Hertrouwen na echtscheiding?

[Lilian1975]

Daar heb je nog zo'n punt:
Hij wilde al heel snel scheiden nadat zij was gevlucht en dat was om weer te kunnen hertrouwen.
Dus wat mij betreft heeft ze de juiste beslissing genomen om bij hem vandaan te vluchten

Ongelofelijk trouwens dat er hier mensen zijn die goed praten wat krom is en krom praten wat goed is

Wat bedoel je precies? Met dat laatste?

[Mara]

We kunnen over deze casus niet oordelen. Maar ik geloof wel dat het bij systematische mishandeling geoorloofd is om gescheiden te gaan wonen. Of dit ook een echtscheidingsgrond is, is een andere zaak.

Ik zou inderdaad dan ook scheiden van tafel en bed de beste optie vinden, zeker als het leven van moeder en kinderen gevaar loopt. Maar ruimte voor hertrouwen is er dan Bijbels gezien niet. En als de tegenpartij zich 'bekeerd' of verandert na bijv. therapie moet er m.i. de intentie zijn om weer samen verder te gaan.

De oudere generatie kan vaak niet scheiden om financiële redenen. Nooit gewerkt, of heel beperkt, geen pensioen opgebouwd.
De vrouwen van nu zijn financieel zelfstandig, bouwen vaak een pensioen op, dat maakt het makkelijker.
Veel met name oudere vrouwen zitten vast in een ongelukkig huwelijk.
Een mevrouw zei tegen mij in het verpleeghuis, waar haar man verpleegd werd, "ik kom omdat ik hem trouw beloofd heb, maar niet uit liefde. Ik heb al 25 jaar geen kus of arm om me heen gehad."
En dan dooft de liefde.
Het hoeft niet altijd slaan en schelden te zijn. Doodgezwegen worden is net zo beschadigend.
Ook zijn het niet altijd de mannen, ook vrouwen kunnen zich hier schuldig aan maken.

En autisme kan ook diepe sporen trekken. Toen onze buurman gepensioneerd werd, dat was toen nog op zijn 61e, zat hij hele dagen thuis, op de bank. Met een krant, voor de tv, te zuchten en te zwijgen. Niets kon hem eruit halen. Geen hobby's, geen vrienden, geen initiatief.
Buurvrouw heeft dat 6 jaar volgehouden en is toen gevlucht.
En dan oordelen de mensen ook hard, wie gaat er nu nog na ruim 40 jaar scheiden?

[Hollander]

We kunnen over deze casus niet oordelen. Maar ik geloof wel dat het bij systematische mishandeling geoorloofd is om gescheiden te gaan wonen. Of dit ook een echtscheidingsgrond is, is een andere zaak.

En omdat gescheiden wonen geen daadwerkelijke scheiding is. Hoeft er ook geen schuldbelijdenis worden gedaan. Maar mag er ook niet hertrouwt worden. Door beide partijen.
Als bij hertrouwen dat wel zou moeten snap ik dat niet. Want je zegt daarmee dat het ongeoorloofd was daadwekelijke scheiding. ( m.i. terecht) En dat hertrouwen dus ook niet goed is. Want hertrouwen na ongegronde scheiding is niet toegestaan. En ben je dus vreemd bezig als kerk. Of je zegt het was geoorloofd. Maar voor wat geoorloofd was is geen schuldbelijdenis noodzakelijk.

Wanneer een weduwe hertrouwt hoeft er geen schuldbelijdenis worden gedaan. Want het is geoorloofd. Ps los van het feit of er überhaupt gegronde en toegestane echtscheidingsgronden zijn. Zie eerdere discussie hiervoor. Van ruim jaar of 1 of 2 geleden.

Je eerste alinea komt mij over als een wat onsamenhangend verhaal.

Nergens geeft de Bijbel enige grond om te gaan scheiden bij (langdurige) mishandeling van echtgenoot en/of kinderen. Het huwelijk is een geheiligde instelling die vanuit het paradijs is overgebleven. Voor de veiligheid van echtgenoot en/of kinderen kan het wel mogelijk zijn om (al dan niet tijdelijk) elders te gaan wonen. Men blijft echter ten opzichte van elkaar de man en de vrouw en ten opzichte van de kinderen de ouders. Hertrouwen is dan Bijbels (en dus ook kerkelijk) onjuist.

Ps. Het spreken hierover betreft géén specifieke casus.

