Eenheid binnen het Christendom.

[Adorote]

Maar op één gebied kun je niet 'sjoemelen' of wat toegeven en dat is: wat er gekend moet worden om zalig te kunnen leven en sterven.

dát vind JIJ, zo is het je geleerd..............ánderen hebben daar een gehéél andere kijk op en hebben het ook geheel ánders geleerd.....van kinds af aan................

Er zijn veel wegen die tot de Heilige Verlosser leiden,maar met en ding valt niet te sjoemelen,het navolgen de Jezus Christus de Verrezen Heer.En met het Geloof zoals als de Kerk vanaf Jezus Christus en zijn Heilige Apostelen leren.

[Mariavt]

Mm, een hoop van die dingen zouden voor mij geen eenheid in de weg staan.
Maar op één gebied kun je niet 'sjoemelen' of wat toegeven en dat is: wat er gekend moet worden om zalig te kunnen leven en sterven.

En leg jij ons nu eens uit wat er gekénd moet worden volgens jou? En is dat uit je eigen beleving of wat er gepreekt wordt in de kerk???

[Afgewezen]

Mm, een hoop van die dingen zouden voor mij geen eenheid in de weg staan.
Maar op één gebied kun je niet 'sjoemelen' of wat toegeven en dat is: wat er gekend moet worden om zalig te kunnen leven en sterven.

En leg jij ons nu eens uit wat er gekénd moet worden volgens jou? En is dat uit je eigen beleving of wat er gepreekt wordt in de kerk???

Lijkt me dat ik daar genoeg over heb gezegd op dit forum. En vanwaar die tweede helft van je vraag??

[Marnix]

hmm, er is zoveel over gezegd dat een korte samenvatting wel goed zou zijn

[Mariavt]

En vanwaar die tweede helft van je vraag??

Mag ik er even over nadenken hoe ik dat het beste onder woorden kan brengen.......het kwam op het moment dat ik het schreef gewoon in me op. Als ik het kort hou dan heb ik het gevoel of je twee kanten op praat de éne keer uit beleving en de ándere keer uit beschouwing oftewel wat je ergens gelezen gehoord hebt of dat je het nu eenmaal zo ziet door jouw bril.

[Afgewezen]

hmm, er is zoveel over gezegd dat een korte samenvatting wel goed zou zijn

En dan krijgen we dáár weer een discussie over. Zie de topic geloofsbeleving. Die is m.i. duidelijk genoeg (en niet al te lang).

[jakobmarin]

n.a.v. artikel Dr. J. Hoek: Kerk moet zichzelf blijven

De kerk moet meebewegen met de tijd, „omdat ze bij de mensen wil blijven”, aldus dr. Hoek.
„Zoals Paulus de Joden een Jood en de Grieken een Griek was, zo moeten wij voor de 21e-eeuwers een 21e-eeuwse kerk zijn.”

Volgens de hoogleraar is „in vormen heel verschillend optreden” alleen mogelijk vanuit een „scherp zicht op de kern.
De kerk moet niet in het onzekere verkeren over haar eigen identiteit. Ze weet zich allereerst aan de Bruidegom verbonden,
ziet Hem naar de ogen en staat daarom vervreemd in de wereld.” Hij stond daarom uitgebreid stil bij
de vier klassieke wezenskenmerken van de kerk: eenheid, heiligheid, apostoliciteit en katholiciteit.

(...)We zijn zo aan de verdeeldheid gewend geraakt, terwijl Paulus zich juist hierover het meest lijkt op te winden als hij zijn brieven schrijft.
Al in de Reformatie is het misgelopen. De volgelingen van de Reformatie werden uit de kerk gezet, maar ze slaagden er vervolgens niet in om bij elkaar te blijven.”

(...)Dr. Hoek leek te voelen voor het recente pleidooi van dr. A. van de Beek om te beginnen met het gezamenlijk vieren van het avondmaal.
„Ik zeg niet dat ik dit zonder meer omhels, maar we moeten zoeken naar momenten waarop we de eenheid manifesteren.”(...)

Als ik dergelijke zaken lees, vraag ik me altijd af, wat ík hier nou moet/kan doen?
Op het grondvlak gebeurd al wat aan een-zijn door de verschillende kerken (hoewel rechts-gereformeerd vaak gemist wordt), maar het is in de meeste gevallen zo dat een kerkleiding een dergelijk een-zijn nog tegenhoud.

