[quote="Miscanthus"][quote="Hendrikus"][quote="Unionist"]Hoevaak moet de regel "Ik lag gekneld in banden van de dood" opnieuw gezongen worden voor het zuiver is? [/quote]
Dat is exact de reden waarom men in Kootjebroek tegen koren is![/quote]
Hoe zouden de tempelkoren dat dan gedaan hebben?
Daar hebben de zangrei en de speelrei toch ook geoefend?
De koorleider zal ook wel eens hebben gezegd: dat doen we nog een keertje.....
Als iedereen nu gewoon gelooft, dan is het hele probleem er niet .....
"God heb ik lief wordt pas problematisch als je het niet meent.[/quote]
Over dit onderwerp moet niet spottend worden geschreven. Ik heb zelf ook mijn vraagtekens bij dit onderwerp. Van de psalmen weten we dat ze tot stand gekomen zijn door de inspiratie van de Heilige Geest. Eerbied en ontzag is daarom bij het zingen heel belangrijk. Dat het niet klakkeloos herhaald moet worden om het 'zuiver' te laten klinken is naar mijn mening niet eerbiedig. Het voordurend gebed moet zijn of we het eens met het hart mogen zingen.Ik citeer jou: 'God heb ik lief' zingen wordt pas problematisch als je het niet meent ....is naar mijn mening wat hoog gegrepen want een mens van nature heeft God niet lief toch? Dus is het problematisch toch? Als het gaat om andere gezangen en liederen die door een koor ter ore worden gebracht denk ik dat we heel selectief moeten zijn want het lijkt bij veel muziek erop of het allemaal bekeerde mensen zijn die daar staan te zingen. Ook komt het er vaak op neer dat we maar moeten 'aannemen' alsof we daartoe zelf bij machte zijn. Nee de bekering is een éénzijdig Godswerk. Ik zou als vervolg onderwerp de vraag willen aansnijden: kunnen wij zingen tot eer van God?
Zingen tot Gods eer
Zucht. Gaat het er dan om hoe we van nature zijn? Paulus schrijft aan mensen die het evangelie hadden gehoord en geloofd: Gij u geheel anders, gij hebt Christus leren kennen. Als je dat gelooft, sterft je oude mens met Hem, en staat je nieuwe mens met Hem op.... Ik heb God lief.... dat heb ik niet van mezelf, dat is omdat God in me werkt en me verandert.... maar omdat Hij dat heeft gedaan, kan ik dus ook psalmen en andere liederen zingen tot Zijn eer.Gert10 schreef:Over dit onderwerp moet niet spottend worden geschreven. Ik heb zelf ook mijn vraagtekens bij dit onderwerp. Van de psalmen weten we dat ze tot stand gekomen zijn door de inspiratie van de Heilige Geest. Eerbied en ontzag is daarom bij het zingen heel belangrijk. Dat het niet klakkeloos herhaald moet worden om het 'zuiver' te laten klinken is naar mijn mening niet eerbiedig. Het voordurend gebed moet zijn of we het eens met het hart mogen zingen.Ik citeer jou: 'God heb ik lief' zingen wordt pas problematisch als je het niet meent ....is naar mijn mening wat hoog gegrepen want een mens van nature heeft God niet lief toch? Dus is het problematisch toch? Als het gaat om andere gezangen en liederen die door een koor ter ore worden gebracht denk ik dat we heel selectief moeten zijn want het lijkt bij veel muziek erop of het allemaal bekeerde mensen zijn die daar staan te zingen. Ook komt het er vaak op neer dat we maar moeten 'aannemen' alsof we daartoe zelf bij machte zijn. Nee de bekering is een éénzijdig Godswerk. Ik zou als vervolg onderwerp de vraag willen aansnijden: kunnen wij zingen tot eer van God?Miscanthus schreef:Hoe zouden de tempelkoren dat dan gedaan hebben?Hendrikus schreef:Dat is exact de reden waarom men in Kootjebroek tegen koren is!Unionist schreef:Hoevaak moet de regel "Ik lag gekneld in banden van de dood" opnieuw gezongen worden voor het zuiver is?
Daar hebben de zangrei en de speelrei toch ook geoefend?
De koorleider zal ook wel eens hebben gezegd: dat doen we nog een keertje.....
Als iedereen nu gewoon gelooft, dan is het hele probleem er niet .....
