Het belang van zelfonderzoek

[Oude Paden]

Toch zit er een kern van waarheid in de opmerking van refo. 'Niet smeken of je ontdekt mag worden aan je gebrek aan olie'. Hier ben ik het eigenlijk wel mee eens. De taak van een prediker is om het Woord te verkondigen. Éen van de kernpunten uit dit Woord is dat we zonder olie zitten. Het is de taak van de prediker om dit te brengen, met kracht! Dit overwegend zou het wel raar zijn om dan nog te vragen- vaak tijdens de preek! - 'smeek om ontdekt te worden aan uw gemis. Beter zou het zijn om de hoorders hun gebrek aan de kaak te stellen, op te roepen om dit Woord niet naast zich neer te leggen maar olie te kopen. Mensen die dit Woord wel naast zich neer leggen hoef je ook niet meer op te roepen om te smeken om ontdekking. Als ze al geen boodschap hebben aan de ernst van het Woord, zullen ze zeker ook niet om ontdekking vragen.
Beetje omslachtig uitgelegd : . Ik hoop dat de bedoeling iig duidelijk is.

Juist de onbekeerden moesten de binnenkamer eens ingaan om te smeken om ontdekking over hun onbekeerde staat, opdat hun ziele-ogen nog eens geopend mochten worden. Het is zo nodig om ontdekt, ontledigd, ontgrond en ontbloot te worden, want anders zal er nooit plaats zijn voor een Middelaar. De mens met zijn eigen kennen en kunnen moet er aan. Gans ontbloot, en in mijzelven dood!
Zoals je het nu neerlegt lijk je te zeggen dat je alleen maar je zak open hoeft te houden, en dat de prediker hem vol kan preken. Maar en mens moet ontledigd worden. Zalig, zalig niets te wezen, in het eigen oog voor God!

Ik vind dit een verkeerde volgorde.
Ik vind de term "aanspreken van onbekeerden" feitelijk niet kloppen. Ik denk niet dat een predikant bekeerden en onbekeerden moet aanspreken.
M.i. word dat veelal met goede bedoelingen verkeerd gedaan.
Plat gezegd: Je spreekt mensen aan. Die mensen stel je de voor vraag wat ze kennen. Op basis daarvan geeft de dominee de uitslag: bekeerd of onbekeerd.
Als je het zo doet als jij schetst dan praat de dominee tegen niemand. Want een onbekeerde zal geen aangestalten maken in de binnenkamer te gaan! Hij voelt zich nl. niet aangesproken, want hij is rijk en verrijkt.
Hij zal dus eerst moeten vragen: Voelt u uw zonde als last? Bent u daarover verslagen? Voelt u schuld en heeft u een schuldverzoener nodig? enz....... Zo nee, dan bent u onbekeerd. Dan reist u op de hel aan.
Andersom geld dat voor bekeerden. Die spreek je niet aan. Eerst geeft de dominee de kenmerken. Daarna zegt hij, Weest welgemoed.
M.i. nooit beginnen met: Onbekeerden luister eens!
Ds. Smijtegelt was hier een kei in (al gebruikte hij ook wel de termen bekeerd en onbekeerd als aanspraak!

In dat opzicht voel ik wel sympathie voor een zuivere kenmerken toepassing. De dominee onderzoekt dan bij de hoorder. En de hoorder krijgt dan een duidelijk boodschap mee. Misschien brengt die boodschap hem misschien in de binnenkamer.

Waarom zo moeilijk, als het ook kan door Christus af te schilderen in al Zijn rijkdom, om vervolgens die ene ontdekkende vraag te stellen: Bent u al in Hem geborgen, heeft u Hem al voor het eerst en ook dagelijks nodig, of ben je nog op weg naar de hel?

Ik denk dat iets meer ontdekkende vragen nodig zijn om "het zaad wat tussen de doornen is gevallen" te waarschuwen.
Wel enige zondekennis.....wel een gevoel van Christus als noodzakelijk verlosser................maar het verdord.

[refo]

Onderzoeken of je wel olie hebt is dom. Je moet zorgen dat je olie hebt. Niet smeken of je ontdekt mag worden aan je gebrek aan olie. Maar het (gratis) ophalen bij de Koopman.

ah, zo, je moet gewoon geloven, en verder niet zeuren, zoiets?