Ik vind het bovenstaande mooi, ben het er van harte mee eens, maar hoe te handelen, vind ik erg lastig.

[SecorDabar]

n.a.v. artikel Dr. J. Hoek: Kerk moet zichzelf blijven

De kerk moet meebewegen met de tijd, „omdat ze bij de mensen wil blijven”, aldus dr. Hoek.
„Zoals Paulus de Joden een Jood en de Grieken een Griek was, zo moeten wij voor de 21e-eeuwers een 21e-eeuwse kerk zijn.”

Volgens de hoogleraar is „in vormen heel verschillend optreden” alleen mogelijk vanuit een „scherp zicht op de kern.
De kerk moet niet in het onzekere verkeren over haar eigen identiteit. Ze weet zich allereerst aan de Bruidegom verbonden,
ziet Hem naar de ogen en staat daarom vervreemd in de wereld.” Hij stond daarom uitgebreid stil bij
de vier klassieke wezenskenmerken van de kerk: eenheid, heiligheid, apostoliciteit en katholiciteit.

(...)We zijn zo aan de verdeeldheid gewend geraakt, terwijl Paulus zich juist hierover het meest lijkt op te winden als hij zijn brieven schrijft.
Al in de Reformatie is het misgelopen. De volgelingen van de Reformatie werden uit de kerk gezet, maar ze slaagden er vervolgens niet in om bij elkaar te blijven.”

(...)Dr. Hoek leek te voelen voor het recente pleidooi van dr. A. van de Beek om te beginnen met het gezamenlijk vieren van het avondmaal.
„Ik zeg niet dat ik dit zonder meer omhels, maar we moeten zoeken naar momenten waarop we de eenheid manifesteren.”(...)

Als ik dergelijke zaken lees, vraag ik me altijd af, wat ík hier nou moet/kan doen?
Op het grondvlak gebeurd al wat aan een-zijn door de verschillende kerken (hoewel rechts-gereformeerd vaak gemist wordt), maar het is in de meeste gevallen zo dat een kerkleiding een dergelijk een-zijn nog tegenhoud.

Ik vind het bovenstaande mooi, ben het er van harte mee eens, maar hoe te handelen, vind ik erg lastig.

Het is niet mijn bedoeling om de goede bedoelingen van het bovenstaande in twijfel te trekken,
maar ik wil het volgende ter overdenking meegeven van Ds.Johan Temmink (1701-1768),
11e preek over Johannes 17:11:

Als iemand zelf rechtzinnig was, en maar met een half oog de staat der wereld
ten aanzien van het Godsdienstige, en vooral de staat der Protestantse Kerk beschouwde,
zo zou hij overtuigt zijn, dat er nooit minder gevaar ware om te nauw in de leer gevonden te worden,
en nooit groter gevaar, om alle ongebondenheid in gevoelens te zien heersen.
Is het dan thans tijd, om zo te schreeuwen tegen kerkelijke bepalingen in gevoelens, die
niemand dwingen bij ons te komen, of te blijven? Men hebbe ze van onze kerkgemeenschap
uit te sluiten. En dat volgens der bevelen der H. Schrift, met zoveel ernst
aangebonden, als Romeinen 16:17: Ik bid u broeders, neemt acht op degene die tweedracht
en ergenissen aanrichten tegen de leer, die gij (van ons) geleert hebt;
en wijkt af van dezelve.

Wanneer men ook op vele Protestantse gemeentens,
die ik niet noem om hatelijk te zijn, acht geef, z
zo zal men zien tot wat zielverdervend verval in de leer,
de verdraagzaamheid omtrent de inbreuken van haar zuivere belijdenis, haar gebracht heeft.
Zoveel vind ik nodig thans van de schadelijke eenheid in gevoelens te zeggen.
Maar gaan wij voort om op de betrachting en het hart te letten,
zo is er ook bij vele een overeenstemming, die niets van het Goddelijke heeft.
Het is die, die ons in de rechte zedeleer van het Evangelie verboden wordt,
Romeinen 12:2 Wordt dezer wereld niet gelijkvormig, maar wordt veranderd
door de vernieuwing uws gemoeds.
Denkt zelf eens na, in wat ijdelheden, zondige gewoontens, tijdverdrijven,
en het ganse bedrijf van pracht en praal, het livrei van de tegenwoordige wereld bestaat.
Beziet dan uzelf eens, waar gij naar gelijkt, wat onderscheid er zij tussen u en haar:
en waar gij onder moet geteld worden:
ofschoon gij in gemeenschap uiterlijk met ware gelovigen voor
Christus aangezicht in Zijn huis en aan Zijn tafel zit.

