Zingen tot Gods eer

[pierre27]

Sorry, Pierre, maar ik begijp je niet.

Ik lees vraag 1. Dan lees ik vraag 2. Waar maak ik er dan een hutspot van?

Of gebruik jij inderdaad een andere HC? Die van mij staat in de Online Bible. Hij zag er verder heel vertrouwd uit.

Mijns inziens is de volgorde wel degelijk van belang: ellende/ verlossing/ dankbaarheid.
Ik lees namelijk een volgorde in mijn Statenbijbeltje

[Matthijs]

Boekentip:
Het Schatboek van Ursinus

Een mens wordt als een goddeloze gerechtvaardigd door het geloof in Hem.
Een mens van nature wil geen goddeloze zijn, omdat de mens een trots en een hoogmoedig hart heeft na de val.
Als Gods Geest met kracht komt te werken in een mensen hart, dan wordt je wat je niet wilde worden nl. een zondaar voor God.

Een goddeloze is een ellendig mens.
Goddelozen worden gerechtvaardigd.
Dat is niet alleen verstandelijk denken van "ik ben een goddeloze, dus..." nee, dat is in de beleving een goddeloze zijn.

't Is ellende, verlossing, dankbaarheid.
Laten we ds. C. Harinck's boekje "De toeleidende weg" nog maar eens goed lezen. Zo dachten de reformatoren ook.

Lees de verklaring van de brief aan de Gelaten van M. Luther maar eens.
Ellende, daar begint het mee.

Lees "de weg tot genade" van George Whitfield maar eens. Ellende, daar begint het mee.

Lees "de betrouwbare hemelgids" van J. Alleine maar eens.
Ellende, daar begint het mee.

Lees het prekenboek "De bekering" van Theodorus van der Groe maar eens.
Ellende, daar begint het mee.

Lees geschriften van oudvader David Bruinings maar eens.
Ellende, daar begint het mee.

Lees het "abc des geloofs" van Alexander Comrie maar eens.
Ellende, daar begint het mee.

Lees bekeringsgeschiedenissen van oa:
John Warburton
Maarten Luther
Spurgeon

Ellende, daar begint het mee.

Het probleem is, dat veel mensen blijven steken bij de ellende.
En dat kan geen werk zijn van Gods Geest, want Die heeft maar een doel: een mens tot Christus brengen.

[pierre27]

En daar heb je gelijk in want dat is absoluut niet Gods werk de mens in de ellende te laten, welnee op ene staat volgt de andere, mijns inziens voluit Reformatorisch.

Iedereen alvast een goede jaarwisseling toegewenst.

[Matthijs]

En daar heb je gelijk in want dat is absoluut niet Gods wek de mens in de ellende te laten, welnee op ene staat volgt de andere, mijns inziens voluit Reformatorisch.

Iedereen alvast een goede jaarwisseling toegewenst.

Met jou kan ik praten.

Eveneens een goede jaarwisseling toegewenst.

[Miscanthus]

En daar heb je gelijk in want dat is absoluut niet Gods wek de mens in de ellende te laten, welnee op ene staat volgt de andere, mijns inziens voluit Reformatorisch.

Iedereen alvast een goede jaarwisseling toegewenst.

Met jou kan ik praten.

Eveneens een goede jaarwisseling toegewenst.

Ik hoop dat jullie nu kunnen zingen tot Gods eer!

[pierre27]

Ik zing niet in een koor dus kom er ff makkelijk onderuit.
Wel zing ik mee wanneer ik ergens in Nederland een kerkdienst bezoek.
Maar je wens zet me wel aan het nadenken.

Dank je.

[Marnix]

En daarbij horen de volgende argumenten:

...

?

Lees zelf de HC van zondag 1 tot zondag 52 door en vraag dan om argumenten a.u.b.
Je bent toch niet van gisteren ofzo..

