Homo's: liefhebbend veroordelen?

[Unionist]

Oorspronkelijk gepost door Robert onder Actuele Zaken
Ik vind de manier waarop hier over homosexualiteit wordt gesproken net zo walchelijk als in het blaadje expreszo.
Is dat de christelijke manier om met homo's om te gaan?

Ronduit walchelijk.
Jullie moeten je schamen.

Ik vind homosexualiteit zelf erg moeilijk. De bijbel is 100% duidelijk. Maar nog steeds vind ik het moeilijk om tegen iemand te zeggen dat hij moet af zien van iets wat heel belangrijk voor hem of haar is.
Ik zou iemand ook haten die zegt dat ik niet met mijn vrouw getrouwd mag zijn.

En ik zou helemaal witheet worden als het wordt gezegd op een manier zoals een aantal van jullie het in deze thread doen.
Voor een homosexueel is zoenen met een sexe-genoot juist heel natuurlijk.
Het is de gebroken natuur, waar wij allen deel van zijn, die dit veroorzaakt.

Wij zijn allemaal walchelijk, niet minder walchelijk dan een homo, en ook niet meer.
Homosexualiteit is een zonde, maar geen grotere zonde dan heterosexuele overspelige gedachten.

Daarbij moet gezegd worden dat de homosexualiteit waar Paulus het over heeft allereerst te maken heeft met mode-homosexualiteit. Dus heterosexuelen die in orgies het ook met mannen doen.
Met de romeinse gay-sfeer. De gay-parade van onze tijd, zogezegd.

Of sodom en gomorra, waar iedere man sodomie bedreef. Ongeacht de sexuele geaardheid.
De vraag is vervolgens of in de tijd van de bijbel de genen van de mens al gedegeneerd waren tot 'natuurlijke' (itt modieuze) homosexualiteit.

Mannen die zich aangetrokken voelen tot mannen in onze tijd (afgezien dus van de ontelbare mode-homo's in onze tijd) (of "experimenterende hetero's" voelen hetzelfde als wat ik voor mijn vrouw voel.

Is het dan niet meer zondig, in onze tijd?
Nogmaals, dat vind ik heel moeilijk. Als ik de bijbel lees, moet ik: "Ja" zeggen.
Maar dat maakt het probleem niet eenvoudiger. Ik snap het niet.
Is het niet waar omdat ik het niet snap? Nee, natuurlijk niet.

Maar ik kan dus niet uit de losse pols dingen gaan roepen die jullie hier allemaal roepen. Oh wat walchelijk eenvoudig. En wat ontzettend moeilijk voor de mensen onder ons hier, die ook homosexueel zijn.

Een aantal is hier weer stevig door de mand gevallen. Streng in de leer, principes op #1, maar geen enkele vorm van naasteliefde, voor mensen die zondaars zijn, zoals zij.

Bovenstaand stukje is uit mijn hart gegrepen. Ik heb ook al uitspraken in die richting gedaan in het desbetreffende topic, maar dat werd niet opgepakt.

Ik zou hier de vragen aan de orde willen stellen:

-Hoe gaan we om met mensen op school, op ons werk, in onze gemeente, in onze familie- en vriendenkring, die worstelen met hun homoseksuele geaardheid of die worsteling verloren hebben?

-Wat zeggen wij tegen deze mensen? "Je mag het wel zijn maar je mag het niet doen" is een ontzettende dooddoener. Je zegt ook niet tegen een neger: je mag wel zwart zijn maar je nite als neger gedragen. Of gaat die vergelijking niet op?

-Slaan de Bijbelteksten over homoseksualiteit vooral op orgieën en op nichterig gedrag of ook op twee mannen die elkaar trouw beloven en monogaam samenleven?

-homoseksualteit is een aspect van de gebrokenheid van ons bestaan, een gevolg van de zondeval. Ziekte ook. Kun je dit met elkaar vergelijken? Is homoseksualiteit een ziekte en is het te genezen, zoals sommigen beweren?

Ik zou het fijn vinden als we hier op een waardige, serieuze manier over kunnen praten.

[Kaw]

Ik wou dat ik hier zinnig op kon reageren...

Het enige wat ik kan doen is mijn homofiele medemens even hoog achten als mijzelf en de andere mensen.

Ik worstel al jaren met het probleem wat je met homofilie moet. Gelukkig is er bij ons in de kerk geen anti-homohaat of iets dergelijks. Er wordt regelmatig voor hun gebeden en er is een vereniging binnen ons kerkverband voor deze mensen. Helaas is 100% openheid over je sexuele geaardheid nog een brug te ver binnen onze kerk.

