Is dat zo? Dat ik feilbaar ben, daar heb ik elke dag ruzie mee. Ik bedoel met mezelf. Laat anderen daar buiten, ik ben verantwoordelijk voor mijn woorden en daden.
"te hard of te beklemmend".... deze woorden blijven bij mij haken.-DIA- schreef:Bevragen kan goed zijn, ja, zelfs wel wenselijk. Mits het bevragen niet overgaat in een niet zo vriendelijk kruisverhoor, als ware het of ik iets verkeerd of vreemds had gezegd. Dan is het gezien de ervaring niet altijd wijs om dan nog wat te zeggen. Er zijn uit de dan gegeven antwoorden, de meest onverkwikkelijke zaken voortkomen, van sluiten van topic tot aan een ban toe. Voor de forummers die hier langer posten hoeft het geen vraag te zijn wat ik denk en voorsta. Wel merk ik dat hetgeen ik hier post al vanaf het prilste begin wat onder een vergrootglas lijkt te liggen. Door de vele reacties die soms een berichtje oproept, en de weinige geestverwanten op dit forum, die er wel zijn (of zijn geweest, maar die de wijk hebben genomen) en door aan wantrouwen grenzende vragen, dat maar niet weggenomen lijkt te kunnen worden, wordt de lust om hier nog weer eens op in te gaan me wel eens wat benomen. We gingen er altijd vanuit dat we hier spraken met mensen die de 'oude waarheid' waren toegedaan, dat is ouderwets gezegd, mensen uit de reformatorische kerken. Blijkbaar, en ik weet dat zelf ook, want ook ik onderzoek dat wel, klinkt er nu een veel mildere boodschap van vele kansels waar vroeger die klemmende waarheid werd verkondigd. Het lijk me haast toe dat niet weinigen deze prediking te 'hard' of te 'beklemmend' vinden. Ergens kan ik dat zeker begrijpen, maar toch... Ik geloof dat een nauw zelfonderzoek nog even noodzakelijk is dan toen die nog van de vele kansels klonk, waar men nu een 'mildere' preek wenst.
Beter verwoord is: Hard tegen mensen die het zo goed dachten te weten en zacht tegen zondaren die tot Hem de toevlucht namen.Robbie schreef: ↑04 nov 2023, 16:19"te hard of te beklemmend".... deze woorden blijven bij mij haken.-DIA- schreef:Bevragen kan goed zijn, ja, zelfs wel wenselijk. Mits het bevragen niet overgaat in een niet zo vriendelijk kruisverhoor, als ware het of ik iets verkeerd of vreemds had gezegd. Dan is het gezien de ervaring niet altijd wijs om dan nog wat te zeggen. Er zijn uit de dan gegeven antwoorden, de meest onverkwikkelijke zaken voortkomen, van sluiten van topic tot aan een ban toe. Voor de forummers die hier langer posten hoeft het geen vraag te zijn wat ik denk en voorsta. Wel merk ik dat hetgeen ik hier post al vanaf het prilste begin wat onder een vergrootglas lijkt te liggen. Door de vele reacties die soms een berichtje oproept, en de weinige geestverwanten op dit forum, die er wel zijn (of zijn geweest, maar die de wijk hebben genomen) en door aan wantrouwen grenzende vragen, dat maar niet weggenomen lijkt te kunnen worden, wordt de lust om hier nog weer eens op in te gaan me wel eens wat benomen. We gingen er altijd vanuit dat we hier spraken met mensen die de 'oude waarheid' waren toegedaan, dat is ouderwets gezegd, mensen uit de reformatorische kerken. Blijkbaar, en ik weet dat zelf ook, want ook ik onderzoek dat wel, klinkt er nu een veel mildere boodschap van vele kansels waar vroeger die klemmende waarheid werd verkondigd. Het lijk me haast toe dat niet weinigen deze prediking te 'hard' of te 'beklemmend' vinden. Ergens kan ik dat zeker begrijpen, maar toch... Ik geloof dat een nauw zelfonderzoek nog even noodzakelijk is dan toen die nog van de vele kansels klonk, waar men nu een 'mildere' preek wenst.
Weten jullie: ik heb een onderbuikgevoel bij hard of beklemmend als het over prediking gaat.
Het raakt me altijd als ik in mijn Bijbel lees hoe Jezus zelf sprak.
Tegen "de gewone man": liefdevol, wel heel duidelijk.
Tegen de religieuze leiders uit die tijd: hard en beklemmend.
