Op dit moment worden veel Nederlanders geconfronteerd met in meer of mindere mate hevig onweer.
Raar woord: onweer.

Velen zijn beducht, angstig en benauwd als dit natuurverschijnsel zich openbaart.

Velen herkennen (ook) hierin de majestesteit van onze God.

Velen treffen maatregelen uit angst voor eventuele gevolgen.

Ik stip het alles maar even aan, maar het onderwerp heeft vele aspecten.
Van religiositeit tot en met wetenschap.

Emoties, techniek, ja alles speelt juist ook bij de deelnemers aan ons forum een rol.

Wie wil bijzondere ervaringen bij dit in feite mooie natuurverschijnsel op dit forum plaatsen?

Ja, ik zit hier juist naar buiten te kijken en moest denken aan psalm 29:

De stem des Heeren is op de wateren, de God der ere dondert, de Heere is op de grote wateren.
De stem des Heeren is met kracht;
De stem des Heeren is met heerlijkheid.
De stem des Heeren breekt de cederen, ja de Heere verbreekt de cederen van Libanon. Hij doet ze huppelen als een kalf, den Libanon en Sirjon als een jonge eenhoorn.
De stem des Heeren houwt er vlammen vuurs uit.
De stem des Heeren doet de woestijn beven,
De Heere doet de woestijn Kades beven.
De stem des Heeren doet de hinden jongen werpen en ontbloot de wouden; maar in Zijn tempel zegt Hem een iegelijk ere.
de Heere heeft gezeten over de watervloed, ja de Heere zit, Koning in eeuwigheid.

De Heere zal Zijn volk sterkte geven
De Heere zal Zijn volk zegenen met vrede!

MarthaMartha schreef:Ja, ik zit hier juist naar buiten te kijken en moest denken aan psalm 29:

De stem des Heeren is op de wateren, de God der ere dondert, de Heere is op de grote wateren.
De stem des Heeren is met kracht;
De stem des Heeren is met heerlijkheid.
De stem des Heeren breekt de cederen, ja de Heere verbreekt de cederen van Libanon. Hij doet ze huppelen als een kalf, den Libanon en Sirjon als een jonge eenhoorn.
De stem des Heeren houwt er vlammen vuurs uit.
De stem des Heeren doet de woestijn beven,
De Heere doet de woestijn Kades beven.
De stem des Heeren doet de hinden jongen werpen en ontbloot de wouden; maar in Zijn tempel zegt Hem een iegelijk ere.
de Heere heeft gezeten over de watervloed, ja de Heere zit, Koning in eeuwigheid.

De Heere zal Zijn volk sterkte geven
De Heere zal Zijn volk zegenen met vrede!

Ja, als we zo achter het voor velen angstige onweer mogen kijken wordt het voor allen steeds mooier.

jvdg schreef:

MarthaMartha schreef:Ja, ik zit hier juist naar buiten te kijken en moest denken aan psalm 29:

De stem des Heeren is op de wateren, de God der ere dondert, de Heere is op de grote wateren.
De stem des Heeren is met kracht;
De stem des Heeren is met heerlijkheid.
De stem des Heeren breekt de cederen, ja de Heere verbreekt de cederen van Libanon. Hij doet ze huppelen als een kalf, den Libanon en Sirjon als een jonge eenhoorn.
De stem des Heeren houwt er vlammen vuurs uit.
De stem des Heeren doet de woestijn beven,
De Heere doet de woestijn Kades beven.
De stem des Heeren doet de hinden jongen werpen en ontbloot de wouden; maar in Zijn tempel zegt Hem een iegelijk ere.
de Heere heeft gezeten over de watervloed, ja de Heere zit, Koning in eeuwigheid.

De Heere zal Zijn volk sterkte geven
De Heere zal Zijn volk zegenen met vrede!

Ja, als we zo achter het voor velen angstige onweer mogen kijken wordt het voor allen steeds mooier.

