DDD schreef:
Daar heb ik helemaal geen bezwaar tegen. Iets anders is dat sommige predikers mensen psychisch onzeker maken, hetgeen je mijns inziens nadrukkelijk moet onderscheiden van geestelijk afbreken in onszelf. Een van de gevolgen daarvan is dat mensen zich afhankelijk beleven van het overnemen van de bekering door de betreffende predikant. Er worden in zo´n geval ook helemaal geen kenmerken gepredikt, natuurlijk. Dat zou maar tot onterechte conclusies kunnen leiden.

Dus je onderschreef het citaat wel?
Separeren is niets anders dan voorkomen dat mensen zichzelf bedriegen.
Zoals vroeger wel gezegd werd: met een ingebeelde hemel naar de hel gaan. Maar die term mag je niet meer gebruiken.
Het is nu genoeg wanneer je van jezelf kunt zeggen dat je Jezus volgt.
Daarom kunnen de avondmaaltafels zo vol zitten.

Mara schreef:

DDD schreef:
Daar heb ik helemaal geen bezwaar tegen. Iets anders is dat sommige predikers mensen psychisch onzeker maken, hetgeen je mijns inziens nadrukkelijk moet onderscheiden van geestelijk afbreken in onszelf. Een van de gevolgen daarvan is dat mensen zich afhankelijk beleven van het overnemen van de bekering door de betreffende predikant. Er worden in zo´n geval ook helemaal geen kenmerken gepredikt, natuurlijk. Dat zou maar tot onterechte conclusies kunnen leiden.

Dus je onderschreef het citaat wel?
Separeren is niets anders dan voorkomen dat mensen zichzelf bedriegen.
Zoals vroeger wel gezegd werd: met een ingebeelde hemel naar de hel gaan. Maar die term mag je niet meer gebruiken.
Het is nu genoeg wanneer je van jezelf kunt zeggen dat je Jezus volgt.
Daarom kunnen de avondmaaltafels zo vol zitten.

Als er Bijbels gepreekt wordt dan wordt er gesepareerd ja, maar dat heeft weinig met volle of lege Avondmaalstafels te maken.
Men dient de prediking te toetsen aan het woord en niet aan wat men wil horen.
Er zijn twee uitersten ene kant, te snel denken het zit wel goed, andere kant maar blijven vragen is het wel echt bij u? en vervolgens aan komen met allerlei kenmerken en iemand maar willen blijven toetsen. Hoofdkenmerken als: zondekennis en liefde tot Christus en dankbaarheid voor verlossing... eerlijk met toehoorders omgaan maar ze niet kwellen met allerlei kenmerken die indirect uit de Bijbel worden afgeleid.

1 Kor16v22
22 Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking; Maran-atha!

@Mara:

Ten eerste moet je andere mensen geen woorden in de mond leggen.

Ik sluit niet uit dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel gaan. Maar mensen die met een ingebeelde hel naar de hemel gaan, leven ook niet tot Gods eer. Het gaat er maar om dat de scheiding op een bijbelse plaats wordt gelegd, en dat het afbreken van de oude mens niet wordt verward met het psychisch ontregelen van de leden van de gemeente.

Ik vind het zorgelijk dat zulke misstanden door GJdeBruijn lijken te worden goedgepraat met boeken van Comrie. Hoe kom je daarbij! Of misschien heb je niet goed gelezen... Er zijn hier mensen die lezen de dingen die er niet staan alsof ze er stonden. Daar heb ik zelf ook wel eens last van, achteraf bezien dan.

DDD schreef:Ik vind het zorgelijk dat zulke misstanden door GJdeBruijn lijken te worden goedgepraat met boeken van Comrie. Hoe kom je daarbij! Of misschien heb je niet goed gelezen... Er zijn hier mensen die lezen de dingen die er niet staan alsof ze er stonden. Daar heb ik zelf ook wel eens last van, achteraf bezien dan.