Dit heeft wat te zeggen, denk ik. Juist ook voor predikanten...
Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk
https://www.rd.nl/artikel/1040590-henri ... -een-optieZag u in de kerk van uw jeugd veel onverschilligheid?
„Ja. Een deel van de gemeenteleden zat ’s zondags wel gewoon in de kerk, maar wilde zich eigenlijk niet laten raken. Later heb ik weleens gedacht dat ze misschien meer bezig waren met de vraag: Hoe scherm ik mij af van wat ik hoor? Ergens snap ik dat achteraf ook wel. Het geloof moet mensen op hun benen zetten en ruimte geven. Het vertelt mensen dat ze bemind worden, dat ze het niet allemaal zelf voor elkaar hoeven te boksen en dat er vergeving is. Als mensen door het geloof in angst gaan leven dan gaat er iets mis. Dan is hen de kern van wat geloven inhoudt nooit verteld.”
Beetje jammer dat hier niet op wordt gereageerd, maar ik denk toch dat u er niet zo heel ver naast zit. Ik denk ook niet dat hier veel op te zeggen is. En dat zeg ik niet om mezelf te verdedigen, daar is op zich niets aan te verbeteren. Maar misschien dat er lezers zijn die hierdoor wat begrijpen wat ik bedoelde. Nogmaals laten we onszelf niet op de voorgrond stellen, want dit is ook wel een heel groot gevaar.MGG schreef: ↑04 nov 2023, 18:34Beter verwoord is: Hard tegen mensen die het zo goed dachten te weten en zacht tegen zondaren die tot Hem de toevlucht namen.Robbie schreef: ↑04 nov 2023, 16:19"te hard of te beklemmend".... deze woorden blijven bij mij haken.-DIA- schreef:Bevragen kan goed zijn, ja, zelfs wel wenselijk. Mits het bevragen niet overgaat in een niet zo vriendelijk kruisverhoor, als ware het of ik iets verkeerd of vreemds had gezegd. Dan is het gezien de ervaring niet altijd wijs om dan nog wat te zeggen. Er zijn uit de dan gegeven antwoorden, de meest onverkwikkelijke zaken voortkomen, van sluiten van topic tot aan een ban toe. Voor de forummers die hier langer posten hoeft het geen vraag te zijn wat ik denk en voorsta. Wel merk ik dat hetgeen ik hier post al vanaf het prilste begin wat onder een vergrootglas lijkt te liggen. Door de vele reacties die soms een berichtje oproept, en de weinige geestverwanten op dit forum, die er wel zijn (of zijn geweest, maar die de wijk hebben genomen) en door aan wantrouwen grenzende vragen, dat maar niet weggenomen lijkt te kunnen worden, wordt de lust om hier nog weer eens op in te gaan me wel eens wat benomen. We gingen er altijd vanuit dat we hier spraken met mensen die de 'oude waarheid' waren toegedaan, dat is ouderwets gezegd, mensen uit de reformatorische kerken. Blijkbaar, en ik weet dat zelf ook, want ook ik onderzoek dat wel, klinkt er nu een veel mildere boodschap van vele kansels waar vroeger die klemmende waarheid werd verkondigd. Het lijk me haast toe dat niet weinigen deze prediking te 'hard' of te 'beklemmend' vinden. Ergens kan ik dat zeker begrijpen, maar toch... Ik geloof dat een nauw zelfonderzoek nog even noodzakelijk is dan toen die nog van de vele kansels klonk, waar men nu een 'mildere' preek wenst.
Weten jullie: ik heb een onderbuikgevoel bij hard of beklemmend als het over prediking gaat.
Het raakt me altijd als ik in mijn Bijbel lees hoe Jezus zelf sprak.
Tegen "de gewone man": liefdevol, wel heel duidelijk.
Tegen de religieuze leiders uit die tijd: hard en beklemmend.
Dit heeft wat te zeggen, denk ik. Juist ook voor predikanten...
Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk
Nicodemus was ook een religieuze leider. Over oa 'de gewone inwoners' van bijvoorbeeld kapernaüm zei Jezus bijzonder ernstige woorden.
Dat heeft ons (en ook predikanten) veel te zeggen. Weten wij het echt of denken wij het te weten.
Ik vind het een goed artikel dat Ad Anker deelde. Ik ben het met je eens dat dit een bekende theologische discussie is, maar wat voor jou een open deur is hoeft voor anderen natuurlijk geen open deur te zijn.