"God heb ik lief wordt pas problematisch als je het niet meent.
Kunnen wij zingen tot Gods eer? Ja, dat kunnen we. Omdat de Geest in David werkte, kon David psalmen schrijven en zingen... tot Gods eer. Zouden wij dit, nu Jezus zijn leven heeft gegeven, en nu de Geest op aarde is uitgestort en in mensenharten werkt, dat dan niet kunnen?
Maar goed, ieder die de bijbel serieus neemt weet dat we tot Gods eer kunnen zingen, want de bijbel stata vol met oproepen om dat te doen, en vol met voorbeelden van mensen die dat ook daadwerkelijk doen.
en spreekt onder elkander in psalmen, lofzangen en geestelijke liederen, en zingt en jubelt de Here van harte, (Ef 5:19)
Het woord van Christus wone rijkelijk in u, zodat gij in alle wijsheid elkander leert en terechtwijst en met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen zingende, Gode dank brengt in uw harten.
(Kol 3:16)
Denk aan Psalm 81, 96-100, 117, 145-150 en nog veel meer waarin we Gods eer mogen bezingen.... Dankzij Hem, zijn genade en liefde, dat hij mensen verandert, daarom mogen, kunnen en moeten we zingen tot Zijn eer!
Ja, zucht maar eens! Alweer zo'n mens dat zo moeilijk denkt, lijk je te willen zeggen. Ik constateer een cultuurkloof tussen jou en mijn opvattingen. Hierover 'praten' zal ongetwijfeld 'langs-elkaar-heen-praten' worden. Dit wil ik dan ook op een paar opmerkingen na niet doen. De trap van ellende, verlossing en dankbaarheid word nu eenmaal liever van boven naar beneden gelopen als van beneden naar boven. Ik ben ervan overtuigd dat de oude mens niet sterft hier in dit leven maar dat die Gods kinderen nog dagelijks strijd geeft.
Over het onderwerp; of wij tot Gods eer kunnen zingen ga ik nog even nadenken oké? Misschien zijn er lezers die hier een zinvolle aanvulling op kunnen geven!!
Over het onderwerp; of wij tot Gods eer kunnen zingen ga ik nog even nadenken oké? Misschien zijn er lezers die hier een zinvolle aanvulling op kunnen geven!!
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Zingen tot Gods eer kan alleen door het geloof in Jezus Christus.
Jes 38:18 en 19 Want het graf zal U niet loven, de dood zal U niet prijzen; die in den kuil nederdalen, zullen op Uw waarheid niet hopen.
De levende, de levende, die zal U loven, gelijk ik heden doe; de vader zal den kinderen Uw waarheid bekend maken.
We zijn dood in onszelf, maar levend in Christus. Buiten de geloofsgemeenschap met Christus is God loven ten diepste onmogelijk.
Jes 38:18 en 19 Want het graf zal U niet loven, de dood zal U niet prijzen; die in den kuil nederdalen, zullen op Uw waarheid niet hopen.
De levende, de levende, die zal U loven, gelijk ik heden doe; de vader zal den kinderen Uw waarheid bekend maken.
We zijn dood in onszelf, maar levend in Christus. Buiten de geloofsgemeenschap met Christus is God loven ten diepste onmogelijk.
Dit riekt naar het ontwijken van een discussie. Marnix voert solide argumenten aan en dan kun je niet een stap opzij zetten.Gert10 schreef:Ja, zucht maar eens! Alweer zo'n mens dat zo moeilijk denkt, lijk je te willen zeggen. Ik constateer een cultuurkloof tussen jou en mijn opvattingen. Hierover 'praten' zal ongetwijfeld 'langs-elkaar-heen-praten' worden. Dit wil ik dan ook op een paar opmerkingen na niet doen.
Dat komt omdat sommige mensen de Catechismus lezen vanaf en vanuit Zondag 1. De HC is nl. vanuit de dankbaarheid geschreven.De trap van ellende, verlossing en dankbaarheid word nu eenmaal liever van boven naar beneden gelopen als van beneden naar boven.
Dat is meer een illustratie van het niet-volgordelijk zijn van ellende-verlossing-dankbaarheid, dan van jouw insteek.Ik ben ervan overtuigd dat de oude mens niet sterft hier in dit leven maar dat die Gods kinderen nog dagelijks strijd geeft.
