Daar komt er weer een over de doop:
In een andere discussie is er al veel over de doop gezegd. Misschien kunnen we de discussie hier beter voeren:
Wat vragen die de discussie op gang kunnen brengen:
Wat wordt gesymboliseerd door de doop? (Of is de doop meer dan een symbool?)
Worden er belofte gedaan in de doop of wordt je gedoopt omdat er beloften zijn? Of is de doop een teken van een verbond tussen twee partijen, waarbij niet alleen de belofte centraal moet staan? Maar juist de doop het argument is om heilig te leven (Romeinen 6).
Symboliseert de doop van kinderen het zelfde als de doop van volwassenen? Zijn de beloften voor de kinderen van gelovige ouders zo sterk dat we er van mogen uit gaan dat ze zalig worden (Handelingen 16:31)? Of is de doop enkel een teken van een voorrecht, dat je in een situatie plaatst, die niet direct met de zaligheid van doen heeft?
Vaya con Dios,
Parsifal
doop
-
matthijs019
Dit stuk las ik laatst in boekje waar ik het mee eens ben.
Het begint zo.
Vorige keer heb ik beloofd iets uit te zullen leggen van de waarde van de
>kinderdoop. Dit, naar aanleiding van het feit dat het baptisme ons van de
>kinderdoop
>berooft. En daarmee beroven ze ons van geen kleine en onbetekende zaak,
>maar van een grote schat. Hoezo? Onlangs las ik bij Justus Vermeer (een
>ouderling
>uit de tijd van onze oudvaders, die ook preekte') de volgende verrassende
>zin: Gods kinderen vermaken zich bijzonder in hun Doop. Dit is voor hun
>ziel een belangrijk iets: dat God voor hen gezord heeft en dat zij in de
>kerk werden in gelijfd toen zij nog ontwetende kinderen waren. Dit is
>bijzonder tot hun sterkte en verzegeling.
>
>Wat bedoelt deze Godzalige schrijver? Dat Gods kinderen weten dat God in de
>Doop heerlijke dingen aan hen beloofde.
>Als je precies wilt weten wat dan, lees dan mee in het oude doopformulier
>(dat is het formulier voordat ons doopformulier in gebruik kwam):
>
>'Als Christus wil dat wij met water in de Naam des Vaders gedoopt worden,
>betuigt Hij ons, als met een zichtbare eed, heel ons leven lang, dat God
>een Vader van ons en van onze kinderen zijn wil, zodat Hij ons met al het
>nodige van lichaam en ziel verzorgen, en alle kwaad ons ten goede wil
>wenden, omdat alle schepselen (vanwege het verbond dat wij met God hebben
>(Genesis 17 vers 4) ons niet kunnen schaden, maar tot onze zaligheid dienen
>moeten ( Romeinen 8 vers 28).'
>
>Kijk, dat bedoelde Justus Vermeer, toen hij schreef: Gods kinderen vermaken
>zich bijzonder in hun Doop. Ze weten het: God zei toen tegen mij: Ik wil je
>Vader zijn, en dat bevestigde Hij met een zichtbare eed (namelijk de Doop).
>Ik wil voor je zorgen.
>
>Is dat onbelangrijk? Wanneer je deze hemelse vader hebt leren kennen, zal
>je het met me eens zij: dat is niet onbelangrijk, maar heel belangrijk.
>Zonder Gods Vaderlijke zorg kunnen wij niet. Wij zijn totaal hulpeloos en
>machteloos. En wat is God dan goed om deze heerlijke rijkdom in de Doop af
>te beelden en te verzegelen!
>
>En er is nog meer. Lees eens verder in dat oude formulier:
>
>" Ten andere, als wij in de Naam des Zoons gedoopt worden, belooft Hij ons,
>dat alles wat de Zoon van God gedaan en gelden heeft, ons eigendom is,
>zodat Hij de Zaligmaker van ons en van onze kinderen is, en ons met Zijn
>zaligmakende genade zalft; dat Hij ons door Zijn heilige ontvangenis,
>geboorte, lijden en sterven van alle omreinheid en zonden verlost heeft, en
>al onze vervloeking aan het kruis genageld heeft (Galaten 3 vers 13); dat
>Hij die met Zijn bloed afgewassen, en met Zich begraven heeft (Romeinen 6
>vers 4); en dat Hij ons op deze manier van de helse pijn bevrijdt, opdat
>Hij ons door Zijn opstanding en hemelvaart met Zijn gerechtigheid zou
>bekleden (Romeinen4 vers 24) nu voor de hemelse Vader zou voorbidden
>(Romeinen 8 vers 34) en ons in het laatste oordeelheerlijk en zonder vlek
>voor het Aangezicht des Vaders zou voorstellen (Efeziers 5 vers 27).'
