refo schreef:Glibberige discussies zijn dit altijd.
De doodstaat van de mens wordt geleerd. Iedereen is het daarmee eens. Opper je dat het vreemd is dat een dode geen verantwoordelijkheid kán hebben. Die is immers dood. Dan komt opeens weer de notie dat 'we' in onze diepe val de deur in het slot gegooid hebben. Welnu, dat ontkent niemand. Maar het kringetje is weer rond.
Jij deed zelf mee met het rondmaken van het kringetje door te opperen dat het "vreemd is dat een dode geen verantwoordelijkheid kán hebben".
refo schreef:Goed. Iemand anders probeert deze vicieuse cirkel te doorbreken. En wijst op Christus. Die heeft er voor gezorgd dat we vrijmoedig kunnen gaan tot de troon der genade. Dan komt er opeens de vraag: 'zonder wedergeboorte?' Heel vreemd. Waarom stel je die vraag? Want zo leg je nu net weer de verantwoordelijkheid bij God.
Dat verwijt treft dan in de eerste plaats Jezus, Die dat óók zo tegen Nicodemus zei. Dat was toch niet nodig geweest? Hij had toch meteen door kunnen steken naar vers 16?
refo schreef: Hij moet het (eerst) doen. Paulus roept op om vrijmoedig naar het heiligdom te gaan.
Dat zegt Paulus tegen de gelovigen
(dacht ik....).
refo schreef: Dat kan, nu het voorhangsel gescheurd is. En het is je maar geraden ook om te gaan. Want wee wie achterblijft. Maar Tiberius staat bij de ingang te controleren of men wel wedergeboren is.
Niets van gemerkt. Dat Tiberius wijst op wat Jezus Zelf ook al leerde, moet toch kunnen, lijkt mij.
refo schreef:Wedergeboorte is niet te meten. Hoe graag je dat ook zou willen.
Wat wil je hier feitelijk mee zeggen?
refo schreef:Maar het kringetje is weer rond. We zijn verantwoordelijk en tenzij... Zijn we wel verantwoordelijk als God moet wederbaren? O ja, de val, daarom liggen we verantwoordelijk.
En zo grijpen al die ringen in elkaar en vormen één grote nul. Die nul wil Christus nu vervullen.
Cirkelredenering. Dat Christus gekomen ís om zondaren te redden, is uitgangspunt. Daar is iedereen het over eens. Punt was nu: wie grijpt die redding aan. Niemand, dan alleen door wedergeboorte.
Omdat we niet in staat zijn onszelf te wederbaren, zeggen we: Ja, maar daar is Christus nu juist voor gekomen. (En het kringetje is weer rond.)
refo schreef:Maar de gereformeerde gezindte vult deze nul op met allerlei mitsen en maren. Zodat tante op haar sterfbed mogelijk moet zeggen dat ze Christus nooit gezien heeft.
In de preek was die nooit voor haar. Alleen voor wedergeborenen. In de Bijbel merkte ze Hem wel op. Maar als ze eens zuchtte: ik geloof, Heere, kom mijn ongelovigheid te hulp. Dan werd er al weer geroepen. Hoho! Wedergeboorte is nodig! En denk aan de dwaze maagden. Ik hoop dat tante op tijd toch nog geroepen heeft: ik geloof! Want meer is er niet nodig. Eh, toch: wedergeboorte. Maar die is bij de Prijs inbegrepen.
We weten niet of die tante gezucht heeft, dus laten we dat maar buiten beschouwing laten.
Feit is, dat er in de gereformeerde gezindte inderdaad een ruimere evangelieverkondiging zou mogen en moeten zijn. Dát ben ik met je eens. Maar ik ben het niet met je eens dat je met het badwater een heleboel kinderen weg wilt gooien.
En laten we vaststellen: evangelieverkondiging is niet gelijk aan wedergeboorte. De mogelijkheid bestaat - of je dat nu onder ogen wilt zien of niet - dat je het Evangelie hoort, dat je het van kindsafaan hoort, en dat je het tóch verwerpt. Dus geen automatische koppeling van verkondiging en wedergeboorte. Natuurlijk kun je dat door allerlei dialectische redeneringen voor elkaar zien te krijgen, maar er blijft een punt, een voor ons ongrijpbaar punt, dat je niet kloppend kunt krijgen. Laat dat dan staan.
refo schreef:Ingebeeld geloof bestaat echt niet. Wie toegaat tot de troon der genade is wedergeboren. Dat heeft God toegezegd. De dwaze maagden hadden helemaal geen ingebeeld geloof. Ze hadden niets.
Een kwestie van woordgebruik dus.
refo schreef:Niets zien en nochtans geloven. Daar willen we niet meer aan. Alles moet zichtbaar zijn!
Leg eens uit? Is de oproep tot geloof en bekering 'iets zichtbaar willen hebben'? Zo ja, wat is daar mis mee?
refo schreef:]Dan zullen de rechtvaardigen Hem antwoorden, zeggende: Heere! wanneer hebben wij U hongerig gezien, en gespijzigd, of dorstig, en te drinken gegeven? En wanneer hebben wij U een vreemdeling gezien, en geherbergd, of naakt en gekleed? En wanneer hebben wij U krank gezien, of in de gevangenis, en zijn tot U gekomen?
Dus?... Je hoeft niet tot geloof te komen, want waarschijnlijk geloof je al. Je hoeft je niet te bekeren, want waarschijnlijk ben je al bekeerd. Je hoeft Christus niet te leren kennen, want je kent Hem al.
Zoiets? Of bedoel je toch wat anders?