En dan zo jezelf bedriegend de eeuwigheid in, ja.

Met olie in de kruik toch niet toegelaten tot de bruiloft?

[refo]

Beseffen we wel dat een predikant zegt dat we arm zijn, maar dat de hoorder zich rijk voelt? (ja natuurlijk weten we met ons historisch geloof wel dat we arm zijn,)
Ik denk dat je een kern van het probleem raakt! Er word op deze wijze opgebouwd op een historische kennis van onze armoede.
En daarom is het zeker nodig aan te dringen om op onderzoek uit te gaan of we echt wel arm zijn, want anders is de predikant uitdeler van geld aan rijken i.p.v. aan armen.

Het doel van de prediking is
a aangeven dat de mens arm is
b dat Christus die armoede met Zijn rijkdom vervullen wil

Laat u met God verzoenen! Aandringen op zelfonderzoek of je wel arm bent leidt tot tijdverlies bij de hoorder. Het geld is voor rijken en armen nodig.

[caprice]

Onderzoeken of je wel olie hebt is dom. Je moet zorgen dat je olie hebt. Niet smeken of je ontdekt mag worden aan je gebrek aan olie. Maar het (gratis) ophalen bij de Koopman.

ah, zo, je moet gewoon geloven, en verder niet zeuren, zoiets?

En dan zo jezelf bedriegend de eeuwigheid in, ja.

Met olie in de kruik toch niet toegelaten tot de bruiloft?

Gemeend olie te hebben, en toch doofde de vlam toen het te laat was.
De dwaze maagden hadden ook olie hoor. Maar er ontbrak nog wat.

[memento]

Juist de onbekeerden moesten de binnenkamer eens ingaan om te smeken om ontdekking over hun onbekeerde staat, opdat hun ziele-ogen nog eens geopend mochten worden. Het is zo nodig om ontdekt, ontledigd, ontgrond en ontbloot te worden, want anders zal er nooit plaats zijn voor een Middelaar. De mens met zijn eigen kennen en kunnen moet er aan. Gans ontbloot, en in mijzelven dood!
Zoals je het nu neerlegt lijk je te zeggen dat je alleen maar je zak open hoeft te houden, en dat de prediker hem vol kan preken. Maar en mens moet ontledigd worden. Zalig, zalig niets te wezen, in het eigen oog voor God!

Ik vind dit een verkeerde volgorde.
Ik vind de term "aanspreken van onbekeerden" feitelijk niet kloppen. Ik denk niet dat een predikant bekeerden en onbekeerden moet aanspreken.
M.i. word dat veelal met goede bedoelingen verkeerd gedaan.
Plat gezegd: Je spreekt mensen aan. Die mensen stel je de voor vraag wat ze kennen. Op basis daarvan geeft de dominee de uitslag: bekeerd of onbekeerd.
Als je het zo doet als jij schetst dan praat de dominee tegen niemand. Want een onbekeerde zal geen aangestalten maken in de binnenkamer te gaan! Hij voelt zich nl. niet aangesproken, want hij is rijk en verrijkt.
Hij zal dus eerst moeten vragen: Voelt u uw zonde als last? Bent u daarover verslagen? Voelt u schuld en heeft u een schuldverzoener nodig? enz....... Zo nee, dan bent u onbekeerd. Dan reist u op de hel aan.
Andersom geld dat voor bekeerden. Die spreek je niet aan. Eerst geeft de dominee de kenmerken. Daarna zegt hij, Weest welgemoed.
M.i. nooit beginnen met: Onbekeerden luister eens!
Ds. Smijtegelt was hier een kei in (al gebruikte hij ook wel de termen bekeerd en onbekeerd als aanspraak!

In dat opzicht voel ik wel sympathie voor een zuivere kenmerken toepassing. De dominee onderzoekt dan bij de hoorder. En de hoorder krijgt dan een duidelijk boodschap mee. Misschien brengt die boodschap hem misschien in de binnenkamer.

Waarom zo moeilijk, als het ook kan door Christus af te schilderen in al Zijn rijkdom, om vervolgens die ene ontdekkende vraag te stellen: Bent u al in Hem geborgen, heeft u Hem al voor het eerst en ook dagelijks nodig, of ben je nog op weg naar de hel?