Uit de HC: Vr.8. Maar zijn wij alzo verdorven, dat wij ganselijk onbekwaam zijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad?Over het onderwerp; of wij tot Gods eer kunnen zingen ga ik nog even nadenken oké? Misschien zijn er lezers die hier een zinvolle aanvulling op kunnen geven!!
Antw. Ja wij tenzij dan dat wij door den Geest Gods
wedergeboren worden
Psalm 19:7:
Weerhoud, o HEER’,Uw knecht,
Dat hij zijn hart niet hecht,
Aan dwaze hovaardij,
Heerst die in mij niet meer,
Dan leef ik tot Uw eer,
Van grote zonden vrij,
Laat U mijn tong en mond,
En ‘s harten diepsten grond,
Toch welbehaag’lijk wezen!
O HEER’,die mij verblijdt,
Mijn rots en losser zijt,
Dan heb ik niets te vrezen!
Ik dacht dat mijn aanvulling, bijbels onderbouwd als die is, wel zinvol isGert10 schreef:Ja, zucht maar eens! Alweer zo'n mens dat zo moeilijk denkt, lijk je te willen zeggen. Ik constateer een cultuurkloof tussen jou en mijn opvattingen. Hierover 'praten' zal ongetwijfeld 'langs-elkaar-heen-praten' worden. Dit wil ik dan ook op een paar opmerkingen na niet doen. De trap van ellende, verlossing en dankbaarheid word nu eenmaal liever van boven naar beneden gelopen als van beneden naar boven. Ik ben ervan overtuigd dat de oude mens niet sterft hier in dit leven maar dat die Gods kinderen nog dagelijks strijd geeft.
Over het onderwerp; of wij tot Gods eer kunnen zingen ga ik nog even nadenken oké? Misschien zijn er lezers die hier een zinvolle aanvulling op kunnen geven!!
Veel succes met het nadenken over deze stelling, ik hoop dat de bijbel je de antwoorden geeft die je zoekt. Je zal meerdere antwoorden tegenkomen: 1. Nee, want we zijn verdorven.
2. Ja, als / want .... (zoek maar eens teksten en vul het in!)
Ditzelfde zegt de HC ook, Unionist haalde dit al aan. Zijn we tot niets goeds in staat? Nee, tenzij... En dan is de vraag, hoe kom je aan de zekerheid dat je het, ondanks die verdorven staat, wel kan. Daar geeft de bijbel het antwoord op, daar gaf Jezus het antwoord op, dat staat niet alleen in het evangelie, dat is de blijde boodschap!
Begrijp me alsjeblieft goed, ik zeg niet: Je doet moeilijk, maak er niet zo'n probleem van... Het is niet zo slecht gesteld met de mensheid, always look at the bright side of life. In wil je alleen wijzen op de bijbel, op het reddende evangelie, en dat dit ook jou redding mag zijn, ondanks het feit dat de zonden je hele leven zullen blijven. Maar dat je oude mens is gekruisigd met Christus is niet hetzelfde als "geen zonden meer doen". Zo realistisch was Paulus ook wel. Ik vind dit gedeelte uit Romeinen 6 erg mooi en toepasselijk, vol met antwoorden, ik hoop dat je er wat aan hebt!
1 Wat zullen wij dan zeggen? Mogen wij bij de zonde blijven, opdat de genade toeneme? 2 Volstrekt niet! Immers, hoe zullen wij, die der zonde gestorven zijn, daarin nog leven? 3 Of weet gij niet, dat wij allen, die in Christus Jezus gedoopt zijn, in zijn dood gedoopt zijn? 4 Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat, gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen. 5 Want indien wij samengegroeid zijn met hetgeen gelijk is aan zijn dood, zullen wij het ook zijn (met hetgeen gelijk is) aan zijn opstanding; 6 dit weten wij immers, dat onze oude mens medegekruisigd is, opdat aan het lichaam der zonde zijn kracht zou ontnomen worden en wij niet langer slaven der zonde zouden zijn; 7 want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. 8 Indien wij dan met Christus gestorven zijn, geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven, 9 daar wij weten, dat Christus, nu Hij uit de doden is opgewekt, niet meer sterft: de dood voert geen heerschappij meer over Hem. 10 Want wat zijn dood betreft, is Hij voor de zonde eens voor altijd gestorven; wat zijn leven betreft, leeft Hij voor God. 11 Zo moet het ook voor u vaststaan, dat gij wèl dood zijt voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus. 12 Laat dan de zonde niet langer als koning heersen in uw sterfelijk lichaam, zodat gij aan zijn begeerten zoudt gehoorzamen, 13 en stelt uw leden niet langer als wapenen der ongerechtigheid ten dienste van de zonde, maar stelt u ten dienste van God, als mensen, die dood zijn geweest, maar thans leven, en stelt uw leden als wapenen der gerechtigheid ten dienste van God. 14 Immers, de zonde zal over u geen heerschappij voeren, want gij zijt niet onder de wet, maar onder de genade.