[ejvl]

Daar heb je nog zo'n punt:
Hij wilde al heel snel scheiden nadat zij was gevlucht en dat was om weer te kunnen hertrouwen.
Dus wat mij betreft heeft ze de juiste beslissing genomen om bij hem vandaan te vluchten

Ongelofelijk trouwens dat er hier mensen zijn die goed praten wat krom is en krom praten wat goed is

Van een afstand is het altijd makkelijk praten.
Niemand kan over individuele zaken oordelen.
Zelf ben ik van mening dat langdurige mishandeling wel een grond is voor een scheiding al staat dit niet letterlijk zo in de Bijbel. Een scheiding van tafel en bed is een soort maas om toch maar aan de letterlijke voorschriften van de Bijbel te voldoen.

Of iemand wel/niet mag/kan hertrouwen, is een ieder in z'n eigen gemoed verzekerd. Letterlijk genomen kan dit volgens de Bijbel niet maar ik zal nooit en te nimmer zaken op afstand veroordelen van mensen die dit wel doen. Wij weten niet wat er allemaal afgespeeld is.

[Zeeuw]

We kunnen over deze casus niet oordelen. Maar ik geloof wel dat het bij systematische mishandeling geoorloofd is om gescheiden te gaan wonen. Of dit ook een echtscheidingsgrond is, is een andere zaak.

Ik zou inderdaad dan ook scheiden van tafel en bed de beste optie vinden, zeker als het leven van moeder en kinderen gevaar loopt. Maar ruimte voor hertrouwen is er dan Bijbels gezien niet. En als de tegenpartij zich 'bekeerd' of verandert na bijv. therapie moet er m.i. de intentie zijn om weer samen verder te gaan.

De oudere generatie kan vaak niet scheiden om financiële redenen. Nooit gewerkt, of heel beperkt, geen pensioen opgebouwd.
De vrouwen van nu zijn financieel zelfstandig, bouwen vaak een pensioen op, dat maakt het makkelijker.
Veel met name oudere vrouwen zitten vast in een ongelukkig huwelijk.
Een mevrouw zei tegen mij in het verpleeghuis, waar haar man verpleegd werd, "ik kom omdat ik hem trouw beloofd heb, maar niet uit liefde. Ik heb al 25 jaar geen kus of arm om me heen gehad."
En dan dooft de liefde.
Het hoeft niet altijd slaan en schelden te zijn. Doodgezwegen worden is net zo beschadigend.
Ook zijn het niet altijd de mannen, ook vrouwen kunnen zich hier schuldig aan maken.

En autisme kan ook diepe sporen trekken. Toen onze buurman gepensioneerd werd, dat was toen nog op zijn 61e, zat hij hele dagen thuis, op de bank. Met een krant, voor de tv, te zuchten en te zwijgen. Niets kon hem eruit halen. Geen hobby's, geen vrienden, geen initiatief.
Buurvrouw heeft dat 6 jaar volgehouden en is toen gevlucht.
En dan oordelen de mensen ook hard, wie gaat er nu nog na ruim 40 jaar scheiden?

Ik begrijp dat laatste geval niet zo nee. Bijbels vind ik het ook niet te verantwoorden. Iemand vertoont toch niet ineens dergelijk gedrag pas op zijn 61e? Ik denk dat je als partner dan ook gewoon je eigen plan kan trekken qua activiteiten etc. Maar scheiden vind ik nogal wat.

[Zeeuw]

Daar heb je nog zo'n punt:
Hij wilde al heel snel scheiden nadat zij was gevlucht en dat was om weer te kunnen hertrouwen.
Dus wat mij betreft heeft ze de juiste beslissing genomen om bij hem vandaan te vluchten

Ongelofelijk trouwens dat er hier mensen zijn die goed praten wat krom is en krom praten wat goed is

Van een afstand is het altijd makkelijk praten.
Niemand kan over individuele zaken oordelen.
Zelf ben ik van mening dat langdurige mishandeling wel een grond is voor een scheiding al staat dit niet letterlijk zo in de Bijbel. Een scheiding van tafel en bed is een soort maas om toch maar aan de letterlijke voorschriften van de Bijbel te voldoen.

Of iemand wel/niet mag/kan hertrouwen, is een ieder in z'n eigen gemoed verzekerd. Letterlijk genomen kan dit volgens de Bijbel niet maar ik zal nooit en te nimmer zaken op afstand veroordelen van mensen die dit wel doen. Wij weten niet wat er allemaal afgespeeld is.

