SecorDabar schreef:Uit: Der zwakken Leidsman aan des Heeren heilige tafel van ds. Simon Simonides:
Ik verwonder mij dikwijls hoe ik het volk Gods zo bekommerd vind over hun staat,
daar de kinderen der wereld zo onbezorgd en weelderig daar henen gaan,
alsof zij de ware bondgenoten waren.
Maar het gaat hier in het Geestelijke zoals men dikwijls in het tijdelijke verneemt.
Het spreekwoord zegt: Terwijl de armen zingen, zuchten de rijken.
Zo vindt men het dikwijls.
Terwijl de arme man in zijn pothuis zingt,
zo is de rijke man vol rouw in zijn rijke zaal.
Evenzo gaat het ook dikwijls met de ziel, de ledigste zielen zijn dikwijls
het meest verheugd, alsof het vrij wat ware, daar de
meest begenadigste kermen en zuchten.
Dat vertoont zich bijzonder als het Heilig Avondmaal voorhanden is,
de blote belijders gaan dikwijls met grote verwaandheid daar heen,
alsof zij alleen leden van Christus waren, daar de ware
discipelen klagen en kermen over haar onwaardigheid, kwalijk
vrijmoedigheid durvende nemen om tot hare Heere toe te gaan.
Ik verwonder me meer over ''klagende en kermende discipelen''.
Hand 32:46:
''aten tesamen met verheuging en eenvoudigheid des harten.''
“Wij prediken tot mensen alsof zij zich ervan bewust zijn stervende zondaars te zijn; dat zijn zij niet; zij hebben een goede tijd, en ons spreken over wedergeboren worden ligt op een domein waarvan zij niets weten. De natuurlijke mens wil niet wedergeboren worden”.
- Oswald Chambers -
SecorDabar schreef:Uit: Der zwakken Leidsman aan des Heeren heilige tafel van ds. Simon Simonides:
Ik verwonder mij dikwijls hoe ik het volk Gods zo bekommerd vind over hun staat,
daar de kinderen der wereld zo onbezorgd en weelderig daar henen gaan,
alsof zij de ware bondgenoten waren.
Maar het gaat hier in het Geestelijke zoals men dikwijls in het tijdelijke verneemt.
Het spreekwoord zegt: Terwijl de armen zingen, zuchten de rijken.
Zo vindt men het dikwijls.
Terwijl de arme man in zijn pothuis zingt,
zo is de rijke man vol rouw in zijn rijke zaal.
Evenzo gaat het ook dikwijls met de ziel, de ledigste zielen zijn dikwijls
het meest verheugd, alsof het vrij wat ware, daar de
meest begenadigste kermen en zuchten.
Dat vertoont zich bijzonder als het Heilig Avondmaal voorhanden is,
de blote belijders gaan dikwijls met grote verwaandheid daar heen,
alsof zij alleen leden van Christus waren, daar de ware
discipelen klagen en kermen over haar onwaardigheid, kwalijk
vrijmoedigheid durvende nemen om tot hare Heere toe te gaan.
Ik verwonder me meer over ''klagende en kermende discipelen''.
Hand 32:46:
''aten tesamen met verheuging en eenvoudigheid des harten.''
Als ik vragen mag, Simon, ik krijg vaak de indruk dat je
de Bijbel citeert na dat het jouw uitkomt.
Ellende wil je -zo het lijkt- weinig van weten?
En hoe zal je ten diepste dankbaar zijn, en de dood des
Heeren verkondigen in het midden der gemeente,
indien je niet weet uit welk een grote nood en dood
of je verlost bent?
-DIA- schreef:
Als ik vragen mag, Simon, ik krijg vaak de indruk dat je
de Bijbel citeert na dat het jouw uitkomt.
Ellende wil je -zo het lijkt- weinig van weten?
En hoe zal je ten diepste dankbaar zijn, en de dood des
Heeren verkondigen in het midden der gemeente,
indien je niet weet uit welk een grote nood en dood
of je verlost bent?
Veel mensen willen van de ellende niets horen. Dat is voorbij. Natuurlijk mag je niet in de ellende blijven steken. Erna volgt immers het stuk van de verlossing. Maar als de dankbaarheid aanvangt, begint de bestrijding.
