Een "boterbriefje", of is het huwelijk méér?

[Zita]

Ik vond deze: https://www.christipedia.nl/wiki/Oud-Is ... n_bruiloft
Maar zou er echt altijd een schriftelijk huwelijksverbond worden gesloten? Ook als een landarbeider trouwde met de dochter van een herder? Die konden toch totaal niet lezen en schrijven?

[-DIA-]

Ik vond deze: https://www.christipedia.nl/wiki/Oud-Is ... n_bruiloft
Maar zou er echt altijd een schriftelijk huwelijksverbond worden gesloten? Ook als een landarbeider trouwde met de dochter van een herder? Die konden toch totaal niet lezen en schrijven?

Een van mijn voorvaders was schaapherder... Hij weidde een kudde van een boer op "de Borkeld". Daar kwam hij in contact met mensen uit Rijssen. Hij hoorde iets wat hij nog nooit had gehoord. Hij hoorde daar Gods volk spreken over de gangen en wegen die God met Zijn volk hield. Dat raakte hem, en hij wilde de Bijbel lezen, maar hij had nooit lezen of schrijven geleerd.
De boer waar hij in dienst was was een Godvrezend man, en hij leerde hem lezen en schrijven. Wat hier gebeurde is middelijk het feit dat ik nu in Rijssen woon. Mijn grootvader, mijn ouders waren lid van een 'lichte' hervormde kerk in onze woonplaats. Maar deze omzetting van mijn grootvader (geboren 1885) had grote gevolgen. Zijn hele gezin is meegegaan en na een poos te hebben gekerkt bij de Gereformeerde Bondskerk in Rijssen werd hij tenslotte lid van de Gereformeerde Gemeente in die plaats waar toen ds. Vreugdenhil stond.
En... als een eenvoudige en ongeletterde schaapherder kon hij later lezen en schrijven als de beste. Nee, dom was deze schaapherder niet, maar het ontbrak hem aan onderwijs. In zijn jonge jaren was er namelijk nog geen leerplicht.

[Zita]

Het ging over de oudtestamentische tijd.

[-DIA-]

Het ging over de oudtestamentische tijd.

Konden de gewone mensen in die tijd überhaupt wel lezen en schrijven? Of was dat iets voor de Schriftgeleerden?

[Tiberius]

Ik stof met een vraag graag dit topic even af.

Recent had ik een gesprek met een collega over het huwelijk. Mijn collega, van synodaal gereformeerde komaf vroeg zich af wat een huwelijk in Bijbelse tijden een huwelijk maakte. En ik ontdekte dat ik daar ook niet zo’n zicht op had. Vandaar mijn vraag:

Wat maakte in de loop van de Bijbelse geschiedenis een huwelijk een huwelijk. Was daar ook een soort ceremonie voor? Bij de priester, bij de burgerlijke (Romeinse) overheid, via een instemming, overeenkomst of uithuwelijking door ouders?

Dus mijn vraag gaat over de tot stand koming van de echtelijke verbintenis, de formaliteit. Wie van ons kan daar wat licht op laten schijnen?

Er is niet veel over bekend; in de Bijbel staat er niet zo veel over, dus het wordt dan koffiedik kijken.

Wat je wel merkt is dat jonge mensen steeds meer terug gaan naar de basale vorm: samenwonen met een klein contract, met een paar getuigen; en het huwelijk(sfeest) later houden.
Ook in christelijke kring gebeurt dat steeds vaker, las ik laatst in een artikel in het ND.

[refo]

Uiteindelijk is niet het bij elkaar komen een probleem, bijbels gezien.
Het echtbreken is dat wel. En dan kunnen ook relatie-vormen als verkering en samenwonen als een 'echt' aangemerkt worden.

[Ambtenaar]

Konden de gewone mensen in die tijd überhaupt wel lezen en schrijven? Of was dat iets voor de Schriftgeleerden?

Dat was enkel voor de elite.

[Maanenschijn]

Ik stof met een vraag graag dit topic even af.

Recent had ik een gesprek met een collega over het huwelijk. Mijn collega, van synodaal gereformeerde komaf vroeg zich af wat een huwelijk in Bijbelse tijden een huwelijk maakte. En ik ontdekte dat ik daar ook niet zo’n zicht op had. Vandaar mijn vraag:

Wat maakte in de loop van de Bijbelse geschiedenis een huwelijk een huwelijk. Was daar ook een soort ceremonie voor? Bij de priester, bij de burgerlijke (Romeinse) overheid, via een instemming, overeenkomst of uithuwelijking door ouders?

Dus mijn vraag gaat over de tot stand koming van de echtelijke verbintenis, de formaliteit. Wie van ons kan daar wat licht op laten schijnen?

Er is niet veel over bekend; in de Bijbel staat er niet zo veel over, dus het wordt dan koffiedik kijken.

