Duikenburgse Dagen: in Echteld zijn geen kerkmuren
Geplaatst: 23 jul 2009, 10:16
In Echteld zijn geen kerkmuren
ECHTELD – Met de zon hoog aan de lucht is dinsdag de zestiende editie van de Duikenburgse Dagen in Echteld begonnen. Kopen en verkopen. Of gewoon een dagje uit.
Erik van Biezen bemant de stand van Delphin Benelux, specialist op het gebied van lucht- en ruimtereiniging. Het kraampje is een van de ruim 200 exemplaren op het terrein rond zalencentrum De Oude Duikenburg.
Veel Delphins verkoopt hij vandaag niet, maar dat maakt volgens hem niet veel uit. „Bezoekers hebben hem dan toch even gezien. Dit soort dagen geeft ons altijd mogelijkheden een presentatie bij mensen thuis te houden.”
Bij Bogerd’s Galerie drommen talrijke dames samen voor de spiegels om hun mogelijk nieuwe hoofddeksel te bewonderen. Een oudere dame die een bescheiden hoofddeksel probeert, kijkt verstoord opzij als een jongedame met een veel omvangrijker exemplaar haar het uitzicht beneemt.
Vader, moeder en dochter Van den Broek uit Ouderkerk aan den IJssel zitten uit te blazen op een bankje. Voor hen is het vandaag een dagje uit. „We gaan bijna nooit op vakantie, want we hebben een boerderij met zestig stuks melkvee”, aldus Van den Broek.
Zijn tas is al rijk gevuld met boeken en cd’s. „Zang- en orgelmuziek, daar houd ik van”, zegt de veeboer, terwijl hij een geluidsdrager met massale samenzang van de psalmen van Datheen toont.
Tussen de drommen mensen loopt Jaap Slingerland, als SGP’er lid van het dagelijks bestuur van hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard, met zijn vrouw over het terrein. „Het is geweldig om hier te zijn”, verzucht hij.
„Soms voeren we spontaan leuke gesprekken. Zojuist babbelden we met twee echtparen uit Bleiswijk. Ik vertelde hun dat ik elke morgen nog zelf de koeien melk. Ze vroegen of ik voor hen wat biest kon regelen. Die ga ik hun binnenkort zelf brengen.”
Volgens het Zuid-Hollandse echtpaar is het „een genot” dat een dag als deze mogelijk is. „In de gezindte denken we zo vaak in allerlei hokjes. Hier is echter iedereen gelijk. In gesprekken vallen kerkmuren weg.”
Te juichen staat Arjan van der Zouwen nog niet, want zijn Reformatorische Omroep (RO) heeft nog altijd 400 donateurs nodig. Dat is echter nog maar een fractie van de 2500 leden die de RO nog niet zolang geleden zocht, erkent hij. „Het is belangrijk dat we ook hier zichtbaar zijn. Wie weet zien we bezoekers terug als donateur.”
„Veel plezier ermee, mevrouw”, klinkt de opgewekte stem van een verkoopster bij een kinderkledingkraam. Een moeder loopt glunderend weg, de verkoopster kijkt minstens zo blij. „Gewoon in de winter een witte blouse eronder. Kan ze het zo doordragen.”
De standhouder van Behufa uit Barneveld –verkoper van verband en hulpverleningsmiddelen– zet een boom op over de economische crisis, eerlijke handel en hulp aan gedupeerden uit de gezindte die door de economische malaise in de problemen zijn gekomen.
„Het is verschrikkelijk als ik hoor dat iemand uit onze gezindte na een faillissement nog steeds volledig aan de grond zit. We hebben het vaak over naastenliefde en we bieden steun aan goede projecten in de derde wereld. Maar we moeten ook oog hebben voor de mensen in onze eigen omgeving.”
In de hal voor het restaurant van De Oude Duikenburg loopt het storm voor het middagmaal. De geur van gebakken patat verspreidt zich vanuit de keuken.
Menigeen zijgt neer aan een tafeltje, wellicht vermoeid van een ochtendje slenteren. Het is vakantie en dan wordt er even niet gelet op de calorieën. Grote borden goudgele friet vinden gretig aftrek.
Het gebruikte bestek krijgt buiten, achter de keuken, een opknapbeurt. De 22-jarige Carina poetst het zojuist afgewassen tafelzilver op met spiritus.
