Hier heeft God Zijn recht behouden, daar zijn Zijn deugden van rechtvaardigheid, toorn, gramschap en heiligheid NIET geschonden en NIET verbogen, noch onteert noch ontheiligt. God heeft daar Zijn eer en Zijn Goddelijk recht behouden, en de zondaar heeft achter de dood het leven en de zegen in Jezus Christus gevonden. Daar is de zondaar niet meer onder de wet, maar onder de genade, Rom. 6:14. Zijn vlees wat nooit bekeerd wordt blijft wel onder die wet, maar voor zijn geredde ziel heeft de wet geheel afgedaan. Waarom zijn die overtuigingen voor het verloren gaan voor God dan nog niet levendmakend van kracht....?? Omdat de wet niet uit het zaligmakende geloof is, Gal. 3:12, Gal. 3:21. De zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. En waar geen zonden meer zijn, aldaar is er ook geen veroordeling meer, ook geen dood en geen hel meer, en is de zondaar verlost uit de klauwen des satans, en de ketenen der zonden waarmee satan die zondaar geestelijk gevangen hield, lees en herlees Rom. 6:2-8. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?
Het eerste deel kan ik in mee, zij met nuanceringen. Het tweede deel verbaast me: de zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. Welke stand is dit tussen dood en leven? De zondaar kan dit nooit uit zichzelf doen, want hij is dood! Hier wordt onder de schijn van een rechtzinnige leer toch weer de Remonstrantse dwaling ingevoerd. En daarbij worden inderdaad de kleinen in de genade vertrapt.

Laten we het houden bij het eenvoudige Woord van God. Het is de Heilige Geest die de ogen van de zondaar opent voor de dood in zichzelf en voor het heil in Christus. Denk aan Filippi. Lydia en de stokbewaarder. Beider ogen zijn geopend. Maar wel op verschillende wijze. De uitwerking is hetzelfde. Ze vragen naar Gods wil en weg. De stokbewaarder past wel in het schema, maar Lydia niet. Misschien moet DWW zich eens verdiepen in de psychologie. Het zou wel eens een verhelderend licht op vele beschrijvingen werpen.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17513
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door huisman »

hervormde schreef:
Kijk Wilhelm, en hier gaat een zondaar verloren voor God, als in een punt des tijds, en is hij rijp voor de genade Gods in Christus Jezus. Hier heeft de wet hem gedood, en valt hij uit zijn diensthuis van zonden in de armen van de Heere Jezus. Hier heeft God Zijn recht behouden, daar zijn Zijn deugden van rechtvaardigheid, toorn, gramschap en heiligheid NIET geschonden en NIET verbogen, noch onteert noch ontheiligt. God heeft daar Zijn eer en Zijn Goddelijk recht behouden, en de zondaar heeft achter de dood het leven en de zegen in Jezus Christus gevonden. Daar is de zondaar niet meer onder de wet, maar onder de genade, Rom. 6:14. Zijn vlees wat nooit bekeerd wordt blijft wel onder die wet, maar voor zijn geredde ziel heeft de wet geheel afgedaan. Waarom zijn die overtuigingen voor het verloren gaan voor God dan nog niet levendmakend van kracht....?? Omdat de wet niet uit het zaligmakende geloof is, Gal. 3:12, Gal. 3:21. De zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. En waar geen zonden meer zijn, aldaar is er ook geen veroordeling meer, ook geen dood en geen hel meer, en is de zondaar verlost uit de klauwen des satans, en de ketenen der zonden waarmee satan die zondaar geestelijk gevangen hield, lees en herlees Rom. 6:2-8. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?
Het eerste deel kan ik in mee, zij met nuanceringen. Het tweede deel verbaast me: de zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. Welke stand is dit tussen dood en leven? De zondaar kan dit nooit uit zichzelf doen, want hij is dood! Hier wordt onder de schijn van een rechtzinnige leer toch weer de Remonstrantse dwaling ingevoerd. En daarbij worden inderdaad de kleinen in de genade vertrapt.