Er is geen kennis bij veel kerkmensen, omdat de catechismus niet alom gepredikt wordt.
Dus dan krijg je de kreet: ik heb mezelf bekeerd, ik heb Jezus aangenomen.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Nogmaal een stukje uit "Der zwakken Leidsman aan des Heeren heilige tafel" van ds. Simon Simonides.
Wat is de vrucht na een rechte avondmaalsgang ?
In hun ogen wordt de avondmaalganger niet beter maar erger.
Gij denkt erger te zijn, en zijt mogelijk beter, als een zieke, die te voren
zijn ziekte niet gevoelde, tot zichzelf komende, wel zou zeggen dat hij erger was,
niet omdat hij zieker is, maar zijn ziekte meer voelt, zo is het met u, dit was de vrucht
van het medicijn, van Gods Woord, van het Heilig Avondmaal:
dat gij nu uw zonde meer ziet, meer gevoelt.
Dat is wat anders, als dat gij zoudt zeggen, meer zondig te zijn.
O neen! Gij zijt zoveel beter, als gij denkt erger te zijn.
Hoe meer liefde van Christus, hoe zondiger in eigen oog en waarneming.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
De instelling van het Heilig Avondmaal is geen instelling van mensen, maar zelf door de Koning der Kerk ingesteld. Het is een goddelijke daad.
Zijn we daar altijd wel van doordrongen?
De ambtsdragers in Gods huis en Gods volk, die het liefdebevel van Jezus in deze heilige instelling opvolgen. Want dit is het bevel van de Heere der Heren (Psalm 81).
Helaas wat een willekeur, wat een ontheiliging van deze heilige dis; heilige dingen moeten heilig geschieden.
Het liefdebevel: doe dat tot mijn gedachtenis. Wat is er helaas een grote onkunde, ook op dat terrein.
De Heere Jezus zegt ervan: tot mijn gedachtenis.
Het aloude avondmaalsformulier is een 'gouden kleinood'. Wat wordt dit weinig gelezen, ook in de week van voorbereiding.
Het zijn allemaal gegronde zaken, geput uit Gods Woord. Wat een troost wordt er in verklaard voor Gods kind.
Lees en herlees dit formulier!
Wat een ontrouw vaak bij Gods volk, want een verachteren in de genade om het liefdebevel van Jezus niet op te volgen om zichzelf te kunnen handhaven.
Bij de Heere kan men zich niet handhaven.
ds. G. Schipaanboord
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Mara schreef:De instelling van het Heilig Avondmaal is geen instelling van mensen, maar zelf door de Koning der Kerk ingesteld. Het is een goddelijke daad.
Zijn we daar altijd wel van doordrongen?
De ambtsdragers in Gods huis en Gods volk, die het liefdebevel van Jezus in deze heilige instelling opvolgen. Want dit is het bevel van de Heere der Heren (Psalm 81).
Helaas wat een willekeur, wat een ontheiliging van deze heilige dis; heilige dingen moeten heilig geschieden.
Het liefdebevel: doe dat tot mijn gedachtenis. Wat is er helaas een grote onkunde, ook op dat terrein.
De Heere Jezus zegt ervan: tot mijn gedachtenis.
Het aloude avondmaalsformulier is een 'gouden kleinood'. Wat wordt dit weinig gelezen, ook in de week van voorbereiding.
Het zijn allemaal gegronde zaken, geput uit Gods Woord. Wat een troost wordt er in verklaard voor Gods kind.
Lees en herlees dit formulier!
Wat een ontrouw vaak bij Gods volk, want een verachteren in de genade om het liefdebevel van Jezus niet op te volgen om zichzelf te kunnen handhaven.
Bij de Heere kan men zich niet handhaven.
ds. G. Schipaanboord
Beste Mara,
Dat was de waarneming van ds. Schipaanboord.
Wat zou dominee bedoelen met "ontheiliging van deze heilige dis" en "grote onkunde" op het terrein van dit te doen tot gedachtenis ??
Toch niet alleen dat men het avondmaalsformulier nalaat te lezen ?
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
SecorDabar schreef:Uit: Der zwakken Leidsman aan des Heeren heilige tafel van ds. Simon Simonides:
Ik verwonder mij dikwijls hoe ik het volk Gods zo bekommerd vind over hun staat,
daar de kinderen der wereld zo onbezorgd en weelderig daar henen gaan,
alsof zij de ware bondgenoten waren.