>
>Heel grote schatten stalt dit oude formulier voor ons uit. O, wat zijn we
>dwazen om dit alles te cerachten! Denk jij wel eens na over jouw Doop? Er
>staat nog meer:
>
>'Ten derde, als wij in de Naam des Heiligen Geestes gedoopt worden, wordt
>ons beloofd dat de Heilige Gesst in eeuwigheid de Leraar en Trooster van
>ons en van onze kinderen zal zijn (Johannes 16 vers 7 en 13), en dat Hij
>ons tot waarachtige lidmaten van het Lichaam van Christus maakt
>(1korinthiers 12 vers 13); opdat wij (met alle lidmaten van de Christelijke
>Kerk) aan Christus en aan al Zijn goederen deel zouden hebben. Zodat onze
>zonden in eeuwigheid niet meer gedacht worden (Jeremia 31 vers 34); dat ook
>die zonden en zwakheden die in ons nog over blijven, hoe langer hoe meer
>gedood worden (Romeinen 6 vers 11); dat in ons een nieuw leven begonnen
>wordt, wat eindelijk in de zalige opstanding volkomen geopenbaard wordt
>(Waar dit vlees aan het heerlijk Lichaam van Christus gelijkvormig zijn
>zal, (Filipenzen 3 vers 21; 1 korinthiers 15 vers 49).'
>
>De baptisten ontkennen dit. Zij zeggen: dit is alleen waar als je eerst
>bekeerd bent. Maar onze oudvaders en onze belijdenisgeschriften zeggen: dit
>is in de belofte waar voor alle kinderen van de gemeente! En daarom mogen
>ze al heel jong worden gedoopt.
>
>Door een waar geloof worden al deze heerlijke schatten nu persoonlijke jouw
>eigendom. In de belofte aan jou toegezegd, door het geloof door jou
>aangenomen.
>
>Geloof jij God niet? Dan zal je in de rampzaligheid het water van je Doop
>voelen branden in je ziel!
>Smeek de HEERE om jou geloof te geven.
Het begint zo.
Vorige keer heb ik beloofd iets uit te zullen leggen van de waarde van de
>kinderdoop. Dit, naar aanleiding van het feit dat het baptisme ons van de
>kinderdoop
>berooft. En daarmee beroven ze ons van geen kleine en onbetekende zaak,
>maar van een grote schat. Hoezo? Onlangs las ik bij Justus Vermeer (een
>ouderling
>uit de tijd van onze oudvaders, die ook preekte') de volgende verrassende
>zin: Gods kinderen vermaken zich bijzonder in hun Doop. Dit is voor hun
>ziel een belangrijk iets: dat God voor hen gezord heeft en dat zij in de
>kerk werden in gelijfd toen zij nog ontwetende kinderen waren. Dit is
>bijzonder tot hun sterkte en verzegeling.
>
>Wat bedoelt deze Godzalige schrijver? Dat Gods kinderen weten dat God in de
>Doop heerlijke dingen aan hen beloofde.
>Als je precies wilt weten wat dan, lees dan mee in het oude doopformulier
>(dat is het formulier voordat ons doopformulier in gebruik kwam):
>
>'Als Christus wil dat wij met water in de Naam des Vaders gedoopt worden,
>betuigt Hij ons, als met een zichtbare eed, heel ons leven lang, dat God
>een Vader van ons en van onze kinderen zijn wil, zodat Hij ons met al het
>nodige van lichaam en ziel verzorgen, en alle kwaad ons ten goede wil
>wenden, omdat alle schepselen (vanwege het verbond dat wij met God hebben
>(Genesis 17 vers 4) ons niet kunnen schaden, maar tot onze zaligheid dienen
>moeten ( Romeinen 8 vers 28).'
