Ds. Kersten struikelde over eigen zondagswet
Geplaatst: 24 nov 2008, 08:49
ZWOLLE - Christenen hebben in de loop van de geschiedenis een verschillende invulling aan de zondag gegeven. In 1932 ontstond een rel omdat SGP-voorman ds. G. H. Kersten zijn eigen zondagswet ’overtrad’. Hij liet zich per auto vervoeren.
De lutherse predikant ds. B. E. J. Bik las in de krant dat ds. Kersten zondagmiddag om vijf uur zou preken in Gouda en ’s avonds om halfacht in Stolwijk. Hij vroeg zich af of zijn collega te voet van Gouda naar Stolwijk zou gaan. Bik kon het nauwelijks geloven, want ds. Kersten preekte lang en de wandeling duurde wel anderhalf uur. Hij besloot de predikant te volgen en ontdekte dat deze zich na afloop van de middagdienst naar een donker hoekje in de Goudse binnenstad begaf. Daar stond een auto met chauffeur te wachten, die hem naar Stolwijk reed.
Het verslag van Bik, gepubliceerd in een regionale krant, bracht ds. Kersten in een lastig parket. Als lid van de Tweede Kamer namens de SGP vroeg hij voortdurend om strengere zondagsheiliging. Nu zeiden zijn tegenstanders in de Kamer dat hij huichelde en z’n eigen wetten schond. Ds. Kersten wist zich niet goed raad met het verwijt. Hij zei dat Voetius aan zijn zijde stond en dat z’n kwelgeesten „kinderachtig” bezig waren. Dat woord werd toen nog niet gebezigd in het parlement, zodat ds. Kersten tot de orde werd geroepen.
Geschrobd
Willem Bouwman heeft de geschiedenis opgetekend in het vijfde deel van de reeks ”Geloof in Nederland”, dat dinsdag verschijnt. In ”Op zondag” beschrijft hij hoe christenen verschillend denken over de invulling van de rustdag.
De zondag was eigenlijk al begonnen voor de torenklok in de nacht van zaterdag op zondag twaalf uur sloeg, aldus Bouwman. „Op zaterdag werden de voorbereidingen voor de zondag getroffen. De kinderen gingen in bad, zodat ze ’s zondags geschrobd en geboend naar de kerk konden gaan.”
In de Amsterdamse Jordaan gebeurde dat gewoon in een teil op straat, zo blijkt uit een foto uit 1951. Terwijl het ene broertje in zijn onderbroekje staat na te kleumen, vult het andere broertje de tobbe met een tuinslang bij.
Op zondagavond schaarden gereformeerde gezinnen zich rond het harmonium om psalmen te zingen of liederen uit de bundel van Johannes de Heer, die niet alleen orgels verkocht maar ook talrijke stichtelijke liederen componeerde. „Het hield de kinderen op zondag van de straat, het bond de gezinnen samen en het sterkte het geloof. De buitenwacht sprak vaak met minachting over het harmonium en noemde het een psalmenpomp, een jammerhout, een hallelujacommode of een cirkelzaag des geloofs.”
Niet zwaar
”Geloof in Nederland” is een gezamenlijk project van Waanders Uitgevers in Zwolle, Museum Catharijneconvent in Utrecht en historici van de Vrije Universiteit in Amsterdam. In totaal verschijnen 35 delen over verschillende aspecten van het christendom in Nederland. Er zijn inmiddels vier delen uitgekomen: ”Gelovige Nederlanders vanaf de jaren zestig” (James Kennedy), ”Geloof thuis” (Willem Bouwman), ”Heilige boeken” (John Exalto) en ”In kerkelijke verdeeldheid” (Jan Zwemer). Elke twee weken verschijnt een nieuw deel, dat steeds 32 pagina’s telt.
Klik hier!
De Zwolse uitgever H. van de Wal ziet dat geloven en religie de laatste jaren steeds meer in de belangstelling komen te staan. „Je vindt dat terug in kranten en tijdschriften. Een serie als ”Geloof in Nederland” zou tien jaar geleden niet mogelijk zijn geweest.”
Hij denkt dat vooral „praktiserende” christenen geïnteresseerd zullen zijn in de tijdschriftenreeks. „Maar voor mensen die wat meer op een afstand staan, biedt de serie ook een eenvoudige introductie op geloven in Nederland. Het is niet zwaar.”