Dat komt omdat sommige mensen de Catechismus lezen vanaf en vanuit Zondag 1. De HC is nl. vanuit de dankbaarheid geschreven.De trap van ellende, verlossing en dankbaarheid word nu eenmaal liever van boven naar beneden gelopen als van beneden naar boven.
??IK LEES IN MIJN BIJBEL BIJ DE HC AL GELIJK OVER DE 3 STUKKEN DUS OOK AL IN ZONDAG 1.
WAAR MOETEN WE DAN BEGINNEN?BIJ WELKE ZONDAG?
Het gaat erom: Wat is de Catechismus? Het is een leerboekje voor jonge kerkleden die belijdenis willen doen, toegang vragen tot het Avondmaal.
Vraag 1 luidt: Wat is uw enige troost? Daarop antwoordt de catechisasnt dat hij het eigendom van Christus is. Hij is dus een kind van God.
Vervolgens wordt er niet gevraagd hoe hij een kind van God geworden is, maar:: wat moet je weten om zalig te leven en te sterven. Ellende, verlossing en dankbaarheid. Alledrie. Niet in volgorden. Er staat: ten eerste, ten andere en ten derde. Niet: eerst, dan en tenslotte.
Dus: als kind van God ken je de drie stukken. En hoe verder je groeit in je geloof, hoemeer je de ellende leert kennen. Hoemeer je verlost moet worden. Hoe dankbaarder je wordt.
Als iemand God leert kennen, weet hij nog niet half hoe slecht hij is. Dat leert hij vooral omdat hij zo afsteekt tegen Gods liefde.
Vraag 1 luidt: Wat is uw enige troost? Daarop antwoordt de catechisasnt dat hij het eigendom van Christus is. Hij is dus een kind van God.
Vervolgens wordt er niet gevraagd hoe hij een kind van God geworden is, maar:: wat moet je weten om zalig te leven en te sterven. Ellende, verlossing en dankbaarheid. Alledrie. Niet in volgorden. Er staat: ten eerste, ten andere en ten derde. Niet: eerst, dan en tenslotte.
Dus: als kind van God ken je de drie stukken. En hoe verder je groeit in je geloof, hoemeer je de ellende leert kennen. Hoemeer je verlost moet worden. Hoe dankbaarder je wordt.
Als iemand God leert kennen, weet hij nog niet half hoe slecht hij is. Dat leert hij vooral omdat hij zo afsteekt tegen Gods liefde.
zingen
Unionist schreef:Het gaat erom: Wat is de Catechismus? Het is een leerboekje voor jonge kerkleden die belijdenis willen doen, toegang vragen tot het Avondmaal.
Vraag 1 luidt: Wat is uw enige troost? Daarop antwoordt de catechisasnt dat hij het eigendom van Christus is. Hij is dus een kind van God.
Vervolgens wordt er niet gevraagd hoe hij een kind van God geworden is, maar:: wat moet je weten om zalig te leven en te sterven. Ellende, verlossing en dankbaarheid. Alledrie. Niet in volgorden. Er staat: ten eerste, ten andere en ten derde. Niet: eerst, dan en tenslotte.
Dus: als kind van God ken je de drie stukken. En hoe verder je groeit in je geloof, hoemeer je de ellende leert kennen. Hoemeer je verlost moet worden. Hoe dankbaarder je wordt.
Als iemand God leert kennen, weet hij nog niet half hoe slecht hij is. Dat leert hij vooral omdat hij zo afsteekt tegen Gods liefde.
Mijns inziens wordt er zo een grote hutspot van de HC gemaakt, wel degelijk is er een volgorde van ellende, verlossing, dankbaarheid.
Blijkbaar heb ik een andere HC in mijn Bijbel dan jou.