>
>Kijk, dat bedoelde Justus Vermeer, toen hij schreef: Gods kinderen vermaken
>zich bijzonder in hun Doop. Ze weten het: God zei toen tegen mij: Ik wil je
>Vader zijn, en dat bevestigde Hij met een zichtbare eed (namelijk de Doop).
>Ik wil voor je zorgen.
>
>Is dat onbelangrijk? Wanneer je deze hemelse vader hebt leren kennen, zal
>je het met me eens zij: dat is niet onbelangrijk, maar heel belangrijk.
>Zonder Gods Vaderlijke zorg kunnen wij niet. Wij zijn totaal hulpeloos en
>machteloos. En wat is God dan goed om deze heerlijke rijkdom in de Doop af
>te beelden en te verzegelen!
>
>En er is nog meer. Lees eens verder in dat oude formulier:
>
>" Ten andere, als wij in de Naam des Zoons gedoopt worden, belooft Hij ons,
>dat alles wat de Zoon van God gedaan en gelden heeft, ons eigendom is,
>zodat Hij de Zaligmaker van ons en van onze kinderen is, en ons met Zijn
>zaligmakende genade zalft; dat Hij ons door Zijn heilige ontvangenis,
>geboorte, lijden en sterven van alle omreinheid en zonden verlost heeft, en
>al onze vervloeking aan het kruis genageld heeft (Galaten 3 vers 13); dat
>Hij die met Zijn bloed afgewassen, en met Zich begraven heeft (Romeinen 6
>vers 4); en dat Hij ons op deze manier van de helse pijn bevrijdt, opdat
>Hij ons door Zijn opstanding en hemelvaart met Zijn gerechtigheid zou
>bekleden (Romeinen4 vers 24) nu voor de hemelse Vader zou voorbidden
>(Romeinen 8 vers 34) en ons in het laatste oordeelheerlijk en zonder vlek
>voor het Aangezicht des Vaders zou voorstellen (Efeziers 5 vers 27).'
>
>Heel grote schatten stalt dit oude formulier voor ons uit. O, wat zijn we
>dwazen om dit alles te cerachten! Denk jij wel eens na over jouw Doop? Er
>staat nog meer:
>
>'Ten derde, als wij in de Naam des Heiligen Geestes gedoopt worden, wordt
>ons beloofd dat de Heilige Gesst in eeuwigheid de Leraar en Trooster van
>ons en van onze kinderen zal zijn (Johannes 16 vers 7 en 13), en dat Hij
>ons tot waarachtige lidmaten van het Lichaam van Christus maakt
>(1korinthiers 12 vers 13); opdat wij (met alle lidmaten van de Christelijke
>Kerk) aan Christus en aan al Zijn goederen deel zouden hebben. Zodat onze
>zonden in eeuwigheid niet meer gedacht worden (Jeremia 31 vers 34); dat ook
>die zonden en zwakheden die in ons nog over blijven, hoe langer hoe meer
>gedood worden (Romeinen 6 vers 11); dat in ons een nieuw leven begonnen
>wordt, wat eindelijk in de zalige opstanding volkomen geopenbaard wordt
>(Waar dit vlees aan het heerlijk Lichaam van Christus gelijkvormig zijn
>zal, (Filipenzen 3 vers 21; 1 korinthiers 15 vers 49).'
>
>De baptisten ontkennen dit. Zij zeggen: dit is alleen waar als je eerst
>bekeerd bent. Maar onze oudvaders en onze belijdenisgeschriften zeggen: dit
>is in de belofte waar voor alle kinderen van de gemeente! En daarom mogen
>ze al heel jong worden gedoopt.
>
>Door een waar geloof worden al deze heerlijke schatten nu persoonlijke jouw
>eigendom. In de belofte aan jou toegezegd, door het geloof door jou
>aangenomen.
>
>Geloof jij God niet? Dan zal je in de rampzaligheid het water van je Doop
>voelen branden in je ziel!
>Smeek de HEERE om jou geloof te geven.
-
Ruth
beste parsifal
vaak word de doop als teken en zegel gezien van het verbond met abraham
toch vinden we daar geen concrete tekst in de bijbel die dat zegt
de bijbel zegt over de beloften gedaan aan Abraham
Zo verstaat gij dan, dat degenen, die uit het
geloof zijn, Abrahams kinderen zijn.
