Maar in onze cultuur is zwart wel een teken van rouw................
En als je naar de kerk gaat hoef je niet per se de kleur van de rouw te dragen. Het is toch verblijdend als je naar de kerk gaat. Je hoort weer van de liefde van God. En je hoeft er echt niet bij te lopen als je naar een begrafenis gaat.
Want als je de periode hebt gehad van rouw dan kun je toch andere kleding dragen.
En het maal des Heren dat is toch ook verblijdend om daar naar toe te gaan. Waarom dat ook in het zwart. Omdat je nog rouwt over je zonde. Nee hoor ik vind dat een droeve vertoning in het zwart. En ik denk dat je de drempel om naar het avondmaal te gaan alleen daardoor maar groter maakt. Dan gaan de mensen ook nog twijfelenen of ze wel genoeg zwart aan hebben. Jezus ziet het hart aan.
Zondig kom ik arm en naakt tot de God die zalig maakt. Hier als eens over nagedacht. Het maakt niet uit en het is alleen traditie als je het doet.
Madeliefje
Ps: mn galajurk van mij is op zich wel vrij simpel hoor.:,:,:,
God heeft meer kleuren geschapen dan alleen zwart!
Als zwart een teken van rouw is, en iedereen in het zwart naar de kerk gaat, betekent dat dat dus iedereen op zondag hevig rouwt om het zware bestaan als zondaar? Waarom dan alleen op zondag? is het van maandag tot en met zaterdag niet zo zwaar?
De symboliek is mooi, maar alleen als het hart de symboliek ten volle vervuldigt
De symboliek is mooi, maar alleen als het hart de symboliek ten volle vervuldigt
-
Refojongere
Zwart is niet alleen de kleur van rouw, maar ook de kleur van stemmigheid en deftigheid. Daarom gaat de dominee en de kerkenraad in het zwart naar de kerk. Er mag iets van eerbied uitblinken in onze kleding. Het is namelijk een eredienst in het huis waar de Heere in het bijzonder wil werken met Zijn Geest. De kerk wordt vervuld met de heiligheid des Heeren. Daarom past het ons voor aanvang van de dienst stil te zijn en stil te luisteren naar de dienaar van het Woord. Wie zijn wij in het licht van Zijn heiligheid? Niets anders dan arme, naakte en zwarte zondaren. Dat sommigen daar uiting aan geven door zwarte kousen en kleding aan te trekken, dan is dat goed. Beter dan een spijkerbroek met een Hawaishirt erboven. En inderdaad, het is niet het gewichtigste hoe we in de kerk zitten. Maar het uiterlijk is vaak wel een afspiegeling van het innerlijk en een teken van hoe we de diensten beleven. Het gewichtigste is dat we als zondaren begerig zijn geworden naar het heil in Christus, hongerig zijn naar het Woord van God. En dan mocht de Heere het verworven heil door de prediking toepassen aan het hart van een doodschuldig zondaar. Zo, dat de zondaar mag uitroepen: Jezus alleen is mijn Heil, mijn Toeverlaat!
Ik neem aan dat er ook nog andere opties zijn dan de tweekeus tussen of volledig zwart, of spijkerbroek-hawaii-combinatie.Origineel geplaatst door Refojongere
Dat sommigen daar uiting aan geven door zwarte kousen en kleding aan te trekken, dan is dat goed. Beter dan een spijkerbroek met een Hawaishirt erboven.
Maar je hebt gelijk als je zegt dat we niet in een clownspak de kerk in moeten wandelen. Dat geeft blijk van een misplaatste gevoel voor humor, en niet van heiligheid. Maar ik vind het altijd zo extreem om dan maar het tegenovergestelde te doen: allemaal in het zwart. En op mij komt dit over als een oordeel: omdat ik niet in het zwart ga, wordt ik (voor mijn gevoel!!!) massaal veroordeelt door iedereen die dat wel doet en op mij neerkijkt. Alsof ik dus niet 'waardig' genoeg ben om voor Gods troon te verschijnen.
Nu weet ik wel dat het neerkijk-onderdeel niet meespeelt bij iedereen, maar toch is dit wat ik altijd erbij voel. Vandaar...
-
Refojongere
Men moet het in elk geval niet veroordelen dat het slecht is om in het zwart naar de kerk te gaan.
En echt hoor, je wordt heus niet veroordeeld omdat je niet in het zwart bent gegaan. Ik ben eens in een 'zware' kerk geweest waar wel wat mensen in volkomen zwart gekleed waren. Ik kwam in een witte broek en witte trui de kerk in en ging naast een in het zwart geklede vrouw zitten. Ik had er totaal geen naar gevoel bij hoor!
