er is een overbekend gedicht...

maar toch ken ik de tekst niet helemaal,
en weet zo ook niet wie de dichter was...

Ik zal een paar dichtregels noemen,
wellicht dat iemand me verer aan de tekst
kan helpen?

Als onder 't heilig recht
de ziele niet meer vecht

Ik ken wel meer fragmenten maar niet in
de juiste volgorde...

maar billijkt 't zondeloon
wat haar ook overkoom...

helma schreef:maar billijkt 't zondeloon
wat haar ook overkoom...

En verder....?

gevonden via Google
(ik ken het wel een beetje, t was een geliefd gedicht van Ds Sonnevelt)

Als onder 't heilig recht,
de ziele niet meer vecht,
maar billijkt 't zondeloon,
wat haar ook overkoom;
rechtvaardigend haar God,
wat eeuwig zij haar lot.
Als in haar laatste vreugde
(het eren van Gods deugden)
de deugd van 't recht het wint,
al eist zij: "Doodt het kind!"
O, stonde van 't gericht;
o, dood'lijkst tijdsgewricht!
Dan wordt verloren gaan,
door God niet toegestaan.
Hier wordt de Zoon gekust,
eer z' op den weg vergaat.
Hier wordt zij welbewust,
verzekerd van haar staat.
Hier drinkt zij 't Bloed des Lams,
't welk haar in ' t leven laat.
Hier wordt de toorn geblust
en is het: Vree met God,
door 't offer van Zijn Zoon,
o aller zaligst lot."

helma schreef:gevonden via Google
(ik ken het wel een beetje, t was een geliefd gedicht van Ds Sonnevelt)

Als onder 't heilig recht,
de ziele niet meer vecht,
maar billijkt 't zondeloon,
wat haar ook overkoom;
rechtvaardigend haar God,
wat eeuwig zij haar lot.
Als in haar laatste vreugde
(het eren van Gods deugden)
de deugd van 't recht het wint,
al eist zij: "Doodt het kind!"
O, stonde van 't gericht;
o, dood'lijkst tijdsgewricht!
Dan wordt verloren gaan,
door God niet toegestaan.
Hier wordt de Zoon gekust,
eer z' op den weg vergaat.
Hier wordt zij welbewust,
verzekerd van haar staat.
Hier drinkt zij 't Bloed des Lams,
't welk haar in ' t leven laat.
Hier wordt de toorn geblust
en is het: Vree met God,
door 't offer van Zijn Zoon,
o aller zaligst lot."

Dát bedoel ik, en dát is ook de bevinding van de Kerk van alle eeuwen.
Zie ook topic: Nieten en nullen

-DIA- schreef:

helma schreef:gevonden via Google
(ik ken het wel een beetje, t was een geliefd gedicht van Ds Sonnevelt)

Als onder 't heilig recht,
de ziele niet meer vecht,
maar billijkt 't zondeloon,
wat haar ook overkoom;
rechtvaardigend haar God,
wat eeuwig zij haar lot.
Als in haar laatste vreugde
(het eren van Gods deugden)
de deugd van 't recht het wint,
al eist zij: "Doodt het kind!"
O, stonde van 't gericht;
o, dood'lijkst tijdsgewricht!
Dan wordt verloren gaan,
door God niet toegestaan.
Hier wordt de Zoon gekust,
eer z' op den weg vergaat.
Hier wordt zij welbewust,
verzekerd van haar staat.
Hier drinkt zij 't Bloed des Lams,
't welk haar in ' t leven laat.
Hier wordt de toorn geblust
en is het: Vree met God,
door 't offer van Zijn Zoon,
o aller zaligst lot."

Dát bedoel ik, en dát is ook de bevinding van de Kerk van alle eeuwen.
Zie ook topic: Nieten en nullen

Is er ook ruimte voor een andere bevinding?

priscilla schreef:

-DIA- schreef:

helma schreef:gevonden via Google
(ik ken het wel een beetje, t was een geliefd gedicht van Ds Sonnevelt)

Als onder 't heilig recht,
de ziele niet meer vecht,
maar billijkt 't zondeloon,
wat haar ook overkoom;
rechtvaardigend haar God,
wat eeuwig zij haar lot.
Als in haar laatste vreugde
(het eren van Gods deugden)
de deugd van 't recht het wint,
al eist zij: "Doodt het kind!"
O, stonde van 't gericht;
o, dood'lijkst tijdsgewricht!
Dan wordt verloren gaan,
door God niet toegestaan.
Hier wordt de Zoon gekust,
eer z' op den weg vergaat.
Hier wordt zij welbewust,
verzekerd van haar staat.
Hier drinkt zij 't Bloed des Lams,
't welk haar in ' t leven laat.
Hier wordt de toorn geblust
en is het: Vree met God,
door 't offer van Zijn Zoon,
o aller zaligst lot."

Dát bedoel ik, en dát is ook de bevinding van de Kerk van alle eeuwen.
Zie ook topic: Nieten en nullen

Is er ook ruimte voor een andere bevinding?