Opdat de zegening van Abraham tot de heidenen
komen zou in Christus Jezus, [en] opdat wij de
belofte des Geestes verkrijgen zouden door het geloof.
En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.
Een Heere, een geloof, een doop,
Zijn de beloften voor de kinderen van gelovige ouders zo sterk dat we er van mogen uit gaan dat ze zalig worden (Handelingen 16:31)? Of is de doop enkel een teken van een voorrecht, dat je in een situatie plaatst, die niet direct met de zaligheid van doen heeft?
oei dit is niet jouw mening hoop ik
vind ik een gevaarlijke dwaling
ruth
ps mathew henry spreekt ook wel duidelijke taal in zijn comentaar op galaten3
vaak word de doop als teken en zegel gezien van het verbond met abraham
toch vinden we daar geen concrete tekst in de bijbel die dat zegt
de bijbel zegt over de beloften gedaan aan Abraham
Zo verstaat gij dan, dat degenen, die uit het
geloof zijn, Abrahams kinderen zijn.
Opdat de zegening van Abraham tot de heidenen
komen zou in Christus Jezus, [en] opdat wij de
belofte des Geestes verkrijgen zouden door het geloof.
En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.
Een Heere, een geloof, een doop,
Zijn de beloften voor de kinderen van gelovige ouders zo sterk dat we er van mogen uit gaan dat ze zalig worden (Handelingen 16:31)? Of is de doop enkel een teken van een voorrecht, dat je in een situatie plaatst, die niet direct met de zaligheid van doen heeft?
oei dit is niet jouw mening hoop ik
vind ik een gevaarlijke dwaling
ruth
ps mathew henry spreekt ook wel duidelijke taal in zijn comentaar op galaten3
-
Hoopvol
Hoi allemaal,
Misschien kan iemand van jullie helpen?
Ik heb namelijk al twee keer aan ds. Pieters gevraagd, (via OmSionsWil) waar ik in de Bijbel kan vinden, dat kinderen besprenkeld moeten worden.
Helaas heb ik nog steeds geen antwoord gehad.
.....of zou hij nog aan het zoeken zijn.....
Wie van jullie kan mij dat vertellen?
Groetjes Hoopvol
Misschien kan iemand van jullie helpen?
Ik heb namelijk al twee keer aan ds. Pieters gevraagd, (via OmSionsWil) waar ik in de Bijbel kan vinden, dat kinderen besprenkeld moeten worden.
Helaas heb ik nog steeds geen antwoord gehad.
.....of zou hij nog aan het zoeken zijn.....
Wie van jullie kan mij dat vertellen?
Groetjes Hoopvol
-
Ruth
-
Hoopvol
Wie kan mij uitleggen:
We spreken allemaal over dopen, we weten ook precies wat dat werkwoord betekent, we denken aan de kwast in de verf DOPEN, of brood in soep DOPEN.
Niemand denkt daarbij aan verf op je kwast sprenkelen, of soep op je stukje stokbrood laten vallen......
Waarom is DOPEN gewijzigd in beprekelen??
Wie kan mij iets uit de geschiedenis vertellen??
Groeten Hoopvol
We spreken allemaal over dopen, we weten ook precies wat dat werkwoord betekent, we denken aan de kwast in de verf DOPEN, of brood in soep DOPEN.
Niemand denkt daarbij aan verf op je kwast sprenkelen, of soep op je stukje stokbrood laten vallen......
Waarom is DOPEN gewijzigd in beprekelen??
Wie kan mij iets uit de geschiedenis vertellen??
Groeten Hoopvol
-
strik
Ruth,
Voor het begrijpen van de doop moet je toch terugkijken naar de Joodse wortels van de doop. De proselieten doop was al een teken van het opgenomen worden in het verbond met Abraham, waarna er een besnijdenis plaats vond. Deze doop was ook een beeld van het sterven aan het Heidense leven en een opstaan in het nieuwe Joodse leven. De meningen over deze doop zijn zeer verdeeld. Ds Koekoek schrijft in zijn boekje over de doop dat deze doop niet voor kinderen werd toegepast. Echter Ds Douma en Drs. Martie Dieperink bestrijden dit. En ik heb van geen van beide de bewijzen goed doorgekeken, maar het totale gebrek aan kennis van de kerkgeschiedenis wat Ds. Koekoek laat zien in zijn boekje maakt hem voor mij niet betrouwbaar op dit punt.
