Jo-Ann schreef:Gisteren las ik in een artikel de remonstrantie op basis waarvan de remonstranten veroordeeld zijn:
De remonstrantie is wel veroordeeld, maar pas nadat diverse conferenties gehouden waren en de Remonstranten hun leer verder hadden toegelicht.
Het eerste artikel:
Dat God door een eeuwig en onveranderlijk besluit in Jezus Christus Zijn Zoon, eer des werelds grond gelegd was, besloten heeft, uit het gevallen, zondig, menselijk geslacht diegenen in Christus, om Christus’ wil, en door Christus zalig te maken die door de genade van Zijn Heilige Geest in deze Zijn Zoon Jezus geloven, en in dat geloof en de gehoorzaamheid des geloofs door deze genade tot het einde toe volharden zouden; en daarentegen de onbekeerlijken en ongelovigen in de zonden en onder de toorn te laten, en te verdoemen als vreemd van Christus, naar het woord van het Heilig Evangelie bij Joh. 3:36: Wie in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; en wie de Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem, en andere plaatsen der Schrift meer.
Deze formulering leert een verkiezing van de gelovigen. Of de mens zal geloven of niet hangt volgens de Remonstranten af van de vrije wil van de mens. Het besluit van verkiezing gaat dus volgens de Remonstranten niet over een zeker getal personen, welk getal alleen bij God bekend is.
Op zich is de stelling niet onjuist, maar het probleem zit hierin dat deze stelling niet het GEHELE besluit verkiezing beschrijft, maar slechts een déél daarvan. Zij weigerden te verklaren dat God verkiest tót het geloof zónder iets van de mens in aanmerking te nemen. Daarmee is dit artikel pertinent onrechtzinnig.
Het tweede artikel:
Dat dienvolgens Jezus Christus, de Zaligmaker der wereld, voor allen en een ieder mens gestorven is, alzo dat Hij voor hen allen door de dood des kruises de verzoening en vergeving van zonden verworven heeft, alzo nochtans dat niemand deze vergeving der zonden metterdaad geniet dan de gelovigen; mede naar het woord van het Evangelie bij Joh. 3:16: Zo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn enige Zoon gegeven heeft opdat allen die in Hem geloven niet vergaan, maar het eeuwige leven hebben; en in 1 Joh. 2:2: Hij is de Verzoening voor onze zonden, en niet alleen voor de onze, maar voor de zonden der ganse wereld.
Ook dit artikel was dubbelzinnig geformuleerd. Vele theologen op de Dordtse Synode hebben geleerd dat Christus offerande genoegzaam was voor de zonde van de gehele wereld, maar niet in effect. De Remonstranten leerden echter dat Christus gestorven was voor een onzeker getal van gelovigen, omdat het uiteindelijk van de wil van de mens afhangt of hij zalig wordt of niet.
Het derde artikel:
Dat de mens het zaligmakend geloof van zichzelf niet heeft, noch uit kracht van zijn vrij wil, zlzo hij in de staat der afwijking en der zonde niets goeds dat waarlijk goed is (gelijk inzonderheid is het zaligmakend geloof) uit en van zichzelf kan denken, willen of doen, maar dat het van node is dat hij van God in Christus door Zijn Heilige Geest wordt herboren en vernieuwd in verstand, genegenheid of wil, en alle krachten, opdat hij het ware goed op de rechte wijze moge verstaan, bedenken, willen, en volbrengen, naar het woord van Christus Joh 15:5: Zonder Mij kunt gij niets doen.
Het vierde artikel:
Dat deze genade Gods is het beginsel, de voortgang en volbrenging van alle goeds, ook zo ver dat de wedergeboren mens zelf zonder deze voorgaande of voorkomende, opwekkende, volgende en medewerkende genade noch het goede denken, willen of doen kan, noch ook enige verzoeking ten kwade kan weerstaan; zodat alle goede daden of werkingen die men bedenken kan, aan de genade Gods in Christus moeten toegeschreven worden. Maar zoveel de manier van werking van deze genade aangaat, die is niet onwederstandelijk; want er staat van velen geschreven, dat zij de Heilige Geest wederstaan hebben, Hand. 7 en elders, op vele plaatsen.