Dat is toch ook mijn gevoel ja. Mishandeling staat zo ver af van hoe het huwelijk, in goede en slechte tijden, bedoeld is. Moedwillig je partner kapot maken, is m.i. vrijwel gelijk aan overspel. Het gaat qua gevolgen wellicht zelfs nog verder.

[Tiberius]

De andere kant is wel dat er momenteel in mijn omgeving erg veel wordt gescheiden. 'Hij is een narcist', 'We zijn op elkaar uitgekeken', 'Hij/zij ging vreemd' etc. Het lijkt er zeer op dat investeren in de relatie en dus keihard over je schaduw en je gekrenkte ego heen stappen erg ingewikkeld is geworden.

Dit heeft wel enige nuance nodig. Deze drie argumenten zijn nl. heel verschillend.

'We zijn op elkaar uitgekeken' is van een geheel andere orde dan 'Hij is een narcist'.
Een narcist kan geen relatie aangaan van liefde en trouw. Daar valt niet in te investeren, dat is gewoon een bodemloze put. Of het je man, je vader of je zoon is (meestal zijn het mannen).
Zo iemand zou dus eigenlijk ongetrouwd moeten blijven. Maar vaak hebben narcisten een charmant trekje waardoor ze juist aantrekkelijk zijn voor vrouwen en al betrekkelijk jong trouwen; ondanks dat het meisje over het algemeen flink gewaarschuwd wordt.
Dat levert veel schade op.
Het lijkt me niet Bijbels om te zeggen: ga maar scheiden. Maar ik vind het erg moeilijk; ik ben het in de praktijk een paar keer tegengekomen.
Wellicht is scheiding van tafel en bed een optie, maar dat kan ook niet langdurig.

[Herman]

Kan een narcist ook nog worden benaderd als mens en dus voorwerp van genade en liefde? Of is het een kind van de duivel, zoals ik het eens sterk hoorde uitdrukken.

[Zeeuw]

De andere kant is wel dat er momenteel in mijn omgeving erg veel wordt gescheiden. 'Hij is een narcist', 'We zijn op elkaar uitgekeken', 'Hij/zij ging vreemd' etc. Het lijkt er zeer op dat investeren in de relatie en dus keihard over je schaduw en je gekrenkte ego heen stappen erg ingewikkeld is geworden.

Dit heeft wel enige nuance nodig. Deze drie argumenten zijn nl. heel verschillend.

'We zijn op elkaar uitgekeken' is van een geheel andere orde dan 'Hij is een narcist'.
Een narcist kan geen relatie aangaan van liefde en trouw. Daar valt niet in te investeren, dat is gewoon een bodemloze put. Of het je man, je vader of je zoon is (meestal zijn het mannen).
Zo iemand zou dus eigenlijk ongetrouwd moeten blijven. Maar vaak hebben narcisten een charmant trekje waardoor ze juist aantrekkelijk zijn voor vrouwen en al betrekkelijk jong trouwen; ondanks dat het meisje over het algemeen flink gewaarschuwd wordt.
Dat levert veel schade op.
Het lijkt me niet Bijbels om te zeggen: ga maar scheiden. Maar ik vind het erg moeilijk; ik ben het in de praktijk een paar keer tegengekomen.
Wellicht is scheiding van tafel en bed een optie, maar dat kan ook niet langdurig.

Dat begrijp ik. Maar dat narcisme moet dan m.i. wel vastgesteld zijn. Soms hoor ik bv gewoon redelijke typische 'mannendingen', die als narcisme worden benoemd.

[Erskinees]

Het huwelijk is een geheiligde instelling die vanuit het paradijs is overgebleven. Voor de veiligheid van echtgenoot en/of kinderen kan het wel mogelijk zijn om (al dan niet tijdelijk) elders te gaan wonen. Men blijft echter ten opzichte van elkaar de man en de vrouw en ten opzichte van de kinderen de ouders. Hertrouwen is dan Bijbels (en dus ook kerkelijk) onjuist.

Bekijk je het nu niet te juridisch?
Wanneer de Schrift spreekt over het huwelijk doet deze dat m.i. eigenlijk nooit juridisch, maar vooral feitelijk. Je woont dus samen, je hebt gemeenschap, je hebt samen een gezin etc. En zo zijn er nog vele kenmerken die de Bijbel verbindt aan een huwelijk. In hoeverre is er nog sprake van een Bijbels huwelijk wanneer je het gezin opsplitst en een gedeelte in een ander huis gaat leven? Zeker in een situatie waarin wel duidelijk is dat er geen verbetering van de onderlinge band zal optreden. Volgens de Nederlandse wet ben je dan nog getrouwd, dat is waar. Maar volgens de Bijbel?