Ehm Pierre.... Unionist bedoelt dat veel mensen doen alsof de HC met ellende begint.... maar dit komt past in zondag 2 naar voren. In zondag 1 gaat het over verlossing en dankbaarheid. De HC begint niet met "waaruit kent u uw ellende" maar met: Wat is uw enige troost in leven en sterven.

Veel mensen denken dat de HC met de ellende begint... maar dan beginnen ze bij Zondag 2 in plaats van bij Zondag 1.

Dat bedoelt hij.... en dan heetf hij toch gelijk? Zondag 1 gaat niet in de eerste plaats over ellende, maar over verlossing en dankbaarheid, en daarna wordt dat uitgewerkt in 3 delen.... we moeten weten hoe groot onze ellende is, hoe God ons daarvan wil verlossen, en dat we Hem daar dankbaar voor mogen / moeten zijn. Als je het gedeelte over je ellende kent moet je daar niet stoppen, maar vervolgens ontdekken hoe je verlost kan worden, en daar dankbaar voor kan zijn zodat je tot Gods eer kan zingen! Het is dus mogelijk om tot Gods eer te zingen, als mensen de inhoud van de HC kennen, dus niet alleen de ellende, maar ook wat daarop volgt.... daar staat namelijk het antwoord op de stelling die we nu bespreken.

[pierre27]

Ik weet niet of Unionist dat bedoelt, immers het lijkt me dat hij in staat is dit zelf uit te leggen.
Waar ik alleen aan vast wil houden is aan de volgorde ellende/ verlossing/ dankbaarheid.
En dan kun je zondag 1 als inleidende zondag bezien ook als mooie samenvatting van wat er komen gaat.
Hou de Bijbelse lijn aan, kun je nooit verdwalen.

[wim]

Bij koorrepetities wordt waarschijnlijk niet vaak tot Gods eer gezongen als je let op de bedoelingen van de koorleden en dirigent. Maar kijk je naar de teksten an sich, dan is daar in veel gevallen niets mis mee. Repeteren van goede teksten, ook al is dat dode letter voor je, kan volgens mij niet echt verkeerd zijn; tenzij natuurlijk dat er mee gespot wordt. Vroeger moesten we op school ook de HC uit ons hoofd leren. Destijds begreep ik weinig van die zinnen en ik bedoelde toen alleen maar een goed cijfer te krijgen bij het opdreunen ervan.

Later kunnen teksten die erin gestampt zijn ineens voor je gaan leven en je met eerbied vervullen. Wat mij betreft kun je als koor niet vaak genoeg goede (bijbelse) teksten instuderen. Wie weet schiet het wortel.

Het is natuurlijk wel zo dat je teksten met eerbied moet behandelen; de tekst is een belangrijk element in de meeste koormuziek en dat moet tot uitdrukking komen in de muziek zelf. Het probleem is juist dat veel koren de teksten als een soort noodzakelijk kwaad zien: de nootjes zitten er goed in, maar de tekst hangt er een beetje bij. Zodra je muziek en tekst meer als een integraal geheel ziet, dan behandel je de tekst ook meer met 'respect'.

Overigens: wat is eigenlijk zingen tot Gods eer? Is het misschien niet net zo belangrijk om Gods eer te (be)zingen (dus zonder dat tot)?

[Unionist]

Ik weet niet of Unionist dat bedoelt, immers het lijkt me dat hij in staat is dit zelf uit te leggen.
Waar ik alleen aan vast wil houden is aan de volgorde ellende/ verlossing/ dankbaarheid.
En dan kun je zondag 1 als inleidende zondag bezien ook als mooie samenvatting van wat er komen gaat.
Hou de Bijbelse lijn aan, kun je nooit verdwalen.

Ik bedoel inderdaad wat Marnix schrijft. Ik geloof ook dat ellende-verlossing-dankbaarheid een volgorde is. Maar ik wil onderscheid maken tussen deze volgorde en de beleving daarvan.

