Mag een diaken weigeren op een tweetal te komen voor ouderling?
Dit voorval kwam mij onlangs ter ore. Een diaken die in het algemeen de achting van de gemeente wegdraagt weigerde, misschien uit bescheidenheid, op tweetal te komen voor ouderling. Hij was hier ook voor aan de beurt. Met als gevolg een andere broeder uit de kerkenraad die op tweetal voor ouderling gezet werd met iemand uit de gemeente. De laatste merkte terecht op dat als hem gevraagd was op tweetal te willen komen, hij óók geweigerd had!

accoord schreef:Mag een diaken weigeren op een tweetal te komen voor ouderling?

Ik onderbouw het maar niet meer.
Het antwoord is: Neen, tenzij hij licht gekregen heeft om geen ouderling te mogen worden.

accoord schreef:Mag een diaken weigeren op een tweetal te komen voor ouderling?
Dit voorval kwam mij onlangs ter ore. Een diaken die in het algemeen de achting van de gemeente wegdraagt weigerde, misschien uit bescheidenheid, op tweetal te komen voor ouderling. Hij was hier ook voor aan de beurt. Met als gevolg een andere broeder uit de kerkenraad die op tweetal voor ouderling gezet werd met iemand uit de gemeente. De laatste merkte terecht op dat als hem gevraagd was op tweetal te willen komen, hij óók geweigerd had!

Uiteraard mag dat, als die mogelijkheid zich voordoet. In de GG krijg je die keus niet eens, je wordt op tweetal gezet zonder dat ze het aan je vragen.

refo schreef:

accoord schreef:Mag een diaken weigeren op een tweetal te komen voor ouderling?
Dit voorval kwam mij onlangs ter ore. Een diaken die in het algemeen de achting van de gemeente wegdraagt weigerde, misschien uit bescheidenheid, op tweetal te komen voor ouderling. Hij was hier ook voor aan de beurt. Met als gevolg een andere broeder uit de kerkenraad die op tweetal voor ouderling gezet werd met iemand uit de gemeente. De laatste merkte terecht op dat als hem gevraagd was op tweetal te willen komen, hij óók geweigerd had!

Uiteraard mag dat, als die mogelijkheid zich voordoet. In de GG krijg je die keus niet eens, je wordt op tweetal gezet zonder dat ze het aan je vragen.

Ja, het manslid uit de gemeente kreeg geen gelegenheid om te bedanken omdat hij gewoon op tweetal was gezet door de kerenraad. Maar diezelfde kerkenraad moest ook beslissen wie van de diakenen er op tweetal werd gezet. Deze man kreeg wél gelegenheid om te bedanken omdat hij op dit feestje zelf aanwezig was!

Trouwens, jvdg, al heb je er geen geloof voor om ouderling te kunnen of mogen worden, dan is er toch de mogelijkheid om te bedanken na de stemming?

refo schreef:

accoord schreef:Mag een diaken weigeren op een tweetal te komen voor ouderling?
Dit voorval kwam mij onlangs ter ore. Een diaken die in het algemeen de achting van de gemeente wegdraagt weigerde, misschien uit bescheidenheid, op tweetal te komen voor ouderling. Hij was hier ook voor aan de beurt. Met als gevolg een andere broeder uit de kerkenraad die op tweetal voor ouderling gezet werd met iemand uit de gemeente. De laatste merkte terecht op dat als hem gevraagd was op tweetal te willen komen, hij óók geweigerd had!

Uiteraard mag dat, als die mogelijkheid zich voordoet. In de GG krijg je die keus niet eens, je wordt op tweetal gezet zonder dat ze het aan je vragen.

Tjonge das lomp van de GG..

accoord schreef:Trouwens, jvdg, al heb je er geen geloof voor om ouderling te kunnen of mogen worden, dan is er toch de mogelijkheid om te bedanken na de stemming?

Natuurlijk kun je alsnog bedanken, maar dat strijd weer tegen de uitspraak: gekozen en mitsdien van God geroepen......
Want Hij geeft wat nodig is om dat ambt uit te oefenen.