De doop is mijn inziens niet een teken waarmee het hele verbond met Abraham geclaimd wordt. Dit gebeurt wel eens, maar dat is echt een misverstaan van de doop denk ik. Met de doop wordt je gedood wat betreft je oude leven en sta je op in een nieuw leven. Echter dit mag niet alle verbanden met de besnijdenis doorhalen. In kol.2 wordt dit verband gelegd. Het gaat in Kolosenzen twee wel is waar over de besnijdenis van het hart. Maar deze is ook beloofd aan het zaad van de gelovigen, of van hen die God's wil doen (Deut 30:6).
Maar met deze laatste belofte zitten we gelijk in de kern van mijn vraag. Zijn de beloften ook voor kinderen? Mogen wij zonder meer met de DL zeggen dat de kinderen van de gelovigen zalig worden als zij jong sterven? Hoe sterk zijn de beloften voor de kinderen? In Deut 30:6 en ook in Handelingen 16:31 zijn deze beloften heel sterk. In Handelingen 16 staat in enkelvoud geloof. Maar er staat wel dat hij en zijn huis zalig zouden worden. Geloof kan blijkbaar door iemand anders vertegenwoordigd worden. (Ik denk hierbij in het bijzonder aan de kinderen, die door de ouders vertegenwoordigd worden.) Dit wil niet zeggen dat ieder kind van gelovige ouders zalig wordt, maar ik zou hier haast zeggen een kind van gelovige ouders moet zich buiten deze zaligheid plaatsen terwijl een ander zich hierin moet brengen. We mogen dan ook de gelovigen en hun kinderen als de heiligen aanspreken. Wat Paulus ook doet trouwens. In Efeze spreekt hij over een doop, maar hij spreekt ook de kinderen aan in een ander gedeelte.
Wat betreft onderdompeling. Hier deed men vroeger niet al te moeilijk over. Uit de didache blijkt dat men ook andere vormen van doop erkenden. Die andere vormen kwamen uit nood voort, maar om gezondheidsredenen zou ik bij het dopen van zuigelingen ook niet direct pleiten voor onderdompeling. Ze overleven het wel, maar prettig is anders. Hier moeten we geen hoofdzaak van maken denk ik. Verder wijst bijvoorbeeld Martie Dieperink in haar studie kinderdoop ja of nee? (is op te zoeken op het internet) er op dat ander gebruik van dopen niet perse volledige onderdompeling betekend.
Vaya con Dios,
Parsifal
Voor het begrijpen van de doop moet je toch terugkijken naar de Joodse wortels van de doop. De proselieten doop was al een teken van het opgenomen worden in het verbond met Abraham, waarna er een besnijdenis plaats vond. Deze doop was ook een beeld van het sterven aan het Heidense leven en een opstaan in het nieuwe Joodse leven. De meningen over deze doop zijn zeer verdeeld. Ds Koekoek schrijft in zijn boekje over de doop dat deze doop niet voor kinderen werd toegepast. Echter Ds Douma en Drs. Martie Dieperink bestrijden dit. En ik heb van geen van beide de bewijzen goed doorgekeken, maar het totale gebrek aan kennis van de kerkgeschiedenis wat Ds. Koekoek laat zien in zijn boekje maakt hem voor mij niet betrouwbaar op dit punt.
De doop is mijn inziens niet een teken waarmee het hele verbond met Abraham geclaimd wordt. Dit gebeurt wel eens, maar dat is echt een misverstaan van de doop denk ik. Met de doop wordt je gedood wat betreft je oude leven en sta je op in een nieuw leven. Echter dit mag niet alle verbanden met de besnijdenis doorhalen. In kol.2 wordt dit verband gelegd. Het gaat in Kolosenzen twee wel is waar over de besnijdenis van het hart. Maar deze is ook beloofd aan het zaad van de gelovigen, of van hen die God's wil doen (Deut 30:6).
