"Men houd niet van een correcte uiteenzetting van de leer, ook niet van een opsomming van de wegen die God kan gaan met Zijn kerk. Nee, men wil bevinding. Échte bevinding, geloof in uitvoering. Gevoel, vertrouwen."
Op zich kan ik me best wel aansluiten bij jouw inleidend schrijven, Memento. Toch heb ik bij het hier aangehaalde gedeelte wel opmerkingen.
1. Het is niet best als men een niet-correcte uiteenzetting van de leer wil horen.
Dat bedoel je ook vast niet en mogelijk vind je het een flauwe opmerking. Maar ik wil maar zeggen: laten we wel vasthouden aan die leer. Dogmatiek mag dan wel niet populair zijn, door haar los te laten of te verdoezelen wordt je een schip dat losgeslagen is van haar ankers. Het is niet noodzakelijk om dor-dogmatische preken voor te staan, maar in elke preek kan toch wel een bepaalde dosis dogmatiek naar voren komen. De ene keer wellicht heel weinig, de andere keer wat meer; en nooit zonder toepassing op deze tijd. Maar toch: die dogmatiek is van zoveel belang!
2. Geen opsomming van wegen die God gaat met Zijn Kerk? Wel, dat lijkt me bijzonder twijfelachtig, tenzij het probleem gelegen is in het woordje ‘opsomming’. Maak daar eens ‘praktische toepassing op het persoonlijk geloof’ van, en dit onderdeel kan waarschijnlijk veel waardering oogsten.
3. Als ‘bevinding’ vertaald gaat worden met ‘geloof, gevoel, vertrouwen’, weet ik niet of ik nog wel meedoe. Bevinding is meer dan dat. Als dat met ‘geloof’ nu maar goed zit, dan is het nog wat – hoewel ook niet alles, want ook Gods volk loopt groot gevaar met gevoel en vertrouwen de weg kwijt te raken; zie ook mijn eerste opmerking!
Verder hoop ik inderdaad dat ook jongeren, kerkelijk en onkerkelijk, zich aangesproken weten door Gods Woord. Het is moeilijk om jongeren met Gods Woord te bereiken. Maar we mogen ook weten, dat het werkelijk bereiken van het hart een werk is van de Heilige Geest, die Gods Woord en de prediking daarvan gebruiken wil om mensen te redden. Van welke leeftijd, geslacht, ras of taal deze mensen ook zijn.
Ps. Je kritiek op de huidige prediking tegenover die van 'oudvaders' deel ik niet, maar dat kan plaatselijk verschillend zijn.
[Aangepast op 4/6/04 door Pied]
Opwekking onder bevindelijk-gereformeerde jeugd
Goeiedag,
Graag sluit ik me aan bij enkele discussies op de forum-site van OSW. Ik zoek nog wat naar topics, die mij vooral interesseren. Dat zal wel wat met theologische inhoud worden. De bijdrage van Memento sprak me wel aan. Er is in geloof en religie altijd een onbedwingbaar element aanwezig: dat van de ervaring. Niet alleen (tegeltjes)wijsheden, maar vooral wat men zelf ervaren heeft en waarover men zelf kan vertellen zijn voor mensen belangrijk. Authentiek noemen ze dat. Bedoeld wordt waarschijnlijk: het is ongetwijfeld waar. Hier wordt geen spel gespeeld of een rol gespeeld. het is recht en oprecht uit het hart gezegd. Daarom is het ook geloofwaardig. Dat vooral jongeren hierop aandringen, zal wel te maken hebben met de omstandigheden van deze tijd. Er is behoefte aan duidelijke signalen waar het over gaat, wat men er aan heeft en hoe het wordt bereikt. Nu is die duidelijkheid voor geloof natuurlijk niet altijd zo gemakkelijk te geven. Toch herken ik wel die dwingende vraag naar de echtheid van wat men beweerd. In de trant van: dat zeg je nu wel mooi, maar alsjeblieft, geef me ook wat herkenbare aanwijzingen, dat je er zelf helemaal deel van geworden bent. Dat je geloof een reële ervaring voor je is en dat hier geen onechte en valse reclametaal gebezigd wordt. Zo versta ik het gegeven, dat Memento ter sprake brengt.
