huisman schreef:-DIA- schreef:Om je in deze materie een beetje te verdiepen kan ik het boekje van ds. A. Hoogerland: BELIJDENIS DOEN, EN DAN...? aanbevelen.
Ik noem een citaatje:
De vraag zou kunnen rijzen: Is belijdenis doen naar Gods Woord Dan verwijs ik naar hetgeen Paulus aan Tmotheus schrijft (1 Tim. 6:12):
Strijdt de goede strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt
voor vele getuigen...
Zoals Timotheus belijdenis des geloofs deed, deden het toen ook allen niet. Denk aan Simon de tovenaar. Ook toen waren er die het
ongeveinsd geloof misten.
Toch kwam dat minder voor dan nu, omdat men leefde in tijden van vervolging. Velen werden om het geloof vervolgd.Zo was het ook
in de tijd van de Refotmatie. Brandstapels rookten, schavotten werden beklommen en martelingen waren het deel van degenen die Gods
Naam beleden. Doch ze zagen de beroving hunner goederen met blijdschap aan (Hebreeën 11).
Om deze discussie spannender te maken :Je moet wederomgeboren zijn om belijdenis des geloofs te mogen doen.
Of kun je volstaan met een belijdenis van de waarheid en is die dan ook te funderen op Gods Woord ?
De kerk ging er vanouds van uit dat degenen die bedlijdenis deze wedergeboren waren.
Ds. Hoogerland:
Wij wijzen u nogmaals op de noodzakelijkheid van het zaligmakend geloof, op de wedergeboorte die God, zonder ons, in ons werkt.
Zie de Vijf Artikelen tegen de Remonstranten. Er is geen geloof zonder wedergboorte. Het is een kenmerk van onze tijd (dat waren de jaren 60
van de vorige eeuw!), dat men spreekt over het geloof, over
moeten geloven, enz.
Men verzwijgt echter, dat in de4 orde de wedergeboorte vóór het geloof gaat. Een wedergeborene gelooft. Er ligt tussen beide een
onlosmakelijk verband.
De staatsverwisseling is noodzakelijk. Laat onsonszelf verre houden van hen die een geloof opdringen zonder ooit de staat van het ongeloof
ingeleefd te hebben. Denk aan de les van Jezus aan Nicodemus: Joh. 3: Gijlieden moet geboren worden uit water en geest.
De kerkenraad stelt na onderzoek van de kennis van de catechisanten de bekende vragen van Voetius, zoals die in onze gemeenten worden
gebruikt. Andere kerenraden lezen de vragen voor en zeggen dan: Op deze vragen moeten jullie antwoorden in het midden van de gemeente.
Ik kies voor de laatste methode, omdat ik een geval weet, waarin de catechisant geen belijdenbis meer wilde afleggen in het midden der
gemeente. Hij achtte de belijdenis voor de kerenraad een openbare belijdenis,omdat de kerjkenraad de gemeente vertegenwoor5digt. Dan moest
dus de kerkenraad het uit zijn naam doen.
De namen van degenen die belijdenis willen doen, worden dan twee achtereenvolgende zondagen afgelezen. Men kan dan
wettige bezwaren inbrengen...
enz. Zie verder het genoemde boekje.