Ja als je weet dat Die machtige God vóór je is ......... dan kun je 't alleen maar bewonderen!

Zelf was ik in mijn kinderjaren niet bang.

Ik werd door mijn ouders uit bed gelicht en we wachten af tot de bui over was.

En daarna, iedereen naar buiten en met de buren praten over die onweersbui...
Zo erg nog nooit, en weet je nog....
En zou het daar of daar niet ingeslagen zijn.....

Wij kinderen vonden het (uiteindelijk) prachtig.

Al gauw bemerkte ik als kind dat de meest angstige mensen na afloop het hoogste woord hadden.

Enne...daarna weer naar bed......

jvdg schreef:Zelf was ik in mijn kinderjaren niet bang.

Ik werd door mijn ouders uit bed gelicht en we wachten af tot de bui over was.

En daarna, iedereen naar buiten en met de buren praten over die onweersbui...
Zo erg nog nooit, en weet je nog....
En zou het daar of daar niet ingeslagen zijn.....

Wij kinderen vonden het (uiteindelijk) prachtig.

Al gauw bemerkte ik als kind dat de meest angstige mensen na afloop het hoogste woord hadden.

Enne...daarna weer naar bed......

Heel herkenbaar ja!

Mijn moeder was vreselijk bang, en die angst heeft zij juist op ons als kinderen overgebracht. Dat was echt wel extreem. Nu moet ik zeggen dat ik met onweer ook heel lang bang ben geweest. Maar dat hing ook samen met de angst om te moeten sterven. Wat merk je dan dat het in veel aspecten van het leven geldt: als je leven geborgen mag weten in God, dan mag je ook in alle omstandigheden je leven in Zijn handen leggen. En dan wordt ook onweer ook héél anders. Nu vind ik het niet erg meer, ik ben ook niet bang, al zie ik nog steeds de enorme majesteit en kracht van de Heere erin.

Afgelopen weekend onweerde het hier heel hard, toen had ik twee logeetjes, dan is het ook weer even anders. Toen bedacht ik wel: als er nu iets gebeurd moet ik die twee het huis uit krijgen. Raar om te merken dat je dan weer heel anders op zoiets reageert!

MarthaMartha schreef:

jvdg schreef:Zelf was ik in mijn kinderjaren niet bang.

Ik werd door mijn ouders uit bed gelicht en we wachten af tot de bui over was.

En daarna, iedereen naar buiten en met de buren praten over die onweersbui...
Zo erg nog nooit, en weet je nog....
En zou het daar of daar niet ingeslagen zijn.....

Wij kinderen vonden het (uiteindelijk) prachtig.

Al gauw bemerkte ik als kind dat de meest angstige mensen na afloop het hoogste woord hadden.

Enne...daarna weer naar bed......

Heel herkenbaar ja!

Mijn moeder was vreselijk bang, en die angst heeft zij juist op ons als kinderen overgebracht. Dat was echt wel extreem. Nu moet ik zeggen dat ik met onweer ook heel lang bang ben geweest. Maar dat hing ook samen met de angst om te moeten sterven. Wat merk je dan dat het in veel aspecten van het leven geldt: als je leven geborgen mag weten in God, dan mag je ook in alle omstandigheden je leven in Zijn handen leggen. En dan wordt ook onweer ook héél anders. Nu vind ik het niet erg meer, ik ben ook niet bang, al zie ik nog steeds de enorme majesteit en kracht van de Heere erin.

Afgelopen weekend onweerde het hier heel hard, toen had ik twee logeetjes, dan is het ook weer even anders. Toen bedacht ik wel: als er nu iets gebeurd moet ik die twee het huis uit krijgen. Raar om te merken dat je dan weer heel anders op zoiets reageert!

Ook jouw posting is zeer begrijpelijk.

Daarnaast waren er in veel gezinnen nog allerlei acties, zoals het plaatsen van de Bijbel op tafel tezamen met de geldkist, het afdekken van spiegels en meer van dat soort zaken.