gravo
[Aangepast op 10/6/04 door gravo]
Graag sluit ik me aan bij enkele discussies op de forum-site van OSW. Ik zoek nog wat naar topics, die mij vooral interesseren. Dat zal wel wat met theologische inhoud worden. De bijdrage van Memento sprak me wel aan. Er is in geloof en religie altijd een onbedwingbaar element aanwezig: dat van de ervaring. Niet alleen (tegeltjes)wijsheden, maar vooral wat men zelf ervaren heeft en waarover men zelf kan vertellen zijn voor mensen belangrijk. Authentiek noemen ze dat. Bedoeld wordt waarschijnlijk: het is ongetwijfeld waar. Hier wordt geen spel gespeeld of een rol gespeeld. het is recht en oprecht uit het hart gezegd. Daarom is het ook geloofwaardig. Dat vooral jongeren hierop aandringen, zal wel te maken hebben met de omstandigheden van deze tijd. Er is behoefte aan duidelijke signalen waar het over gaat, wat men er aan heeft en hoe het wordt bereikt. Nu is die duidelijkheid voor geloof natuurlijk niet altijd zo gemakkelijk te geven. Toch herken ik wel die dwingende vraag naar de echtheid van wat men beweerd. In de trant van: dat zeg je nu wel mooi, maar alsjeblieft, geef me ook wat herkenbare aanwijzingen, dat je er zelf helemaal deel van geworden bent. Dat je geloof een reële ervaring voor je is en dat hier geen onechte en valse reclametaal gebezigd wordt. Zo versta ik het gegeven, dat Memento ter sprake brengt.
gravo
[Aangepast op 10/6/04 door gravo]
Zo'n voorstel kan reacties opleveren die veelzeggend zijn.Oorspronkelijk gepost door Breekijzertje
Nee pas op........moet je aan die predikant eens voorstellen om ritmisch te gaan zingen in jullie GG gemeente...........zul je eens horen hoe belangrijk die traditie met een kleine letter opeens toch is...........
De één zal beginnen over een hellend vlak, "als je dááraan begint, waar eindigt het dan?", waardoor het ritmisch zingen een symptoom wordt van onrechtzinnigheid, een sibbolet.
De ander zal zeggen: daar is helemaal niets op tegen, integendeel: het heeft de oudste papieren. Maar als we het zouden invoeren, zou dat een hoop onrust geven binnen de gemeenten. En omdat de rust in de gemeenten ons meer waard is, beginnen we er maar niet aan.
Mijn sympathie gaat dan duidelijk uit naar de tweede reactie, hoewel ik ook daar niet helemaal achter sta. Angst is een slechte raadgever...
~~Soli Deo Gloria~~
Gravo,Oorspronkelijk gepost door gravo
Goeiedag,
Graag sluit ik me aan bij enkele discussies op de forum-site van OSW. Ik zoek nog wat naar topics, die mij vooral interesseren. Dat zal wel wat met theologische inhoud worden. De bijdrage van Memento sprak me wel aan. Er is in geloof en religie altijd een onbedwingbaar element aanwezig: dat van de ervaring. Niet alleen (tegeltjes)wijsheden, maar vooral wat men zelf ervaren heeft en waarover men zelf kan vertellen zijn voor mensen belangrijk. Authentiek noemen ze dat. Bedoeld wordt waarschijnlijk: het is ongetwijfeld waar. Hier wordt geen spel gespeeld of een rol gespeeld. het is recht en oprecht uit het hart gezegd. Daarom is het ook geloofwaardig. Dat vooral jongeren hierop aandringen, zal wel te maken hebben met de omstandigheden van deze tijd. Er is behoefte aan duidelijke signalen waar het over gaat, wat men er aan heeft en hoe het wordt bereikt. Nu is die duidelijkheid voor geloof natuurlijk niet altijd zo gemakkelijk te geven. Toch herken ik wel die dwingende vraag naar de echtheid van wat men beweerd. In de trant van: dat zeg je nu wel mooi, maar alsjeblieft, geef me ook wat herkenbare aanwijzingen, dat je er zelf helemaal deel van geworden bent. Dat je geloof een reële ervaring voor je is en dat hier geen onechte en valse reclametaal gebezigd wordt. Zo versta ik het gegeven, dat Memento ter sprake brengt.
gravo
[Aangepast op 10/6/04 door gravo]
Welkom op OSW. We kijken uit naar je bijdragen!