[Barryvrouw]

Het onderwerp van de titel komt al niet overeen met mijn gedachten. Wie ben ik om te oordelen?

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Barryvrouw
Het onderwerp van de titel komt al niet overeen met mijn gedachten. Wie ben ik om te oordelen?

Denk je niet dat wij (mensen) daar onbewust al heel snel toe geneigd zijn? Mijzelf incluis.

[Barryvrouw]

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door Barryvrouw
Het onderwerp van de titel komt al niet overeen met mijn gedachten. Wie ben ik om te oordelen?

Denk je niet dat wij (mensen) daar onbewust al heel snel toe geneigd zijn? Mijzelf incluis.

JA.

[Unionist]

Ik heb heel lang geaarzeld welke titel ik erboven moest zetten. Wat mij altijd geleerd is, is: heb de homo lief, veroordeel de homofiele praktijk. Gelukkig merk ik bij verschillende medeforummers dezelfde worsteling: hoe rijm je deze dingen?

Maar ik denk dat als we zowel de Bijbel als onze naaste serieus willen nemen, er toch een uitweg uit die worsteling kan zijn. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat God bedoeld heeft dat dit een Gordiaanse knoop blijft.

[Aangepast op 13/10/04 door Unionist]

[Daphne]

Hoihoi Unionist,

Het is en blijft moeilijk. Ik geloof dat mijn homofiele medemens niets minder is dan ik. God heeft ook deze mens geschapen. Het is super moeilijk. Wat is Gods wil hierbij?! Hoe moeten wij met homofielen omgaan? Hoe moet een homofiel met zichzelf omgaan!? Hoe moet de kerk met homo's om gaan?! Hoe.... tja... ik heb t antwoord niet. Ik ZIE om me heen dat juist de houding van de kerk heel belangrijk is. Voor wat dan ook. In mijn werk kom ik veel mensen tegen die juist door de houding van de kerk(mens) (rokjes, hoedjes, niet buiten mogen spelen op zondag, homo's verketteren etc.) afgestoten worden/zijn.

Juist bij dit onderwerp homofilie is t SUPER belangrijk om met liefde mee om te gaan. Een oom van mij is homofiel. Hij is gereformeerd (niet gergem) opgevoed, heeft zelfs belijdenis gedaan... maar toch is hij afgehaakt... :#

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Unionist
Ik heb heel lang geaarzeld welke titel ik erboven moest zetten. Wat mij altijd geleerd is, is: heb de homo lief, veroordeel de homofiele praktijk. Gelukkig merk ik bij verschillende medeforummers dezelfde worsteling: hoe rijm je deze dingen?

Maar ik denk dat als we zowel de Bijbel als onze naaste serieus willen nemen, er toch een uitweg uit die worsteling kan zijn. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat God bedoeld heeft dat dit een Gordiaanse knoop blijft.

[Aangepast op 13/10/04 door Unionist]

Hoe sta jij dan tegenover de gedachten van EHAH, die homofilie als zonden zien? Uiteraard wordt de homofiel daarbij niet veroordeeld, maar de gevoelens wel. En men probeert daar dan ook tegen te strijden en vanaf te komen.

[marsm104]

Ik heb een vriendin, waarvan de collega lesbisch is. Een tijd geleden liep dat nogal uit de hand. Ze werd hevig verliefd op een andere (vrouwelijke) collega. Die was daar niet van gediend, maar ja, de mailtjes en brieven bleven maar komen. Ook cadeautjes zoals cd’s. Uiteindelijk is de lesbische bij het bedrijf gebleven, en de andere heeft het bedrijf verlaten.

Een paar maand later ontving die vriendin van mij een handgeschreven brief, van 4 pagina’s, waarin die lesbische collega alle gevoelens + het hele verhaal vertelde over wat er nou precies was gebeurt op de werkvloer.

Ik weet niet of ik bovenstaand verhaal duidelijk heb opgeschreven, maar ik heb eigenlijk wel medelijden met die lesbische collega. Die zou dus altijd alleen moeten zijn. Zal nooit een relatie krijgen. Inmiddels heeft ze er wel vrede mee, maar het is gewoon niet leuk voor haar, en in feite krijgt ze ‘levenslang’.

Tja, is het nu een ziekte, of heeft God hier een speciale bedoeling mee?

