Catechismusprediking
Geplaatst: 20 feb 2009, 11:29
Vraag na vraag met vreugde bepreekt
WADDINXVEEN – „Waar kom ik vandaan? En waar ga ik heen? Zulke vragen van de moderne mens worden in de Heidelbergse Catechismus beantwoord. De catechismus is zeer actueel. De moderne mens vraagt algauw: Wat héb ik eraan? De catechismus vraagt steeds weer: Wat baat het mij, wat nut heb ik ervan?”
Ds. IJ. R. Bijl, hersteld hervormd predikant te Waddinxveen, preekt „met vreugde” uit de Heidelberger, zegt hij. „De Heidelbergse Catechismus is voor de gemeente van essentieel belang. Het is de leer van het heil die aan de gemeente moet worden voorgesteld en die moet worden toegeëigend, met daarbij de toepassing naar hart en leven.
Het gaat niet alleen om het overdragen van cognitieve kennis, maar vooral ook om de gezonde leer van vrije genade voor arme zondaren, hoe dat bevindelijk gekend en beleefd wordt.”
Catechismusprediking richt zich niet uitsluitend op het hoofd, maar richt de pijl op het hart van de mens. „Hoe de Heere genade uitwerkt in het leven en hoe dat bevindelijk wordt geleerd. Het rijke daarvan is dat je als predikant de leer mag uitleggen en mag voorstellen, maar ook mag verkondigen hoe de Heere dat Zelf door genade wil werken. Het gaat om de diepte van onze zonde en ellende, maar ook om het door Christus verworven heil en de toepassing daarvan door de Heilige Geest.”
Ds. Bijl zegt gemiddeld twee- tot driemaal per maand uit de catechismus te preken. Per preek behandelt hij één vraag met het bijbehorende antwoord. Wanneer een gehele zondagsafdeling wordt behandeld, vreest hij voor oppervlakkigheid. „Het mag geen catechisatieles worden, waarbij je verstandelijk alle leerstelligheden voorbij laat komen. De Heidelberger is zo rijk dat ik het liefst vraag voor vraag behandel. En nog kom ik soms tijd tekort.”
Het gaat in dit belijdenisgeschrift echt om de enige troost in leven en in sterven, zegt ds. Bijl. „De vragen worden ons na aan het hart gelegd: Hoe staat het er met ons voor als alles voorbij is, als alles achtergelaten moet worden? Daarop moet antwoord komen. Ook in de Heidelberger gaat het om eeuwig wel of eeuwig wee. Er gaat een dringend appel van uit om de Heere te zoeken.”
De catechismus is het leer- en troostboek bij uitstek. „De predikant die nalaat met regelmaat daaruit te preken, doet zijn gemeenteleden tekort. Een geregelde catechismusprediking bewaart zowel predikant als gemeente voor eenzijdigheden”, zegt de predikant uit Waddinxveen. „Alle aspecten van het geloofsleven komen vanzelf aan de orde. In de Heidelberger wordt de volle raad Gods verkondigd.”
Ds. Bijl is acht jaar predikant, maar heeft nog steeds niet de gehele catechismus uitgepreekt. Na de kerkscheuring in mei 2004 is hij opnieuw begonnen. Tijdens de zomerperiode preekt hij alleen vrije stof. „Ik vind het belangrijk dat de gehele gemeente aanwezig is bij de catechismusprediking. Als hele gezinnen twee zondagen afwezig zijn, missen ze te veel, vind ik. Mensen moeten de hoofdlijn blijven volgen. Dus schort ik de catechismuspreken in de zomer even op.”
De Heidelberger is actueel. „We leven in een andere tijd dan Olevianus en Ursinus, maar de vragen waar mensen mee worstelen, vind je allemaal terug in dit leerboek. De prediking van de Heidelberger is daarom niet slechts de behandeling van een geschiedkundig geschrift.”
Bij de voorbereiding van de catechismusprediking gebruikt ds. Bijl graag de verklaring van ds. J. van Sliedregt, die ook vraag voor vraag behandelt. „Kohlbrugge zegt ergens: Allen die ooit door God bekeerd zijn, stemmen van harte met de Heidelberger in. En allen die daarentegen onbekeerd zijn gebleven, hebben er altijd al aan gewrikt. Maar de Heidelberger heeft altijd nog alle stormen doorstaan: die van Rome, die van de verlichting, die van het postmodernisme, en nu die van de evangelische beweging.”