Ik denk dat iets meer ontdekkende vragen nodig zijn om "het zaad wat tussen de doornen is gevallen" te waarschuwen.
Wel enige zondekennis.....wel een gevoel van Christus als noodzakelijk verlosser................maar het verdord.

Volgens mij waarschuw je die heel duidelijk, als je vraagt of de hoorders Christus nog dagelijks nodig hebben.

Ja, sterker, je waarschuwt daarmee niet alleen de nep-gelovigen, maar ook alle koude en verdorde christenen, die afgedwaald zijn van de dagelijkse geloofs-gemeenschap met Hem.

[caprice]

Beseffen we wel dat een predikant zegt dat we arm zijn, maar dat de hoorder zich rijk voelt? (ja natuurlijk weten we met ons historisch geloof wel dat we arm zijn,)
Ik denk dat je een kern van het probleem raakt! Er word op deze wijze opgebouwd op een historische kennis van onze armoede.
En daarom is het zeker nodig aan te dringen om op onderzoek uit te gaan of we echt wel arm zijn, want anders is de predikant uitdeler van geld aan rijken i.p.v. aan armen.

Het doel van de prediking is
a aangeven dat de mens arm is
b dat Christus die armoede met Zijn rijkdom vervullen wil

Laat u met God verzoenen! Aandringen op zelfonderzoek of je wel arm bent leidt tot tijdverlies bij de hoorder. Het geld is voor rijken en armen nodig.

U vergeet wat:

C. Dat dit alles uitloopt op de eer van God, om uit Zíjn welbehagen, dat door de hand van Christus gelukkiglijk voort zal gaan, Hij een van eeuwigheid verkoren volk heeft, dat in de tijd toegebracht wordt.
En dat staat bovenaan, de eer van God. Niet de zaligheid van de mens.

[refo]

ah, zo, je moet gewoon geloven, en verder niet zeuren, zoiets?

En dan zo jezelf bedriegend de eeuwigheid in, ja.

Met olie in de kruik toch niet toegelaten tot de bruiloft?

Gemeend olie te hebben, en toch doofde de vlam toen het te laat was.
De dwaze maagden hadden ook olie hoor. Maar er ontbrak nog wat.

Dan moeten we de gelijkenis herschrijven.
Vijftien maagden. Vijf wijs, met olie, vijf dwaas zonder olie. En vijf dachten dat ze olie hadden, maar hadden niet genoeg.

[caprice]

En dan zo jezelf bedriegend de eeuwigheid in, ja.

Met olie in de kruik toch niet toegelaten tot de bruiloft?

Gemeend olie te hebben, en toch doofde de vlam toen het te laat was.
De dwaze maagden hadden ook olie hoor. Maar er ontbrak nog wat.

Dan moeten we de gelijkenis herschrijven.
Vijftien maagden. Vijf wijs, met olie, vijf dwaas zonder olie. En vijf dachten dat ze olie hadden, maar hadden niet genoeg.

Nee. De dwaze maagden hadden wel olie, en konden er wel mee door het leven, maar toen het sterven werd, bleek het de eeuwigheid niet te kunnen verduren.

[Oude Paden]

Beseffen we wel dat een predikant zegt dat we arm zijn, maar dat de hoorder zich rijk voelt? (ja natuurlijk weten we met ons historisch geloof wel dat we arm zijn,)
Ik denk dat je een kern van het probleem raakt! Er word op deze wijze opgebouwd op een historische kennis van onze armoede.
En daarom is het zeker nodig aan te dringen om op onderzoek uit te gaan of we echt wel arm zijn, want anders is de predikant uitdeler van geld aan rijken i.p.v. aan armen.

Het doel van de prediking is
a aangeven dat de mens arm is
b dat Christus die armoede met Zijn rijkdom vervullen wil

Laat u met God verzoenen! Aandringen op zelfonderzoek of je wel arm bent leidt tot tijdverlies bij de hoorder. Het geld is voor rijken en armen nodig.

Ik schrik hier echt van!
Er klinkt op het moment in je bijdragen geen enkele onderscheiding door!
Alles op een hoop!
Je dwingt mensen te geloven zonder dat ze een spetter hun totale onwilligheid en onmacht door de zondeval leren kennen.

Je zou haast uit angst gaan "geloven". Het moet toch? Ja, waar ik het nodig voor heb weet ik nog niet, maar ze zeggen dat ik arm ben, dus ja.................

