"Bloei in GB na 1 mei 04"
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Het was ooit Calvijn die in een brief Sadoleto antwoordde op een aantal beschuldigingen.Adorote schreef:Laat de GB maar blij zijn dat er wat bloei is , en men nu af is van het verstikkende klimaat binnen de GB, en laat zij ook is trouw zijn aan de Kerk waar zij deel van uit maakt de PKN.
Één van de beschuldigingen ging over kerkleer, uiteraard. Calvijn antwoordt hem als volgt:
Ten eerste ziet gij bij de begripsbepaling een zaak over het hoofd, welke U bij rechte beschouwing van dienst had kunnen zijn. Als gij in de Kerk datgene ziet, "wat in de ganse historie evenals thans over de ganse aarde, in Christus alleen en eendrachtig, overal en altijd door de enige Geest van Christus geleid is", waar blijft dan het Woord Gods, het duidelijke kenteken, dat de Heere zelf ons, zo dikwijls Hij van de Kerk gewaagt, zo na aan het hart legt? Omdat Hij voorzag, hoe gevaarlijk het is, maar steeds op de Geest zich te beroepen, zonder op het Woord acht te geven, heeft Hij, ja wèl de leiding der Kerk door de Heilige Geest beloofd, maar Hij heeft die leiding aan het Woord gebonden, opdat zij niet in onzekerheid en onbestendigheid zou opgaan. In deze zin spreekt Christus: Wie Gods Woord hoort, die is uit God;
Dat vindt gij niet slechts in de Brieven der Apostelen, maar ook overal, waar Profeten van de bouw of de uitbreiding der Kerk over de ganse aardbodem getuigen; altoos stellen zij het Woord op de eerste plaats.
Sadolet, gij weet en wanneer gij dat nog ontkennen zult, dan zal ik er voor zorgen, dat iedereen gewaar wordt, dat gij het weet: wij zijn het niet alleen minstens zo eens met de oude Kerk als gij, maar zoeken ook volstrekt niets anders, dan juist het oude gelaat der Kerk weer te herstellen; dat gelaat, dat eerst door onbeschaafde en juist niet van de edelste mensen smadelijk is ontsierd, daarna door de Paus en zijn partij deerlijk verwond en bijna vernietigd is. Ik zal U niet zo hard vallen, dat ik de door de apostelen gegrondveste gestalte der Kerk in Uw geest oproep; in haar hebben wij echter ondanks alles de enige grondtrek der ware Kerk; elke schrede van haar af is een dwaalweg. Ik zal U tegemoetkomen: stel U, zo vraag ik U, éénmaal de gestalte van die oude Kerk voor ogen, zoals zij ten tijde van Chrysosthomus en Basilius, van de Grieken, van Cyprianus, Ambrosius en Augustinus was. Uw eigen geschriften moet gij toch wel geloven! En zie dan op de ruinen, die daarvan nog bij U zijn overgebleven!
-------------------------------------------------
De ware Kerk Adorote is áltijd gebonden aan Gods Woord. Waar het Woord wegvalt is géén kerk meer.
-
flx
He, eindelijk! De opmerking dat 'de situatie ten diepste niet veranderd is' vind ik veel meer een uitglijer dan de zinnen over ruimer ademen en opbloeiend geestelijk leven. Want die zinnen staat duidelijk in een kader van 'in sommige gemeenten; hier en daar'. En velen die er in de praktijk mee te maken hebben zullen dat beamen. Los van de vraag of je het positiever of negatiever waardeert: Soms tot vaak is er in sterk gescheurde gemeente inderdaad een opbloei (van boven gezaaid?) te zien. En vaak zijn dat ook gemeenten die de laatste 10-20 jaar een sterke 'verstrenging' hadden doorgemaakt. 'Terug naar toen', zo wordt het aan PKN-zijde vaak gewaardeerd. Ds. Kamphuis doet echt niet alsof dit overal zo is en alsof dat positiever is dan het negatieve van de scheuring op zichzelf, maar nogmaals, ik denk dat het in veel gemeenten beaamd wordt. Zeker niet in alle, overigens! En daar waar het beaamd wordt, moet je dan wellicht ook direct erkennen dat de reden voor de scheuring misschien niet veel meer dan een aanleiding was - een droeve confrontatie werd bespoedigd.Vincent schreef:dan moet ik eerlijk zeggen, dat dit mijn oordeel over het interview alleen maar bevestigt. Nee, helaas, hieruit blijkt weinig werkelijk treuren om Sions breuk, zeker gezien de voorafgaande suggestieve opmerking dat de situatie in wezen "niet veranderd is".