[Valcke]

Kan een narcist ook nog worden benaderd als mens en dus voorwerp van genade en liefde? Of is het een kind van de duivel, zoals ik het eens sterk hoorde uitdrukken.

Daarnaast bestaat narcisme in allerlei vormen en gradaties. In de post van Tiberius mis ik dit.

[Hollander]

Het huwelijk is een geheiligde instelling die vanuit het paradijs is overgebleven. Voor de veiligheid van echtgenoot en/of kinderen kan het wel mogelijk zijn om (al dan niet tijdelijk) elders te gaan wonen. Men blijft echter ten opzichte van elkaar de man en de vrouw en ten opzichte van de kinderen de ouders. Hertrouwen is dan Bijbels (en dus ook kerkelijk) onjuist.

Bekijk je het nu niet te juridisch?
Wanneer de Schrift spreekt over het huwelijk doet deze dat m.i. eigenlijk nooit juridisch, maar vooral feitelijk. Je woont dus samen, je hebt gemeenschap, je hebt samen een gezin etc. En zo zijn er nog vele kenmerken die de Bijbel verbindt aan een huwelijk. In hoeverre is er nog sprake van een Bijbels huwelijk wanneer je het gezin opsplitst en een gedeelte in een ander huis gaat leven? Zeker in een situatie waarin wel duidelijk is dat er geen verbetering van de onderlinge band zal optreden. Volgens de Nederlandse wet ben je dan nog getrouwd, dat is waar. Maar volgens de Bijbel?

Of ik het te juridisch bekijk, dat weet ik niet. Wat ik wel geloof is dat bij definitieve scheiding de mogelijkheid om tot verzoening zeer moeilijk wordt gemaakt. Niet alleen voor het tijdelijke leven, maar ook voor het eeuwige leven. Dan heb ik het nog niet over de nóg hogere stap om tot komen tot het helen/herstel van de Bijbels bedoelde situatie. Het laatste is overigens menselijk gezien zeker niet altijd mogelijk.

Ps. Ik wil wel duidelijk hebben gemaakt dat echtscheiding geen grotere zonde is dan andere zonden. Daarnaast is het een vergefelijke zonde door het bloed van Jezus Christus. Ik ben alleen huiverig voor het inbrengen van allerlei (begrijpelijke) emotionele en gevoelsredenaties, die m.i. geen (of maar wankel) grond vinden in Gods Woord. In die zin wil ik dichtbij het Bijbelse spreken blijven t.a.v. echtscheiding/hertrouwen, zeker ook om de vergevende genade van de Heere niet goedkoop te maken.

Edit na post van @Zeeuw.

[Zeeuw]

Ps. Ik wil wel duidelijk hebben gemaakt dat echtscheiding een grotere zonde is dan andere zonden.

Want?

[Mara]

Ik begrijp dat laatste geval niet zo nee. Bijbels vind ik het ook niet te verantwoorden. Iemand vertoont toch niet ineens dergelijk gedrag pas op zijn 61e? Ik denk dat je als partner dan ook gewoon je eigen plan kan trekken qua activiteiten etc. Maar scheiden vind ik nogal wat.

Daar moet je vrouw voor zijn om dat te begrijpen.
Deze mensen leefden niet vanuit de Bijbel.
De man werkte graag en veel, hij ging smorgens vroeg de deur al uit en kwam er tegen de avond in.
Hij was nooit een prater geweest, maar hij raakte verbitterd na zijn pensionering. Zij heeft eerst geprobeerd hem uit die lethargie te halen, maar dat lukte niet.
Zij kon vanwege een ongelukje maandenlang niet zelfstandig weg, dus ze kon geen afleiding zoeken.
Zoals velen dan zouden zeggen: ik zou knetter worden met zo'n man.

Een narcist kan geen relatie aangaan van liefde en trouw.

En met het gegeven dat hij de ander volledig leegzuigt.

[Hollander]

Ps. Ik wil wel duidelijk hebben gemaakt dat echtscheiding geen grotere zonde is dan andere zonden.

Want?

Eén letter verschil kan een zeer groot betekenisverschil geven. Ik was de G vergeten.