[Erasmiaan]

Beseffen we wel dat een predikant zegt dat we arm zijn, maar dat de hoorder zich rijk voelt? (ja natuurlijk weten we met ons historisch geloof wel dat we arm zijn,)
Ik denk dat je een kern van het probleem raakt! Er word op deze wijze opgebouwd op een historische kennis van onze armoede.
En daarom is het zeker nodig aan te dringen om op onderzoek uit te gaan of we echt wel arm zijn, want anders is de predikant uitdeler van geld aan rijken i.p.v. aan armen.

Het doel van de prediking is
a aangeven dat de mens arm is
b dat Christus die armoede met Zijn rijkdom vervullen wil

Laat u met God verzoenen! Aandringen op zelfonderzoek of je wel arm bent leidt tot tijdverlies bij de hoorder. Het geld is voor rijken en armen nodig.

Ik schrik hier echt van!
Er klinkt op het moment in je bijdragen geen enkele onderscheiding door!
Alles op een hoop!
Je dwingt mensen te geloven zonder dat ze een spetter hun totale onwilligheid en onmacht door de zondeval leren kennen.

Je zou haast uit angst gaan "geloven". Het moet toch? Ja, waar ik het nodig voor heb weet ik nog niet, maar ze zeggen dat ik arm ben, dus ja.................

Ik schrik niet meer van deze man. Deze opmerkingen zijn nog niet eens de meest vergaande dingen die hij vindt. Hij lijkt geen enkele affiniteit meer te hebben met een schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Hij zou zo zijn eigen bijbelverklaring kunnen schrijven. Op elke tekst heeft hij wel een afwijkende mening ten opzichte van wat gebruikelijk is en waarin de oude schrijvers elkaar ook vonden.

[freek]

Hij zou zo zijn eigen bijbelverklaring kunnen schrijven.

Ach ja, slechts enkele honderden gingen hem daarin voor; dus zo bijzonder is dat niet.

[Adryan]

Met olie in de kruik toch niet toegelaten tot de bruiloft?

Gemeend olie te hebben, en toch doofde de vlam toen het te laat was.
De dwaze maagden hadden ook olie hoor. Maar er ontbrak nog wat.

Dan moeten we de gelijkenis herschrijven.
Vijftien maagden. Vijf wijs, met olie, vijf dwaas zonder olie. En vijf dachten dat ze olie hadden, maar hadden niet genoeg.

Nee. De dwaze maagden hadden wel olie, en konden er wel mee door het leven, maar toen het sterven werd, bleek het de eeuwigheid niet te kunnen verduren.

Zouden de vijf dwaze maagden niet zijn geweest als wat ik gisteravond nog las in openb. 3:1: Ik weet uw werken, dat gij den naam hebt, dat gij leeft, en gij zijt dood.

Dat is mijns inziens ook het doel van het zelfonderzoek. Al eerder opgemerkt door iemand. We kunnen uiterlijk wel zover meegaan, zodat we misschien zelf denken al een heel eind te zijn. Maar is het wel vol voor God?

Dan is oproep tot zelfonderzoek geen tijdverspilling. Maar ook niet voor de hoorders die in de kerk zitten omdat het nu eenmaal hoort. Want wat moeten ze met Christus als ze zelf niet zien dat ze iets missen. Dan kan een predikant wel vertellen dat ze wat missen en dat ze naar Christus moeten vluchten. Maar als ze dat zelf niet voelen, wie zal dan gaan?

[freek]

Want wat moeten ze met Christus als ze zelf niet zien dat ze iets missen. Dan kan een predikant wel vertellen dat ze wat missen en dat ze naar Christus moeten vluchten. Maar als ze dat zelf niet voelen, wie zal dan gaan?

Als je het van de predikant - die toch het Goddelijke mandaat heeft om het de gemeente te verkondigen - niet gelooft en daardoor niet voelt, zul je het ook niet gaan voelen door jezelf te onderzoeken. Het Woord moet het doen zeggen we wel eens, maar functioneert dat wel echt bij ons??