[Daphne]

Oorspronkelijk gepost door marsm104Tja, is het nu een ziekte, of heeft God hier een speciale bedoeling mee?

ik heb geen flauw idee Marsm......

[marsm104]

Ik kom er niet uit, en hoop dat andere mensen een onderbouwde reactie kunnen geven.

[england]

Ik enk dat iemand die die gevoelns heeft, en Christen geworden is, en in Christus kracht erdoor gekomen is enorm veel steun kan geven! Ik denk dat zo'n iemand een zeer waardevol iemand is in een Christelijke gemeenschap!

En ik denk dat als Christelijke gemeenschap moeten we zulke mensen de steun geven die ze nodig hebben! Ik heb ooit een boek gelezen op de middelbare school voor nederlands geschreven door Wilma. Dat ging ook over een jongen die homo voelde, en er niet aan toe wilde geven. Ja, het is een zwaar kruis, maar zijn er niet nog andere zware kruizen? Wat te denken van een meisje die voor jongens valt, maar jongens niet voor haar? Wat een moeite en verdriet kan dat geven!
Of een jongen die ouder en ouder wordt, zonder dat er een vrouw is die interesse heeft? (En we weten allemaal dat mannen een zwak ego hebben....toch...?)
Of een echtpaar dat geen kinderen kan krijgen... Is dat nou wat God bedoelde in hun huwelijk? Wat een pijn kan dat geven, en vooral lompe opmerkingen, vaak vanuit de christelijk hoek, mensen die menen dat ze beter zijn dan zo'n echtpaar, want ze doen vast aan voorbehoedsmiddelen....

Dus ik denk, dat al is het een heel moeilijke iets, dat we er toch niet te veel ophef over moeten maken! En ik denk dat we vooral begrip en steun en gebed moeten geven aan hen die niet aan hun gevoelens toe willen geven! Wat moeilijk is dat voor hun!
Maar als ze in Christus zijn, dan is Hij ook voor hun zonden gestorven, en is Hij ook hun medelijdende Hogepriester! Ook met zondige gevoelens mag je tot Hem vluchten!
En als je die gevoelens niet hebt, als je 'normaal' bent? Dank God dan maar dat dat kruis je bespaard is, en dank Hem voor het kruis dat Hij goedgedacht heeft om op jouw schouders te leggen!

[memento]

-Hoe gaan we om met mensen op school, op ons werk, in onze gemeente, in onze familie- en vriendenkring, die worstelen met hun homoseksuele geaardheid of die worsteling verloren hebben

-homoseksualteit is een aspect van de gebrokenheid van ons bestaan, een gevolg van de zondeval. Ziekte ook. Kun je dit met elkaar vergelijken? Is homoseksualiteit een ziekte en is het te genezen, zoals sommigen beweren?

Ik denk dat we onderscheid moeten maken:
1. Homo's die vanwege natuurlijke ge-aardheid (lichamelijk dus!) niet anders kunnen
2. Homo's die op latere leeftijd 'er achter komen' dat ze homo zijn

Meestal is groep 1 een soort 'rustig homo', ze lopen er niet mee te koop, proberen zich aan te passen aan de omgeving om zich heen, zelfs al blijven ze homo. Er is een organisatie (ik geloof refo-homo oid) die zich richt op deze mensen, en hen op een christelijke manier met hun staat om willen leren gaan. Juist de mensen die strijden tegen de verkeerde gedachten die uit hun hart opkomen verdienen ons respect. Zij proberen, ondanks hun eigen verkeerde gevoelens, toch te leven naar Gods wil! Ik denk dat mensen die met geboren homo-fiele geaardheid kampen niet te maken hebben met een ziekte, maar met een handicap. Door deze handicap kunnen zij nooit genieten van het man-vrouw leven zoals God dat bedoelt heeft.

Bij groep 2 zou ik het een ziekte willen noemen. Dat merk je vaak al meteen als je hun verhaal hoort. Vaak een verhaal van afwijzing en vernedering binnen het huwelijk of verkeringssfeer. Vaak mensen die dat niet meer aankunnen, en iets zoeken waarin ze wel gerespecteerd worden. Door homo te zijn kunnen ze zich expressief uitten, zonder dat dat een directe afwijzing met zich mee brengt. Ik ben ervan overtuigd dat dit soort homo-filie te genezen is. Het is een psychische ziekte die iemand ertoe heeft gedreven om zich zo te gaan gedragen en voelen.

-Wat zeggen wij tegen deze mensen? "Je mag het wel zijn maar je mag het niet doen" is een ontzettende dooddoener. Je zegt ook niet tegen een neger: je mag wel zwart zijn maar je nite als neger gedragen. Of gaat die vergelijking niet op?