Veel aanvechtbaarder lijkt me de opmerking over 'ten diepste niets veranderd'. Want hoe je het moet waarderen was, is en zal blijven de grote discussie: fundamenteel of gradueel. Maar dat er iets beduidend veranderde, lijkt me toch onloochenbaar.
Vandaag in het RD
RD schreef:„Breedte moet gepaard gaan met diepte”
Ds. H. J. Lam nieuwe voorzitter Geref. Bond
RIJSSEN - Streven naar een waarlijk reformatorische kerk. „Dat is altijd het hoofddoel geweest van onze beweging. De Gereformeerde Bond is geen kerk, maar hij is er ten dienste van de kerk. We kennen een bepaalde breedte, zeker. Maar die moet wel gepaard gaan met diepte.”
Ds. H. J. Lam moet nog wat wennen aan zijn nieuwe taak als voorzitter van de Gereformeerde Bond (GB) in de Protestantse Kerk, zegt hij zelf. „Al moeten we ook nuchter zijn. We hebben het hier niet over een roeping in de diepe zin van het woord. Voorzitter zijn van de GB doe je wel vanuit je ambt, maar het is geen ambtelijke taak. Dat geeft ontspanning. We moeten niet te gewichtig van onszelf denken. Natuurlijk zal ik wat moeten wennen aan het feit dat je iets meer in het vizier komt.”
Er verschijnt een brede glimlach op zijn gezicht. „Ooit zei een hoogleraar: „Een predikant wordt een bijzondere genade bewezen als God hem voor bekendheid behoedt.” Daar zit zeker wat in. Zelf heb ik duidelijk gezien dat dit werk op mijn weg kwam. Toen er een beroep op mij werd gedaan, heb ik in de omgang met de Heere ervaren dat dit echt voor me werd geplaatst. Dan mag je er niet voor weglopen. Dus toch wel enige roeping.”
Veel bewondering heeft hij voor de manier waarop zijn voorganger, ds. G. D. Kamphuis, de afgelopen jaren leiding heeft gegeven aan de Gereformeerde Bond. „Het was een roerige tijd en ik kan het niet anders zien dan dat collega Kamphuis van de Heere de gaven heeft gekregen die hij in die moeilijke tijd nodig had. Met zijn irenische inslag was hij de juiste man op de juiste tijd.”
Prediking
Nu hij vandaag zelf de voorzittershamer heeft overgenomen, zal het beleid van de Gereformeerde Bond niet wijzigen. „Zeker niet. Evenmin als ons beleid gewijzigd is sinds de kerkvereniging van mei 2004. De GB heeft een plaats in de breedte van onze kerk. Ons doel moet zijn om die plaats op een goede manier te bewaren en te verdiepen. Want breedte zonder diepte is niet goed. Wij moeten ons voortdurend bezinnen op wat het nu is om vandaag de dag gereformeerd te zijn in de Protestantse Kerk.”
Volgens de predikant uit Rijssen is het vooral de prediking waar de beweging het van moet verwachten. „De zondagse bediening van het Woord, de prediking van de rechtvaardiging van de goddeloze, daar gaat het om. Steeds meer raak ik er innerlijk van overtuigd dat die prediking nooit aansluit bij ons gevoel. Maar zonder die prediking van zonde en genade, van rechtvaardiging en heiliging, kan het niet.
Wie de geschiedenis van de GB kent, weet dat we altijd een zekere breedte gekend hebben. Dat is niet verkeerd. Nogmaals: die breedte moet wel gepaard gaan met diepte. Misschien is het wel symbolisch dat we de afgelopen jaren als bestuur twee brochures hebben uitgebracht. De ene gaat over ons staan in de kerk en de andere over de prediking. Het is glashelder voor me dat de Gereformeerde Bond zichzelf nooit los kan zien van het hervormd-zijn. Daarom zijn we gebleven. Maar aan de andere kant, moet er ook bezinning zijn op onze boodschap, op de prediking. Die twee punten moeten we in het oog houden.”
De scheuring in hervormde kring zou in sommige gemeenten geleid hebben tot bloei.