[freek]

Beseffen we wel dat een predikant zegt dat we arm zijn, maar dat de hoorder zich rijk voelt? (ja natuurlijk weten we met ons historisch geloof wel dat we arm zijn,)
Ik denk dat je een kern van het probleem raakt! Er word op deze wijze opgebouwd op een historische kennis van onze armoede.
En daarom is het zeker nodig aan te dringen om op onderzoek uit te gaan of we echt wel arm zijn, want anders is de predikant uitdeler van geld aan rijken i.p.v. aan armen.

Het doel van de prediking is
a aangeven dat de mens arm is
b dat Christus die armoede met Zijn rijkdom vervullen wil

Laat u met God verzoenen! Aandringen op zelfonderzoek of je wel arm bent leidt tot tijdverlies bij de hoorder. Het geld is voor rijken en armen nodig.

Ik schrik hier echt van!
Er klinkt op het moment in je bijdragen geen enkele onderscheiding door!
Alles op een hoop!
Je dwingt mensen te geloven zonder dat ze een spetter hun totale onwilligheid en onmacht door de zondeval leren kennen.

Je zou haast uit angst gaan "geloven". Het moet toch? Ja, waar ik het nodig voor heb weet ik nog niet, maar ze zeggen dat ik arm ben, dus ja.................

Ik schrik niet meer van deze man. Deze opmerkingen zijn nog niet eens de meest vergaande dingen die hij vindt. Hij lijkt geen enkele affiniteit meer te hebben met een schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Hij zou zo zijn eigen bijbelverklaring kunnen schrijven. Op elke tekst heeft hij wel een afwijkende mening ten opzichte van wat gebruikelijk is en waarin de oude schrijvers elkaar ook vonden.

Wat een nare manier van discussieren is dit eigenlijk. Oude Paden zegt eerlijk dat hij van Refo's bijdrage schrikt, maar laat hem verder in zijn waarde. Jij trekt het in de persoonlijke sfeer door een flinke aanval op zijn persoon uit te voeren. Dat siert je absoluut niet.

[Kaw]

Beseffen we wel dat een predikant zegt dat we arm zijn, maar dat de hoorder zich rijk voelt? (ja natuurlijk weten we met ons historisch geloof wel dat we arm zijn,)
Ik denk dat je een kern van het probleem raakt! Er word op deze wijze opgebouwd op een historische kennis van onze armoede.
En daarom is het zeker nodig aan te dringen om op onderzoek uit te gaan of we echt wel arm zijn, want anders is de predikant uitdeler van geld aan rijken i.p.v. aan armen.

Het doel van de prediking is
a aangeven dat de mens arm is
b dat Christus die armoede met Zijn rijkdom vervullen wil

Laat u met God verzoenen! Aandringen op zelfonderzoek of je wel arm bent leidt tot tijdverlies bij de hoorder. Het geld is voor rijken en armen nodig.

Ik schrik hier echt van!
Er klinkt op het moment in je bijdragen geen enkele onderscheiding door!
Alles op een hoop!
Je dwingt mensen te geloven zonder dat ze een spetter hun totale onwilligheid en onmacht door de zondeval leren kennen.

Je zou haast uit angst gaan "geloven". Het moet toch? Ja, waar ik het nodig voor heb weet ik nog niet, maar ze zeggen dat ik arm ben, dus ja.................

Ik schrik niet meer van deze man. Deze opmerkingen zijn nog niet eens de meest vergaande dingen die hij vindt. Hij lijkt geen enkele affiniteit meer te hebben met een schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Hij zou zo zijn eigen bijbelverklaring kunnen schrijven. Op elke tekst heeft hij wel een afwijkende mening ten opzichte van wat gebruikelijk is en waarin de oude schrijvers elkaar ook vonden.

Het grote verschil tussen Refo en tussen Oude Paden en Erasmiaan is dat Refo zijn zekerheid in het geloof stelt en dat Oude Paden en Erasmiaan hun zekerheid in de bevinding stellen.

"Je zou haast uit angst gaan "geloven". Het moet toch? Ja, waar ik het nodig voor heb weet ik nog niet, maar ze zeggen dat ik arm ben, dus ja................."

Je stelt het wat flauw, maar is dat niet de definitie van kinderlijk geloof? Als een vrouw tijdens een preventief borstonderzoek vertelt wordt dat ze borstkanker heeft zonder dat ze dat zelf voelt.... Wat doet ze dan? Wie heeft onze prediking geloofd?