Tegen groep 1 moet je zeggen: God wil je accepteren zoals je bent. Ze zijn zo, en kunnen daar niets aan doen. Wel kunnen zij vechten tegen hun verkeerde gevoelens, maar daarmee gaan die gevoelens niet weg
Tegen groep 2 moet je zeggen: Bekeer je en leef. Zij hebben verkeerde gedachtes zelf toegelaten in hun hoofd (zij het in een psychisch labiele situatie). Voor hen gaat de vergelijking van de neger niet op. Zij zijn te vergelijken met een blanke die zich als een neger gaat gedragen. Uiteindelijk moeten we natuurlijk niet te licht denken over de oorzaken waardoor zij gekomen zijn tot homo-filie, maar dat praat hun 'keuze' niet goed.

-Slaan de Bijbelteksten over homoseksualiteit vooral op orgieën en op nichterig gedrag of ook op twee mannen die elkaar trouw beloven en monogaam samenleven?

1. De bijbelteksten over Sodom en Gomorra slaan op het eerste.
2. Rom 1 is meer een beschrijving van het fenomeen homo-sexualiteit zelf:

Rom 1:26 Daarom heeft God hen overgegeven tot oneerlijke bewegingen; want ook hun vrouwen hebben het natuurlijk gebruik veranderd in het gebruik tegen nature; 27 En insgelijks ook de mannen, nalatende het natuurlijk gebruik der vrouw, zijn verhit geworden in hun lust tegen elkander, mannen met mannen schandelijkheid bedrijvende, en de vergelding van hun dwaling, die daartoe behoorde, in zichzelven ontvangende. 28 En gelijk het hun niet goed gedacht heeft God in erkentenis te houden, zo heeft God hen overgegeven in een verkeerden zin, om te doen dingen, die niet betamen;

Ik denk dat we met zekerheid kunnen zeggen dat God homo-sexualiteit afkeurd. Ook word ergens in de Schrift (ben even de tekst kwijt, is een veelgebruikte tekst in de rok-broek discussie) gewaarschuwd dat mannen niet in vrouwenklederen mogen lopen, en omgedraait. Ik denk dat je dat breder moet zien dan alleen kleding, maar dat daardoor het gedrag an sich veroordeeld word.

Daarbij staat er in Genesis: Man en vrouw shiep Hij hen. En wederom: de man zal de vrouw aankleven, en zij zullen tot 1 vlees zijn.

Conclusies:
1. M.i. moeten we daarom elke vorm van openlijke homo-filie veroordelen.
2. Luister eerst naar het verhaal van iemand, alvorens je hem/haar op zn gedrag aanspreekt. Stuur de 1 naar de binnenkamer, de ander naar een psychiater. Bidt voor beide groepen.
3. Waarschuw beiden als zij zich in zonden komen te misgaan. Vermaan met de ernst van de Schrift, en roep op tot een beter en Godzalig leven. Verzeker dat de beloften van de Schrift ook voor hen gelden; dat bij God geen aanneming des persoons is (Rom 2:11)
4. Voel jezelf niet beter. Het is een wonder dat wij niet zo zijn. Het is Gods genade als wij niet zo worden. Wees dankbaar ervoor, doch niet zoals de Farizeeer: 'Ik dank God dat ik niet ben gelijk...'

[Egbert]

Beste Unionist, omdat je het zo lief vraagt wil ik vanuit mijn kant wel proberen te reageren. Ik zeg met nadruk proberen want wie ben ik om mijns gelijk te propageren.

Bovenstaand stukje is uit mijn hart gegrepen. Ik heb ook al uitspraken in die richting gedaan in het desbetreffende topic, maar dat werd niet opgepakt.

Geen reaktie [begint al goed hé ]

Oorspronkelijk gepost door Unionist

Ik zou hier de vragen aan de orde willen stellen:

-Hoe gaan we om met mensen op school, op ons werk, in onze gemeente, in onze familie- en vriendenkring, die worstelen met hun homoseksuele geaardheid of die worsteling verloren hebben?