Maar het gaat hier in het Geestelijke zoals men dikwijls in het tijdelijke verneemt.
Het spreekwoord zegt: Terwijl de armen zingen, zuchten de rijken.
Zo vindt men het dikwijls.
Terwijl de arme man in zijn pothuis zingt,
zo is de rijke man vol rouw in zijn rijke zaal.
Evenzo gaat het ook dikwijls met de ziel, de ledigste zielen zijn dikwijls
het meest verheugd, alsof het vrij wat ware, daar de
meest begenadigste kermen en zuchten.
Dat vertoont zich bijzonder als het Heilig Avondmaal voorhanden is,
de blote belijders gaan dikwijls met grote verwaandheid daar heen,
alsof zij alleen leden van Christus waren, daar de ware
discipelen klagen en kermen over haar onwaardigheid, kwalijk
vrijmoedigheid durvende nemen om tot hare Heere toe te gaan.
Ik verwonder me meer over ''klagende en kermende discipelen''.
Hand 32:46:
''aten tesamen met verheuging en eenvoudigheid des harten.''
Als ik vragen mag, Simon, ik krijg vaak de indruk dat je
de Bijbel citeert na dat het jouw uitkomt.
Ellende wil je -zo het lijkt- weinig van weten?
En hoe zal je ten diepste dankbaar zijn, en de dood des
Heeren verkondigen in het midden der gemeente,
indien je niet weet uit welk een grote nood en dood
of je verlost bent?
Wie mag weten uit welke ellende hij verlost is , is toch blij en verheugd?
Hoe kun je getuigen en evangeliseren, als je klaagt en kermt ?
Je geeft zelf het antwoord al...
“Wij prediken tot mensen alsof zij zich ervan bewust zijn stervende zondaars te zijn; dat zijn zij niet; zij hebben een goede tijd, en ons spreken over wedergeboren worden ligt op een domein waarvan zij niets weten. De natuurlijke mens wil niet wedergeboren worden”.
- Oswald Chambers -
SecorDabar schreef:Uit: Der zwakken Leidsman aan des Heeren heilige tafel van ds. Simon Simonides:
Ik verwonder mij dikwijls hoe ik het volk Gods zo bekommerd vind over hun staat,
daar de kinderen der wereld zo onbezorgd en weelderig daar henen gaan,
alsof zij de ware bondgenoten waren.
Maar het gaat hier in het Geestelijke zoals men dikwijls in het tijdelijke verneemt.
Het spreekwoord zegt: Terwijl de armen zingen, zuchten de rijken.
Zo vindt men het dikwijls.
Terwijl de arme man in zijn pothuis zingt,
zo is de rijke man vol rouw in zijn rijke zaal.
Evenzo gaat het ook dikwijls met de ziel, de ledigste zielen zijn dikwijls
het meest verheugd, alsof het vrij wat ware, daar de
meest begenadigste kermen en zuchten.
Dat vertoont zich bijzonder als het Heilig Avondmaal voorhanden is,
de blote belijders gaan dikwijls met grote verwaandheid daar heen,
alsof zij alleen leden van Christus waren, daar de ware
discipelen klagen en kermen over haar onwaardigheid, kwalijk
vrijmoedigheid durvende nemen om tot hare Heere toe te gaan.
Ik verwonder me meer over ''klagende en kermende discipelen''.
Hand 32:46:
''aten tesamen met verheuging en eenvoudigheid des harten.''
Als ik vragen mag, Simon, ik krijg vaak de indruk dat je
de Bijbel citeert na dat het jouw uitkomt.
Ellende wil je -zo het lijkt- weinig van weten?
En hoe zal je ten diepste dankbaar zijn, en de dood des
Heeren verkondigen in het midden der gemeente,
indien je niet weet uit welk een grote nood en dood
of je verlost bent?
Wie mag weten uit welke ellende hij verlost is , is toch blij en verheugd?
Hoe kun je getuigen en evangeliseren, als je klaagt en kermt ?
Je geeft zelf het antwoord al...
Ds. Simon Simonides schreef: Hoe meer liefde van Christus, hoe zondiger in eigen oog en waarneming.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Mara schreef:De instelling van het Heilig Avondmaal is geen instelling van mensen, maar zelf door de Koning der Kerk ingesteld. Het is een goddelijke daad.