Welke misstanden bedoel je nu precies? Ik reageerde op dit:

DD schreef:Maar separerende prediking is niet bedoeld om de mensen zelf te ontleden, maar om onderscheid te maken tussen ware gelovigen en huichelaars.

Dat heb ik tegengesproken met een beroep op oudvaders die net als de andere theologen uit de nadere reformatie meer separeerden dan tussen ware gelovigen en huichelaars.
Welke misstanden je op het oog hebt is mij niet duidelijk. Ondertussen kom je wel met vreemde stellingen die duidelijk niet in lijn zijn met het gedachtegoed van de nadere reformatie. Er zit nogal wat verschil tussen jouw stelling en de schrijvers die ik aanhaalde. En dat is nog zachtjes uitgedrukt.

DDD schreef:@Mara:

Ten eerste moet je andere mensen geen woorden in de mond leggen.

Ik sluit niet uit dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel gaan. Maar mensen die met een ingebeelde hel naar de hemel gaan, leven ook niet tot Gods eer. Het gaat er maar om dat de scheiding op een bijbelse plaats wordt gelegd, en dat het afbreken van de oude mens niet wordt verward met het psychisch ontregelen van de leden van de gemeente.

Ik vind het zorgelijk dat zulke misstanden door GJdeBruijn lijken te worden goedgepraat met boeken van Comrie. Hoe kom je daarbij! Of misschien heb je niet goed gelezen... Er zijn hier mensen die lezen de dingen die er niet staan alsof ze er stonden. Daar heb ik zelf ook wel eens last van, achteraf bezien dan.

Ondanks het feit dat je zegt, maar drie van zulke predikers te hebben gehoord, maak je het nu dermate massief, dat het overkomt, alsof je er erg veel last van hebt. Noem eens duidelijk en expliciet, desnoods met voorbeeldzinnen, wat je precies bedoelt.

Separeren is noodzakelijk en belangrijk.
Soms hoor je een hele preek met alleen maar separatie: Dit is Gods volk en dat zijn de onbekeerden.
Maar wat is vervolgens boodschap voor de onbekeerden? Alleen: je kunt nog bekeerd worden, of: God verkondigt u vergeving van zonden in Christus, Hij nodigt u?
Wat mij betreft mag er in de prediking veel meer aandacht zijn voor de consequenties van het niet komen tot Christus.
Dat je laat zien wat het betekent als je dit Evangelie veracht: Dat je Zijn liefde veracht, de duivel een betere meester vindt, dat je vijandig bent tegen Christus....
Nu ontbreekt dit regelmatig volkomen in de prediking.
En daardoor krijgen mensen het idee dat ze prima serieuze kerkmensen kunnen zijn zonder dat ze Christus liefhebben boven alles.
Want: God moet het doen en ik neem toch netjes mijn plichten waar. Meer kan ik niet doen.
Het is vaak allemaal zo gemoedelijk: Deze weg gaat God met Zijn volk, ken je daar wat van in je leven, en je kunt nog bekeerd worden...

Dominee Moerkerken maakt zich zorgen over het gebrek aan separatie.
Ik maak me daar binnen de GerGem nog niet de grootste zorgen over.
Waar ik meer zorgen om maak is het gebrek aan een Evangelie prediking als een tweesnijdend zwaard: Een liefelijke nodiging maar ook een vervloeking voor wie dit Evangelie durft te verwerpen.

Panny schreef:Ik maak me daar binnen de GerGem nog niet de grootste zorgen over.

Ik kan met honderd procent zekerheid zeggen dat alle GG predikanten separeren. Maar wie weet is het boekje voor de gehele reformatorische gezindte bedoelt.

Separeren is onnodig en misschien zelfs schadelijk.
Als je gaat scheiden tijdens de preek krijg je vanzelf een gesepareerde kerk: "Nu luister ik, dit is voor mij." Even later: "Nee, dit ken ik niet, dat is meer wat voor die en die." Aan het eind: "Viel tegen, was niet veel voor me bij!" of juist "Mooie preek, kon m'n hart er naast leggen!".
Terwijl het Woord 'tweesnijdend moet zijn en tot de samenvoegselen en het merg' moet gaan bij allen.

