Avondmaalspraktijk (uit: God haat de verworpenen)

[cosmo]

Ik denk dat men nogal eens doorschiet in dat 'ter harte nemen'. Wat ik níét verdedig is het feit dat er weinig avondmaalgangers zijn.

Wat is ter harte nemen. Je kunt iets ook dermate uniek maken, zo mystificeren, dat niemand meer durft aan te gaan, terwijl op grond van het geloof geen enkele reden is om niet aan te gaan.

Als louter degenen wiens geloof beproeft is, en dus toegang hebben tot het Avondmaal, in de hemel komen, dan zal het wel druk worden in de hel met bevindelijk-gereformeerden. Dat klinkt niet leuk, maar is de enige conclusie die ik op grond van reacties kan trekken .

Wat ik wél verdedig is dat er in onze kringen inderdaad bepaalde 'eisen' aan de bekering worden gesteld. Wanneer dáártegen geageerd wordt, hoeven we dat helemaal niet ter harte te nemen, verre van dat zelfs!

Het ligt er maar net aan welke eisen worden gesteld. Zijn dat eisen gestoeld op de bijbel of gestoeld op traditie? Toch zeker ook eisen die vanuit de traditie zijn geformuleerd.

[cosmo]

Waar je die eisen ook stelt, bij belijdenis doen of bij het Avondmaal, het gaat er maar om: wanneer ben je een kind van God?
Bij kerken waar dat wat gemakkelijker gaat, snappen ze de problematiek bij ons niet. Maar dat is hún probleem, niet het onze.

Het is toch grote onzin om het zijn van een kind van God te laten afhangen van de kerkelijke denominatie.

[Tiberius]

Waar het om gaat is de beproeving of men in het geloof is. Dat is geen barriere, maar juist de poort tot het Avondmaal.

Dat zegt mij dus helemaal niets. De beproeving of men in het geloof is? Wie beproeft en wat moet men beproeven? Door het stellen van dergelijke vragen werp je dus barrières op.

Het gaat hier over de zelfbeproeving.
Dat is geen barriere, maar een bijbelse plicht.

[Tiberius]

Dat deed Noach ook 120 jaar lang.

Maar toen was onderscheid wat eenvoudiger te maken. Nu ligt dat wat gecompliceerder.

Alleen wordt in dit topic een enkele zin uit een preek van 1 uur onder de loep gelegd.

Je kunt je natuurlijk afvragen of mensen zich niet bedriegen, maar waarom deze negatieve insteek? Ook een kerkenraad kan niet beoordelen hoe het met het geloofsleven van een gelovige staat. Ze hebben geen inzicht in het innerlijk, al denken sommigen aan het uiterlijk het innnerlijk te kunnen aflezen.

Niet aan het uiterlijk, maar aan de vruchten. Dat is wat anders.

[Tiberius]

Waar je die eisen ook stelt, bij belijdenis doen of bij het Avondmaal, het gaat er maar om: wanneer ben je een kind van God?
Bij kerken waar dat wat gemakkelijker gaat, snappen ze de problematiek bij ons niet. Maar dat is hún probleem, niet het onze.

Het is toch grote onzin om het zijn van een kind van God te laten afhangen van de kerkelijke denominatie.

Dat is ook het criterium niet.
Maar het is inderdaad een feit dat er kerkelijke denominaties zijn die de Bijbel op het punt van de zelfbeproeving nauwelijks meer serieus meer nemen.

[cosmo]

Het gaat hier over de zelfbeproeving.
Dat is geen barriere, maar een bijbelse plicht.

Dus je moet zelf afvragen of je echt gelooft in Jezus als jouw Verlosser? En daaraan gekoppeld, of je echt leeft zoals Jezus van jou verwacht?

[cosmo]

Maar het is inderdaad een feit dat er kerkelijke denominaties zijn die de Bijbel op het punt van de zelfbeproeving nauwelijks meer serieus meer nemen.

Dat is een wel heel snel oordeel. Beter kun je stellen dat het op een andere manier gebeurt, als de wijze die gebruikelijk is in traditionele gereformeerde kringen. Bovendien ligt het maar net aan wat je onder zelfbeproeving verstaat.