Maar met deze laatste belofte zitten we gelijk in de kern van mijn vraag. Zijn de beloften ook voor kinderen? Mogen wij zonder meer met de DL zeggen dat de kinderen van de gelovigen zalig worden als zij jong sterven? Hoe sterk zijn de beloften voor de kinderen? In Deut 30:6 en ook in Handelingen 16:31 zijn deze beloften heel sterk. In Handelingen 16 staat in enkelvoud geloof. Maar er staat wel dat hij en zijn huis zalig zouden worden. Geloof kan blijkbaar door iemand anders vertegenwoordigd worden. (Ik denk hierbij in het bijzonder aan de kinderen, die door de ouders vertegenwoordigd worden.) Dit wil niet zeggen dat ieder kind van gelovige ouders zalig wordt, maar ik zou hier haast zeggen een kind van gelovige ouders moet zich buiten deze zaligheid plaatsen terwijl een ander zich hierin moet brengen. We mogen dan ook de gelovigen en hun kinderen als de heiligen aanspreken. Wat Paulus ook doet trouwens. In Efeze spreekt hij over een doop, maar hij spreekt ook de kinderen aan in een ander gedeelte.
Wat betreft onderdompeling. Hier deed men vroeger niet al te moeilijk over. Uit de didache blijkt dat men ook andere vormen van doop erkenden. Die andere vormen kwamen uit nood voort, maar om gezondheidsredenen zou ik bij het dopen van zuigelingen ook niet direct pleiten voor onderdompeling. Ze overleven het wel, maar prettig is anders. Hier moeten we geen hoofdzaak van maken denk ik. Verder wijst bijvoorbeeld Martie Dieperink in haar studie kinderdoop ja of nee? (is op te zoeken op het internet) er op dat ander gebruik van dopen niet perse volledige onderdompeling betekend.
Vaya con Dios,
Parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Baptistmos/baptiso - afspoeling; wassing; doop NT
Dat is de betekenis van het woord. Dat hierover verschillend gedacht kan worden is uiteraard geen probleem. Zoals Parsifal al schreef werd hierover verschillend gedacht. Veel belangrijker dan besprengeling of onderdompeling is dat het gebeurt in de Drie-Enige Naam.
Parsifals aanhaling in zijn tweede alinea kan ik niet meemaken.
De kinderdoop maar ook de volwassendoop staan volledig parallel met de besnijdenis. Beide zijn tekenen van het verbond met Abraham. De besnijdenis ten tijde van de OT bedeling, de Doop van de nieuwe bedeling toen het verbond werd uitgebreid met de heidenen.
Natuurlijk zijn beide slechts een teken. Dit betekent niet dat we dit moeten minachten, integendeel, echter we moeten ze wel zien in de juiste proporties. Zoals het geloof onmisbaar is tot de zaligheid is de doop dit niet. Daarom geldt ook dat die Gods wil doen ook begrepen zijn in Gods genadeverbond.
Mogen we (derde alinea Parsifal) dan met de DL stellen dat kinderen van de gelovigen zalig worden? Hierin kan ik niet met de DL mee. Duidelijk spreekt God over een verkiezend welbehagen. Ik zeg niet dat het niet kan, want wij weten immers niet wat God in Zijn verborgen raad besloten heeft.
Parsifal haalt Handelingen 16:31 aan als een bewijs.
Laten we echter luisteren wat de SB hier zegt: 'Het antwoord is kort en bondig: Geloof in de Here Jezus Christus en u zult gered worden. Evenals op andere plaatsen in het NT wordt hier een direct verband gelegd tussen geloof en redding.
Het voorzetsel epi (op) geeft aan waarop het geloof zich moeten richten, het gaat om het geloof in de Here Jezus Christus. Hij moet centraal staan. Ook voor de huisgenoten geldt het zelfde aanbod: indien zij geloven in de Here Jezus zullen ook zij behouden worden. Dat het aanbod van redding niet alleen de cipier zelf geldt, maar ook zijn huisgenoten (familie, verwanten, personeel, slaven) is nieuw. In de Romeinse wereld waren sekten en religieuze verenigingen veelal uitsluitend voor een select gezelschap, een groep ingewijden, waarvan vrouwen, kinderen en slaven al bij voorbaat waren uitgesloten. Het christelijk geloof doorbreekt echter deze grenzen. (Gal. 3:28) het aanbod van genade is voor een ieder.