Iedereen die in de kerk de preek hoort heeft hetzelfde nodig. Iedere zondag komt iedereen weer met z'n mislukte goede voornemens en zondige week ter kerke en heeft daarvoor genade nodig. Dezelfde genade. En niet de één een beetje meer en de ander minder.
Jammer dat in de liturgie de boetedoening na de wetslezing is vervallen. Nu is het lezen van die wet een gewoonte geworden. We weten nog wel te vertellen waarom die gelezen wordt, maar de aandacht glijdt snel uit bij de bekende klanken.

GJdeBruijn schreef:

DDD schreef:Ik vind het zorgelijk dat zulke misstanden door GJdeBruijn lijken te worden goedgepraat met boeken van Comrie. Hoe kom je daarbij! Of misschien heb je niet goed gelezen... Er zijn hier mensen die lezen de dingen die er niet staan alsof ze er stonden. Daar heb ik zelf ook wel eens last van, achteraf bezien dan.

Welke misstanden bedoel je nu precies? Ik reageerde op dit:

DD schreef:Maar separerende prediking is niet bedoeld om de mensen zelf te ontleden, maar om onderscheid te maken tussen ware gelovigen en huichelaars.

Dat heb ik tegengesproken met een beroep op oudvaders die net als de andere theologen uit de nadere reformatie meer separeerden dan tussen ware gelovigen en huichelaars.
Welke misstanden je op het oog hebt is mij niet duidelijk. Ondertussen kom je wel met vreemde stellingen die duidelijk niet in lijn zijn met het gedachtegoed van de nadere reformatie. Er zit nogal wat verschil tussen jouw stelling en de schrijvers die ik aanhaalde. En dat is nog zachtjes uitgedrukt.

Hoe definieer je het 'ontleden van mensen'?

Luther schreef:

DDD schreef:@Mara:

Ten eerste moet je andere mensen geen woorden in de mond leggen.

Ik sluit niet uit dat mensen met een ingebeelde hemel naar de hel gaan. Maar mensen die met een ingebeelde hel naar de hemel gaan, leven ook niet tot Gods eer. Het gaat er maar om dat de scheiding op een bijbelse plaats wordt gelegd, en dat het afbreken van de oude mens niet wordt verward met het psychisch ontregelen van de leden van de gemeente.

Ik vind het zorgelijk dat zulke misstanden door GJdeBruijn lijken te worden goedgepraat met boeken van Comrie. Hoe kom je daarbij! Of misschien heb je niet goed gelezen... Er zijn hier mensen die lezen de dingen die er niet staan alsof ze er stonden. Daar heb ik zelf ook wel eens last van, achteraf bezien dan.

Ondanks het feit dat je zegt, maar drie van zulke predikers te hebben gehoord, maak je het nu dermate massief, dat het overkomt, alsof je er erg veel last van hebt. Noem eens duidelijk en expliciet, desnoods met voorbeeldzinnen, wat je precies bedoelt.

In het verslagforum van de kerkdiensten heb ik een preek van ds. C.A. Van Dieren besproken die aan de beschreven bezwaarpunten voldoet.

Panny schreef:Separeren is noodzakelijk en belangrijk.
Soms hoor je een hele preek met alleen maar separatie: Dit is Gods volk en dat zijn de onbekeerden.
Maar wat is vervolgens boodschap voor de onbekeerden? Alleen: je kunt nog bekeerd worden, of: God verkondigt u vergeving van zonden in Christus, Hij nodigt u?
Wat mij betreft mag er in de prediking veel meer aandacht zijn voor de consequenties van het niet komen tot Christus.
Dat je laat zien wat het betekent als je dit Evangelie veracht: Dat je Zijn liefde veracht, de duivel een betere meester vindt, dat je vijandig bent tegen Christus....
Nu ontbreekt dit regelmatig volkomen in de prediking.
En daardoor krijgen mensen het idee dat ze prima serieuze kerkmensen kunnen zijn zonder dat ze Christus liefhebben boven alles.
Want: God moet het doen en ik neem toch netjes mijn plichten waar. Meer kan ik niet doen.
Het is vaak allemaal zo gemoedelijk: Deze weg gaat God met Zijn volk, ken je daar wat van in je leven, en je kunt nog bekeerd worden...