En echt hoor, je wordt heus niet veroordeeld omdat je niet in het zwart bent gegaan. Ik ben eens in een 'zware' kerk geweest waar wel wat mensen in volkomen zwart gekleed waren. Ik kwam in een witte broek en witte trui de kerk in en ging naast een in het zwart geklede vrouw zitten. Ik had er totaal geen naar gevoel bij hoor!
-
Lecram
Het kan natuurlijk ook zijn dat je wat overgevoelig bent. Wat je daar stelt lijkt mij wat overdreven.Origineel geplaatst door Madtice
Maar ik vind het altijd zo extreem om dan maar het tegenovergestelde te doen: allemaal in het zwart. En op mij komt dit over als een oordeel: omdat ik niet in het zwart ga, wordt ik (voor mijn gevoel!!!) massaal veroordeelt door iedereen die dat wel doet en op mij neerkijkt. Alsof ik dus niet 'waardig' genoeg ben om voor Gods troon te verschijnen.
Hmmm, misschien heb je daar wel gelijk in, ik reageer wat overgevoelig. Het is niets persoonlijks hoor, geen trauma met de kleur zwart of iets dergelijks 
, en ik heb er ook geen probleem om in anders-gekleurde kleren in een kerk te gaan zitten, ook niet in een zwaardere kerk. Hoewel, en dit is een vraag: stel dat ik uit interesse een zwaardere, zwartdragende kerk bezoek in witte/rode/blauwe/whatever kleding, wordt dat dan niet automatisch als provocatie opgevat? En dan bedoel ik niet door een van u persoonlijk, maar door de gemeenschap in het algemeen.
Verder heb ik er ook dus helemaal geen problemen mee als andere mensen vanuit hun overtuiging wel zwarte kleding dragen, en begrijp ik de redenatie wel. Ik wilde gewoon zien in hoe verre de redenatie met hart en hersen werd uitgelegd.
Dus geen oordeel, want er is al te veel oordeel tussen christenen onderling.
Gegroet
Matthijs
, en ik heb er ook geen probleem om in anders-gekleurde kleren in een kerk te gaan zitten, ook niet in een zwaardere kerk. Hoewel, en dit is een vraag: stel dat ik uit interesse een zwaardere, zwartdragende kerk bezoek in witte/rode/blauwe/whatever kleding, wordt dat dan niet automatisch als provocatie opgevat? En dan bedoel ik niet door een van u persoonlijk, maar door de gemeenschap in het algemeen. Verder heb ik er ook dus helemaal geen problemen mee als andere mensen vanuit hun overtuiging wel zwarte kleding dragen, en begrijp ik de redenatie wel. Ik wilde gewoon zien in hoe verre de redenatie met hart en hersen werd uitgelegd.
Dus geen oordeel, want er is al te veel oordeel tussen christenen onderling.
Gegroet
Matthijs
-
Lecram
Waarom zou je, als je vooraf weet dat in die gemeente donkere kleding 'in' is, je bewust licht kleden? Ik weet niet of je werkt, maar stel dat je klanten bezoekt die verwachten dat je in pak komt, dan ga je toch ook niet bewust casual gekleed? Is een beetje aanpassen moeilijk? Je hoeft niet gelijk in het zwart te gaan, maar bewust heel anders is wel het extreme uiterste.Origineel geplaatst door Madtice
Hmmm, misschien heb je daar wel gelijk in, ik reageer wat overgevoelig. Het is niets persoonlijks hoor, geen trauma met de kleur zwart of iets dergelijks
Verder heb ik er ook dus helemaal geen problemen mee als andere mensen vanuit hun overtuiging wel zwarte kleding dragen, en begrijp ik de redenatie wel. Ik wilde gewoon zien in hoe verre de redenatie met hart en hersen werd uitgelegd.
Dus geen oordeel, want er is al te veel oordeel tussen christenen onderling.
Gegroet
Matthijs
-
The Critical Brother
Heb je ook geïnformeerd naar "het gevoel" van dat "zwarte vrouwtje"..........???:$Origineel geplaatst door Refojongere
Men moet het in elk geval niet veroordelen dat het slecht is om in het zwart naar de kerk te gaan.
En echt hoor, je wordt heus niet veroordeeld omdat je niet in het zwart bent gegaan. Ik ben eens in een 'zware' kerk geweest waar wel wat mensen in volkomen zwart gekleed waren. Ik kwam in een witte broek en witte trui de kerk in en ging naast een in het zwart geklede vrouw zitten. Ik had er totaal geen naar gevoel bij hoor!
The Critical Brother (die ook wel eens buikpijn heeft hoor).
Slechte adem? He... ik dacht dat pepermuntjes uit de boze waren... Zie topic elders. En een pepermuntje zegt niets over iemands gevoel.... ik geef aan de lopende band pepermuntjes aan iedereen. Wat zegt de Bijbel eigenlijk over het vrijelijk uitdelen van pepermuntjes? Uhm... okee, het wordt tijd om wat nachtrust te nemen denk ik... oeverloos gezwam van mij ook altijd
-
roseline
Gelukkig hoeven we allemaal slechts voor Gods aangezicht te leven, en niet voor het aangezicht van mensen, ookal trek ik een geel shirt en een paarse rok aan - whatever, doet er niet toe.
