Prof. Van Ruler nog steeds actueel!

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 08 jun 2002, 19:03

Ik dit artikel wel van van Ruler zelf verwacht

maar goed van een Bonder(t)mag het ook

Nog niet helemaal gelezen maar wat ik gelezen heb, lees ik met instemming.

The Critical Brother · Bericht door **The Critical Brother** » 10 jun 2002, 10:16

Nou, inderdaad, na 32 jaar nog hoogst actueel en ik tref zeker geen sarcasme en vijandschap aan.
Maar ja......als er bepaalde zaken onomwonden gezegd worden...........tja......

The Critical Brother (niet van "geen blad voor de mond nemen" hoor!)

Dr. A van Ruler · Bericht door **Dr. A van Ruler** » 10 jun 2002, 10:25

Dat vind ik nu leuk. Mijn boeken worden hier uitvoerig besproken.

Dr. A van Ruler · Bericht door **Dr. A van Ruler** » 10 jun 2002, 19:50

Professors hebben de naam verstrooid te zijn: ik vergeet wel eens een lettertje.

Zoeker · Bericht door **Zoeker** » 11 jun 2002, 20:31

Inderdaad is dit beslist geen belachelijk maken van de Ger.Gezindte. Van Ruler sprong er juist heel voorzichtig mee om in dit artikel.
Net als Bondert zegt, bedoelt hij niet dat de dwalingen op zÃch erger zijn, maar dat het erg is dat de dwalingen onder mom van rechtzinnigheid gebracht worden.

En hij zegt in dit artikel veel steekhoudende dingen. Zeer aanbevolen! Alleen het taalgebruik is af en toe wat te verheven.

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 11 jun 2002, 23:06

Zeeuw schrikt blijkbaar van het stuk van Dr. A.A. van Ruler.
Ikzelf had nog slechts 2 bladzijden gelezen. Zal proberen zo snel mogelijk het te lezen en hierop een reactie geven. Is wat evenwichtiger.

Groeten

Gerrie · Bericht door **Gerrie** » 09 aug 2002, 16:59

Ndonselaar,
Het duurt wel lang voor dat je dit gelezen hebt.
Maar ik wil het ook gaan lezen. Vandaar dat ik het even onder je aandacht breng.:%

Gerrie · Bericht door **Gerrie** » 16 aug 2002, 18:15

Hieronder een persoonlijk ingekleurde samenvatting (hierin heb ik duidelijk keuzes gemaakt) van het artikel: Ultra-Gereformeerd en Vrijzinnig, van Prof. Dr. A. A. Van Ruler.
Het is een lang stuk en ook niet gemakkelijk voor een niet-theoloog, maar wel de moeite waard om te lezen. Je herkent veel dingen uit de refo-hoek en door kritisch te lezen kun je daar je voordeel mee doen.

Er zij nogmaals onderstreept, dat deze verhandeling uit liefde geschreven is. Ten eerste uit liefde voor de ultra-gereformeerde mensen en groepen. Misschien zijn zij wel de hoop voor de toekomst, wat de kerk betreft. In ieder geval hun hoge ernst, de wijze waarop zij met het hart leven, de brede mildheid waarmee zij -- in bekommerdheid ook om zijn eeuwige zaligheid -- de naaste kunnen omgeven zijn dingen, waarover men niet dankbaar genoeg kan zijn.

Ondanks de kritische toon van het hele stuk, doet deze ontboezeming in het 'ten besluite' weldadig aan.

Het evangelie roept ons terug uit dergelijke woestijnen van de logica. Het wil ons bekeren. DÃ¡t is het! Het is een echte bekering, om niet langer logisch op de loop te gaan met de praedestinatie-idee, maar in te keren in de onbegrijpelijke overvloed en vastheid van het evangelie.

Het alles logisch te willen beredeneren is inderdaad een groot gevaar.

Hij is dan in een beeld wel "dood" in zonden en misdaden te noemen. Maar in werkelijkheid is hij springlevend. Niet alleen in biologische, maar ook in geestelijke zin. In de verhouding tot God is hij springlevend. Hij gaat met alles wat in en aan hem is tegen God en zijn wil in. Hij is in permanente opstand.

Dit citaat zette me even aan het denken. Een mens, springlevend in z'n opstand tegen God.

Is de zekerheid van het geloof (de zekerheid dus dat ik deel neem en deel heb aan het heil) even absoluut als de zekerheid van het heil? Heeft zij niet ook conjecturele componenten? Word ik niet zeker, althans zekerder, van mijn geloof door de goede werken, waarin ik tot mijn verrassing wandel?

Een vraag die ik ook op het forum tegen kom. Het juiste antwoord weet ik nog niet te formuleren, ook niet na de lezing van dit stuk.

De ultra-gereformeerden zijn ontstaan omdat men naar de authenticiteit van de mens voor Gods aangezicht was gaan vragen. Er is een fides viva, een levend geloof. En er is een fides mortua, een dood geloof. Het eerste alleen is zaligmakend, salvifica. Het tweede is geestelijk geen cent waard. Maar hoe zal men ze onderscheiden? Met die vraag hebben generaties van theologen Ã©n christenmensen zich afgetobd

En even verder in dit hoofdstuk (6. De absolute prioriteit van het gevoel).