Vraagt uzelf eens daarentegen, hoe het staat met de hartelijke vereniging
tussen u en dat volk, dat door de Vader uit de wereld aan Jezus gegeven is,
en zichzelf overgegeven heeft, dat zichzelf tracht onbesmet te bewaren van de wereld.
Gij kunt u niet verenigen met de gesprekken en gezelschappen der Godzaligen,
die lust hebben om 's Vaders naam te vrezen en Die te heiligen,
en die daar toe bij malkander komen en daar van spreken.
Het is u immers een klaar bewijs, dat gij nog buiten de gemeenschap der heiligen zijt.

[-DIA-]

ZOETE BANDEN

Zoete banden die mij binden
Aan des HEEREN lieve volk.
Wis, zij zijn mijn hertevrinden,
Hunne taal mijn hertetolk.
't Zijn de kind'ren van de Vader
En van 't zelfde huisgezin.
Wij bestaan malkander nader
Als de band van aardse min.
Spraken zij hoe gans verloren
Elk zijn ziel zag staan
Onder zonden, vloek en toren.
Alzo was 't ook mij gegaan.
Was het dat ze mij verhaalden,
Hoe zij arm en aan het end,
Kwamen, toen hun God bepaalde,
Dit was mij niet onbekend.
Riepen zij met heilig beven:
Geef mij Jezus of ik sterf.
Jezus is mijn zieleleven.
Buiten Jezus het verderf.
Was hun bidden, roepen, wenen
Om die een'ge Toeverlaat,
Was om Jezus al het stenen,
Dat was uit mijn hert gepraat.
Eeuwig zullen triumferen
Verre boven zon en maan.
Eeuwig zal ik daar verkeren,
In de rei der zaal'gen staan.
Zou ik dan dat volk verlaten
Daar ik met hen eens genood'
't Eeuwig wand'len langs de straten
Van de hemel na de dood?

Jacob Groenewegen

[Hendrikus]

ZOETE BANDEN

Zoete banden die mij binden
Aan des HEEREN lieve volk.
Wis, zij zijn mijn hertevrinden,
Hunne taal mijn hertetolk.
't Zijn de kind'ren van de Vader
En van 't zelfde huisgezin.
Wij bestaan malkander nader
Als de band van aardse min.
Spraken zij hoe gans verloren
Elk zijn ziel zag staan
Onder zonden, vloek en toren.
Alzo was 't ook mij gegaan.
Was het dat ze mij verhaalden,
Hoe zij arm en aan het end,
Kwamen, toen hun God bepaalde,
Dit was mij niet onbekend.
Riepen zij met heilig beven:
Geef mij Jezus of ik sterf.
Jezus is mijn zieleleven.
Buiten Jezus het verderf.
Was hun bidden, roepen, wenen
Om die een'ge Toeverlaat,
Was om Jezus al het stenen,
Dat was uit mijn hert gepraat.
Eeuwig zullen triumferen
Verre boven zon en maan.
Eeuwig zal ik daar verkeren,
In de rei der zaal'gen staan.
Zou ik dan dat volk verlaten
Daar ik met hen eens genood'
't Eeuwig wand'len langs de straten
Van de hemel na de dood?

Jacob Groenewegen

Heel goed dat je dat eens aanhaalt, DIA.
Het illustreert maar weer eens hoe vaak de regels die ik rood maakte verkeerd worden geciteerd.
"Buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf". Heel rechtzinnig, maar zo heeft Groenewegen het niet gedicht.

Net als Lodensteins "Hoog, omhoog, het hart naar boven!", vaak verbasterd tot "'t Oog omhoog en 't hart naar boven" of zelfs "'t Hoofd omhoog en..." Allemaal mis: Lodenstein dichtte "Hoog, omhoog, het hart naar boven!.