Weg met alle gedachten als:
'Wat zullen ze wel niet van me denken?'
'Straks denken ze dat ik afvallig ben...'
'Oei, zit mijn haar wel goed?'
De bijeenkomsten rondom Gods woord kun je 'hoogtijdagen' noemen. Feestelijk, maar ook ingetogen en eenvoudig. Op die wijze zal ik gekleed zijn.
Groetjes, Rose.
Weg met alle gedachten als:
'Wat zullen ze wel niet van me denken?'
'Straks denken ze dat ik afvallig ben...'
'Oei, zit mijn haar wel goed?'
De bijeenkomsten rondom Gods woord kun je 'hoogtijdagen' noemen. Feestelijk, maar ook ingetogen en eenvoudig. Op die wijze zal ik gekleed zijn.
Groetjes, Rose.
-
Refojongere
In de Bijbel staat niets over de kleur van de trouwkleding, niet van mannen en niet van vrouwen. Over de kleur van kleding staat wel iets in de Bijbel. Ik denk aan Prediker 9:8, waar staat: "Laat uw klederen te allen tijd wit zijn, en laat op uw hoofd geen olie ontbreken." Wat betekent dit?
De kanttekening merkt bij "Laat uw klederen wit zijn" op: "Dat is, wees vrolijk. Hiervan was eertijds een teken, dat men zuivere witte klederen droeg en het hoofd met welriekende olie zalfde."
Ik denk ook aan Openbaring 3:4, waar de Heere Jezus zegt: "Gij hebt enige weinige namen ook te Sardis, die hun klederen niet bevlekt hebben, en zij zullen met Mij wandelen in witte klederen, omdat zij het waardig zijn."
Over dat wandelen met Christus in het wit, merkt de kanttekening het volgende op: "Namelijk als overwinnaars der zonden en der wereld. Want witte klederen zijn eertijds tekenen geweest van overwinning en heerlijkheid, zoals blijkt uit Openbaring 3:5. Zie ook hierna Openbaring 7:9, en 19:14."
In de genoemde teksten staat: "Wie overwint, zal bekleed worden met witte klederen." "Na dezen zag ik, en zie, een grote schare, die niemand tellen kon, uit alle natie, en geslachten, en volken, en talen, staande voor de troon, en voor het Lam, bekleed zijnde met lange witte klederen, en palmtakken waren in hun handen." "En de legers in de hemel volgden Hem op witte paarden, gekleed met wit en rein fijn lijnwaad."
Ook lees ik in de Bijbel over "in het zwart gaan". Ik denk aan Psalm 35:14, waar de dichter zegt: "Ik ging gebukt in het zwart, als een, die over zijn moeder treurt." Zo ook Psalm 38:7: "Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga de ganse dag in het zwart." Psalm 42:10: "Ik zal zeggen tot God: Mijn Steenrots, waarom vergeet Gij mij? Waarom ga ik in het zwart, vanwege des vijands onderdrukking?" En in Psalm 43:2: "Want Gij zijt de God van mijn sterkte; waarom verstoot Gij mij? Waarom ga ik steeds in het zwart, vanwege des vijands onderdrukking?"
In het zwart gekleed zijn is dus een teken van rouw en droefheid. In het wit gekleed gaan is een teken van vreugde en blijdschap.
Er is dus geen enkele BIJBELSE reden om niet in het wit te mogen trouwen. Toch zijn er wel redenen waarom in sommige kerken deze MENSELIJKE inzettingen zijn gemaakt. Ik zeg niet: goede redenen; maar ik zeg dat er redenen zijn.
Men heeft -naar ik vermoed- bij trouwen in het wit min of meer de gedachte van reinheid, in de zin van: als iemand in het wit trouwt, zegt die persoon: ik ben (op seksueel terrein) rein; ik ga/wij gaan rein het huwelijk in. Kijk, als dát achter het "in het wit trouwen" steekt, stel ik de vraag: wie is er rein?
Maar bij witte kleding hoeft dit er in het geheel niet achter te steken. Het kan immers ook een belijdenis zijn van de reinheid van de schuldvergiffenis door Christus' bloed. En dan is in het wit trouwen een prachtige Christelijke belijdenis.
Zo gebeurde het in de vroege christelijke kerk, dat doopkandidaten (tussen haakjes: het woord "kandidaat" komt van het Latijnse woord "candidus", wat betekent: wit!) in het wit gekleed waren. Wanneer mensen vanuit het heidendom overkwamen en christen wilden worden en belijdenis deden en dus gedoopt werden, waren ze in het wit gekleed. Niet om daarmee te zeggen: wij zijn witte, reine, zondeloze mensen. Maar juist om daarmee te zeggen: wij vertrouwen gelovig op de reinigende kracht van Christus' bloed, afgebeeld en verzegeld in het water van de Doop.