[freek]

Het gaat hier over de zelfbeproeving.
Dat is geen barriere, maar een bijbelse plicht.

Dus je moet zelf afvragen of je echt gelooft in Jezus als jouw Verlosser? En daaraan gekoppeld, of je echt leeft zoals Jezus van jou verwacht?

Vind je dit vreemd dan? Moet je de eerste Johannes-brief maar eens lezen. Daar worden nogal wat criteria gesteld, die jou en mij confronteren met de vraag: heb ik Hem echt hartelijk lief, heb ik mijn broeders lief, heb ik zijn geboden lief etc. Juist als je van je geloof in Christus overtuigd ben, hoeft dit toch geen enge vraag te zijn?

[freek]

Waar je die eisen ook stelt, bij belijdenis doen of bij het Avondmaal, het gaat er maar om: wanneer ben je een kind van God?
Bij kerken waar dat wat gemakkelijker gaat, snappen ze de problematiek bij ons niet. Maar dat is hún probleem, niet het onze.

Oke, maar het is wel belangrijk dat de 'eisen' op het juiste moment gesteld worden. De Avondmaalsviering is daarvoor toch echt te laat. Verder begrijp ik je punt.

[cosmo]

Vind je dit vreemd dan? Moet je de eerste Johannes-brief maar eens lezen. Daar worden nogal wat criteria gesteld, die jou en mij confronteren met de vraag: heb ik Hem echt hartelijk lief, heb ik mijn broeders lief, heb ik zijn geboden lief etc. Juist als je van je geloof in Christus overtuigd ben, hoeft dit toch geen enge vraag te zijn?

Dat vind ik zeker niet vreemd. Eerder vind ik het vanzelfsprekend. Hoe kun je beweren in Jezus jouw Verlosser te zien, maar verder geen acht te slaan op regels die worden gegeven hoe een christen betaamt te leven?

Mijn verbazing betreft eigenlijk de mensen die elke zondag naar de kerk gaan, maar deze vragen niet met zekerheid kunnen beantwoorden. Daarnaast verbaast het me dat mensen die menen alle bovenstaande vragen positief te kunnen beantwoorden, door een predikant openlijk worden aangevallen op de wijze waarop zij deze vragen hebben beantwoord. Mensen in deze kerken weten al dat er 'moeilijk' gedaan wordt over het aangaan aan de Avondsmaaltafel, en derhalve zal men op integere wijze voor zichzelf nagaan of zij inderdaad gerechtigd zijn om aan te gaan.

[Erasmiaan]

Men werpt wel degelijk barrières op door in het openbaar twijfels te uiten over de waarde van het geloof van de Avondmaalgangers. Blijkbaar wordt niet aan alle menselijke c.q. traditionele eisen voldaan.

Hiermee geef je aan dat je er dus inderdaad niets van begrijpt.

Sorry Afgewezen, maar onze Avondmaalspraktijk vált ook echt niet uit te leggen, omdat het niet uit te leggen is. Het is misschien moeilijk te accepteren dat zo'n 'lichtzinnige broeder' als cosmo hier onze gevoelige plek raakt, maar beter kunnen we het ter harte nemen.

Volgens mij is Cosmo niet zomaar een lichtzinnige broeder maar eentje die heel wel weet hoe het er aan toe gaat in schriftuurlijk-bevindelijk Nederland, ik denk zelfs dat hij er vandaan komt.

Alleen wordt in dit topic een enkele zin uit een preek van 1 uur onder de loep gelegd.

Inderdaad. En als je ds. De Leeuw zou kennen had je die opmerkingen niet meer gemaakt. In niet één preek, gebed of toespraak worden de onbekeerden niet aangesproken, sterker nog, zijn diepste drijfveer is om onbekeerden tot Christus uit te drijven.

[Herman]

Er is geschreven en gezegd wat iedereen wilde zeggen.

Gezien de mate van discussiëren buiten het aangegeven onderwerp, gaat dit op slot.

Herman