Hoe ik daarbij kom?
Gewoon, omdat ik het mis in de reacties.
Groet,
Houthakker.
Ger. Gem in Ned Werkendam maakt zich los van kerkverband
En nu moeten wij natuurlijk weer geloven, dat de zoveelste afgebrokkelde kruimel van het gereformeerd protestantisme een teken ervan is, dat er nog mensen en gemeenschappen zijn (het zijn er uiteraard weer weinig), die niet meedoen aan allerhande nieuwlichterij, maar zich daarentegen met geloofsmoed (of, zo men nog niet is bekeerd, met moed om der waarheid wille) verzetten tegen de kwalijke praktijken van al die grotere, hoogmoedige en wereldgelijkvormige kerken waar men uit heeft moeten, mogen en kunnen vluchten.
Wij moeten zeker weer de inruk krijgen, dat we als onechte en onware christenen achtergelaten worden met onze heilloze ketterijen en onze nooit goed te praten onzuiverheid en wind-van-leer.
Dat is zeker de bedoeling, dat we weer dienen als objecten van toorn, afkeuring en minachting omdat we niet zien wat de bijna triumferende gemeenschap in Werkendam wél heeft gezien en behouden.
Wij zijn zeker weer de bewandelaars van de brede weg.
Wij weer de modernen.
Wij weer degenen die het goud verduisteren.
enz. enz.
...
Nou, nee hoor. Ik laat me door al dit soort benauwde kunstgrepen niet van de wijs brengen.
Voor mij is deze afsplitsing (waar hebben we het eerder gezien) het zoveelste bewijs ervan, dat het gereformeerd protestantisme in de kern van de zaak een labiel concept is. Het verval wordt meegedragen met de idee, dat individuen het laatste woord kunnen krijgen over zaken van God, geloof en kerk.
Het is voor mij daarmee weer een doorslaggevend bewijs van de stelling dat dergelijke gebeurtenissen juist het moderne en eigengereide karakter van deze protestanten illustreren. Het zwart van Werkendam lijkt niet voor neits zoveel op het zwart van de nihilistische moderne cultuur. Men denkt innerlijk anders te zijn. ten diepste zijn er veel overeenkomsten. Wie agressief gedrag vertoont en gelooft in een God, die maar niet antwoordt, lijkt veel op het heidendom, dat zonder God en zonder hoop in de wereld leeft.
Het is gewoon een door en door individualistisch, niet op de brede gemeenschap gerichte eigenwaan.
Wie kan met recht beweren, dat hij met 20 mensen nog de enig overgebleven rechte leer bewaart? Welke geest van grote verlatenheid, ketterij en sektarisme moet in je zijn gevaren, wil je voor God en de mensen kunnen verantwoorden, dat de eeuwenlange bemoeienis van God met het menselijk geslacht in deze dagen, om precies te zijn in ons eigen kleine groepje, wordt geconcentreerd? Van wie heeft men eigenlijk de toestemming gekregen om zich van andere broeders en zusters af te keren. Wie fluistert hen in, dat het echt niet zo'n grote zonde is om de vrijheid te nemen en zich geheel en al te concentreren op datgene, wat men zelf heeft ontwikkeld en verwoord. Welke goddelijke autoriteit is dat, die zich verbindt aan dit hoogmoedige op-zichzelf-gaan?
Nee, hoor. Ik vind het vooral heel menselijk, hoogmoedig en onbezonnen. Ze hebben zichzelf gemachtigd. Ze hebben met niemand niets te maken. In feite is het op geloofsgebied: geen God en geen meester.
Treurig.
Maar het zoete vooisen van " wij hebben dan toch maar de oude waarheid, die alle andere pseudochristenen allang vaarwel hebben gezegd " is nog wel de meest grove rechtvaardiging van iets, dat niet te rechtvaardigen valt.
gravo
Wij moeten zeker weer de inruk krijgen, dat we als onechte en onware christenen achtergelaten worden met onze heilloze ketterijen en onze nooit goed te praten onzuiverheid en wind-van-leer.
Dat is zeker de bedoeling, dat we weer dienen als objecten van toorn, afkeuring en minachting omdat we niet zien wat de bijna triumferende gemeenschap in Werkendam wél heeft gezien en behouden.
Wij zijn zeker weer de bewandelaars van de brede weg.
Wij weer de modernen.
Wij weer degenen die het goud verduisteren.
enz. enz.
...
Nou, nee hoor. Ik laat me door al dit soort benauwde kunstgrepen niet van de wijs brengen.
Voor mij is deze afsplitsing (waar hebben we het eerder gezien) het zoveelste bewijs ervan, dat het gereformeerd protestantisme in de kern van de zaak een labiel concept is. Het verval wordt meegedragen met de idee, dat individuen het laatste woord kunnen krijgen over zaken van God, geloof en kerk.
Het is voor mij daarmee weer een doorslaggevend bewijs van de stelling dat dergelijke gebeurtenissen juist het moderne en eigengereide karakter van deze protestanten illustreren. Het zwart van Werkendam lijkt niet voor neits zoveel op het zwart van de nihilistische moderne cultuur. Men denkt innerlijk anders te zijn. ten diepste zijn er veel overeenkomsten. Wie agressief gedrag vertoont en gelooft in een God, die maar niet antwoordt, lijkt veel op het heidendom, dat zonder God en zonder hoop in de wereld leeft.
Het is gewoon een door en door individualistisch, niet op de brede gemeenschap gerichte eigenwaan.
Wie kan met recht beweren, dat hij met 20 mensen nog de enig overgebleven rechte leer bewaart? Welke geest van grote verlatenheid, ketterij en sektarisme moet in je zijn gevaren, wil je voor God en de mensen kunnen verantwoorden, dat de eeuwenlange bemoeienis van God met het menselijk geslacht in deze dagen, om precies te zijn in ons eigen kleine groepje, wordt geconcentreerd? Van wie heeft men eigenlijk de toestemming gekregen om zich van andere broeders en zusters af te keren. Wie fluistert hen in, dat het echt niet zo'n grote zonde is om de vrijheid te nemen en zich geheel en al te concentreren op datgene, wat men zelf heeft ontwikkeld en verwoord. Welke goddelijke autoriteit is dat, die zich verbindt aan dit hoogmoedige op-zichzelf-gaan?
Nee, hoor. Ik vind het vooral heel menselijk, hoogmoedig en onbezonnen. Ze hebben zichzelf gemachtigd. Ze hebben met niemand niets te maken. In feite is het op geloofsgebied: geen God en geen meester.
Treurig.
Maar het zoete vooisen van " wij hebben dan toch maar de oude waarheid, die alle andere pseudochristenen allang vaarwel hebben gezegd " is nog wel de meest grove rechtvaardiging van iets, dat niet te rechtvaardigen valt.
gravo
-
Houthakker
-
Breekijzer
- Berichten: 16
- Lid geworden op: 04 feb 2002, 17:21
- Locatie: Amsterdam
- Contacteer:
Dit bijbelgedeelte schoot me tebinnen. Of het geheel van toepassing is weet ik niet, maar wat ik maar wil aangeven; laat je woorden met zout besprengd wezen (Kol 4).Hand 5:38,39 schreef:En nu zeg ik ulieden: houdt af van deze mensen en laat hen gaan; want indien deze raad of dit werk uit mensen is, zo zal het gebroken worden; Maar indien het uit God is, zo kunt gij dat niet breken; opdat gij niet misschien gevonden wordt ook tegen God te strijden.
-
limosa