Ds. W. Pieters
De kanttekening merkt bij "Laat uw klederen wit zijn" op: "Dat is, wees vrolijk. Hiervan was eertijds een teken, dat men zuivere witte klederen droeg en het hoofd met welriekende olie zalfde."
Ik denk ook aan Openbaring 3:4, waar de Heere Jezus zegt: "Gij hebt enige weinige namen ook te Sardis, die hun klederen niet bevlekt hebben, en zij zullen met Mij wandelen in witte klederen, omdat zij het waardig zijn."
Over dat wandelen met Christus in het wit, merkt de kanttekening het volgende op: "Namelijk als overwinnaars der zonden en der wereld. Want witte klederen zijn eertijds tekenen geweest van overwinning en heerlijkheid, zoals blijkt uit Openbaring 3:5. Zie ook hierna Openbaring 7:9, en 19:14."
In de genoemde teksten staat: "Wie overwint, zal bekleed worden met witte klederen." "Na dezen zag ik, en zie, een grote schare, die niemand tellen kon, uit alle natie, en geslachten, en volken, en talen, staande voor de troon, en voor het Lam, bekleed zijnde met lange witte klederen, en palmtakken waren in hun handen." "En de legers in de hemel volgden Hem op witte paarden, gekleed met wit en rein fijn lijnwaad."
Ook lees ik in de Bijbel over "in het zwart gaan". Ik denk aan Psalm 35:14, waar de dichter zegt: "Ik ging gebukt in het zwart, als een, die over zijn moeder treurt." Zo ook Psalm 38:7: "Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga de ganse dag in het zwart." Psalm 42:10: "Ik zal zeggen tot God: Mijn Steenrots, waarom vergeet Gij mij? Waarom ga ik in het zwart, vanwege des vijands onderdrukking?" En in Psalm 43:2: "Want Gij zijt de God van mijn sterkte; waarom verstoot Gij mij? Waarom ga ik steeds in het zwart, vanwege des vijands onderdrukking?"
In het zwart gekleed zijn is dus een teken van rouw en droefheid. In het wit gekleed gaan is een teken van vreugde en blijdschap.
Er is dus geen enkele BIJBELSE reden om niet in het wit te mogen trouwen. Toch zijn er wel redenen waarom in sommige kerken deze MENSELIJKE inzettingen zijn gemaakt. Ik zeg niet: goede redenen; maar ik zeg dat er redenen zijn.
Men heeft -naar ik vermoed- bij trouwen in het wit min of meer de gedachte van reinheid, in de zin van: als iemand in het wit trouwt, zegt die persoon: ik ben (op seksueel terrein) rein; ik ga/wij gaan rein het huwelijk in. Kijk, als dát achter het "in het wit trouwen" steekt, stel ik de vraag: wie is er rein?
Maar bij witte kleding hoeft dit er in het geheel niet achter te steken. Het kan immers ook een belijdenis zijn van de reinheid van de schuldvergiffenis door Christus' bloed. En dan is in het wit trouwen een prachtige Christelijke belijdenis.
Zo gebeurde het in de vroege christelijke kerk, dat doopkandidaten (tussen haakjes: het woord "kandidaat" komt van het Latijnse woord "candidus", wat betekent: wit!) in het wit gekleed waren. Wanneer mensen vanuit het heidendom overkwamen en christen wilden worden en belijdenis deden en dus gedoopt werden, waren ze in het wit gekleed. Niet om daarmee te zeggen: wij zijn witte, reine, zondeloze mensen. Maar juist om daarmee te zeggen: wij vertrouwen gelovig op de reinigende kracht van Christus' bloed, afgebeeld en verzegeld in het water van de Doop.
Ds. W. Pieters
-
england
Mooi stukje, RJ! Mijn jurk was ivoor, en ik kan je wel vertellen dat ik me de hele dag een echte bruid voelde :-)
Een predikant die er voor was om in het donker te trouwen zei: 'je weet nooit of je trouwkleedje morgen een rouwkleedje zal zijn' en dus mocht je niet in het wit trouwen... Gelukkig hebben ze daar geen last van in Engeland...
Hier vinden ze het zelfs een beetje raar als je in een andere kleur trouwt...
Een predikant die er voor was om in het donker te trouwen zei: 'je weet nooit of je trouwkleedje morgen een rouwkleedje zal zijn' en dus mocht je niet in het wit trouwen... Gelukkig hebben ze daar geen last van in Engeland...
Hier vinden ze het zelfs een beetje raar als je in een andere kleur trouwt...