Dat is de betekenis van het woord. Dat hierover verschillend gedacht kan worden is uiteraard geen probleem. Zoals Parsifal al schreef werd hierover verschillend gedacht. Veel belangrijker dan besprengeling of onderdompeling is dat het gebeurt in de Drie-Enige Naam.
Parsifals aanhaling in zijn tweede alinea kan ik niet meemaken.
De kinderdoop maar ook de volwassendoop staan volledig parallel met de besnijdenis. Beide zijn tekenen van het verbond met Abraham. De besnijdenis ten tijde van de OT bedeling, de Doop van de nieuwe bedeling toen het verbond werd uitgebreid met de heidenen.
Natuurlijk zijn beide slechts een teken. Dit betekent niet dat we dit moeten minachten, integendeel, echter we moeten ze wel zien in de juiste proporties. Zoals het geloof onmisbaar is tot de zaligheid is de doop dit niet. Daarom geldt ook dat die Gods wil doen ook begrepen zijn in Gods genadeverbond.
Mogen we (derde alinea Parsifal) dan met de DL stellen dat kinderen van de gelovigen zalig worden? Hierin kan ik niet met de DL mee. Duidelijk spreekt God over een verkiezend welbehagen. Ik zeg niet dat het niet kan, want wij weten immers niet wat God in Zijn verborgen raad besloten heeft.
Parsifal haalt Handelingen 16:31 aan als een bewijs.
Laten we echter luisteren wat de SB hier zegt: 'Het antwoord is kort en bondig: Geloof in de Here Jezus Christus en u zult gered worden. Evenals op andere plaatsen in het NT wordt hier een direct verband gelegd tussen geloof en redding.
Het voorzetsel epi (op) geeft aan waarop het geloof zich moeten richten, het gaat om het geloof in de Here Jezus Christus. Hij moet centraal staan. Ook voor de huisgenoten geldt het zelfde aanbod: indien zij geloven in de Here Jezus zullen ook zij behouden worden. Dat het aanbod van redding niet alleen de cipier zelf geldt, maar ook zijn huisgenoten (familie, verwanten, personeel, slaven) is nieuw. In de Romeinse wereld waren sekten en religieuze verenigingen veelal uitsluitend voor een select gezelschap, een groep ingewijden, waarvan vrouwen, kinderen en slaven al bij voorbaat waren uitgesloten. Het christelijk geloof doorbreekt echter deze grenzen. (Gal. 3:28) het aanbod van genade is voor een ieder.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Deze opmerking wordt niet beeindigd met een .Origineel geplaatst door Ruth
toch moeten we niet vergeten dat het woord doop in de grondtekst 'baptiso' letterlijk onderdompelen betekend
De opmerking is dan ook niet het hele verhaal. Het woord baptiso heeft ook nog andere betekenissen.
Wat ik me zo snel nog herinner wat Brakel daarbij opmerkte was dat hetzelfde woord ook gebruikt wordt bij oa. het wassen voor de maaltijd van Jezus en de discipelen. Bij het wassen van de handen goot men water over de handen.
Brakel heeft in de Redelijke Godsdienst over de doop veel meer gezegd.
Klomp
-
Hoopvol
Beste ndonselaar,
Ik zie de volledige parallel tussen doop en besnijdenis niet in. Er wordt in het Nieuwe Testament redelijk veel gezegd over de betekenis van de doop. Niet alles daarvan zie ik terug in de besnijdenis. Aan de andere kant zie ik niet alle beloften, verbonden aan de besnijdenis terug in de doop. Wel veel, maar niet alles. Verder blijkt uit de kerkgeschiedenis dat de Joodse Christenen altijd zijn besneden. Eusebius spreekt op een gegeven ogenblik over de eerste bisschop van Jeruzalem die niet uit de besnijdenis was. Dat we de doop niet mogen minachten ben ik met je eens. Dat hij niet noodzakelijk is ben ik ook met je eens. Verder wil ik nog opmerken dat we op Bijbelse gronden moeten dopen. Kinderdoop daarom alleen voor de kinderen van gelovige ouders.