Duidelijk was dat bijgeloof, ongeloof een belangrijke rol meespeelde.
Dat oude heidense zat en zit er nog steeds in.

Maar als we gerust zijn in Hem is het: De God der Ere dondert......

Zojuist een enorme donderslag hier. Ik schrok me naar. Ff de kinderen checken.

ik vind die zware donderslagen en die enorme ontladingen gewoon schitterend......báng? nee voor geen centje....ik sta altijd voor het raam naar al die ontladingen te kijken, proberen de héle ontlading te zien....

en stekkers van allerhande aparatuur er uit halen.....nog nooit gedaan.....als de bliksem in je huis in moet slaan is al je electronica tóch al naar de vaantjes, stekkers er in of er uit.....

waar ik wél huiverig voor ben, dat zijn de bolbliksems die dwars door je huis kunnen razen.....alles vernietigend wat op z'n weg komt......

MarthaMartha schreef:

jvdg schreef:Zelf was ik in mijn kinderjaren niet bang.

Ik werd door mijn ouders uit bed gelicht en we wachten af tot de bui over was.

En daarna, iedereen naar buiten en met de buren praten over die onweersbui...
Zo erg nog nooit, en weet je nog....
En zou het daar of daar niet ingeslagen zijn.....

Wij kinderen vonden het (uiteindelijk) prachtig.

Al gauw bemerkte ik als kind dat de meest angstige mensen na afloop het hoogste woord hadden.

Enne...daarna weer naar bed......

Heel herkenbaar ja!

Mijn moeder was vreselijk bang, en die angst heeft zij juist op ons als kinderen overgebracht. Dat was echt wel extreem. Nu moet ik zeggen dat ik met onweer ook heel lang bang ben geweest. Maar dat hing ook samen met de angst om te moeten sterven. Wat merk je dan dat het in veel aspecten van het leven geldt: als je leven geborgen mag weten in God, dan mag je ook in alle omstandigheden je leven in Zijn handen leggen. En dan wordt ook onweer ook héél anders. Nu vind ik het niet erg meer, ik ben ook niet bang, al zie ik nog steeds de enorme majesteit en kracht van de Heere erin.

Afgelopen weekend onweerde het hier heel hard, toen had ik twee logeetjes, dan is het ook weer even anders. Toen bedacht ik wel: als er nu iets gebeurd moet ik die twee het huis uit krijgen. Raar om te merken dat je dan weer heel anders op zoiets reageert!

Hm ik ben dan wel weer heel nuchter... In huis ben je erg veilig. Tegelijkertijd weet ik ook wel dat de echte veiligheid niet zit in een huis met bliksemafleider enzo, maar bij God. En ja, ik vind onweer prachtig.

Rens, wat je zegt is niet helemaal waar... ook inslag op andere plaatsen in het netwerk kan voor spanningspieken zorgen wat niet goed is voor je apparatuur, als het niet uitvalt kan het bijvoorbeeld wel de levensduur van een apparaat aantasten. En bij inslagen in de buurt van je huis is dat ook wel zo veilig.

Wat je het beste kan doen bij zwaar onweer is een kaars aansteken en de hoofdschakelaar van de stroom uitzetten ja kijkt als het onweert toch uit het raam, zeg je zelf.... dus waar heb je de electriciteit dan voor nodig?

Marnix schreef:Rens, wat je zegt is niet helemaal waar... ook inslag op andere plaatsen in het netwerk kan voor spanningspieken zorgen wat niet goed is voor je apparatuur, als het niet uitvalt kan het bijvoorbeeld wel de levensduur van een apparaat aantasten. En bij inslagen in de buurt van je huis is dat ook wel zo veilig.

Wat je het beste kan doen bij zwaar onweer is een kaars aansteken en de hoofdschakelaar van de stroom uitzetten ja kijkt als het onweert toch uit het raam, zeg je zelf.... dus waar heb je de electriciteit dan voor nodig?