Wat je wel merkt is dat jonge mensen steeds meer terug gaan naar de basale vorm: samenwonen met een klein contract, met een paar getuigen; en het huwelijk(sfeest) later houden.
Ook in christelijke kring gebeurt dat steeds vaker, las ik laatst in een artikel in het ND.

Inderdaad zit in jouw laatste zin vaak een kern van discussie.

Dat het huwelijk (als samenkomen van man en vrouw en samen een gezin stichten) als vorm en inzetting door de Heere God gewild is, is vaak geen punt van geschil. Ook is monogamie en het plaatsen van de seksuele relatie daarbinnen geen punt van discussie.
Ik loop vast in het beargumenteren dat er eerst een contractuele verbintenis, onder toezicht van een derde, nodig is om als (Bijbels) huwelijk te worden aangemerkt. Ik heb daar niet de argumenten voor.

Bijbels-historisch gezien lijken mij de ouders een grote rol te hebben gespeeld bij huwelijken. Wederzijdse ouders komen met elkaar overeen dat twee mensen met elkaar trouwen. Of mogelijk (zoals bij Jakob) dat de huwbare man zelfstandig op zoek gaat naar een vrouw, die dan door haar vader aan hem gegeven wordt.
In de Romeinse tijd zien we ook een soort van overeenkomst tussen families, bekrachtigd door getuigen.

Blijft dus lastig: ik heb niet veel goede argumenten (Bijbelse argumenten) als twee jongelui met wederzijdes toestemming van de ouders gaan samenwonen en een gezin stichten. De enigste overeenkomst die hen bind is vaak het eingdombewijs van de woning en de hypotheekakte .

[Johann Gottfried Walther]

Oud-Israëlitische verloving en bruiloft
https://www.christipedia.nl/wiki/Oud-Is ... n_bruiloft

[merel]

Ik stof met een vraag graag dit topic even af.

Recent had ik een gesprek met een collega over het huwelijk. Mijn collega, van synodaal gereformeerde komaf vroeg zich af wat een huwelijk in Bijbelse tijden een huwelijk maakte. En ik ontdekte dat ik daar ook niet zo’n zicht op had. Vandaar mijn vraag:

Wat maakte in de loop van de Bijbelse geschiedenis een huwelijk een huwelijk. Was daar ook een soort ceremonie voor? Bij de priester, bij de burgerlijke (Romeinse) overheid, via een instemming, overeenkomst of uithuwelijking door ouders?

Dus mijn vraag gaat over de tot stand koming van de echtelijke verbintenis, de formaliteit. Wie van ons kan daar wat licht op laten schijnen?

Er is niet veel over bekend; in de Bijbel staat er niet zo veel over, dus het wordt dan koffiedik kijken.

Wat je wel merkt is dat jonge mensen steeds meer terug gaan naar de basale vorm: samenwonen met een klein contract, met een paar getuigen; en het huwelijk(sfeest) later houden.
Ook in christelijke kring gebeurt dat steeds vaker, las ik laatst in een artikel in het ND.

Inderdaad zit in jouw laatste zin vaak een kern van discussie.

Dat het huwelijk (als samenkomen van man en vrouw en samen een gezin stichten) als vorm en inzetting door de Heere God gewild is, is vaak geen punt van geschil. Ook is monogamie en het plaatsen van de seksuele relatie daarbinnen geen punt van discussie.
Ik loop vast in het beargumenteren dat er eerst een contractuele verbintenis, onder toezicht van een derde, nodig is om als (Bijbels) huwelijk te worden aangemerkt. Ik heb daar niet de argumenten voor.

Bijbels-historisch gezien lijken mij de ouders een grote rol te hebben gespeeld bij huwelijken. Wederzijdse ouders komen met elkaar overeen dat twee mensen met elkaar trouwen. Of mogelijk (zoals bij Jakob) dat de huwbare man zelfstandig op zoek gaat naar een vrouw, die dan door haar vader aan hem gegeven wordt.
In de Romeinse tijd zien we ook een soort van overeenkomst tussen families, bekrachtigd door getuigen.

Blijft dus lastig: ik heb niet veel goede argumenten (Bijbelse argumenten) als twee jongelui met wederzijdes toestemming van de ouders gaan samenwonen en een gezin stichten. De enigste overeenkomst die hen bind is vaak het eingdombewijs van de woning en de hypotheekakte .

Vaak zijn de kinderen een grotere verbintenis dan het huis. Dat is namelijk zo verkocht.

[Zita]

Oud-Israëlitische verloving en bruiloft
https://www.christipedia.nl/wiki/Oud-Is ... n_bruiloft

Die plaatste ik inderdaad al. Met daarbij mijn twijfel over dat schriftelijke contract.

[refomart]

Ik stof met een vraag graag dit topic even af.