Handelingen 16:31 gaat verder. Er staat "geloof (zonder t, dus in het enkelvoud) en gij zult behouden worden" en dan "GIJ EN UW HUIS" Spurgeon noemt deze laatste vier woorden de meest vergeten woorden uit de Bijbel. Hij trekt andere conclusies dan ik, uit deze woorden, maar ik ben wel met hem eens dat deze woorden echt aandacht verdienen. Natuurlijk stelt het als kind gedoopt zijn ons niet vrij van de verplichting om te geloven. Juist niet. Want de doop roept ons ook op om op te staan in een nieuw leven. Deze oproep mogen de kinderen al vanaf het vroegste begin horen. Waar ik op doel is dat beloften op een of andere manier ook gelden voor de kinderen van gelovigen (het blijft op een of andere manier, want het gebeurt inderdaad dat de kinderen van gelovigen afvallig zijn). Maar beloften zoals deze staan in Deut 30:6, Handelingen 16:31 en 1 Kor. 7 zijn naar mijn idee vrij duidelijk.
Op grond van deze teksten wil ik de kinderen van de gelovigen voor vol aanzien in de gemeente. Zij mogen gezien worden als kinderen van God (zoals zowel in het dankgebed na de kinderdoop als volwassendoop naar voren komt). Het tegendeel kan blijken. Maar tot die tijd mogen wij deze kinderen voor vol aanzien. Ik weet hierbij direct dat dit heel veel vragen met zich mee kan brengen. Hoe zeker is de belofte als deze belofte onwaar kan blijken te zijn? Hier zit ik nog behoorlijk mee. Maar de teksten die ik genoemd heb staan niet los van andere zaken.
Vaya con Dios,
parsifal
Ik zie de volledige parallel tussen doop en besnijdenis niet in. Er wordt in het Nieuwe Testament redelijk veel gezegd over de betekenis van de doop. Niet alles daarvan zie ik terug in de besnijdenis. Aan de andere kant zie ik niet alle beloften, verbonden aan de besnijdenis terug in de doop. Wel veel, maar niet alles. Verder blijkt uit de kerkgeschiedenis dat de Joodse Christenen altijd zijn besneden. Eusebius spreekt op een gegeven ogenblik over de eerste bisschop van Jeruzalem die niet uit de besnijdenis was. Dat we de doop niet mogen minachten ben ik met je eens. Dat hij niet noodzakelijk is ben ik ook met je eens. Verder wil ik nog opmerken dat we op Bijbelse gronden moeten dopen. Kinderdoop daarom alleen voor de kinderen van gelovige ouders.
Handelingen 16:31 gaat verder. Er staat "geloof (zonder t, dus in het enkelvoud) en gij zult behouden worden" en dan "GIJ EN UW HUIS" Spurgeon noemt deze laatste vier woorden de meest vergeten woorden uit de Bijbel. Hij trekt andere conclusies dan ik, uit deze woorden, maar ik ben wel met hem eens dat deze woorden echt aandacht verdienen. Natuurlijk stelt het als kind gedoopt zijn ons niet vrij van de verplichting om te geloven. Juist niet. Want de doop roept ons ook op om op te staan in een nieuw leven. Deze oproep mogen de kinderen al vanaf het vroegste begin horen. Waar ik op doel is dat beloften op een of andere manier ook gelden voor de kinderen van gelovigen (het blijft op een of andere manier, want het gebeurt inderdaad dat de kinderen van gelovigen afvallig zijn). Maar beloften zoals deze staan in Deut 30:6, Handelingen 16:31 en 1 Kor. 7 zijn naar mijn idee vrij duidelijk.
Op grond van deze teksten wil ik de kinderen van de gelovigen voor vol aanzien in de gemeente. Zij mogen gezien worden als kinderen van God (zoals zowel in het dankgebed na de kinderdoop als volwassendoop naar voren komt). Het tegendeel kan blijken. Maar tot die tijd mogen wij deze kinderen voor vol aanzien. Ik weet hierbij direct dat dit heel veel vragen met zich mee kan brengen. Hoe zeker is de belofte als deze belofte onwaar kan blijken te zijn? Hier zit ik nog behoorlijk mee. Maar de teksten die ik genoemd heb staan niet los van andere zaken.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."