[-DIA-]

ZOETE BANDEN

Zoete banden die mij binden
Aan des HEEREN lieve volk.
Wis, zij zijn mijn hertevrinden,
Hunne taal mijn hertetolk.
't Zijn de kind'ren van de Vader
En van 't zelfde huisgezin.
Wij bestaan malkander nader
Als de band van aardse min.
Spraken zij hoe gans verloren
Elk zijn ziel zag staan
Onder zonden, vloek en toren.
Alzo was 't ook mij gegaan.
Was het dat ze mij verhaalden,
Hoe zij arm en aan het end,
Kwamen, toen hun God bepaalde,
Dit was mij niet onbekend.
Riepen zij met heilig beven:
Geef mij Jezus of ik sterf.
Jezus is mijn zieleleven.
Buiten Jezus het verderf.
Was hun bidden, roepen, wenen
Om die een'ge Toeverlaat,
Was om Jezus al het stenen,
Dat was uit mijn hert gepraat.
Eeuwig zullen triumferen
Verre boven zon en maan.
Eeuwig zal ik daar verkeren,
In de rei der zaal'gen staan.
Zou ik dan dat volk verlaten
Daar ik met hen eens genood'
't Eeuwig wand'len langs de straten
Van de hemel na de dood?

Jacob Groenewegen

Heel goed dat je dat eens aanhaalt, DIA.
Het illustreert maar weer eens hoe vaak de regels die ik rood maakte verkeerd worden geciteerd.
"Buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf". Heel rechtzinnig, maar zo heeft Groenewegen het niet gedicht.

Net als Lodensteins "Hoog, omhoog, het hart naar boven!", vaak verbasterd tot "'t Oog omhoog en 't hart naar boven" of zelfs "'t Hoofd omhoog en..." Allemaal mis: Lodenstein dichtte "Hoog, omhoog, het hart naar boven!.

Het maakt weinig uit, want geen van beide vormen is verkeerd.
Het tweede voorbeeld wat je noemt was me niet bekend. Dat wil zeggen dat ik de foute
tekst niet kende.

Het bovenstaand gedicht geeft trouwens aan: de verbondenheid van het volk des Heeren
onderling. Men kan zich wel een buitenstaander voelen. en dat in de waarneming van onszelf ook zijn.
Dat is ook de reden dat ik het hele gedicht niet durf over te nemen.
Maar toch: daar strekt zich al mijn lust en liefde heen.
En ik dacht zo dat de onderlinge verbondenheid van de Kerk (met een grote K) heel
goed onder woorden is gebracht. We kennen de liefde tussen Jonathan en David, die wonderlijker was dan die der vrouwen. Ik geloof toch dat ik daat wel iets van aan voel.
Als ik me niet bedrieg.

[Hendrikus]

Het maakt weinig uit, want geen van beide vormen is verkeerd.
Het tweede voorbeeld wat je noemt was me niet bekend. Dat wil zeggen dat ik de foute
tekst niet kende.

Inhoudelijk maakt dat misschien niet uit, maar als je citeert moet je het wel correct doen.
En hoe vaak hoor je niet vanaf de kansel "Zoals Groenewegen al dichtte: geen mij Jezus of ik sterf, want buiten Jezus is geen leven maar een eeuwig zielsverderf". Nee, zo heeft Groenewegen het niet gedicht, dus citeer hem dan ook niet zo.

[-DIA-]

Het maakt weinig uit, want geen van beide vormen is verkeerd.
Het tweede voorbeeld wat je noemt was me niet bekend. Dat wil zeggen dat ik de foute
tekst niet kende.

Inhoudelijk maakt dat misschien niet uit, maar als je citeert moet je het wel correct doen.
En hoe vaak hoor je niet vanaf de kansel "Zoals Groenewegen al dichtte: geen mij Jezus of ik sterf, want buiten Jezus is geen leven maar een eeuwig zielsverderf". Nee, zo heeft Groenewegen het niet gedicht, dus citeer hem dan ook niet zo.

Hoe luidt de niet-herziene tekst dan?

[Luther]

We kennen de liefde tussen Jonathan en David, die wonderlijker was dan die der vrouwen. Ik geloof toch dat ik daar wel iets van aan voel.
Als ik me niet bedrieg.

Kun je uitleggen wat je bedoelt?

[-DIA-]

We kennen de liefde tussen Jonathan en David, die wonderlijker was dan die der vrouwen. Ik geloof toch dat ik daar wel iets van aan voel.
Als ik me niet bedrieg.

Kun je uitleggen wat je bedoelt?

Nee hier niet.
Bovendien is het niet zo moeilijk te vatten dacht ik.