Ds. Bijl is bestuurslid van de Stichting Vrienden van Heidelberg en Dordrecht. „Wat verdrietig als je moet constateren dat dit belijdenisgeschrift in Duitsland nauwelijks meer te vinden is. Het is ons verlangen dat de enige troost weer gekend en beleefd mag worden in Duitsland, het land waar de Heere Zelf de Heidelberger geschonken heeft.”
refdag.nl
WADDINXVEEN – „Waar kom ik vandaan? En waar ga ik heen? Zulke vragen van de moderne mens worden in de Heidelbergse Catechismus beantwoord. De catechismus is zeer actueel. De moderne mens vraagt algauw: Wat héb ik eraan? De catechismus vraagt steeds weer: Wat baat het mij, wat nut heb ik ervan?”
Ds. IJ. R. Bijl, hersteld hervormd predikant te Waddinxveen, preekt „met vreugde” uit de Heidelberger, zegt hij. „De Heidelbergse Catechismus is voor de gemeente van essentieel belang. Het is de leer van het heil die aan de gemeente moet worden voorgesteld en die moet worden toegeëigend, met daarbij de toepassing naar hart en leven.
Het gaat niet alleen om het overdragen van cognitieve kennis, maar vooral ook om de gezonde leer van vrije genade voor arme zondaren, hoe dat bevindelijk gekend en beleefd wordt.”
Catechismusprediking richt zich niet uitsluitend op het hoofd, maar richt de pijl op het hart van de mens. „Hoe de Heere genade uitwerkt in het leven en hoe dat bevindelijk wordt geleerd. Het rijke daarvan is dat je als predikant de leer mag uitleggen en mag voorstellen, maar ook mag verkondigen hoe de Heere dat Zelf door genade wil werken. Het gaat om de diepte van onze zonde en ellende, maar ook om het door Christus verworven heil en de toepassing daarvan door de Heilige Geest.”
Ds. Bijl zegt gemiddeld twee- tot driemaal per maand uit de catechismus te preken. Per preek behandelt hij één vraag met het bijbehorende antwoord. Wanneer een gehele zondagsafdeling wordt behandeld, vreest hij voor oppervlakkigheid. „Het mag geen catechisatieles worden, waarbij je verstandelijk alle leerstelligheden voorbij laat komen. De Heidelberger is zo rijk dat ik het liefst vraag voor vraag behandel. En nog kom ik soms tijd tekort.”
Het gaat in dit belijdenisgeschrift echt om de enige troost in leven en in sterven, zegt ds. Bijl. „De vragen worden ons na aan het hart gelegd: Hoe staat het er met ons voor als alles voorbij is, als alles achtergelaten moet worden? Daarop moet antwoord komen. Ook in de Heidelberger gaat het om eeuwig wel of eeuwig wee. Er gaat een dringend appel van uit om de Heere te zoeken.”
De catechismus is het leer- en troostboek bij uitstek. „De predikant die nalaat met regelmaat daaruit te preken, doet zijn gemeenteleden tekort. Een geregelde catechismusprediking bewaart zowel predikant als gemeente voor eenzijdigheden”, zegt de predikant uit Waddinxveen. „Alle aspecten van het geloofsleven komen vanzelf aan de orde. In de Heidelberger wordt de volle raad Gods verkondigd.”
Ds. Bijl is acht jaar predikant, maar heeft nog steeds niet de gehele catechismus uitgepreekt. Na de kerkscheuring in mei 2004 is hij opnieuw begonnen. Tijdens de zomerperiode preekt hij alleen vrije stof. „Ik vind het belangrijk dat de gehele gemeente aanwezig is bij de catechismusprediking. Als hele gezinnen twee zondagen afwezig zijn, missen ze te veel, vind ik. Mensen moeten de hoofdlijn blijven volgen. Dus schort ik de catechismuspreken in de zomer even op.”
De Heidelberger is actueel. „We leven in een andere tijd dan Olevianus en Ursinus, maar de vragen waar mensen mee worstelen, vind je allemaal terug in dit leerboek. De prediking van de Heidelberger is daarom niet slechts de behandeling van een geschiedkundig geschrift.”
Bij de voorbereiding van de catechismusprediking gebruikt ds. Bijl graag de verklaring van ds. J. van Sliedregt, die ook vraag voor vraag behandelt. „Kohlbrugge zegt ergens: Allen die ooit door God bekeerd zijn, stemmen van harte met de Heidelberger in. En allen die daarentegen onbekeerd zijn gebleven, hebben er altijd al aan gewrikt. Maar de Heidelberger heeft altijd nog alle stormen doorstaan: die van Rome, die van de verlichting, die van het postmodernisme, en nu die van de evangelische beweging.”
Ds. Bijl is bestuurslid van de Stichting Vrienden van Heidelberg en Dordrecht. „Wat verdrietig als je moet constateren dat dit belijdenisgeschrift in Duitsland nauwelijks meer te vinden is. Het is ons verlangen dat de enige troost weer gekend en beleefd mag worden in Duitsland, het land waar de Heere Zelf de Heidelberger geschonken heeft.”
refdag.nl