rekcor schreef:Tiberius schreef:rekcor schreef:Mijn ideaal zou zijn: een goede, lange dienst 's ochtends (met avondmaal) en 's middags de hele gemeente op bijbelkringen onder leiding van de ouderlingen.
En welke plaats heeft dan de prediking van de Catechismus?
Die moet de dominee verwerken in zijn ochtendpreek? Maar goed, dit is misschien een discussie die we niet hier aan moeten gaan.
Onze Dordtse vaderen achtten terecht één leerdienst per zondag nodig. Het lijkt me goed om dat vast te houden, juist in een tijd van groot verval, zoals onze tijd.
Niet dat ik hierover een discussie aan wil gaan, maar in jouw voorstel is daar geen plaats meer voor.
rekcor schreef:Tiberius schreef:
rekcor schreef:Tiberius schreef:Wel is het goed om er in gezinsverband over na te spreken, maar dat heeft meer de vorm van meditatie dan van studie.
Hoewel het natuurlijk heel goed is om er in gezinsverband over na te spreken, denk ik niet dat we gemeente op moeten vatten als een verzameling gezinnen, maar als een verzameling individuen. Dit om te voorkomen:
a) Dat 'gezinslozen' als alleenstaanden, wezen, weduwen en weduwnaars buiten de boot vallen (waar moeten die naartoe? deze mensen zijn al vaak zo eenzaam)
b) Dat gebroken gezinnen buiten de boot vallen: wat als de vader niet meer naar de kerk gaat, of, net zo erg: wel netjes naar de kerk gaat, maar geestelijk zo dood als een pier is? Zo'n vader sleept ze hele gezin mee de afgrond in.
c) Dat we vergeten wie onze echte broeders en zusters zijn (wie noemt Jezus zijn broeders? niet zijn 'biologische' broers)
Nogmaals: je moet tijd en wijze weten. In de erediensten kom je als gemeente samen, verder is de dag voor in het gezin; het gezin is tenslotte de eerste verantwoordelijkheid.
Maar wat vind je dan van de drie punten die ik noem? Waar moeten de gezinslozen heen in jouw zondag=gezinsdag-model? Wat moet er met de gebroken gezinnen gebeuren? En waar staat in de bijbel dat de zondag een gezinsdag is? Wat in ieder geval wel in de bijbel staat:
Markus 3:33-35 schreef:
33 En Hij antwoordde hun, zeggende: Wie is Mijn moeder, of Mijn broeders?
34 En rondom overzien hebbende, die om Hem zaten, zeide Hij: Ziet, Mijn moeder en Mijn broeders.
35 Want zo wie den wil van God doet, die is Mijn broeder, en Mijn zuster, en moeder.
Wat m.i. in strijd is met jouw idee van het gezin als de eerste verantwoordelijkheid..
Nu zet je twee dingen tegenover elkaar, die juist in elkaars verlengde liggen. Als God Zijn liefde in onze harten uitstort, hebben we Hem boven alles lief, en de naaste als onszelf. Dan wil je juist je nabije naaste, je gezin, je vrouw, je man, je kinderen, je vrienden, ook tot Hem brengen.
Met Calvijn denk ik dat de gezinnen "kleine kerkjes" zijn, waarin de eerste beginselen van de godsdienst geleerd worden. Daarom is het zo belangrijk om in de gezinnen te investeren. Ze worden wel eens de hoeksteen van de maatschappij genoemd; ze zijn zeker de hoeksteen van de christelijke gemeente.