Die kaars is ook niet alles. Misschien nog wel gevaarlijker dan het aanhouden van de elektriciteit. Als je een aardlekschakelaar hebt is je apparatuur al wat beter beveiligd, trouwens, en overspanningsbeveiligingen voor computer- en audio/videoapparatuur doet ook al wat. Tja. En dan zal er een lamp springen. Dan ben je een paar cent kwijt of een paar euro's als het een spaarlamp was. Beter dan als die kaars omvalt..

En als je dingen uit gaat zetten: vergeet dan de antenne-aansluitingen en telefoonaansluiting niet. Die zijn kwetsbaarder dan de rest!

En verder: Hoe meer er over onweer en bolbliksems bekend wordt, deste meer kunnen we Gods grootheid er in zien.
Ik heb trouwens in het hoogspanningslab van de TU eens in een kooi van Faraday gezeten, en de schichten van die kooi af zien vliegen. Gaar gezicht, als je daar een paar centimeter vanaf zit. Maar helemaal als je bedenkt dat dat qua grootte (spanning en vermogen) niets voorstelt vergeleken met echt onweer.

we hoeven niet bang te zijn, maar ook God niet verzoeken.
donder is mooi, maar irritant als je wilt slapen

Marco schreef:

Marnix schreef:Rens, wat je zegt is niet helemaal waar... ook inslag op andere plaatsen in het netwerk kan voor spanningspieken zorgen wat niet goed is voor je apparatuur, als het niet uitvalt kan het bijvoorbeeld wel de levensduur van een apparaat aantasten. En bij inslagen in de buurt van je huis is dat ook wel zo veilig.

Wat je het beste kan doen bij zwaar onweer is een kaars aansteken en de hoofdschakelaar van de stroom uitzetten ja kijkt als het onweert toch uit het raam, zeg je zelf.... dus waar heb je de electriciteit dan voor nodig?

Die kaars is ook niet alles. Misschien nog wel gevaarlijker dan het aanhouden van de elektriciteit. Als je een aardlekschakelaar hebt is je apparatuur al wat beter beveiligd, trouwens, en overspanningsbeveiligingen voor computer- en audio/videoapparatuur doet ook al wat. Tja. En dan zal er een lamp springen. Dan ben je een paar cent kwijt of een paar euro's als het een spaarlamp was. Beter dan als die kaars omvalt..

En als je dingen uit gaat zetten: vergeet dan de antenne-aansluitingen en telefoonaansluiting niet. Die zijn kwetsbaarder dan de rest!

En verder: Hoe meer er over onweer en bolbliksems bekend wordt, deste meer kunnen we Gods grootheid er in zien.
Ik heb trouwens in het hoogspanningslab van de TU eens in een kooi van Faraday gezeten, en de schichten van die kooi af zien vliegen. Gaar gezicht, als je daar een paar centimeter vanaf zit. Maar helemaal als je bedenkt dat dat qua grootte (spanning en vermogen) niets voorstelt vergeleken met echt onweer.

Waarom zou die kaars omvallen? Is die kans dan groter bij onweer?

Maar goed, anders heb ik ook wel olielampjes (dik glas en in een omhulsel van ijzer en glas....)

wim schreef:Zojuist een enorme donderslag hier. Ik schrok me naar. Ff de kinderen checken.

oew jah gisteravond(nacht)ging et er ff fiks aan toe hier
ik ben vreeselijk bang voor onweer

Al wat jaren geleden, toen mijn vrouw en ik soms nog psalmen uit ons hoofd leerden, en net psalm 2 aan de beurt was geweest, hadden we 's nachts een enorme onweersbui. Ik dacht toen aan die opmerkelijke regel uit vers 6: Juicht, bevend op 't gezicht van Zijn vermogen.

Wat anders: van huis uit ben ik geleerd dat de term "slecht weer" niet goed is. Ikzelf relativeer dat wel enigszins, maar gisteren dacht ik ineens: waarom mochten we ONweer eigenlijk wel gebruiken? Hoe komen we toch aan die term?