Laten we het houden bij het eenvoudige Woord van God. Het is de Heilige Geest die de ogen van de zondaar opent voor de dood in zichzelf en voor het heil in Christus. Denk aan Filippi. Lydia en de stokbewaarder. Beider ogen zijn geopend. Maar wel op verschillende wijze. De uitwerking is hetzelfde. Ze vragen naar Gods wil en weg. De stokbewaarder past wel in het schema, maar Lydia niet. Misschien moet DWW zich eens verdiepen in de psychologie. Het zou wel eens een verhelderend licht op vele beschrijvingen werpen.
Misschien moet DWW en wij allen de variatie van waarachtige bekeringen bewonderen i.p.v. bekritiseren.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
caprice
Berichten: 2672
Lid geworden op: 22 jan 2004, 21:51
Locatie: Woestijn des levens

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door caprice »

DWW schreef:Het is werkelijk niet gering welk een afgoderij er op dint punt in de kerken bedreven wordt. Er zijn heden ten dage schier weinigen meer onder Gods verloste volk die vanuit de rechtvaardigingsleer van de apostel Paulus spreken.
Het gaat niet over spreken erover, maar hoe zit het met de beleving?

Zou het ontbreken hieraan volgens u niet een oorzaak hebben? Zou God niet met Zijn oordelen bezig zijn, beginnende bij het huis Gods? Hoe staat het er bij in ons hart en leven als we de zonden van land en volk aanschouwen, waar wij deel van uitmaken? Is ons kussen nog wel eens nat?
Ik vrees dat het daar aan hapert. Als de schuld wel eens gevoeld wordt in ons geweten, is dat nog een voorrecht dat we nog niet geheel losgelaten zijn, maar het is wat anders om met die schuld, persoonlijk onder God te mogen komen en alles recht te mogen keuren. Als God werkelijk met Zijn recht in het leven van een zondaar komt, dan zullen we in de eenzaamheid, in de binnenkamer uitgedreven worden. Dan heeft een ander het niet meer gedaan, en staan we niet boven een slecht mens, maar dan is het: 'Ik, ja ik heb tegen u zwaar en menigmaal misdreven'. Als wij zo die schuld mogen eigenen gaan we niet de straat op, gaan we niet het internet op om andere mensen te overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. Nee, dan leren we werkelijk dat dat het werk van Gods Geest is. De godsdienst kan praten, maar als de Heere ons werkelijk door Zijn Geest gaat overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel, dan gaat onze mond dicht. Dan mag een mens verwaardigd worden om de schuld over te nemen.

Beste DWW, ik wens u veel ontdekking toe.
Gewetensbezwaarde trouwambtenaar - 'De totalitaire staat werpt het geweten van haar burgers weg als een waardeloos vod'
Dr. J.H. Bavinck
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23900
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door refo »

Misschien is die ontdekkingsdoctrine wel een zelfopgelegd oordeel.
De ontdekking staat (op deze manier geformuleerd) de rechtvaardiging in de weg.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Gebruikersavatar
DWW
Berichten: 645
Lid geworden op: 11 jun 2009, 19:57
Locatie: Katwijk
Contacteer:

Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

Bericht door DWW »