In de vroege kerk waren ze daar niet zo moeilijk over: de gemeente koos iemand uit die ze geschikt vonden (zonder 2-tallen trouwens), en degene die gekozen werd had geen keus.

pierre27 schreef:

refo schreef:

accoord schreef:Mag een diaken weigeren op een tweetal te komen voor ouderling?
Dit voorval kwam mij onlangs ter ore. Een diaken die in het algemeen de achting van de gemeente wegdraagt weigerde, misschien uit bescheidenheid, op tweetal te komen voor ouderling. Hij was hier ook voor aan de beurt. Met als gevolg een andere broeder uit de kerkenraad die op tweetal voor ouderling gezet werd met iemand uit de gemeente. De laatste merkte terecht op dat als hem gevraagd was op tweetal te willen komen, hij óók geweigerd had!

Uiteraard mag dat, als die mogelijkheid zich voordoet. In de GG krijg je die keus niet eens, je wordt op tweetal gezet zonder dat ze het aan je vragen.

Tjonge das lomp van de GG..

Je mag daarna bedanken voor het ambt, als je gekozen bent.
Daarbij kan ik er ook wel inkomen dat mensen bedanken, omdat zij meer gaven hebben voor een andere functie bijvoorbeeld. Ik heb mij er ook altijd over verbaasd, dat in een gemeente met organisten te kort, de organist ook verkiesbaar werd gestelt.

accoord schreef: Hij was hier ook voor aan de beurt.

Ik vind dit een bijzondere uitspraak.... hoe kan je nu aan de beurt zijn?

Bij ons zag je dat ook vaak gebeuren. Ik was pas blij dat bij ons een diaken die op tweetal voor ouderling werd gezet van te voren al aangaf dat hij het niet zou aannemen. Diakenen zijn bij ons ook al betrokken bij de huisbezoeken overigens.

Zijn motivatie was ik ben geroepen voor het ambt van diaken. Vaak wordt diaken als een opstapje gezien naar iets meer (lees: ouderling). Ik vond het een goede zaak dat hij het ambt van diaken zo weer goed voor het voetlicht bracht.

Democritus schreef:

accoord schreef: Hij was hier ook voor aan de beurt.

Ik vind dit een bijzondere uitspraak.... hoe kan je nu aan de beurt zijn?

Bij ons zag je dat ook vaak gebeuren. Ik was pas blij dat bij ons een diaken die op tweetal voor ouderling werd gezet van te voren al aangaf dat hij het niet zou aannemen. Diakenen zijn bij ons ook al betrokken bij de huisbezoeken overigens.

Zijn motivatie was ik ben geroepen voor het ambt van diaken. Vaak wordt diaken als een opstapje gezien naar iets meer (lees: ouderling). Ik vond het een goede zaak dat hij het ambt van diaken zo weer goed voor het voetlicht bracht.

Het klinkt mij iets te voorbarig. Hoe kan je nu weten uitsluitend tot het ambt van diaken te zijn geroepen, voordat de letterlijke verkiezing tot het ambt van ouderling heeft plaatsgevonden?

Dat is ook zo'n dogreden van de GG: je bent pas ergens toe geroepen als je helft van de stemmen op je verzameld hebt. Pas dan kun je daar iets over zeggen. Ik zou zeggen: laat dat maar over aan het denkraam van de gekozene zelf.
Aan de ene kant moet het iets 'inwendigs' zijn (whatever that may be) anderzijds is het uitwendige och weer wel bepalend. Lees nl het commentaar van ds de Gier over het bedanken: slechts als er zwaarwegende argumenten zijn.

refo schreef:Aan de ene kant moet het iets 'inwendigs' zijn (whatever that may be) anderzijds is het uitwendige och weer wel bepalend. Lees nl het commentaar van ds de Gier over het bedanken: slechts als er zwaarwegende argumenten zijn.

Ik geloof vast, dat de Heere naast de uitwendige roeping ook een inwendige roeping geeft, hetzij voor de verkiezing, hetzij erna. Hiermee volg ik de lijn, die ook Brakel beschrijft in zijn Redelijke Godsdienst.
En één van de zwaarst wegende argumenten om te bedankt voor een ambt is m.i. het gemis aan de inwendige roeping.