Klinkt raar en ouderwets maar ik heb geen naaste collega's, familie of vrienden die een homosexuele geaardheid hebben. Of ze moeten het zo goed kunnen verbergen dat ik of anderen het niet merken. Wel heb ik jaren geleden iemand gekend in de wijde familiekring die door zijn homosexuele geaardheid de kerk de rug had toegekeerd en naar de grote stad is vertrokken. Daar is hij besmet geraakt met het HIV virus, doodziek teruggekeerd bij zijn moeder, heeft zich weer aangesloten bij de [zware] kerkelijke gemeente waaruit hij afkomstig was en is thuis overleden. Van hem mag gezegd worden dat hij de verpersoonlijking van de verloren zoon is [mag ik dat zo zeggen?] Hij is teruggekeerd van de in zijn ogen verkeerde wegen die hij gegaan was en van hem mag gezegd worden dat hij verlost is.

-Wat zeggen wij tegen deze mensen? "Je mag het wel zijn maar je mag het niet doen" is een ontzettende dooddoener. Je zegt ook niet tegen een neger: je mag wel zwart zijn maar je nite als neger gedragen. Of gaat die vergelijking niet op?

Om te beginnen: is de kleur van de neger een gevolg van de zondeval? Is onze blanke kleur een gevolg van de zondeval, waren Adam en Eva voor de zondeval misschien paars? Die vergelijking gaat dus geheel mank.
Verder, gevoelens heb je, krijg je zomaar voor niets. een homo/lesbiënne heeft die gevoelens kan hij/zij niet aandoen maar geeft dat een vrijbrief om maar tegen Gods Woord in te gaan. Ik heb ook mijn gevoelens, ik zal ze maar niet vertellen want dan wordt ik gelijk geband voor 6 jaar, maar één ding als ik maar één sec. een vrouw aankijk om haar te begeren doe ik zonde, anders als ik mijn buurman z'n auto zie en ik denk "sjonge die wil ik ook graag hebben en die gedachten gaan mijn leven beheersen doe ik zonde, kortom ik ben geen haar beter dan de voornoemde personen. Dus van dooddoensers is geen sprake, ja als ik tegen hem of haar zeg ga je gang maar want Paulus heeft het niet zo bedoelt dat is een letterlijke en figuurlijke dooddoener.

-Slaan de Bijbelteksten over homoseksualiteit vooral op orgieën en op nichterig gedrag of ook op twee mannen die elkaar trouw beloven en monogaam samenleven?

Ik neem aan dat je onder 'samenleven' ook verstaat de sexuele gemeenschap, voor zover dat mogelijk is. Dat laatste meen ik, want is orale of anale sex gemeenschap? Indien ja, dan ja!

-homoseksualteit is een aspect van de gebrokenheid van ons bestaan, een gevolg van de zondeval. Ziekte ook. Kun je dit met elkaar vergelijken? Is homoseksualiteit een ziekte en is het te genezen, zoals sommigen beweren?

Ik persoonlijk denk niet dat het een ziekte is, maar ik ben geen arts, psycholoog o.i.d. dus verbindt aan mijn woorden geen absoluut waarheids gehalte. Maar ook hier gaat je vergelijking weer mank. Ziekte e.d. is idd een gevolg van de zondeval, ook homofielie is dat. Maar homosexualiteit is m.i een uitwas hiervan net zoals overspel een uitwas is. Het een praat het ander niet goed, zo van ziekte is een gevolg van de zondeval, ziekte mag dus alle andere gevolgen van de zondeval mogen ook worden beoefend.

Ik zou het fijn vinden als we hier op een waardige, serieuze manier over kunnen praten.

Ik hoop zo een beetje aan je verzoek voldaan te hebben, maar als ik nu zou stoppen zou het niet goed zijn. Want wat moet een mens met zijn of haar gevoelens? Dit gaat niet alleen de homofiele medemens medebroeder/zuster aan maar iedereen met niet ingevulde levensverlangens. We mogen hiermee in gebed gaan onze gedachten/gevoelens voorleggen aan God door Jezus Christus. We moeten ze een plaats geven in ons leven [geen zondige gevoelens! Die mogen geen plaats krijgen] Iemand die om wat voor reden dan ook alleen blijft kan zich afvragen of hij/zij misschien daarmee in de voetsporen van Paulus moet treden en werkzaam moet worden in Gods Koninkrijk. Zo zijn er nogveel meer dingen op te noemen. Maar vnl. moeten wij naast deze mensen gaan staan en er beslist niet boven want misschien gaan zij ons voor.

[Refojongere]

Ik vind homosexualiteit zelf erg moeilijk. De bijbel is 100% duidelijk. Maar nog steeds vind ik het moeilijk om tegen iemand te zeggen dat hij moet af zien van iets wat heel belangrijk voor hem of haar is.
Ik zou iemand ook haten die zegt dat ik niet met mijn vrouw getrouwd mag zijn.
Voor een homosexueel is zoenen met een sexe-genoot juist heel natuurlijk.
Het is de gebroken natuur, waar wij allen deel van zijn, die dit veroorzaakt.