Dominee Moerkerken maakt zich zorgen over het gebrek aan separatie.
Ik maak me daar binnen de GerGem nog niet de grootste zorgen over.
Waar ik meer zorgen om maak is het gebrek aan een Evangelie prediking als een tweesnijdend zwaard: Een liefelijke nodiging maar ook een vervloeking voor wie dit Evangelie durft te verwerpen.

Helemaal eens. De dominee probeert de ene onrechtzinnigheid te bestrijden, maar uit het interview blijkt duidelijk dat hij op andere wezenlijke punten tekortschiet. Want de boodschap in de preek moet niet in de eerste plaats zijn dat je nog bekeerd kunt worden, maar dat je je moet bekeren. En ook de uitleg van de tweeverbondenleer is op zijn minst nogal eenzijdig. Ik herken daar de voorlichtende uitgaven van de synode van de GG niet in terug.

refo schreef:Separeren is onnodig en misschien zelfs schadelijk.
Als je gaat scheiden tijdens de preek krijg je vanzelf een gesepareerde kerk: "Nu luister ik, dit is voor mij." Even later: "Nee, dit ken ik niet, dat is meer wat voor die en die." Aan het eind: "Viel tegen, was niet veel voor me bij!" of juist "Mooie preek, kon m'n hart er naast leggen!".
Terwijl het Woord 'tweesnijdend moet zijn en tot de samenvoegselen en het merg' moet gaan bij allen.

Iedereen die in de kerk de preek hoort heeft hetzelfde nodig. Iedere zondag komt iedereen weer met z'n mislukte goede voornemens en zondige week ter kerke en heeft daarvoor genade nodig. Dezelfde genade. En niet de één een beetje meer en de ander minder.
Jammer dat in de liturgie de boetedoening na de wetslezing is vervallen. Nu is het lezen van die wet een gewoonte geworden. We weten nog wel te vertellen waarom die gelezen wordt, maar de aandacht glijdt snel uit bij de bekende klanken.

In zekere zin heeft iedereen die de preek hoort inderdaad hetzelfde nodig: genade. Maar er is toch wel meer over te zeggen. De bijbel spreekt immers zelf over 'melk' en 'vaste spijs.'
Er is een oproep tot geloof en bekering nodig, maar er is ook 'voedsel op de weg' nodig voor degenen die door genade wedergeboren mogen zijn tot een levende hoop.

DDD schreef:In het verslagforum van de kerkdiensten heb ik een preek besproken die aan de beschreven bezwaarpunten voldoet.

Maar dan vind je waarschijnlijk dit http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/231 ... nt-geloof/ ook aan die omschrijving voldoen. Om geen onduidelijkheid te scheppen: Daar zou ik het mee oneens zijn.

Luther schreef:Maar dan vind je waarschijnlijk dit http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/231 ... nt-geloof/ ook aan die omschrijving voldoen. Om geen onduidelijkheid te scheppen: Daar zou ik het mee oneens zijn.

Waar ben je het precies mee oneens in dit antwoord? Vind je dit wel of geen separatie?

Wel weer jammer - vind ik - dat er in dat stukje op Refoweb nogal generaliserend over de gereformeerde gemeenten wordt gesproken. En ook niet juist. Valse lijdelijkheid kent vele vormen en wordt volgens mij in heel wat kerken gevonden, maar dat de prediking in de GG daar specifiek toe zou leiden waag ik toch echt te betwijfelen.
Dit neemt niet weg dat er ook zeker goede raadgevingen worden gegeven.