A Dieu!
-
Refojongere
Rhode,
Ik denk dat je het verkeerd ziet. De jeugd weet het waarschijnlijk allemaal wel. Maar hoe kom ik nu aan een waar geloof, de werkelijke overgave aan God, de omgang met God? Zie de opkomst van de jongerenavonden!
Ze willen graag dat het Woord Gods niet alleen letters en waarheden blijft, maar kracht doet in hun ziel tot waarachtige bekering. Dat je de woorden ook bevindt, ondervindt, weerklank in je ziel ondervinden, wat wij wel duiden met geloof. Op zo'n manier dat je zegt: "Ja, zo is het, zo is het! Vertel meer!"
Ik denk dat je het verkeerd ziet. De jeugd weet het waarschijnlijk allemaal wel. Maar hoe kom ik nu aan een waar geloof, de werkelijke overgave aan God, de omgang met God? Zie de opkomst van de jongerenavonden!
Ze willen graag dat het Woord Gods niet alleen letters en waarheden blijft, maar kracht doet in hun ziel tot waarachtige bekering. Dat je de woorden ook bevindt, ondervindt, weerklank in je ziel ondervinden, wat wij wel duiden met geloof. Op zo'n manier dat je zegt: "Ja, zo is het, zo is het! Vertel meer!"
Rhodé, ik denk dat je gelijk hebt dat het Woord van God het belangrijkste is.Oorspronkelijk gepost door Rhodé
Weer even on-topic:
Het verbaast me dat de jeugd vragen stelt naar bevinding. Is dat het belangrijkste dan? Gods Woorden zijn belangrijk. Woorden des levens. Zou voor een opwekking dát niet noodzakelijk zijn naast gebed en verootmoediging? Begonnnen de meeste opwekkingen niet met een terugkeer naar de Schrift? Sola scriptura.
Wat jongeren echter wel zoeken is de ervaring, dat dat Woord ook echt, herkenbaar klinkt. Dat ze, zoals op de Pinksterdag, het Woord verstaan. Je zou dat ook een ervaring (bevinding) kunnen noemen. Het verstand weet niet alleen dat het Woord belangrijk is, de zintuigen van het hart willen het Woord ook horen en verstaan. Dan wordt de kracht die het Woord kan uitoefenen op iemands leven daadwerkelijk aan den lijve (beter: aan het hart) ervaren. En kan men er 'uit' spreken. Veel jongeren worden gedwongen of voelen zich geroepen om over hun geloof te spreken (getuigenis afleggen of ongeloof weerspreken). Dat kan alleen goed, wanneer iemand er 'uit' kan spreken.
Toch denk ik, ondanks deze positieve typering van bevinding, dat er een onzeker element is in ons spreken vanuit onze ervaring. Voor onszelf en voor anderen blijft er de mogelijkheid, dat we ons vergissen. Dan is het Woord van God inderdaad een betrouwbaarder en algemener geaccepteerde bron om over God te spreken.
gravo
En doe dat als je jong bent!!Oorspronkelijk gepost door gravoLuther had wel zo z'n bedenkingen bij wat Jacobus zegt, maar voor mij geldt inderdaad: zo is het! Zoek Hem in de heilige (levens)tijd, die Hij jouw Zelf heeft gegeven.Oorspronkelijk gepost door Rhodé
Gravo: Naak tot God en Hij zal tot u genaken. (Jacobus)
En gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen, en de jaren naderen, van dewelke gij zeggen zult: Ik heb geen lust in dezelve.
Misschien dat de vraag iets anders gesteld moet worden. Waar zijn jongeren allemaal zo druk mee, dat ze zo weinig tijd lijken (!) te investeren in het geloofsleven, dat zo gewenst is? Is het de druk van de maatschappij? Energie in studei, werk, carriere, want ja, je moet nu eenmaal voor jezelf zorgen in onze samenleving. Of ziet het geloofsleven van bevindelijk-gereformeerde jeugd er anders uit, dan we denken en is die apathie of luiheid een misverstand en zijn we er eenvoudig niet bij, wanneer zij met het geloof bezig zijn?Oorspronkelijk gepost door Rhodé
Maar waarvan moet de bevindelijk-gereformeerde jeugd nu van opgewekt worden? Wat houdt hen in slaap/lui/apathisch?