„Laten we helder zijn: we hebben als GB zéker geen bloeitijd achter de rug. Het is zeer triest wat er is gebeurd. En het is ook duidelijk dat de balans in sommige gemeenten door de scheuring verstoord is geraakt. Daar moeten we aandacht voor hebben. Maar er zijn ook gemeenten waar sprake is van een zekere opademing. Vergeet niet dat een dreigende scheuring gedurende vele jaren een zware druk op het gemeenteleven heeft gelegd.”
Zal onder uw voorzitterschap de Gereformeerde Bond toenadering zoeken tot de hersteld hervormden?
„Het is mijn voorganger ds. Kamphuis met de hem geschonken gaven niet gelukt die eenheid te bewaren. Waarom zou het mij dan wel lukken die eenheid te herstellen? Er is nogal wat gebeurd, de afgelopen tijd. Juist als het gaat over het zicht op de kerk, lopen de meningen gemakkelijk en ver uiteen. Er zijn contacten met hersteld hervormden. Gelukkig wel. Met velen onder hen weet ik me verbonden.
Tegelijk zeg ik: hebben we de handen niet vol aan de eigen kerk, de eigen situatie? Hoe staan wij in de Protestantse Kerk? En dan weet ik best wel dat je de liefde die er was voor de Hervormde Kerk niet zomaar kunt overplanten naar de Protestantse Kerk. Maar we staan in die kerk en daar hebben we onze taak. Als we belijden en geloven dat God mij liefheeft, onafhankelijk van wie ik ben, dan zullen we ook de kerk lief dienen te hebben, onafhankelijk van wie ze is.
De Bond is niet de kerk, maar hij werkt erin tot verdediging en verbreiding van de waarheid. Dat zijn geen populaire zaken in onze tijd, maar ’t is wel onze opdracht. Daarop willen we worden aangesproken en worden afgerekend, om het maar eigentijds te zeggen.”
Het jaarverslag over 2006 laat zien dat zowel het ledental van de Bond als het aantal abonnees van De Waarheidsvriend weer groeit.
„Ja, en de Bond zou in de PKN meer in de belangstelling staan en ga zo maar door.” Hij weifelt even. „Natuurlijk, dat is goed, daar zijn we blij mee. Maar we moeten ook eerlijk zijn. Wil het feit dat in de Protestantse Kerk het jeugdwerk van de HGJB in de aandacht staat ook niet zeggen dat het met het algemene jeugdwerk in de kerk droevig gesteld is? Laten we midden in de kerk staan, arbeiden in de kerk, streven naar een waarlijk reformatorisch kerk. Maar we kunnen dat niet beter doen dan door vooral op de zondagen van ons te laten horen.
We moeten het niet hebben van allerlei zaken die wij moeten en kunnen en doen. De gemeente wordt gebouwd door de prediking van het Woord. De Bond leeft vooral op het vlak van de gemeenten. De zaken worden in onze tijd steeds meer op kleinere schaal bekeken. Helder, belijnd, irenisch. Op die wijze willen we gereformeerd in de kerk staan. Dan hebben we toekomst.”
Uit de rubriek Ingezonden, Nederlands Dagblad 24 mei 2007
Breuken
Helaas moet ik constateren dat ik me niet herken in de selectie van citaten en de presentatie die het Nederlands Dagblad van afgelopen dinsdag heeft gegeven van mijn interview met De Waarheidsvriend ter gelegenheid van mijn terugtreden als voorzitter van de Gereformeerde Bond. De kerfusie noemde ik een "fors dieptepunt" en ik sprak over breuken in de gemeenten die we blijven "voelen en meedragen". Ik ervaar het daarom als een vertekening van de werkelijheid om boven het artikel te zetten: 'G.D. Kamphuis: bloei na kerkscheuring'. Binnen het kader van pijn en verdriet sprak ik over het zoeken naar een nieuwe balans en over "sommige" gemeenten waarbinnen een "zekere ruimte is gekomen", en over avondmaalsvieringen waarin "soms" iets uitkomt "dat blijk geeft van opbloeiend geestelijk leven, waar in het verleden een sluier over lag". Ik noemde dat een bijkomend effect van de scheuring, waarvan ik aangeef dat "blijft staan dat we pijn en verdriet over de scheuring hebben".
Ds. G.D. Kamphuis, Amersfoort