God veranderd toch niet? Als er wat veranderd dan veranderen wij.
Wij kunnen wel duizendmaal veranderen, en doen dat ook nog.

Sion zal door Recht verlost worden, en haar wederkerenden door gerechtigheid.
Dat is het.

Even toevoegen: dit gedicht zal toch zeker niet van ds. Sonnevelt zijn?
Volgens mij is het véél ouder...

Maar Dia, mensen van nu kunnen dezelfde dingen beleven als mensen van vroeger
toch kunnen ze daar andere woorden voor gebruiken
en dan herken jij het niet meer.

Probeer tussen de regels door te lezen...te luisteren.

Als ik de brieven van mijn overgrootmoeder lees, dan ben ik soms zo verrast daar dezelfde dingen in te lezen waar ikzelf mee worstel. Dezelfde verwondering te mogen zien die ik ook vaak mag ervaren
Toch zien mijn brieven aan mijn vriendinnen er heel anders uit dan de brieven van mijn overgrootmoeder.
Terwijl ik me zo aan haar verbonden weet doordat we het over dezelfde strijd hebben. We Dezelfde Zaligmaker liefhebben.
En dan maakt het niet uit of ik het in woorden zeg van 2009 en zij van 1940....

helma schreef:Maar Dia, mensen van nu kunnen dezelfde dingen beleven als mensen van vroeger
toch kunnen ze daar andere woorden voor gebruiken
en dan herken jij het niet meer.

Probeer tussen de regels door te lezen...te luisteren.

Als ik de brieven van mijn overgrootmoeder lees, dan ben ik soms zo verrast daar dezelfde dingen in te lezen waar ikzelf mee worstel. Dezelfde verwondering te mogen zien die ik ook vaak mag ervaren
Toch zien mijn brieven aan mijn vriendinnen er heel anders uit dan de brieven van mijn overgrootmoeder.
Terwijl ik me zo aan haar verbonden weet doordat we het over dezelfde strijd hebben. We Dezelfde Zaligmaker liefhebben.
En dan maakt het niet uit of ik het in woorden zeg van 2009 en zij van 1940....

Woorden kunnen anders zijn, zeker. Maar de zaken niet...

-DIA- schreef:er is een overbekend gedicht...

maar toch ken ik de tekst niet helemaal,
en weet zo ook niet wie de dichter was...

Ik zal een paar dichtregels noemen,
wellicht dat iemand me verer aan de tekst
kan helpen?

Als onder 't heilig recht
de ziele niet meer vecht

Ik ken wel meer fragmenten maar niet in
de juiste volgorde...

Ik heb het op een tegeltje staan.

albion schreef: Ik heb het op een tegeltje staan.

Da's dan een megategel.

-DIA- schreef:

helma schreef:gevonden via Google
(ik ken het wel een beetje, t was een geliefd gedicht van Ds Sonnevelt)

Als onder 't heilig recht,
de ziele niet meer vecht,
maar billijkt 't zondeloon,
wat haar ook overkoom;
rechtvaardigend haar God,
wat eeuwig zij haar lot.
Als in haar laatste vreugde
(het eren van Gods deugden)
de deugd van 't recht het wint,
al eist zij: "Doodt het kind!"
O, stonde van 't gericht;
o, dood'lijkst tijdsgewricht!
Dan wordt verloren gaan,
door God niet toegestaan.
Hier wordt de Zoon gekust,
eer z' op den weg vergaat.
Hier wordt zij welbewust,
verzekerd van haar staat.
Hier drinkt zij 't Bloed des Lams,
't welk haar in ' t leven laat.
Hier wordt de toorn geblust
en is het: Vree met God,
door 't offer van Zijn Zoon,
o aller zaligst lot."

Dát bedoel ik, en dát is ook de bevinding van de Kerk van alle eeuwen.
Zie ook topic: Nieten en nullen

Dit is toch wel wat anders. Dit is een goed evenwichtig geluid, van zonde en vergeving. Weten dat je de straf verdient... en je vastklampen aan het offer van Jezus Christus.

O, stonde van 't gericht;
o, dood'lijkst tijdsgewricht!
Dan wordt verloren gaan,
door God niet toegestaan.

Terwijl jij hamert op dat wij het verloren gaan maar wel moeten toestaan en accepteren... en je dan misschien nog eens vergeving mag ontvangen. Alsof dat het enige heilige recht is, dat we verloren gaan om onze zonden. De Bijbel leert ons van het heilig recht door het offer van Jezus Christus... Dat valt ook onder het heilig recht. Gods rechtvaardig oordeel... dat wij ook hebben verdiend... en de genade door Jezus Christus waardoor we rechtvaardig voor Hem worden en het recht van het zoonschap ontvangen.

wim schreef:

albion schreef: Ik heb het op een tegeltje staan.

Da's dan een megategel.

Valt reuze mee. Het is een smal tegeltje. Het gedicht is niet zo lang.