Dit is het eerste deel in een serie over geloven in Nederland. Aanleiding is de uitgave van de reeks ”Geloof in Nederland”.
http://www.refdag.nl
De lutherse predikant ds. B. E. J. Bik las in de krant dat ds. Kersten zondagmiddag om vijf uur zou preken in Gouda en ’s avonds om halfacht in Stolwijk. Hij vroeg zich af of zijn collega te voet van Gouda naar Stolwijk zou gaan. Bik kon het nauwelijks geloven, want ds. Kersten preekte lang en de wandeling duurde wel anderhalf uur. Hij besloot de predikant te volgen en ontdekte dat deze zich na afloop van de middagdienst naar een donker hoekje in de Goudse binnenstad begaf. Daar stond een auto met chauffeur te wachten, die hem naar Stolwijk reed.
Het verslag van Bik, gepubliceerd in een regionale krant, bracht ds. Kersten in een lastig parket. Als lid van de Tweede Kamer namens de SGP vroeg hij voortdurend om strengere zondagsheiliging. Nu zeiden zijn tegenstanders in de Kamer dat hij huichelde en z’n eigen wetten schond. Ds. Kersten wist zich niet goed raad met het verwijt. Hij zei dat Voetius aan zijn zijde stond en dat z’n kwelgeesten „kinderachtig” bezig waren. Dat woord werd toen nog niet gebezigd in het parlement, zodat ds. Kersten tot de orde werd geroepen.
Geschrobd
Willem Bouwman heeft de geschiedenis opgetekend in het vijfde deel van de reeks ”Geloof in Nederland”, dat dinsdag verschijnt. In ”Op zondag” beschrijft hij hoe christenen verschillend denken over de invulling van de rustdag.
De zondag was eigenlijk al begonnen voor de torenklok in de nacht van zaterdag op zondag twaalf uur sloeg, aldus Bouwman. „Op zaterdag werden de voorbereidingen voor de zondag getroffen. De kinderen gingen in bad, zodat ze ’s zondags geschrobd en geboend naar de kerk konden gaan.”
In de Amsterdamse Jordaan gebeurde dat gewoon in een teil op straat, zo blijkt uit een foto uit 1951. Terwijl het ene broertje in zijn onderbroekje staat na te kleumen, vult het andere broertje de tobbe met een tuinslang bij.
Op zondagavond schaarden gereformeerde gezinnen zich rond het harmonium om psalmen te zingen of liederen uit de bundel van Johannes de Heer, die niet alleen orgels verkocht maar ook talrijke stichtelijke liederen componeerde. „Het hield de kinderen op zondag van de straat, het bond de gezinnen samen en het sterkte het geloof. De buitenwacht sprak vaak met minachting over het harmonium en noemde het een psalmenpomp, een jammerhout, een hallelujacommode of een cirkelzaag des geloofs.”
Niet zwaar
”Geloof in Nederland” is een gezamenlijk project van Waanders Uitgevers in Zwolle, Museum Catharijneconvent in Utrecht en historici van de Vrije Universiteit in Amsterdam. In totaal verschijnen 35 delen over verschillende aspecten van het christendom in Nederland. Er zijn inmiddels vier delen uitgekomen: ”Gelovige Nederlanders vanaf de jaren zestig” (James Kennedy), ”Geloof thuis” (Willem Bouwman), ”Heilige boeken” (John Exalto) en ”In kerkelijke verdeeldheid” (Jan Zwemer). Elke twee weken verschijnt een nieuw deel, dat steeds 32 pagina’s telt.
Klik hier!
De Zwolse uitgever H. van de Wal ziet dat geloven en religie de laatste jaren steeds meer in de belangstelling komen te staan. „Je vindt dat terug in kranten en tijdschriften. Een serie als ”Geloof in Nederland” zou tien jaar geleden niet mogelijk zijn geweest.”
Hij denkt dat vooral „praktiserende” christenen geïnteresseerd zullen zijn in de tijdschriftenreeks. „Maar voor mensen die wat meer op een afstand staan, biedt de serie ook een eenvoudige introductie op geloven in Nederland. Het is niet zwaar.”
Dit is het eerste deel in een serie over geloven in Nederland. Aanleiding is de uitgave van de reeks ”Geloof in Nederland”.
http://www.refdag.nl