Ik vind het overigens wel diep triest als je over de inwendige roeping spreekt van "whatever that may be". Dan zijn er toch wel redelijk wat onderdelen uit de catechese aan je voorbij gegaan.

Herman schreef:

Democritus schreef:

accoord schreef: Hij was hier ook voor aan de beurt.

Ik vind dit een bijzondere uitspraak.... hoe kan je nu aan de beurt zijn?

Bij ons zag je dat ook vaak gebeuren. Ik was pas blij dat bij ons een diaken die op tweetal voor ouderling werd gezet van te voren al aangaf dat hij het niet zou aannemen. Diakenen zijn bij ons ook al betrokken bij de huisbezoeken overigens.

Zijn motivatie was ik ben geroepen voor het ambt van diaken. Vaak wordt diaken als een opstapje gezien naar iets meer (lees: ouderling). Ik vond het een goede zaak dat hij het ambt van diaken zo weer goed voor het voetlicht bracht.

Het klinkt mij iets te voorbarig. Hoe kan je nu weten uitsluitend tot het ambt van diaken te zijn geroepen, voordat de letterlijke verkiezing tot het ambt van ouderling heeft plaatsgevonden?

Als wij het diakenschap als ambt erkennen waarom stellen we deze mensen dan weer op tweetal voor ouderling als deze nog in hun termijnen zitten? Hun eerste roeping is het ambt van diaken geweest waarom laten we ze dan daar niet in dienen?

Daarom vind ik hetgeen jij schrijft niet helemaal terecht. In mijn visie zou een diaken in het algemeen geen eens voor de keus gesteld hoeven te worden of hij wel geroepen is voor ouderling. Omdat deze (uitzonderingen daargelaten) nooit voor de keus gesteld zou moeten worden zolang deze het ambt van diaken bekleed. Persoonlijk vind ik het een uitholling van het ambt van diaken zoals er in de praktijk veel wordt omgegaan. Daarnaast hebben deze mensen bijna geen keus want dan moeten ze vraag beantwoorden waarom wel diaken en geen ouderling worden. Voor veel mensen geld kerkenraad is kerkenraad. Dus is zo'n verkiezing dan wel helemaal fair is er ten diepste nog een keus. Alleen de degene met een zeer sterke rug kunnen nog 'nee' zeggen en toch hun diakenschap blijven uitoefenen.

Persoonlijk vind ik als wij de ambten hoogachten dan moeten we het diakenschap niet als opstapje zien. Zo van nu heb je je bewezen dus dan kan je nu wel ouderling worden.

Tiberius schreef:Ik geloof vast, dat de Heere naast de uitwendige roeping ook een inwendige roeping geeft, hetzij voor de verkiezing, hetzij erna. Hiermee volg ik de lijn, die ook Brakel beschrijft in zijn Redelijke Godsdienst.
En één van de zwaarst wegende argumenten om te bedankt voor een ambt is m.i. het gemis aan de inwendige roeping.

.

Toch geloof ik Tiberius, dat je als je de inwendige roeping als voorwaarde stelt, te ver gaat.
Er zijn er velen die in het geloof , de uitwendige verkiezing zien als het antwoord van God, om zo ook de roep te moeten maar ook te mogen volgen. Het gevaar is ook als we veel nadruk op de inwendige roeping leggen , de uitwendige veronachtsamen.
Ds de Gier was hier idd ook heel stellig in , en bedanken was in zijn visie dan ook bijna onmogelijk.

Dit neemt niet weg dat de Heere in sommige gevallen naast de uitwendige , ook een inwendige verzekering geeft, om de uitwendige roep op te mogen volgen. Maar dit mogen we niet als voorwaarde stellen, en is voor de geroepen ambtsdrager dan ook heel persoonlijk.
Ook het formulier handelt over de uitwendige roeping als grond voor het aannemen van de roepstem.

Tiberius schreef: Ik geloof vast, dat de Heere naast de uitwendige roeping ook een inwendige roeping geeft, hetzij voor de verkiezing, hetzij erna. Hiermee volg ik de lijn, die ook Brakel beschrijft in zijn Redelijke Godsdienst.

Ik vind het formulier hier op dit punt wel aardig klinken.
Door de Gemeente geroepen, mitsdien (of middels de Gemeente) van God.