„Leuk werk is het niet, maar het is voor een halfuurtje. Daarna neemt iemand anders het over.”
bron: http://www.refdag.nl
ECHTELD – Met de zon hoog aan de lucht is dinsdag de zestiende editie van de Duikenburgse Dagen in Echteld begonnen. Kopen en verkopen. Of gewoon een dagje uit.
Erik van Biezen bemant de stand van Delphin Benelux, specialist op het gebied van lucht- en ruimtereiniging. Het kraampje is een van de ruim 200 exemplaren op het terrein rond zalencentrum De Oude Duikenburg.
Veel Delphins verkoopt hij vandaag niet, maar dat maakt volgens hem niet veel uit. „Bezoekers hebben hem dan toch even gezien. Dit soort dagen geeft ons altijd mogelijkheden een presentatie bij mensen thuis te houden.”
Bij Bogerd’s Galerie drommen talrijke dames samen voor de spiegels om hun mogelijk nieuwe hoofddeksel te bewonderen. Een oudere dame die een bescheiden hoofddeksel probeert, kijkt verstoord opzij als een jongedame met een veel omvangrijker exemplaar haar het uitzicht beneemt.
Vader, moeder en dochter Van den Broek uit Ouderkerk aan den IJssel zitten uit te blazen op een bankje. Voor hen is het vandaag een dagje uit. „We gaan bijna nooit op vakantie, want we hebben een boerderij met zestig stuks melkvee”, aldus Van den Broek.
Zijn tas is al rijk gevuld met boeken en cd’s. „Zang- en orgelmuziek, daar houd ik van”, zegt de veeboer, terwijl hij een geluidsdrager met massale samenzang van de psalmen van Datheen toont.
Tussen de drommen mensen loopt Jaap Slingerland, als SGP’er lid van het dagelijks bestuur van hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard, met zijn vrouw over het terrein. „Het is geweldig om hier te zijn”, verzucht hij.
„Soms voeren we spontaan leuke gesprekken. Zojuist babbelden we met twee echtparen uit Bleiswijk. Ik vertelde hun dat ik elke morgen nog zelf de koeien melk. Ze vroegen of ik voor hen wat biest kon regelen. Die ga ik hun binnenkort zelf brengen.”
Volgens het Zuid-Hollandse echtpaar is het „een genot” dat een dag als deze mogelijk is. „In de gezindte denken we zo vaak in allerlei hokjes. Hier is echter iedereen gelijk. In gesprekken vallen kerkmuren weg.”
Te juichen staat Arjan van der Zouwen nog niet, want zijn Reformatorische Omroep (RO) heeft nog altijd 400 donateurs nodig. Dat is echter nog maar een fractie van de 2500 leden die de RO nog niet zolang geleden zocht, erkent hij. „Het is belangrijk dat we ook hier zichtbaar zijn. Wie weet zien we bezoekers terug als donateur.”
„Veel plezier ermee, mevrouw”, klinkt de opgewekte stem van een verkoopster bij een kinderkledingkraam. Een moeder loopt glunderend weg, de verkoopster kijkt minstens zo blij. „Gewoon in de winter een witte blouse eronder. Kan ze het zo doordragen.”
De standhouder van Behufa uit Barneveld –verkoper van verband en hulpverleningsmiddelen– zet een boom op over de economische crisis, eerlijke handel en hulp aan gedupeerden uit de gezindte die door de economische malaise in de problemen zijn gekomen.
„Het is verschrikkelijk als ik hoor dat iemand uit onze gezindte na een faillissement nog steeds volledig aan de grond zit. We hebben het vaak over naastenliefde en we bieden steun aan goede projecten in de derde wereld. Maar we moeten ook oog hebben voor de mensen in onze eigen omgeving.”
In de hal voor het restaurant van De Oude Duikenburg loopt het storm voor het middagmaal. De geur van gebakken patat verspreidt zich vanuit de keuken.
Menigeen zijgt neer aan een tafeltje, wellicht vermoeid van een ochtendje slenteren. Het is vakantie en dan wordt er even niet gelet op de calorieën. Grote borden goudgele friet vinden gretig aftrek.
Het gebruikte bestek krijgt buiten, achter de keuken, een opknapbeurt. De 22-jarige Carina poetst het zojuist afgewassen tafelzilver op met spiritus.
„Leuk werk is het niet, maar het is voor een halfuurtje. Daarna neemt iemand anders het over.”
bron: http://www.refdag.nl