Gaandeweg wilde men God en zijn genade gaan voelen in het hart. Men sprak zelfs van zekerheid van het gevoel en onderscheidde deze nadrukkelijk van de zekerheid van het geloof.

Prof. v. Ruler komt dan tot de volgende stelling:

Een gezonde gereformeerde orthodoxie gaat daarbij tot de extreme formulering, dat het verstand even belangrijk is als het gevoel, als het er om gaat, uit het evangelie de eeuwige genade en daarmee de drieÃ«nige God zelf te ontvangen en aan te nemen.

Dus 50% verstand en 50% gevoel.

Dat is het fijne puntje! De poort van het hart moet van binnenuit open gedaan worden. Hij wordt niet van buiten af -- door het geweld van de prediking, die zich dan tot absolutie verstijft -- open gerammeid. Het huwelijksaanzoek van Gods zijde is echt niet meer dan een huwelijksaanzoek. Het is geen aanranding en verkrachting. Van binnenuit moet de poort opengedaan worden. En dat door de mens zelf. Daarbij zijn enige dingen te bedenken. In de eerste plaats, dat het de Geest is, die de mens van binnenuit de poort van zijn hart doet opendoen. Hoe zou de zondaar, die dood is in de zonden en de misdaden, dat zelf, van zich uit kunnen doen? Hoe zou hij het ooit, vijand zijnde, willen doen? Een mens moet wedergeboren worden om in het geloof de beloften van het evangelie, die in de prediking tot hem komen, te kunnen en te willen omhelzen.

Zo heb ik het nog nooit horen formuleren. Wel mee eens,

Bij die oude schrijvers is het proces van de Nadere Reformatie als legitiem experiment op de bodem van de Reformatie volop aan de gang. Maar men vindt er -- ik denk bijvoorbeeld aan een man als Jodocus van Lodensteyn -- kostbare goudklompen van klassiek-christelijke allure. Men vindt er de oorspronkelijke structuur. Alleen gaandeweg is er de verzieking, de vergroeiing, de structuurverstoring in gekomen.

Hier dus waardering voor oude schrijvers, maar het is daarna misgegaan.

In onze nationale en internationale politiek zet de S.G.P. geen enkele zode aan de dijk. Daarvoor ligt het gemenebest te zwaar te slapen in de moderniteit. Maar zij blijft de eigenlijke vragen -- die van de geestelijke grondslagen van de staat en de samenleving -- aan de orde stellen.Dit is een hoogst opmerkelijk verschijnsel. In het algemeen hebben de ultra-gereformeerden de band tussen het natuurlijke en het geestelijke leven vrijwel doorgesneden. Maar in het politieke knopen zij de eindjes toch weer aan elkaar.

Dit lijkt me inderdaad opmerkelijk.

Ik pleit ermee voor een levensgevoel, dat de hele reformatorische christenheid vreemd moet voorkomen. Wezenlijk in de heiliging is: genieten van Ajax en Feyenoord!

Dit komt mij inderdaad vreemd voor. En ik begrijp het ook niet. Dus mee oneens.

Zijn er nog meer forummers, die het hele stuk gelezen hebben?

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 17 aug 2002, 19:41

Hoi Gerrie,

Omdat je weg gaat wil ik je vragen om de discussie over Prof. Dr. A. van Ruler evt. uit te stellen. Globaal heb ik hem gelezen en ik voel veel voor zijn visie toch heb ik ook wel kritiek, echter dat hoor je nog.

gerrit de 2e · Bericht door **gerrit de 2e** » 24 mei 2004, 20:47

Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Hoi Gerrie,

Omdat je weg gaat wil ik je vragen om de discussie over Prof. Dr. A. van Ruler evt. uit te stellen. Globaal heb ik hem gelezen en ik voel veel voor zijn visie toch heb ik ook wel kritiek, echter dat hoor je nog.

Niek,

Ik ben oprecht benieuwd naar je kritiek.
Of is het te lang geleden?

Hart gr G

Orckie · Bericht door **Orckie** » 24 mei 2004, 20:49

Oorspronkelijk gepost door Zeeuw2
Is dat nou een echt en eerlijk beeld van de werkelijkheid ??

Het spijt me; maar ik lees hier niets anders in dan een belachelijk willen maken van de Ger. Gezindte. Uiteraard komen er ontsporingen voor en uiteraard mag en moet daar op gewezen worden.

Maar de stelling dat er in de rechterflank van ger.gezindte meer dwalingen plaatsvinden die erger zijn dan de vrijzinnigheid...kijk, ik wil best naar positieve kritiek luisteren.. maar hier proef je niets anders dan een spottend sarcasme en vijandschap.

Ik heb het zelf niet digitaal; maat ik zou graag willen verwijzen naar het boek ter gedachtenis aan drs.A. Vergunst "Neem de wacht des Heeren waar". Daarin schrijft hij een reactie op juist DIT artikel.

Daarin proef ik evenwichtigheid en een eerlijke poging om de werkelijkheid weer te geven. En dat proef ik hier niet.

Het boek van ds. Vergunst is opnieuw uitgegeven bij uitg. Den Hertog- Houten.
Doe er je winst mee!