hervormde schreef:
DWW: Kijk Wilhelm, en hier gaat een zondaar verloren voor God, als in een punt des tijds, en is hij rijp voor de genade Gods in Christus Jezus. Hier heeft de wet hem gedood, en valt hij uit zijn diensthuis van zonden in de armen van de Heere Jezus. Hier heeft God Zijn recht behouden, daar zijn Zijn deugden van rechtvaardigheid, toorn, gramschap en heiligheid NIET geschonden en NIET verbogen, noch onteert noch ontheiligt. God heeft daar Zijn eer en Zijn Goddelijk recht behouden, en de zondaar heeft achter de dood het leven en de zegen in Jezus Christus gevonden. Daar is de zondaar niet meer onder de wet, maar onder de genade, Rom. 6:14. Zijn vlees wat nooit bekeerd wordt blijft wel onder die wet, maar voor zijn geredde ziel heeft de wet geheel afgedaan. Waarom zijn die overtuigingen voor het verloren gaan voor God dan nog niet levendmakend van kracht....?? Omdat de wet niet uit het zaligmakende geloof is, Gal. 3:12, Gal. 3:21. De zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. En waar geen zonden meer zijn, aldaar is er ook geen veroordeling meer, ook geen dood en geen hel meer, en is de zondaar verlost uit de klauwen des satans, en de ketenen der zonden waarmee satan die zondaar geestelijk gevangen hield, lees en herlees Rom. 6:2-8. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?
Het eerste deel kan ik in mee, zij met nuanceringen. Het tweede deel verbaast me: de zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. Welke stand is dit tussen dood en leven? De zondaar kan dit nooit uit zichzelf doen, want hij is dood! Hier wordt onder de schijn van een rechtzinnige leer toch weer de Remonstrantse dwaling ingevoerd.
Wat ik hier schreef moet je niet zien als een zekere voorwaarde, maar zien en verstaan zoals het gaat wanneer God de Vader een zondaar trekt tot de gemeenschap van Jezus Christus, door de weg van Zijn heilige Recht, Joh. 6:37, Joh. 6:44. Als een drenkeling dreigt te verdrinken, moeten wij hem dan voorhouden om hulp te gaan roepen, of zou de nood in zijn hart hem daar zelf toe nopen? Kijk, dat bedoel ik nu maar te zeggen. Zo ook wanneer een zondaar in zijn verdoemlijkheid voor God in het hemels gericht wordt gebracht. Lees hier verder wat betreft je nuanceringen, over in welk verband ik deze dingen bedoeld heb te schrijven, waarin ik zelfs bijval kreeg van Luther en Wilhelm.

http://refoforum.nl/forum/viewtopic.php ... 89#p383589

http://refoforum.nl/forum/viewtopic.php ... 14#p384014
hervormde schreef:En daarbij worden inderdaad de kleinen in de genade vertrapt.
Het is maar de grote vraag wat jij onder kleinen in de genade verstaat. Er zijn zielen die hebben de zaak doorleefd die ik hierboven heb geprobeerd te omschrijven, maar durven het niet voor de benodigde zaak te houden. Zulke zielen hebben de zaken van de woorden doorleefd, maar missen de woorden van de zaken tot hun verstroosting, waardoor zij er vaak langer over doen om hun roeping en hun verkiezing, niet ten opzichte van God, maar ten opzichte van zichzelf vast te kunnen/mogen maken. Zulke zielen durven niet in de vrijheid te staan waarin God in Christus hen wel degelijk heeft doen staan. Dit is het verschil tussen de zekerheid des geloofs, die al Gods volk mag kennen wanneer ze die zaak van schuldvergeving in Christus deelachtig worden, en hen daar in die stonde ook de gerechtigheid en heiligheid van Christus wordt toegerekend, naar 1 Kor. 1:30, en de zekerheids des gevoels. De zekerheid des gevoels heeft die verloste zondaar wanneer hij/zij meerdere malen licht over ontvangen genade heeft mogen krijgen, waardoor hij/zij onderwezen is geworden in hetgeen hij/zij in Christus deelachtig is geworden, lees daartoe 2 Petrus 1 vers 10 (met kant.)

44)
vast te maken;
Namelijk niet ten opzichte van God, Jes. 14:27, en Jes. 46:10; Rom. 11:29; 2 Tim. 2:13; maar ten opzichte van onszelf, om te vaster verzekerd te mogen zijn, dat wij door God tot de zaligheid zijn uitverkoren. In sommige boeken staat er nog bij: door de goede werken; namelijk als door de vruchten, waaruit een goede boom bekend wordt; Matth. 7:17,18.


Maar beste hervomde, het is maar de vraag of jij dit hier hebt bedoeld te zeggen....!!??
Want, de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zaligen, dat verloren was.
http://www.dewoesteweg.nl
Plaats reactie