Recent had ik een gesprek met een collega over het huwelijk. Mijn collega, van synodaal gereformeerde komaf vroeg zich af wat een huwelijk in Bijbelse tijden een huwelijk maakte. En ik ontdekte dat ik daar ook niet zo’n zicht op had. Vandaar mijn vraag:

Wat maakte in de loop van de Bijbelse geschiedenis een huwelijk een huwelijk. Was daar ook een soort ceremonie voor? Bij de priester, bij de burgerlijke (Romeinse) overheid, via een instemming, overeenkomst of uithuwelijking door ouders?

Dus mijn vraag gaat over de tot stand koming van de echtelijke verbintenis, de formaliteit. Wie van ons kan daar wat licht op laten schijnen?

Feitelijk stel je twee vragen:
1 wat maakt een huwelijk een huwelijk.
2 vraagt een huwelijk in het OT om een plechtigheid die dat huwelijk geldig maakt.

Ad 1 Dat antwoord is eenvoudig. Gods instelling maakt een huwelijk tot huwelijk.

Ik laat Dr. H. Bavinck aan het woord.

De geschiedenis van de familie, welke de Heilige Schrift ons geeft, is een veel andere en schonere. De mens is dan niet naar het beeld van de aap maar van God gevormd. Zijn geslachtsleven was niet eerst een hetaerisme, een leven als de dieren, maar een huwelijksleven. Adam werd eerst geschapen en kreeg In Eva een hulpe. Het huwelijk, de familie is daardoor niet allengs geworden en willekeurig en toevallig, maar van goddelijke instelling.
De zonde heeft echter ook de familie, het gezin misvormd, denk aan Kains haat en moord. En uit Kains geslacht is ook de polygamie voortgekomen. Lamech nam twee vrouwen, Ada en Zilla, Gen. 4:19. En terwijl nu bij de heidenen het huiselijk leven altijd verder ontbonden werd, en ten slotte in allerlei onzedelijkheid onderging, Rom.1 en 2, is door de openbaring ook het huisgezin in Israël hervormd. Polygamie was met direct verboden, maar toch bemoeilijkt. En monogamie was regel.

Zo is volgens de Heilige Schrift het huisgezin grondslag en uitgangspunt van de fysische en psychische mensenwereld. Niet een individu is uitgangspunt, gelijk Rousseau, Kant, Fichte daarvan uitgingen. De individuen brengen niet door contract de maatschappij voort. Maar omgekeerd, uit de maatschappij komen de individuen voort. Bij onze geboorte zijn we reeds in een societas. Geen geboorte dan uit een societas. En het gezin is wortel en kiem van de maatschappij, staat, mens. Het contract social, uit de middeleeuwen afkomstig, door Rousseau in de vorige individualistische, rationalistische en moralistische eeuw ontwikkeld, en in de revolutie belichaamd, is door en door vals.

In de Schrift staat op de voorgrond: het is niet goed dat de mens alleen zij, Gen. 2: 18. Het huwelijk wordt overal hoog geschat. Zelfs priesters en [de] hogepriester huwden in het Oude Testament.
Maar bij andere volken scheen echteloosheid, celibaat een hogere trap van volmaaktheid en heiligheid.

Ad 2 Over een dergelijke plechtigheid is de Bijbel weinig te vinden. Een huwelijkssluiting behoort tot de private zaken van het leven. Belangrijk is om daarbij te bedenken dat de maatschappelijke inrichting toen een heel andere was. Zaken werden in belangrijke mate tussen familiehoofden, etc. uitgewerkt. Wel zijn een aantal aspecten bekend. Bijv. de onderhandelingen over de bruidsschat, e.d. Die onderhandelingen leiden tot een overeenkomst, al dan niet op schrift gesteld of met bloed bezegeld. Ook wordt in de Bijbel regelmatig melding gemaakt van de personen die toestemming moeten geven.
Uit het omgekeerde kan ook bewijs worden verkregen dat er sprake was van een bevestiging van een huwelijk, omdat de ontbinding daarvan ook alleen door middel van een schriftelijk document kon plaatsvinden, nl. de scheidbrief.

[J.C. Philpot]

Hier staat er ook wat over:

https://www.zoeklicht.nl/artikelen/is+h ... nodig_1729

Het huwelijk was is het OT een overeenkomst tussen twee families (en niet louter tussen twee individuen), en werd in de poort bezegeld.

[Valcke]

Wat maakt een huwelijk tot een huwelijk in Bijbelse zin (de vraag van Maanenschijn)?

Mi zijn de volgende punten in Bijbelse zin wezenlijk:
- het zijn van man en vrouw
- wederzijdse instemming (huwelijksgeloften)
- sluiting van het huwelijk onder getuigen in een geoorloofde setting
- het ontbreken van essentiële huwelijksbelemmeringen (zoals het reeds gehuwd zijn, bloed- of aanverwantschap)

Deze zaken zijn Bijbels gefundeerd op grond van Gods instelling en de voorbeelden die we in de Schrift vinden. Waarbij voor ons niet alleen het OT, maar ook het NT van belang is.

[Dodo]

Hoort er ook niet bij de openbaarheid? Dus dat de hele maatschappij er getuige van is of kan zijn, en het weet?