Laten we deze artikelen maar samen nemen zoals ook de Dordtse Synode gedaan heeft. De Remonstranten leren in het vierde artikel dat de zaligmakende genade niet onwederstandelijk werkt. Daarmee hebben zij de zaligheid afhankelijk gemaakt van de wil of toestemming van de mens. Volgens de Remonstranten kan de mens zijn eigen zaligheid (altijd) verhinderen. God werkt de zaligheid in de inwendige roeping / wedergeboorte echter onwederstandelijk! Daarom blijkt ook de schijnbaar positieve formulering van het derde artikel van de Remonstranten van nul en generlei waarde. Het derde artikel wordt namelijk geheel ontkracht door het vierde.
Het vijfde artikel:
Dat degenen die Jezus Christus door een waar geloof zijn ingelijfd, en overzulks Zijn levendmakende Geest deelachtig zijn geworden, overvloedige kracht hebben om tegen de satan, de zonde, de wereld en hun eigen vlees te strijden en de overwinning te verkrijgen, welverstaande altijd door de bijstand van de genade van dezelfde Geest; en dat Jezus Christus hen door Zijn Geest in alle verzoekingen bijstaat, de hand biedt en, zo zij maar alleen ten strijde bereid zijn en Zijn hulp begeren en niet in gebreke zijn, staande houdt; alzo dat zij door geen listigheid noch geweld van de satan verleid of uit Christus’ handen kunnen getrokken worden, naar het woord van Christus Joh. 10: Niemand zal ze uit Mijn hand rukken. Maar of dezen niet kunnen door nalatigheid hun beginsel van hun zijn in Christus verlaten, de tegenwoordige wereld wederom aannemen, van de heilige leer hun eenmaal gegeven afwijken, de goede consciëntie verliezen, de genade verwaarlozen, zou eerst nader uit de Heilige Schrift moeten onderzocht zijn, eer wij dat met volle verzekering van ons gemoed zouden kunnen leren.
Hier wordt niet gevraagd of degenen die een schijngeloof bezitten, kunnen afvallen. Maar hier wordt gevraagd en in twijfel getrokken of degenen die het ware, zaligmakende geloof bezitten, en aan wie niets tot zaligheid ontbreekt, ten slotte toch niet zouden kunnen afvallen. En daarmee wordt de zaligheid opnieuw gelegd in de handen van de mens zelf, die immers moet volharden, wil hij zalig worden. Terwijl het God is Die het herboren beginsel zal bewaren en onderhouden en zorgen dat deze ook onder alle zonden en beproevingen nooit geheel zal ondergaan.
CONCLUSIE: De artikelen 1, 4 en 5 bevatten ernstige dwalingen. In het licht daarvan is ook de zuiverheid van de artikelen 2 en 3 in het geding. De verklaringen van de Remonstranten die zij naderhand hebben gegeven, maakte te meer duidelijk dat ALLE artikelen onrechtzinnig bedoeld waren.
Naar aanleiding hiervan zijn de Dordtse Leerregels geschreven en de remonstranten veroordeeld. We hebben bij aanmelding van dit forum gezegd dat we instemmen met de Drie formulieren van Enigheid waaronder de Dordtse Leerregels behoren.
De volgende vragen stonden bij dit artikel:
Zijn jullie het er ook mee eens, dat de aanhangers van deze vijf artikelen van de remonstranten in 1619 afgezet zijn?
En vinden jullie dat dit ook in 2008 leringen zijn die in een kerk van gereformeerde belijdenis geweerd behoren te worden?
Beide vragen zou ik met een duidelijk 'ja' willen beantwoorden.
En dat geldt wat mij betreft ook voor dit Refoforum.
Zonderling