Je kunt nl. verlost worden van een ellende waar je nog geen benul van hebt voordat je ervan verlost wordt.

[memento]

Ik weet niet of Unionist dat bedoelt, immers het lijkt me dat hij in staat is dit zelf uit te leggen.
Waar ik alleen aan vast wil houden is aan de volgorde ellende/ verlossing/ dankbaarheid.
En dan kun je zondag 1 als inleidende zondag bezien ook als mooie samenvatting van wat er komen gaat.
Hou de Bijbelse lijn aan, kun je nooit verdwalen.

Ik bedoel inderdaad wat Marnix schrijft. Ik geloof ook dat ellende-verlossing-dankbaarheid een volgorde is. Maar ik wil onderscheid maken tussen deze volgorde en de beleving daarvan.

Je kunt nl. verlost worden van een ellende waar je nog geen benul van hebt voordat je ervan verlost wordt.

Je bedoelt iets als:

Je loopt vrolijk fluitend op straat. Opeens grijpt iemand je vast en trekt je razenssnel in de berm. Tot je grote schrik zie je dat je bijna was aangereden door een taxi die met een noodgang kwam aanscheuren.

Ik zelf geloof dat het Gods normale weg is, om een mens eerst zijn zonde en ellende te laten zien, waardoor de mens behoefte krijgt aan een Redder, naar welke hij dan zal vluchten (uiteraard dit alles geleidt door de Heilige Geest). Ik zie dus meer in het volgende voorbeeld:

Jan was met zijn bootje gaan zee-vissen. Hij had de hele dag hard gewerkt, en was blij dat hij nu ff kon relaxen. Het duurde lang voordat hij 'beet' had. Zijn ogen werden langzaam zwaarder en zwaarder. Opeens schrikt hij wakker. Verschrikt kijkt hij naar het klokje. Ruim 4 uur liggen slapen. De zee is ontstuimig, en de wind gaat steeds harder. Rondom hem is het pikdonker van de nacht. Zijn brandstoflampje brand rood, en de golven worden hoger en hoger. Jan grijpt naar de boord-radio, en probeerd contact te krijgen. Help, roept hij, ik ben in nood, en mn boodje houdt het niet lang meer. Kom me toch asjeblieft redden

[pierre27]

Ik weet niet of Unionist dat bedoelt, immers het lijkt me dat hij in staat is dit zelf uit te leggen.
Waar ik alleen aan vast wil houden is aan de volgorde ellende/ verlossing/ dankbaarheid.
En dan kun je zondag 1 als inleidende zondag bezien ook als mooie samenvatting van wat er komen gaat.
Hou de Bijbelse lijn aan, kun je nooit verdwalen.

Ik bedoel inderdaad wat Marnix schrijft. Ik geloof ook dat ellende-verlossing-dankbaarheid een volgorde is. Maar ik wil onderscheid maken tussen deze volgorde en de beleving daarvan.

Je kunt nl. verlost worden van een ellende waar je nog geen benul van hebt voordat je ervan verlost wordt.

Je bedoelt iets als:

Je loopt vrolijk fluitend op straat. Opeens grijpt iemand je vast en trekt je razenssnel in de berm. Tot je grote schrik zie je dat je bijna was aangereden door een taxi die met een noodgang kwam aanscheuren.

Ik zelf geloof dat het Gods normale weg is, om een mens eerst zijn zonde en ellende te laten zien, waardoor de mens behoefte krijgt aan een Redder, naar welke hij dan zal vluchten (uiteraard dit alles geleidt door de Heilige Geest). Ik zie dus meer in het volgende voorbeeld:

Jan was met zijn bootje gaan zee-vissen. Hij had de hele dag hard gewerkt, en was blij dat hij nu ff kon relaxen. Het duurde lang voordat hij 'beet' had. Zijn ogen werden langzaam zwaarder en zwaarder. Opeens schrikt hij wakker. Verschrikt kijkt hij naar het klokje. Ruim 4 uur liggen slapen. De zee is ontstuimig, en de wind gaat steeds harder. Rondom hem is het pikdonker van de nacht. Zijn brandstoflampje brand rood, en de golven worden hoger en hoger. Jan grijpt naar de boord-radio, en probeerd contact te krijgen. Help, roept hij, ik ben in nood, en mn boodje houdt het niet lang meer. Kom me toch asjeblieft redden

Misschien is dit een juiste aanvulling op alles:De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, van waar hij komt, en waar hij heen gaat; alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is.

[Unionist]

Die tekst uit Johanes, Pierre, vind ik prachtig. We moeten elkaar daarom maar geen bekeringsroute voorschrijven. Ik lees in de BIjbel namelijk nog wel meer variaties:

Iemand ging met zijn zieke zoon tot Jezus en werd door Hem bekeerd
Iemand werd met zijn verlamming tot Jezus gebracht...
Iemand zat blind aan de weg te bedelen ...
Iemand lag ziek te wachten op iets vaags en Jezus kwam voorbij...
Iemand zat zijn door zonde verkregen centen te tellen en Jezus kwam voorbij...
Iemand wilde Jezus wel zienen klom in een boom...
Iemand schrok zich wild van een aardbeving...
Iemand zag een ster, ging op reis...
Iemand zat in het veld en ineens stond daar een engel...

Bij al deze mensen lees ik wel over verlossing, maar niet over ellendekennis vooraf

[Miscanthus]

Die tekst uit Johanes, Pierre, vind ik prachtig. We moeten elkaar daarom maar geen bekeringsroute voorschrijven. Ik lees in de BIjbel namelijk nog wel meer variaties:

Iemand ging met zijn zieke zoon tot Jezus en werd door Hem bekeerd
Iemand werd met zijn verlamming tot Jezus gebracht...
Iemand zat blind aan de weg te bedelen ...
Iemand lag ziek te wachten op iets vaags en Jezus kwam voorbij...
Iemand zat zijn door zonde verkregen centen te tellen en Jezus kwam voorbij...
Iemand wilde Jezus wel zienen klom in een boom...
Iemand schrok zich wild van een aardbeving...
Iemand zag een ster, ging op reis...
Iemand zat in het veld en ineens stond daar een engel...

Bij al deze mensen lees ik wel over verlossing, maar niet over ellendekennis vooraf

....daar ging alleen Gods genade vooraf.

[pierre27]

Prima, neem het zoals je wil, en wees er gelukkig mee.
Ik heb geen zin om bekeringsroutes voor te schrijven want die bestaan er niet.Graag hou ik me vast aan de volgorde zoals ik die lees in Gods Woord.
En dan is genade echt genade, onze onwaardigheid ingeleefd en ingezien en dan Gods barmhartigheid in Christus.

Nog voor de aanvulling artikel 5 en 6 van de DL hoofdstuk 3 en 4:

3/4-5. Gelijk het met het licht der natuur toegaat, zo gaat het ook in dezen toe met de wet der tien geboden, van God door Mozes den Joden in het bijzonder gegeven. Want nademaal deze de grootheid der zonde wel ontdekt en den mens meer en meer van zijn schuld overtuigt, doch het herstellingsmiddel daartegen niet aanwijst, noch enige krachten toebrengt om uit deze ellendigheid te kunnen geraken, en omdat zij alzo, door het vlees krachteloos geworden zijnde, den overtreder onder den vloek blijven laat, zo kan de mens daardoor de zaligmakende genade niet verkrijgen.

3/4-6. Hetgeen dan noch het licht der natuur noch de wet doen kan, dat doet God door de kracht des Heiligen Geestes, en door het woord of de bediening der verzoening, welke is het Evangelie van den Messias, waardoor het God behaagd heeft de gelovige mensen, zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament, zalig te maken.