Wij zijn allemaal walchelijk, niet minder walchelijk dan een homo, en ook niet meer.

Walchelijk schrijf je met een 'g'.
Verder gaat het er niet om wat een homoseksueel belangrijk vindt. Tegenwoordig vinden heel wat mensen het belangrijk om zelf te beslissen wanneer ze doodgaan, menswaardig te sterven zoals ze dat noemen. Vanuit hun standpunt bekeken begrijpelijk. Vanuit de Schrift bezien grove zonde.

En als wij lezen dat mannen die bij mannen liggen een gruwel begaan en een schande zijn, dan voel ik dat heel goed aan. Wij mogen hierin geen excuus zoeken in de gebroken natuur om de zonde maar te begaan. De gebroken natuur is juist schuld aan onze kant, erfschuld.

Homosexualiteit is een zonde, maar geen grotere zonde dan heterosexuele overspelige gedachten.

De ene zonde is groter dan de andere. Dat is bijbels te onderbouwen:

1. "Daarom die Mij aan u heeft overgeleverd, heeft groter zonde" (Joh. 19:11)
2. Er zijn "zeer zware" en "roepende" zonden (Gen. 18:20)
3. "Gijlieden hebt erger gedaan dan uw vaders (...). Gij hebt het meer verdorven dan zij" (Jer. 16:12; Ez. 16:47)
4. Er was in de offers van de wet in het OT verschil. Het zondoffer was groter dan het schuldoffer.
5. Op sommige zonden volgt een grotere straf dan op andere "Daarom zult gij te zwaarder oordeel ontvangen (Matth. 23:14).

Het is wel waar dat alle zonden even ergerlijk zijn met betrekking tot het Voorwerp, de oneindige God, tegen Wie men de zonde begaat, maar aan de andere kant zijn alle zonden niet even erg. Maar homoseksualiteit heeft de Heere uitdrukkelijk als een gruwel betiteld en het is ook een teken van het oordeel (Rom. 1).

Daarbij moet gezegd worden dat de homosexualiteit waar Paulus het over heeft allereerst te maken heeft met mode-homosexualiteit. Dus heterosexuelen die in orgies het ook met mannen doen.
Met de romeinse gay-sfeer. De gay-parade van onze tijd, zogezegd.

Ik heb hier destijds uitgebreid op gereageerd in dit topic: http://www.omsionswil.nl/forum2/viewthread.php?tid=304

Maar ook in een ander topic (dat niet meer bestaat).

De homoseksuele contacten die wel worden genoemd, gaan over verkrachting/prostitutie e.d. Het zou nu duidelijk moeten zijn dat Paulus hier niet praat over de normale homoseksuele verhouding

Homoseksualiteit is abnormaal en tegen de natuur in. Want het is duidelijk dat niet de ‘man’ om de man geschapen is, maar de vrouw om de man. Alleen zij kunnen tot ‘een vlees’ worden. Alle andere seksuele praktijken zijn per definitie onbijbels en pervers. De Heere heeft geslachtsgemeenschap alleen gesteld voor binnen het huwelijk, het huwelijk is een verbintenis tussen man en vrouw.

Nu, in Romeinen staat er dat mannen die bij mannen liggen een gruwel bedrijven. Er wordt door Paulus geen enkel voorbehoud gemaakt en we moeten de dingen niet aan de Schrift toevoegen! Hij maakt ook geen voorbehoud bij afgodendienaars of overspelers, zo ook bij deze praktijk. Laten wij niet meer willen zeggen dan wat de Schrift ons voorhoudt.

We moeten homoseksuelen juist steunen in hun strijd tegen tegennatuurlijk gevoelens voor hetzelfde geslacht. We helpen ze niet door te zeggen dat homoseksualiteit alleen afgekeurd werd in een bepaalde cultuur of alleen als het echt pervers is. Nee, we moeten ze wijzen op de schepping, op de val en op hun bijzondere strijd die ze te voeren hebben. Ik ken eerlijk gezegd (gelukkig) geen homofielen, zou het moeilijk vinden om er mee om te gaan denk ik. Ze zijn net zo diep gevallen als wij, en ze hebben dezelfde kracht nodig om tegen de zondige gedachten te strijden.

Met groet,
Refojongere