Zijn we daar altijd wel van doordrongen?
De ambtsdragers in Gods huis en Gods volk, die het liefdebevel van Jezus in deze heilige instelling opvolgen. Want dit is het bevel van de Heere der Heren (Psalm 81).
Helaas wat een willekeur, wat een ontheiliging van deze heilige dis; heilige dingen moeten heilig geschieden.
Het liefdebevel: doe dat tot mijn gedachtenis. Wat is er helaas een grote onkunde, ook op dat terrein.
De Heere Jezus zegt ervan: tot mijn gedachtenis.
Het aloude avondmaalsformulier is een 'gouden kleinood'. Wat wordt dit weinig gelezen, ook in de week van voorbereiding.
Het zijn allemaal gegronde zaken, geput uit Gods Woord. Wat een troost wordt er in verklaard voor Gods kind.
Lees en herlees dit formulier!
Wat een ontrouw vaak bij Gods volk, want een verachteren in de genade om het liefdebevel van Jezus niet op te volgen om zichzelf te kunnen handhaven.
Bij de Heere kan men zich niet handhaven.
ds. G. Schipaanboord
Beste Mara,
Dat was de waarneming van ds. Schipaanboord.
Wat zou dominee bedoelen met "ontheiliging van deze heilige dis" en "grote onkunde" op het terrein van dit te doen tot gedachtenis ??
Toch niet alleen dat men het avondmaalsformulier nalaat te lezen ?
Nee dat denk ik niet. Wellicht bedoelt hij het onwettig aangaan? Het valt mij op dat de ene predikant veel ruimer noodt dan de andere. Het H.A. is bedoeld voor Gods Volk, zo begrijp ik het. Dus als je onbekeerd bent, kun je jezelf een oordeel eten en drinken.
Anderzijds mag een bekommerde dus niet blijven zitten.
Misschien kan iemand die de prediking van deze dominee goed kent, het corrigeren dan wel aanvullen.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Nog een stukje van ds. Simon Simonides over "klagende zielen" ná het gebruik van het Heilig Avondmaal:
Ik zal ook enige Troostredenen alhier neerstellen, die zich de klagende ziel zal mogen
tegemoet voeren, om daaruit haar troost te scheppen en zichzelf in haar
weemoedigheid te ondersteunen.
Weet o klagende ziele! dat dit geen ongewoon lot is der kinderen Gods. Het is niets
vreemds, dat u overkomt, maar wordt ook aan velen van Uw broederen vervuld. Uw
klacht is ook anderen gemeen, en komt zelfs in enige wijze overeen met die van de
Geestelijke Bruid (Hoogl. 2 v. 4, 5) dezelve geweest zijnde in de wijnkelder van haren
Bruidegom, keerde terug met een verzuchtende ziel en klagende mond. Versterk mij
met de flessen, ondersteunt mij met de appelen, want ik ben krank van liefde.
Zo verzucht zij, het schijnt een onbekwame tijd te zijn tot zulke klachten, maar zo gaat
het soms, dat de ziel kerende van haren Jezus, zich genoodzaakt vindt om in bittere
weeklagen uit te breken.
‘t is waar, de Geestelijke Bruid verzucht hier, omdat ze nu de smaak mist van die zoete wijn,
die zij even tevoren in de wijnkelder van Jezus Christus geproefd had.
Maar ook gebeurt het niet zelden, dat deze klacht ontstaat uit
een weigering van die Liefdedronk of immers een niet gevoelen daarvan in de ziel.
Dat is het lot, waar u over klaagt, u bent bij Jezus in Zijn wijnhuis geweest, maar
klaagt Zijn zoete wijn niet geproefd te hebben, ja, zelfs een donker gezicht en harde
bejegening van uw Hemelse Jozef ontvangen te hebben. Dat ge u daarover vernedert,
is billijk en nodig en kan u ter onderzoeking brengen of u niet met de broederen van
Jozef uw Vriend mocht beledigd hebben, maar ondertussen geef de moed niet
verloren, Hij zal zich nog tot u wenden en uw schuren met Hemels Koren vervullen.
ja, Hij heeft licht zulks al gedaan, al voelt u nog de kracht zo niet. De spijs geeft niet
terstond het voedsel aan het lichaam. ja, als de maag ziek en kwalijk is, zo veroorzaakt
het zelfs ten eerste pijn; men ziet het ook bijzonder in de geneesmiddelen des
lichaams; dezelve sterken niet ten eerste het lichaam, dat nochtans het einde van de
medicijnen is, maar maken zelfs de mens eerst kwalijk en walgelijk om zo de
gezondheid te bewerken. Staat het ook zo met deze Geestelijke geneesmiddelen, zij
geven haar vrucht niet altoos voor het tegenwoordige, ja het gebeurt soms dat de ziel
flauw en ziek is na het innemen van deze geneesmiddelen, maar wat nood? Laat ze
eens door werken en zie wat sterkte na deze flauwte wil volgen en wat vreugde zich
na deze treurigheid openbaart.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
SecorDabar schreef:Uit: Der zwakken Leidsman aan des Heeren heilige tafel van ds. Simon Simonides:
Ik verwonder mij dikwijls hoe ik het volk Gods zo bekommerd vind over hun staat,
daar de kinderen der wereld zo onbezorgd en weelderig daar henen gaan,
alsof zij de ware bondgenoten waren.
Maar het gaat hier in het Geestelijke zoals men dikwijls in het tijdelijke verneemt.
Het spreekwoord zegt: Terwijl de armen zingen, zuchten de rijken.
Zo vindt men het dikwijls.
Terwijl de arme man in zijn pothuis zingt,
zo is de rijke man vol rouw in zijn rijke zaal.
Evenzo gaat het ook dikwijls met de ziel, de ledigste zielen zijn dikwijls
het meest verheugd, alsof het vrij wat ware, daar de
meest begenadigste kermen en zuchten.
Dat vertoont zich bijzonder als het Heilig Avondmaal voorhanden is,
de blote belijders gaan dikwijls met grote verwaandheid daar heen,
alsof zij alleen leden van Christus waren, daar de ware
discipelen klagen en kermen over haar onwaardigheid, kwalijk
vrijmoedigheid durvende nemen om tot hare Heere toe te gaan.
Ik verwonder me meer over ''klagende en kermende discipelen''.
Hand 32:46:
''aten tesamen met verheuging en eenvoudigheid des harten.''
Als ik vragen mag, Simon, ik krijg vaak de indruk dat je
de Bijbel citeert na dat het jouw uitkomt.
Ellende wil je -zo het lijkt- weinig van weten?
En hoe zal je ten diepste dankbaar zijn, en de dood des
Heeren verkondigen in het midden der gemeente,
indien je niet weet uit welk een grote nood en dood
of je verlost bent?
Wie mag weten uit welke ellende hij verlost is , is toch blij en verheugd?
Hoe kun je getuigen en evangeliseren, als je klaagt en kermt ?
Je geeft zelf het antwoord al...
refo schreef:ja, ga verder, wat zei hij daar meteen achter aan?
Dat weet jij wel....betekent dat dat hij alleen maar een dankbaar en opgeruimd, een blij en verheugd mens was die alleen maar de Heere onophoudelijk dankte voor de verlossing en niet meer klaagde over zijn ellende?
Nee, hij moest belijden: "het goede dat ik wil, doe ik niet, en het kwade wat ik niet wil, dat doe ik".
Dat is iets anders dan Simon ons wil laten geloven. Ze is erg goed in het eenzijdig citeren van de Bijbel.
1. De scheiding loopt niet alleen door de wereld, ook door de kerk, en zelfs door de avondmaaltafels
2. De kerkeraad maakt zich zorgen dat er vrouwen met kortgeknipt haar en met make-up aan het heilig avondmaal zijn aangegaan
3. De kerkeraad verzoekt in de kerkbode dat men voortaan niet in vrijetijdskleding ten avondmaal gaat
4. uitwendige zaken doen niet ter zake, we leven in 2012, we hoeven dus niet in stemmige kleding ten avondmaal aan te gaan, want onder een zwart kostuum kan een onvernieuwd hart schuilen
Kunnen jullie dit bijbels onderbouwen in jullie meningsvorming ?
Laatst gewijzigd door SecorDabar op 25 sep 2012, 15:14, 1 keer totaal gewijzigd.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
